Ολόκληρη η βαρυσήμαντη ομιλία Μίκη Θεοδωράκη χθες

Μ Π Ο Ρ Ο Υ Μ Ε !

Από την εποχή ακόμα της επανάστασης του ΄21 το πρόβλημα της ξένης εξάρτησης έγινε αναπόσπαστο οργανικό μέρος της εθνικής μας ζωής. Μπήκε μέσα στο πετσί του νεοσύστατου ελληνικού έθνους αλλάζοντας μορφές και λειτουργίες και γνωρίζοντας καλά να προσαρμόζεται σοφά και καίρια σε όλες τις ιστορικές και κοινωνικές αλλαγές, που πολλές φορές τις προκαλεί η ίδια.

Ξεκίνησε με τις τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) που δημιούργησαν μάλιστα τα πρώτα ελληνικά πολιτικά κόμματα με δικές τους ονομασίες, το ρωσικό, το γαλλικό και το αγγλικό, έφεραν τον Καποδίστρια και μετά τον Όθωνα και τους Γλύξμπουργκ. Διαιρέσανε βαθειά τον Λαό μας την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων στους... αγγλόφιλους Βενιζελικούς και τους γερμανόφιλους Κωνσταντινικούς και επειδή έτυχε να νικήσει η Αγγλία, μεγάλωσε η χώρα μας σε βάρος της Τουρκίας. Όταν όμως αργότερα άλλαξαν γνώμη, βοήθησαν τους Τούρκους και μίκρυνε η Ελλάδα.



Ξαναφέρανε τον Γεώργιο Β΄ -υπηρέτη των Άγγλων- δύο φορές: την πρώτη στα 1935, που με τον Μεταξά μας επιβάλανε Δικτατορία. Και τη δεύτερη στα 1946 για να ηγηθεί του μετώπου της εθνικοφροσύνης δηλαδή των αντικομμουνιστών, για να διαλύσουν το ΕΑΜ που είχε τότε μαζί του τα 70% του ελληνικού λαού, να μας οδηγήσουν στον Εμφύλιο Πόλεμο και να επιβάλουν την αμερικανοκρατία.



Πριν ασχοληθούμε μαζί της, γιατί μας αφορά άμεσα, πρέπει να αναφερθούμε στο γεγονός ότι με βάση τον έλεγχο της πολιτειακής, της πολιτικής και της στρατιωτικής εξουσίας (Στρατός και Αστυνομία), η ξένη εξάρτηση προχώρησε κατ’ αρχήν στη δημιουργία μιας ισχυρής οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής ντόπιας κοινωνικής ολιγαρχίας βασιλικότερης του βασιλέως. Δηλαδή ο φανατισμός των αγγλόφιλων, γερμανόφιλων και αμερικανόφιλων μελών της ελληνικής ολιγαρχίας ήταν ανώτερες από την αγάπη των ίδιων των Άγγλων, των Γερμανών, Ευρωπαίων και Αμερικανών για τη χώρα τους!

Σε βαθμό που να μην χρειάζεται η άμεση παρουσία (στρατιωτική, διοικητική κλπ.) των ξένων στη χώρα μας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν στο ακέραιο τα κάθε είδους συμφέροντά τους, ανάμεσα στα οποία κύρια θέση έχει η επιβολή του δικού τους πολιτισμού, της σκέψης, της γλώσσας, της τέχνης, των ηθών, της νοοτροπίας και των κάθε είδους ιδιαιτεροτήτων τους.

Επομένως θα πρέπει να θεωρούμε το σύνολο των παραγόντων που διαχειρίζονται την ουσιαστική εξουσία στη χώρα μας: Οικονομικοί ολιγάρχες, διαμορφωτές της κοινής γνώμης (δημοσιογράφοι, ιδιοκτήτες καναλιών, ραδιοφώνων και εφημερίδων) ισχυροί πολιτικοί παράγοντες, διακεκριμμένα μέλη της υψηλής διανόησης (ειδικά οι εκπαιδευτικοί) με το πλήθος των προσώπων που τους περιστοιχίζουν και αμείβονται πλουσιοπάροχα, για να διοχετεύουν εκλαϊκεύουν και επιβάλουν τις ιδέες και τις αποφάσεις τους, με λίγα λόγια όλος αυτός ο συρφετός, που σαν ένα μαύρο σύννεφο σκεπάζει την χώρα μας και μας κρύβει τον ήλιο για να ζούμε στο σκοτάδι και τελικά μας μεταβάλλει σε μια μάζα αλληλοσυγκρουόμενων κοπαδιών διαφόρων χρωμάτων που ακολουθούν τους διορισμένους από το Σύστημα βοσκούς, αυτό το δηλητηριώδες νέφος δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι πιστοί τοποτηρητές της ξένης εξάρτησης (σήμερα των Αμερικανών), η οποία επιβλέπει, καθοδηγεί και παρεμβαίνει παρακολουθώντας με άγρυπνο μάτι τις κάθε είδους εσωτερικές μας εξελίξεις. Είναι η εξάρτηση! Επομένως θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο στόχο της Αντίστασης για την ουσιαστική Απελευθέρωση του λαού και της χώρας.

Βλέπετε ότι εδώ βάζω μια διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε μας τους Ανεξάρτητους και σε ολόκληρο το υπαρκτό-ισχύον εποικοδόμημα, στο οποίο συμπεριλαμβάνω επίσης την οικονομική Ολιγαρχία (Τράπεζες, Οικονομικούς Μεγιστάνες) και το πολιτικό σύστημα, δηλαδή Σύνταγμα, Βουλή, Πολιτικός Κόσμος. Επομένως θέτω σε αμφισβήτηση όλες τις ισχύουσες επιλογές τους όσον αφορά τις Σχέσεις-Δεσμεύσεις και γενικά την πορεία της χώρας. Και φυσικά το σύνολο των πρακτικών που εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς της εσωτερικής μας ζωής: Οικονομία, Εκπαίδευση, Κοινωνικές Σχέσεις. Από την άποψη αυτή η πολιτική μας θα πρέπει να έχει χαρακτήρα ριζοσπαστικό. Είναι Ριζοσπαστική!

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να διευκρινίσω, ότι βασική προϋπόθεση για να μπορέσει μια οποιαδήποτε ριζοσπαστική-επαναστατική κίνηση να καταστεί δύναμη ιστορικής αλλαγής είναι να έχει μαζί της την μεγάλη πλειοψηφία ενός λαού.

Επίσης θα πρότεινα να αντικατασταθεί το ρήμα ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ με το ρήμα ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ. Γιατί σύμφωνα με όσα είπα πιο πριν, δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε ο,τιδήποτε από κάποιους που θα πρέπει να θεωρούμε και να τους αντιμετωπίζουμε σαν συνειδητά όργανα εξάρτησης από ένα ή και περισσότερα διεθνή κέντρα εξουσίας, γιατί δεν είναι μόνο οι Αμερικανοί που μας διαφεντεύουν αλλά και ορισμένες χώρες της Ευρώπης. Άλλωστε η σημερινή Τρόικα αποτελεί συνύπαρξη μιας αμερικανικής (ΔΝΤ) και δύο ευρωπαϊκών τραπεζών.

Με την επιλογή του ρήματος «επιβάλλω» φαίνεται το μέγεθος της προσπάθειας που θα πρέπει να καταβάλουμε εφ’ όσον φυσικά θέλουμε να δημιουργήσουμε στην αρχή μια Κίνηση που κάποτε να γίνει Κίνημα ικανό να διεκδικήσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Κι αυτή η προσπάθεια γίνεται δυσκολότερη λόγω της μεθοδολογίας που επιλέξαμε. Δηλαδή να μη δημιουργηθεί εκ των άνω αλλά από τον ίδιο το λαό. Με μοναδικά όπλα τη διαφώτιση με σκοπό την διαμόρφωση μιας κοινής άποψης για το πώς κρίνουμε τα γεγονότα και τις αιτίες που τα επηρεάζουν, τη θέση της χώρας μας, τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία και γενικά τι θέλουμε, ποιος είναι ο τελικός μας στόχος και με ποιους τρόπους θα πορευτούμε για να πετύχουμε τον στόχο μας.

Γι’ αυτό δεν φτάνει μόνο η λέξη «Αντίσταση» για να μας εκφράσει αλλά χρειάζεται να συμπληρωθεί και με τη λέξη «Πρόταση». Μια πρόταση που να περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία που συνιστούν τη ζωή ενός λαού. Και στη δική μας περίπτωση του ελληνικού λαού. Αυτή η Πρόταση-Πρόγραμμα θα πρέπει να αποτελεί τη βάση της σκέψης και της λειτουργίας της κάθε Σπίθας-Επιτροπής, ώστε όλες μαζί να κατασταλάξουν στη διαμόρφωση της Ιδεολογίας της νέας Κίνησης με σκοπό να καταστεί κάποτε η δεσπόζουσα ιδεολογία της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.

Χτυπάμε, κατεδαφίζουμε και παράλληλα σκεπτόμαστε-χτίζουμε. Έτσι βλέπω την λειτουργικότητα μιας ιδανικής Επιτροπής Πρωτοβουλίας.

Ας φανταστούμε μια Ελλάδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη, Ακέραιη, Άφοβη, Αυτοδύναμη. Ας παλέψουμε για ένα Λαό Ελεύθερο, Ανεξάρτητο, Ακέραιο, Άφοβο, Αυτοδύναμο, μέσα σε μια κοινωνία χωρίς ανεργία, αδικία, φτώχεια, αμάθεια με κανόνα τη Δίκαιη Ανισότητα αλλά και την δια νόμου επιβολή της ισότητας ως προς τα δικαιώματα, τις ανάγκες και ένα επίπεδο ζωής και μόρφωσης κάτω από το οποίο θα απαγορεύεται να κατεβαίνει έστω και ένας συμπολίτης μας. Δίκαιη ανισότητα σημαίνει ότι η ικανότητα και η προσπάθεια πρέπει να ανταμείβονται και επομένως να ενισχύονται, γατί έτσι μόνο μια κοινωνία πηγαίνει μπροστά. Η ισοπέδωση αντίθετα είναι άδικη και λειτουργεί ανασταλτικά στην προσπάθεια και στην πρόοδο.

Επομένως η κακοδαιμονία που συνοδεύει τη χώρα μας από το 1950 έως σήμερα οφείλεται στο γεγονός ότι δεν καταφέραμε έως τώρα να κερδίσουμε την Εθνική μας Ανεξαρτησία. Οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε με τον α ή τον β τρόπο τα συμφέροντα της υπερδύναμης και των συμμάχων της χωρίς να έχουμε το δικαίωμα να αναπτύξουμε μιαν ανεξάρτητη πολιτική -καθαρά ελληνική- που να εξυπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Γι’ αυτό πρέπει να βάζουμε πρώτο στόχο την απαλλαγή μας από την ξένη εξάρτηση και τα εγχώρια όργανά της και την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, που αποτελεί την προϋπόθεση για να λογιάζεται ένας Λαός ελεύθερος και κάθε πολίτης άξιος να θεωρείται Άνθρωπος Ακέραιος, υπεύθυνος, ολοκληρωμένος, κυρίαρχος της ζωής και της Μοίρας του.

Στη χώρα μας δυστυχώς από το 1821 έως σήμερα περάσαμε από την Υποδούλωση στην Εξάρτηση που συνεχίζεται έως σήμερα με ελάχιστα διαλείμματα. Όπως λ.χ. την εποχή της ξένης κατοχής, τότε που γνώρισαν την Ανεξαρτησία μόνο όσοι τόλμησαν να πολεμήσουν τον εχθρό με το όπλο στο χέρι. Κι από κει και πέρα μπορούμε να πούμε πως έγιναν ανεξάρτητοι μονάχα αυτοί που αψήφησαν τις Εξουσίες, φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν, εκτελέστηκαν. Παράξενη στ’ αλήθεια αυτή η χώρα που για να γίνεις ελεύθερος θα πρέπει πρώτα να θυσιάσεις τη ζωή σου…

Όμως γρήγορα τα τσιράκια της εξάρτησης φρόντισαν να σβήσουν τη μνήμη των ηρώων μας μαζί με την αληθινή νεότερη ιστορία μας, για να παραμένει ο Λαός κοπάδι άβουλο και ακίνδυνο, υποταγμένος στα συμφέροντα και στις προσταγές τους. Υπάρχουν όμως εποχές όπως η τωρινή, κατά την οποία όσοι ανήκουν στο μπλοκ της Εξάρτησης (ξένοι και ντόπιοι) από βοσκοί μεταβάλλονται σε λύκους που διψούν να επιβάλουν την καταπίεση, την εξαθλίωση και τον φόβο στον απλό λαό έχοντας επιπέσει πάνω στο κοπάδι με μανία που θυμίζει αμόκ. Πώς αλλοιώς αλήθεια, μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς τη δίψα τους να πάνε τον Λαό πιο πίσω κι από την εποχή του Μεταξά, δηλαδή την εποχή που καθιερώθηκαν οι εργατικές συλλογικές συμβάσεις, με αποτέλεσμα να βρεθούν σήμερα οι δυστυχείς εργαζόμενοι απογυμνωμένοι ακόμα κι από το στοιχειώδες δικαίωμα της επιβίωσης… Για όλους αυτούς που ψήφισαν αυτό τον μεσαιωνικό νόμο προτείνω να στηθεί στο κέντρο της Πλατείας Συντάγματος μια μαρμάρινη πυραμίδα με όλα τα ονοματεπώνυμά τους γραμμένα με μαύρα γράμματα και να ονομαστεί «Στήλη της Ντροπής».

Πρέπει να το βροντοφωνάξουμε πως η Εξάρτηση σημαίνει ουσιαστικά ξένη κατοχή και επομένως ο αγώνας των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πολιτών είναι αγώνας απελευθερωτικός. Και είναι χρέος μας να διαφωτίσουμε τον ελληνικό λαό για τον χαρακτήρα της προσπάθειας που οφείλει να κάνει για να σωθεί ο ίδιος, η οικογένειά του και η χώρα του.

Αγαπητοί φίλοι,

Οι νέες διεθνείς συνθήκες και οι νέες διεθνείς σχέσεις χαρακτηρίζονται από την μετάλλαξη των ΗΠΑ σε μια σύγχρονη ιμπεριαλιστική δύναμη βασισμένη σε δύο πυλώνες: Στην κολοσσιαία στρατιωτική τους δύναμη και στον έλεγχο της παγκόσμιας οικονομίας μέσω των γιγαντιαίων οικονομικών μονοπωλίων που ελέγχει. Με στόχο την διεθνή επικράτηση μέσω της δημιουργίας μιας ενιαίας παγκοσμιοποιημένης αγοράς μέσα στην οποία θα πρέπει να κονιορτοποιηθούν οι κάθε είδους ιδιαιτερότητες που εμποδίζουν την απρόσκοπτη διακίνηση και επικράτηση του εθνικού, οικονομικού, ιδεολογικού και πολιτισμικού στίγματος της μίας και μόνης κυρίαρχης Δύναμης. Ακόμα και τα κράτη που συμμαχούν σήμερα μαζί της, όπως η Αγγλία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιαπωνία θα έχουν κι αυτά την ίδια τύχη όπως όλα τα υπόλοιπα. Πλην της Κίνας, της Ρωσίας και της Ινδίας, οι οποίες προς το παρόν αποτελούν τα μεγάλα εμπόδια για την πλήρη της επικράτηση χωρίς όμως να έχουν πάψει να είναι στόχοι της τελικής στρατηγικής, που αποβλέπει σταθερά στην δημιουργία μιας παγκόσμιας κοινωνίας υπό την αιγίδα των ΗΠΑ. Δηλαδή επαναλαμβάνεται με άλλους τρόπους και άλλες μεθόδους το Χιτλερικό όραμα για την Γερμανία των 1000 ετών που θα είχε υπό την κατοχή της και τις πέντε Ηπείρους.

Όσοι δεν έχουν καταλάβει ακόμα αυτόν τον θανάσιμο κίνδυνο, είναι είτε τυφλοί είτε βλάκες είτε ανεύθυνοι είτε -ακόμα χειρότερα- συνεργάτες των ΗΠΑ στην επίτευξη αυτού του ολέθριου στόχου. Και γι’ αυτό ακόμα πιο επικίνδυνοι και από τα αφεντικά τους.

Από όλα τα εμπόδια που έχουν μπροστά τους οι νέοι κατακτητές τα πιο σκληρά και δύσκολα για να παραμεριστούν και ακόμα περισσότερο να κονιορτοποιηθούν είναι οι ιδιαιτερότητες που προανέφερα, δηλαδή εθνικές, ιδεολογικές, ιστορικές και πολιτιστικές. Και γι’ αυτό το λόγο στις τελευταίες δεκαετίες οι δυνάμεις αυτές έχουν στρέψει εναντίον τους τα φαρμακερά τους βέλη ενισχυόμενοι από εγχώριους συμμάχους, οι οποίοι από τύφλωση είτε αφέλεια, από φανατισμό είτε συμφέρον ενεργούν στο εσωτερικό κάθε χώρας ως δούρειοι ίπποι.

Το κύριο λοιπόν μέλημα του κάθε λαού είναι η οργάνωση της δικής του άμυνας σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής ξεκινώντας από την υπεράσπιση της εθνικής ταυτότητας και όλων των στοιχείων που την συνιστούν, της εθνικής ακεραιτότητας με την οργάνωση της εθνικής άμυνας σε νέες βάσεις, στην πλήρη αυτοδυναμία με την επιστράτευση όλων των υποκειμενικών δυνάμεων και την στήριξη στον πλούτο της χώρας, στην άνοδο του μορφωτικού μας επιπέδου, στην συνοχή και ενότητα του λαού με την οργάνωση μιας δίκαιης κοινωνίας που να προσφέρει σε όλους ίσες δυνατότητες, ευκαιρίες και απολαυές, ώστε να επικρατήσει ένα πνεύμα αλληλεγγύης απαραίτητο για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί την επερχόμενη καταστροφή, να την ξεπεράσουμε και να είμαστε σε θέση να δημιουργήσουμε μια πατρίδα ακόμα καλλίτερη, ακόμα και μέσα σε συνθήκες θύελλας όπως αυτές που ζούμε τώρα και που αύριο θα γίνουν ασφαλώς χειρότερες.

Σήμερα ζούμε ίσως μια από τις πιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας μας. Έχουμε μπλέξει. Μας έχουν μπλέξει τόσο πολύ, που θα χρειαστούν μεγάλες προσπάθειες και θυσίες για να εξουδετερώσουμε την τωρινή ξένη εξάρτηση και να κερδίσουμε την Ανεξαρτησία της Πατρίδας μας. Θα πρέπει να γίνει μια τεράστια προσπάθεια για να πείσουμε τον εαυτό μας και τους άλλους, ότι ο δρόμος της σωτηρίας είναι ένας και μοναδικός: Η στροφή προς τις δικές μας δυνάμεις, από όπου θα προσπαθήσουμε να βρούμε και να αξιοποιήσουμε ενωμένοι όλες τις δυνατότητες που θα μας επιτρέψουν να γίνουμε αυτοδύναμοι, αυτάρκεις και επομένως Ανεξάρτητοι.

Πού θα στηριχτούμε; Στα μυαλά μας και στη θέλησή μας, στις προσπάθειές μας, στην αυτοθυσία μας, που θα μας βοηθήσουν να αντλήσουμε όλα όσα μας χρειάζονται για να ζήσουμε από τη δική μας γη και τη δική μας εργατικότητα. Έτσι μόνο θα γίνουμε ελεύθεροι και συγχρόνως περήφανοι, γιατί θα στηρίζουμε τη ζωή μας αποκλειστικά επάνω μας χωρίς την ανάγκη των ξένων.

Γι’ αυτό το λόγο ας μου επιτραπεί να επιμείνω λίγο στην άποψη που έχω για την διαμόρφωση και τις λειτουργίες των Επιτροπών Πρωτοβουλίας. Ξαφνικά ξεπετάχτηκαν από το πουθενά δεκάδες έως σήμερα Επιτροπές με το όνομα «Σπίθες». Τελικά μ’ αρέσει το όνομα αυτό και προτείνω να το διατηρήσουμε.

Ο καθένας από μας γνωρίζει καλλίτερα από κάθε άλλον τα προβλήματα που τον αφορούν ως άτομο, ως πολίτη, ως εργαζόμενο, ως κάτοικο μιας περιοχής αλλά και ως Έλληνα. Σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε όλοι και όλες τα βασικά εθνικά μας προβλήματα, καθώς και τα προβλήματα που αφορούν τους άλλους λαούς, τις διεθνείς σχέσεις και το ρόλο της μιας ή της άλλης κυρίαρχης δύναμης. Δεν χρειαζόμαστε γι’ αυτό κάποιον ή κάποιους Σωτήρες για να μας πουν τι θα πρέπει να κάνουμε. Φτάνει να σκεπτόμαστε και να ζούμε συλλογικά, σαν μέλη μιας Επιτροπής Πρωτοβουλίας που τα ενώνει ένα κοινό όραμα, σαν κάτοικοι μιας περιοχής, σαν εργαζόμενοι σε έναν οποιονδήποτε κλάδο και προ παντός σαν ισότιμοι και υπεύθυνοι πολίτες μιας χώρας. Και η χώρα που ζούμε ονομάζεται, είναι η Ελλάδα.

Οπότε είναι πια καιρός να σκεπτόμαστε, να νοιαζόμαστε και να δρούμε ως Έλληνες. Σαν κάποιοι που πατούμε στο ίδιο χώμα, ταξιδεύουμε στις ίδιες θάλασσες, μιλάμε την ίδια γλώσσα, έχουμε τις ίδιες συνήθειες, τα ίδια ήθη και έθιμα, αρετές, ελαττώματα και ταυτόχρονα την ίδια ιστορία, τους ίδιους μύθους και την ίδια αγάπη για τις πολιτισμικές μας παραδόσεις. Και όλοι ανεξαιρέτως, όπως το απέδειξε η πρόσφατη ιστορία μας, ιστορία γεμάτη αγώνες, θυσίες, δάκρυα και αίμα, αγαπάμε εξ ίσου φανατικά την Εθνική μας Ανεξαρτησία, την Ελευθερία, την Δημοκρατία, την Κοινωνική Δικαιοσύνη. Θέλουμε τον Λαό μας κυρίαρχο και οραματιζόμαστε την Αναγέννηση μέσα από τις στάχτες της αγαπημένης μας Πατρίδας. Αναγέννηση οικονομική, κοινωνική, μορφωτική, πολιτισμική. Αναγέννηση Εθνική! ΟΧΙ, δεν θα αφήσουμε να καπηλεύονται τις λέξεις «Ελλάδα», «Έθνος», «Πατρίδα» οι εθνοκάπηλοι, με αποτέλεσμα να θεωρείται τάχα προοδευτικός εκείνος που τις περιφρονεί. Ας μην ξεχνάμε ότι όλες οι μεγάλες στιγμές του νεότερου ελληνισμού, από τους Βαλκανικούς Πολέμους, το Έπος της Αλβανίας, τη Μάχη της Κρήτης, την Εθνική Αντίσταση και την αντιδικτατορική πάλη είχαν σύμβολα την Ελλάδα και την Ελευθερία, την Πατρίδα και την Ανεξαρτησία, το Έθνος και την Αναγέννηση. Ας ξαναγίνει λοιπόν η Πατρίδα ο βασικός μας στόχος. Που σημαίνει πως από τώρα μέσα στον κάθε πυρήνα της κάθε Επιτροπής Πρωτοβουλίας όλες οι έρευνες, οι σκέψεις, οι πρωτοβουλίες και οι δραστηριότητες θα έχουν κεντρικό στόχο την προσπάθεια να συμβάλουμε όλοι μαζί, ώστε μια μέρα που δεν θα αργήσει, η Πατρίδα μας να γίνει Ελεύθερη, Ανεξάρτητη, Αυτοδύναμη, Περήφανη πετυχαίνοντας να κερδίσει τη θέση που της αξίζει μέσα στην σκληρή σύγχρονη εποχή διατηρώντας στο ακέραιο τα ιστορικά χαρακτηριστικά της, δηλαδή την αφοσίωσή της στην παγκόσμια Ειρήνη, στην ελευθερία και την ανάπτυξη όλων των λαών της γης που απαιτούν από όλους εμάς Αντίσταση στις δυνάμεις του Κακού και απαλλαγή από την κάθε μορφής ξένη ακρίδα που τολμά να επεμβαίνει στα εσωτερικά μιας χώρας -όπως η τωρινή Τρόικα- καταπατώντας βάναυσα τα δικαιώματα, την ευτυχία και την υπερηφάνεια του Λαού μας.

Θεωρώ ότι η βάση για την πρόοδο της Κοινωνίας πρέπει να είναι η θεσμοθετημένη κατάκτηση της Άμεσης Δημοκρατίας. Ώστε ο κάθε πολίτης να είναι ουσιαστικά υπεύθυνος για τη μοίρα του και τη μοίρα του Λαού του. Πάντοτε πίστευα ότι ελεύθερος είναι ο υπεύθυνος. Δηλαδή αυτός που αποφασίζει μαζί με τους άλλους για όλα τα προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία μέσα στην οποία ζει και εργάζεται. Όταν κάποιος ή κάποιοι άλλοι αποφασίζουν για σένα, τότε ουσιαστικά και τυπικά δεν είσαι ελεύθερος. Είσαι εξαρτημένος, σε σημείο ώστε τόσο ηθικά όσο και πρακτικά να έχεις υποβιβασθεί στο επίπεδο του κοπαδιού που είναι αναγκασμένο να ακολουθεί τον βοσκό από το λιβάδι έως το σφαγείο, χωρίς δυνατότητα να αντισταθείς, γιατί ουσιαστικά σε έχουν καταντήσει άβουλο χωρίς σκέψη και θέληση.

Είναι λοιπόν ευκαιρία τώρα που οι εξουσιαστές σε ντόπια και διεθνή κλίμακα είναι βυθισμένοι σε μεγάλη κρίση που όπως φαίνεται θα βαθαίνει κάθε μέρα και πιο πολύ εμείς οι «απ’ έξω», οι ανεξάρτητοι, να κατορθώσουμε πέρα από την καθημερινή δράση να σκύψουμε με σοβαρότητα και ευθύνη πάνω στα μεγάλα προβλήματα που δεν μας άφησαν έως τώρα να προχωρήσουμε όσο μας πρέπει και μας αξίζει να πάμε μπροστά και να συμβάλουμε ο καθένας με τις δυνατότητες που διαθέτει στη διερεύνηση και στη διαμόρφωση προτάσεων για την επίλυσή τους.

Είμαστε ανεξάρτητοι πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι: Διατηρούμε ο καθένας τις ιδεολογικές του πεποιθήσεις όπως ο κάθε υπεύθυνος πολίτης. Όμως σ’ αυτές τις εντελώς ιδιαίτερες, επικίνδυνες για το Λαό και κρίσιμες για την Πατρίδα συνθήκες τοποθετούμε ως πρώτο και μέγιστο καθήκον μας την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας της πατρίδας μας απέναντι στις δυνάμεις της ξένης εξάρτησης από τα γνωστά διεθνή κέντρα εξουσίας και όσους τα αποδέχονται, τα στηρίζουν και επωφελούνται από αυτά. Κέντρα που επιδιώκουν να μας επιβάλουν συνταγές θεραπείας και μεθόδους που μας θίγουν, μας προσβάλλουν και μας κάνουν κακό από κάθε άποψη, οικονομική, κοινωνική, ηθική, πατριωτική. Γι’ αυτόν τον υπέρτατο σκοπό αφήνουμε κατά μέρος τις όποιες διαφορές μας για να ενωθούμε μέσα σε μια ενιαία απελευθερωτική Κίνηση με στόχο να σταματήσουμε με κάθε τρόπο το κακό που συντελείται καθημερινά σε βάρος του λαού μας και να προσπαθήσουμε να αναδείξουμε τη θέληση της συντριπτικής πλειοψηφίας σε κυρίαρχο στοιχείο για την αναδημιουργία της χώρας. Κάθε μέρα που θα είμαστε όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο δυνατοί, θα μας επιτρέπει από δύναμη άμυνας να γίνουμε δύναμη κρούσης και ταυτόχρονα δύναμη δημιουργίας. Ώστε από τη μια μεριά να είμαστε σε θέση να ματαιώνουμε τις αρνητικές αποφάσεις των ξένων και των Ελλήνων συμμάχων τους και από την άλλη να αναπτύσσουμε σχέδια για το μέλλον ρεαλιστικά και ολοκληρωμένα, με λύσεις που θα αλλάξουν τη σημερινή μίζερη μορφή της Πατρίδας. Με την ταυτόχρονη παρουσία στις γραμμές μας και συμπόρευση τόσων διαφορετικών και τόσων σημαντικών από κάθε άποψη ανεξάρτητων πολιτών από χώρους-κλειδιά της κοινωνικής μας ζωής, όχι για μία από καθέδρας και αφ’ υψηλού προσπάθεια επιβολής του α ή του β προγράμματος αλλά θέλουμε να δείξουμε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια εντελώς καινούρια μορφή οργάνωσης και συμμετοχής των πολιτών για την ανάλυση και στην εξεύρεση λύσεων, μέσα από την οποία θα αναδειχθεί ο πλούτος της σκέψης των απλών Ελλήνων σαν κύριο στοιχείο για την οικοδόμηση μιας 100% ελληνικής μορφής ανάπλαση της Πατρίδας σε όλους τους τομείς. Και το κυριότερο βασισμένης αποκλειστικά στην ανεξάρτητη θέληση, σκέψεις, προτάσεις και αποφάσεις των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πολιτών για μιας Ελλάδα Ανεξάρτητη που να ανήκει στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα.

Την πρώτη του Δεκέμβρη σε μια δημόσια ομιλία μου που παρακολούθησαν 1000 άτομα και στη συνέχεια αναδημοσιεύθηκε στον ημερήσιο τύπο, έθεσα στην κυβέρνηση, όπως είχα δικαίωμα αλλά και υποχρέωση να κάνω, μια σειρά ερωτήματα και διατύπωσα ορισμένες καταγγελίες που αφορούσαν σημαντικά εθνικά μας θέματα. Φυσικά δεν είμαι Βουλευτής ούτε κατέχω κάποιο δημόσιο αξίωμα. Είμαι ένας απλός πολίτης με τη διαφορά ότι κουβαλάω στην πλάτη μου ιστορική πείρα μισού και πλέον αιώνα και με αποδεδειγμένη την αφοσίωσή μου στην υπεράσπιση του Λαού και της Πατρίδας μας σε ιδιαίτερα κρίσιμες στιγμές. Και ως εκ τούτου πιστεύω ότι σε οποιαδήποτε χώρα με στοιχειώδη έστω δημοκρατική ευαισθησία αποκλείεται να συναντούσα αυτή την περιφρονητική στις απόψεις μου απαξίωση, που τελικά αποκαλύπτει τον αλαζονικό χαρακτήρα της κυβερνητικής παράταξης, των φίλων και συμμάχων της, λες και είμαι πολίτης β΄ κατηγορίας, μόνο και μόνο γιατί τολμώ να ασκήσω δημόσια κριτική στην πολιτική της. Όμως τα ερωτήματα και οι καταγγελίες παραμένουν. Και αν νομίζουν ότι με τη μέθοδο της φίμωσης θα ξεχαστούν, κάνουν μεγάλο λάθος.

Σχετικά με το «Μνημόνιο», δηλαδή τους όρους με τους οποίους δέχθηκαν να μας «βοηθήσουν», θα γνωρίζετε ασφαλώς την άποψη που διατύπωσε ο διακεκριμένος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Κασιμάτης, ότι δηλαδή «τέτοιοι όροι μπαίνουν για πρώτη φορά σε σύμβαση δανείου στην ιστορία της ανθρωπότητας». Ακολούθως ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Δημήτρης Παξινός καταγγέλλει ότι «με το άρθρο 14 παρ. 5 της σύμβασης η Ελλάδα παραιτείται ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ και ΑΝΕΥ ΟΡΩΝ από τις ασυλίες προστασίας της εθνικής κυριαρχίας. Τέτοιος πρωτόγνωρος όρος δεν συναντάται ούτε σε αποικιοκρατικές συμβάσεις. Είναι όρος που παραβιάζει θεμελιώδεις αρχές του δικαίου σε όλα τα επίπεδα: του διεθνούς δικαίου, του ευρωπαϊκού και του εθνικού δικαίου. Πρόκειται για όρο ο οποίος παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή σεβασμού της κυριαρχίας του κράτους απειλεί, θέτει σε κίνδυνο και προσβάλλει στον πυρήνα τους τα κυριαρχικά δικαιώματα, την ίδια την κυριαρχία και την υπόσταση της χώρας. Ο κίνδυνος καθίσταται άμεσος, αν συνδυαστεί με τον όρο της Σύμβασης ότι οι Δανειστές, όλοι μαζί ή με συμφωνία όλων, μπορούν να μεταβιβάσουν σε τρίτη χώρα τα δικαιώματά τους από τη Σύμβαση. Επί πλέον στη σύμβαση ρητά ορίζεται ότι διέπεται από το ΑΓΓΛΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ. Αποκλειστικά Αρμόδιο Δικαστήριο συμφωνήθηκε να είναι το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή των δανειστών μας. Η δανειακή σύμβαση είναι ΕΚΝΟΜΗ».

Και καταλήγει:

«Χωρίς κάποιο προηγούμενο παραδώσαμε με μόνη μια υπογραφή την εθνική μας κυριαρχία, ολόκληρη τη δημόσια περιουσία μας. Από της συστάσεως του νεοελληνικού κράτους είμαστε συνηθισμένοι να δανειοδοτούμαστε. Τέτοιους όρους όμως, ουδέποτε αποδεχτήκαμε.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ Ν’ ΑΠΑΛΕΙΦΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ ΘΙΓΟΥΝ ΤΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ».

Και σας ρωτώ, κύριοι της Κυβερνητικής Παράταξης: Πώς είναι δυνατόν απόψεις τόσο μεγάλης εθνικής σημασίας του μεγαλύτερου Δικηγορικού Συλλόγου της χώρας, όπως και του κ. Κασιμάτη να θεωρούνται από την παράταξή σας και τα φιλικά σας ΜΜΕ ανάξια ακόμα και για έναν απλό σχολιασμό; Δεν καταλαβαίνετε ότι μια τόσο προκλητικά αλαζονική συμπεριφορά τραυματίζει βαρειά την ουσία της ίδιας της δημοκρατίας και προκαλεί βάναυσα το δημόσιο αίσθημα; Έχουν πληθύνει λοιπόν εκτός από τον υποφαινόμενο οι θεωρούμενοι ως πολίτες β΄ κατηγορίας σ’ αυτή τη χώρα; Και πόση περιφρόνηση και έλλειψη σεβασμού για όλους αυτούς που ύψωσαν το ανάστημά τους κατά της χούντας, που βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν εξορίστηκαν, θυσιάζοντας 7 χρόνια από τη ζωή τους για τη Δημοκρατία και την Ελευθερία του Τύπου, για να δουν σήμερα να βασιλεύει ξανά η χουντική λογοκρισία και μάλιστα με δήθεν προοδευτικό μανδύα… Και με ποια κριτήρια εσείς και οι φίλοι σας έχετε αναγορευτεί σε πολίτες α΄ κατηγορίας, ανώτεροι από τους άλλους; Όμως ακόμα και η πιο μεγάλη εκλογική νίκη δεν δίνει το δικαίωμα σε κανένα να θεωρεί τον εαυτό του ανώτερο από τους άλλους, δεδομένου ότι σύμφωνα με το Σύνταγμα όλοι οι πολίτες είναι ίσοι και έχουν απολύτως τα ίδια δικαιώματα. Και το πρώτο δικαίωμα νομίζω ότι είναι ο σεβασμός στις απόψεις τους, όποιες κι αν είναι. Αν λείψει αυτό το στοιχείο, τότε δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά ολοκληρωτισμός. Που στη θέση σας και μετά τις τελευταίες εκλογές στερείται ακόμα και του προσχήματος ότι η κυβέρνησή σας εκφράζει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού, δεδομένου ότι το ποσοστό επάνω στο οποίο στηρίζεστε σήμερα δεν υπερβαίνει το 20%. Και επομένως μια καθαρά ολοκληρωτική συμπεριφορά βασισμένη επάνω σε μια ουσιαστικά μικρή μειοψηφία καταντά τελικά επικίνδυνη για τον τόπο, γιατί δεν έχετε το ηθικό δικαίωμα να παίρνετε αποφάσεις τόσο κρίσιμες για το μέλλον της χώρας αγνοώντας τη θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας που με κάθε τρόπο προσπαθεί να σας δείξει ότι ο δρόμος που χαράζετε οδηγεί στη διάλυση της κοινωνίας και -πολύ φοβάμαι- και της ίδιας της Πατρίδας μας

Κύριε Πρωθυπουργέ, αθετήσατε όλες τις υποσχέσεις σας, προεκλογικές και μετεκλογικές, σε ό,τι αφορά τους φόρους, τους μισθούς και τις απολύσεις. Γνωρίζετε ότι κλείνουν καθημερινά δεκάδες βιομηχανίες, βιοτεχνίες και καταστήματα χωρίς να σκέφτεστε τι θα γίνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται ξαφνικά στο δρόμο. Δεν θα σας συγκινεί το γεγονός ότι η ερήμωση εξαπλώνεται με γοργούς ρυθμούς στην ελληνική αγορά που μόλις χθες ακόμα έσφυζε από ζωή. Δεν ανησυχείτε που οι νέοι και νέες μας, κυρίως επιστήμονες, μεταναστεύουν μη μπορώντας να ζήσουν στη χώρα μας; Δεν σας έχει πει κανένας στο περιβάλλον σας ότι ο Λαός μας απελπίζεται, φοβάται, στενάζει, ενώ η χώρα μας καθημερινά βυθίζεται από κάθε άποψη σε μια γενικευμένη ύφεση, της οποίας ουδείς γνωρίζει το τέλος;

Κάνω έκκληση να σταθείτε για λίγο μόνο και μόνο για να κοιτάξετε εσείς προσωπικά κ. Πρωθυπουργέ, να διαπιστώσετε τι συμβαίνει στην πραγματικότητα γύρω σας. Δεν είμαστε εχθροί σας ούτε καν αντίπαλοι. Εάν διαφωνούμε, το κάνουμε από αγνή πρόθεση, γιατί πιστεύουμε ότι ο δρόμος που επιλέξατε είναι εσφαλμένος. Δεν το λέμε αυτό εμείς αλλά η πραγματικότητα. Φτάνει να τη δείτε. Γιατί όλοι μας θέλουμε εξ ίσου να τη σώσουμε απ’ αυτή την τόσο δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται. Όλοι είμαστε διατεθειμένοι να βοηθήσουμε. Χωρίς το παραμικρό αντάλλαγμα. Ας ψάξουμε ειλικρινά να βρούμε ένα καλλίτερο τρόπο που είμαι βέβαιος ότι υπάρχει. Ας σταματήσει το πείσμα. Όλοι κάνουμε λάθη. Μη μας αναγκάσετε να δείξουμε ξανά σε ποιο σημείο μπορεί να φτάσει ένας Λαός απελπισμένος. Μην ξεχνάμε πόσες φορές οι Έλληνες κατάφεραν να μεταβάλουν την απελπισία τους σε δύναμη και τότε αλοίμονο σ’ αυτούς που θα βρεθούν μπροστά τους. Μη σας ξεγελάει το γεγονός ότι σήμερα φερόμαστε ακόμα σαν ζαλισμένα αρνάκια. Σκεφτείτε μόνο με πόσα ψέματα και αυταπάτες έχουν ποτίσει έως σήμερα τους Έλληνες. Κάθε μέρα όμως που εσείς ο ίδιος θα τους βοηθάτε με τις σκληρές σας αποφάσεις να ανακαλύπτουν την αλήθεια, τα αρνάκια θα μεταβάλλονται σε πολίτες υπεύθυνους και αποφασισμένους να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους. Αυτό ίσως πάρει λίγο καιρό. Αλλά όταν θα σχηματισθεί το ποτάμι της διεκδίκησης όλων αυτών που μας έχουν κλέψει, τότε καμμιά δύναμη δεν θα σταθεί ικανή να το σταματήσει. Το οργισμένο ποτάμι θα ξέρει καλά προς τα πού θα πρέπει να πάει για να κερδίσει αυτά που του ανήκουν. Σκεφτείτε πότε και πόσοι θέλησαν ως τώρα να το εμποδίσουν τις τελευταίες δεκαετίες και πού βρίσκονται σήμερα. Γιατί είναι ιστορικός Νόμος ο Λαός πάντα να νικά. Φτάνει να το θελήσει. Και θα το θελήσει. Γρήγορα. Πιο γρήγορα απ’ ό,τι μερικοί το περιμένουν.

Και σας ρωτώ για άλλη μια φορά:

Τι συμβαίνει με το Αιγαίο; Είναι αλήθεια ή ψέματα ότι το ΝΑΤΟ μας επέβαλε να το μοιραστούμε μισό-μισό με την Τουρκία; Υπάρχει ή όχι συμφωνία για την παραχώρηση του εναέριου εθνικού μας χώρου στην Ισραηλινή αεροπορία για πολεμικές ασκήσεις; Τι συμβαίνει με το Τουρκικό Προξενείο στην Κομοτηνή και για ποιο λόγο υπάρχουν αυτές οι περίφημες πλωτές γέφυρες που μπορούν σε ελάχιστο χρόνο να ενώνουν δύο ακτές του Έβρου προκειμένου να περάσουν τανκς; Υπάρχει ή όχι οργανωμένη εθνικιστική προπαγάνδα στην Αλβανία και στα Σκόπια με στόχο ελληνικά εδάφη και πώς αντιδρούμε σ’ αυτό; Γιατί σταμάτησε ο αγωγός του Μπουργκάς; Αληθεύει ότι υπήρξαν ευνοϊκές οικονομικές προτάσεις από τη Ρωσία και την Κίνα, τις οποίες απέρριψε η Κυβέρνηση; Σχετικά με το ΔΝΤ εσείς ο ίδιος -ως αρχηγός της αντιπολίτευσης τότε- περιγράφατε με τα μελανότερα χρώματα τις καταστροφικές ιδιότητες του ΔΝΤ σε συνέντευξή σας στον δημοσιογράφο κ. Κούλογλου. Τι μεσολάβησε έκτοτε και αλλάξατε γνώμη; Και γιατί σιωπάτε μπροστά στις αποκαλύψεις έγκυρων ειδικών όπως αυτές της καθηγήτριας Κλάιν, ειδικά για την εφαρμογή στην οικονομία των βάρβαρων μεθόδων της CIA, καθώς και για τις στενές σχέσεις του ΔΝΤ με όλα σχεδόν τα δικτατορικά καθεστώτα του κόσμου; Και αληθεύει ή όχι το γεγονός ότι εσείς μάς οδηγήσατε στην οικονομική μας εξάρτηση από το ΔΝΤ και τους ευρωπαίους συνεταίρους του, στην περίφημη Τρόικα στην οποία παραδώσατε αμαχητί την οικονομία και τις εργασιακές σχέσεις της χώρας; Και γιατί δεν ακολουθείτε το παράδειγμα των Ούγγρων, που υποχρέωσαν τις Τράπεζες και όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις να καταβάλουν τεράστια ποσά αντί να τα παίρνουν από τους εργαζόμενους;

Υπάρχει επίσης το πρόσφατο παράδειγμα του μικρού κράτους του Εσκουαδόρ-Ισημερινού, που χαρακτήρισε το Δημόσιο Χρέος του ως «Χρέος Απεχθές» και αρνήθηκε να το καταβάλει στους δανειστές του. Με αποτέλεσμα να πληρώσει τελικά το ένα τρίτο του συνολικού ποσού. Αποδεικνύοντας έτσι ότι τα φοβερά θηρία (οι δανειστές μας) μπροστά στα οποία τρέμει η Κυβέρνηση, γίνονται αρνάκια όταν αντιμετωπίσουν τη σιδερένια θέληση έως ηγέτη και ενός λαού μικρότερου και πιο αδύνατου από τον δικό μας.

Επίσης θέσαμε το πρόβλημα των πολεμικών επανορθώσεων από τη Γερμανία. Δεν θα ήταν λοιπόν καλλίτερα αντί για ανέξοδες φραστικές επιθέσεις κατά της κ. Μέρκελ, να της ζητήσετε το αυτονόητο, δηλαδή την επανόρθωση από μέρους της Γερμανίας αυτής της μεγάλης αδικίας, η οποία έγινε κατ’ εξαίρεση και μόνο κατά της χώρας μας, αντί να της προσφέρετε και άλλα κέρδη με νέες αγορές πολεμικού υλικού… Και τέλος πώς φτάσατε στο σημείο αυτός ο Πρόεδρος μάλιστα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να φερθεί χειρότερα και από τον Μεταξά καταργώντας τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, που ένας δικτάτορας καθιέρωσε κάτω από την πίεση των εργαζομένων από την δεκαετία του ΄30; Πώς τολμάτε να μας πάτε 80 χρόνια πίσω; Τι νομίζει τάχατες ο κ. Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση και οι Βουλευτές του, ότι όλα αυτά τα θέματα που αναφέραμε και που έχουν να κάνουν με την Ακεραιότητα και την Ασφάλεια της χώρας, καθώς και με τις κατακτήσεις και τα δικαιώματα του λαού, θα περάσουν έτσι, «στο ντούκου» που λέει ο Λαός; Δεν καταλαβαίνουν ότι επωμίζονται όλοι βαρύτατες ευθύνες, για τις οποίες κάποτε θα αναγκαστούν να λογοδοτήσουν όχι μόνον απέναντι στον Λαό και στην Ιστορία αλλά ακόμα και απέναντι στην Ελληνική Δικαιοσύνη; Ας πάψουν λοιπόν να μας υποτιμούν και να πιστεύουν ότι επειδή σήμερα κυβερνούν χάρη σ’ ένα διάτρητο Σύνταγμα που επιτρέπει σε μια μικρή μειοψηφία να ασκεί εξουσία σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας, αυτή η κατάσταση μπορεί να διαρκέσει.

Ήδη αυτή τη στιγμή μπαίνουν τα θεμέλια, ώστε αυτή η σιωπηλή και διάσπαρτη πλειοψηφία των Ανεξάρτητων Πολιτών να μπορέσει να εκφραστεί συλλογικά και ενιαία. Και τότε θα δούμε ποιος θα γελάσει τελευταίος.

Πιστεύω ότι εκεί που έφτασαν τα πράγματα δεν υπάρχει άλλη λύση από τη φωνή του Λαού. Η οργή του Λαού πρέπει να μετουσιωθεί σε μια τέτοια κραυγή, που να συγκλονίσει συθέμελα το σάπιο οικοδόμημα της Εξάρτησης, που μας οδηγεί κατ’ ευθείαν στο απόλυτο Χάος. Δεν υπάρχει άλλη λύση! Γι’ αυτό σας καλούμε όλους και όλες να μπείτε από αύριο κιόλας σ’ αυτό τον υπέρτατο αγώνα, όλοι μαζί ενωμένοι σφιχτά σα μια γροθιά με μόνο μία σκέψη, την αγάπη για την Πατρίδα. Ας αφουγκραστούμε το Λαό και με χιλιάδες «Σπίθες»-Επιτροπές Πρωτοβουλίας ας τον βοηθήσουμε να πάρει επί τέλους την τύχη της χώρας στα χέρια του. Το πώς και το πότε θα το κρίνουν οι εξελίξεις και ο ίδιος ο Λαός. Η δική μας σκέψη θα οδηγεί σταθερά στους μεγάλους στόχους που θέσαμε: την Εθνική Ανεξαρτησία, την Λαϊκή Κυριαρχία, την Πατριωτική Αναγέννηση και τη βαθειά μας πίστη ότι η Ελλάδα ανήκει στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα

Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να θέσω στην κρίση σας και στην κρίση όλου του Ελληνικού Λαού δύο βασικές μου σκέψεις, η μία από τις οποίες αφορά την οικονομία της χώρας και η άλλη την εθνική μας ασφάλεια:

Ξέρουμε όλοι ότι το βασικό επιχείρημα της Κυβέρνησης για να δικαιολογήσει την εξάρτηση της χώρας από τις Τράπεζες της Αμερικής και της Ευρώπης και κατ’ επέκταση την πλήρη μας εξάρτηση, είναι η ανάγκη για δανεισμό. Επίσης γνωρίζουμε καλά σε ποιο σημείο μας έχει οδηγήσει αυτή η τακτική των δανείων με τους υψηλούς τόκους. Γνωρίζουμε ακόμα ότι ένα μεγάλο μέρος των χρημάτων μας πηγαίνει καταναγκαστικά στην αγορά όπλων από τις ΗΠΑ, Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία. Και η ερώτησή μου είναι, ποιος μας εμποδίζει να αναζητήσουμε άλλους τρόπους με στόχο Πρώτον την εξόφληση εάν είναι δυνατόν ολόκληρου του Χρέους μας, Δεύτερον τον δανεισμό από άλλες πηγές με πολύ χαμηλότερους τόκους και Τρίτον την εξόφληση του μελλοντικού μας χρέους (που θα είναι απείρως χαμηλότερο) με συμφωνίες με τη μορφή κοινοπραξιών με μικτές Εταιρίες, που θα έχουν στόχο την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών μας πηγών με όρους αυστηρούς σε ό,τι αφορά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Έχουμε ήδη το παράδειγμα της Cosco, τη συμφωνία για τον αγωγό του Μπουργκάς και την προσφορά 100 δισ. Ευρώ εκ μέρους της Ρωσίας για την επισκευή των πολεμικών τους πλοίων στη Σύρο. Τέτοιου είδους κοινοπραξίες μπορεί να έχουν στόχο την ανάδειξη των λιμανιών μας, την εκμετάλλευση του υπεδάφους, τουριστικές υποδομές και ο,τιδήποτε άλλο βοηθά την οικονομική μας ανάπτυξη χωρίς τον εφιάλτη των υπέρογκων τόκων που μας έχουν μεταβάλει σε Λαό υπόδουλο στους δανειστές μας.

Η δική μου προσωπική απάντηση στο ερώτημα αυτό είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να μας εμποδίσει πια και ότι είμαστε ελεύθεροι να κοιτάξουμε το συμφέρον μας. Φτάνει βεβαίως να το θελήσει ο ίδιος ο Ελληνικός Λαός και οι δύο χώρες που μνημόνευσα, η Ρωσία και η Κίνα. Εμείς φυσικά παραμένουμε στην Ευρώπη, απαλλαγμένοι όμως από τις αποικιακού τύπου οικονομικές σχέσεις που μας έχουν επιβάλει και από την υποχρέωσή μας να πλουτίζουμε τις πολεμικές βιομηχανίες δαπανώντας κάθε χρόνο δεκάδες δισ. Ευρώ με όλες τις δραματικές συνέπειες για τον Λαό μας.

Προσθέτω εδώ, ότι μια ενθαρρυντική απάντηση κατ’ αρχήν από τις Επιτροπές Πρωτοβουλίας και κατ’ επέκταση από τους Πολίτες, θα μας έδινε όλους φτερά, και βέβαια και στους εκπροσώπους των Συλλόγων που συμμετέχουν στη σημερινή μας εκδήλωση, ώστε να αρχίσουμε από τώρα τις αναγκαίες προκαταρκτικές βολιδοσκοπήσεις για την επίτευξη αυτού του μεγάλου στόχου. Σε περίπτωση φυσικά που θα το ενέκρινε ο Ελληνικός Λαός.

Η δεύτερη σκέψη μου αφορά το ΝΑΤΟ. Δεν προτείνω φυσικά να βγούμε από το ΝΑΤΟ σήμερα κιόλας, γιατί κάτι τέτοιο μέσα στις παρούσες συνθήκες θα είναι κάπως δύσκολο. Γνωρίζω όμως ότι θα ικανοποιούσε τον Ανδρέα Παπανδρέου αλλά μάλλον όχι τους πάλαι ποτέ οπαδούς του, γιατί φοβάμαι ότι σήμερα δεν συμφωνούν με τον παλιό εαυτό τους.

Τα ερωτήματά μου είναι δύο: Το πρώτο αφορά τους σημερινούς εχθρούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αφού οι χτεσινοί δεν υπάρχουν πια. Για να συμμετέχουμε στο ΝΑΤΟ, αυτό σημαίνει ότι οι εχθροί του είναι και δικοί μας εχθροί. Είναι λοιπόν και δικοί μας εχθροί οι Σέρβοι, οι Ρώσοι, οι Αφγανοί, οι Ιρακινοί και οι Ιρανοί; Και για ποιο λόγο;

Το δεύτερο ερώτημά μου αφορά το Αιγαίο. Ο κ. Νταβούτογλου λέει και ξαναλέει ότι με τον «Γιώργο» (έτσι αποκαλεί τον Έλληνα Πρωθυπουργό) κάνουν μπίζνες στο Αιγαίο. Που σημαίνει φυσικά ότι πίσω από τις μπίζνες αυτές κρύβεται το ΝΑΤΟ και το αφεντικό του οι ΗΠΑ. Θέλουμε λοιπόν να μάθουμε εάν αυτά που λέει ο Τούρκος αξιωματούχος είναι αληθινά και εάν είναι, τότε τι είδους μπίζνες είναι αυτές; Δεν τους φτάνουν στο ΝΑΤΟ που αποφάσισαν να παραχωρήσουν το μισό Αιγαίο στην Τουρκία; Τι άλλο θέλουν τώρα; Τι άλλο επιδιώκουν;

Στα 1975, μέσα στα πλαίσια της προσπάθειάς μου για την Ελληνοτουρκική Φιλία, μίλησα νομίζω πρώτος εγώ για την προοπτική συνεκμετάλλευσης των κοιτασμάτων του Αιγαίου, που θα έφερναν πιο κοντά τις δύο χώρες.

Ερευνώντας τότε, έμαθα ότι οι ΗΠΑ τα είχαν κατατάξει στα στρατηγικά τους αποθέματα και για τον λόγο αυτόν δεν θα επέτρεπαν να βγουν στην επιφάνεια, παρά μόνο όταν εκείνες θα τα είχαν ανάγκη αποκλειστικά για δικά τους συμφέροντα. Τα σήριαλ των συγκρούσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στο Αιγαίο επιβεβαιώνουν την άποψη αυτή και δείχνουν καθαρά ότι πίσω από τις ενέργειες των δύο κυβερνήσεων υπήρχε ο αμερικανικός δάκτυλος που δημιουργούσε αυτές τις βασικά εικονικές κρίσεις, με σκοπό να αποτραπεί μονομερής είτε κοινή απόπειρα εκμετάλλευσης. Πλην όμως όπως αναφέρει ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης, εδώ και πάνω από 25 χρόνια, η έννοια της υφαλοκρηπίδας έχει υπερκερασθεί από αυτή της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Η σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121 παρ. 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές.

Επομένως η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει για την ΑΟΖ τα ίδια επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται επάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επί πλέον η Σύμβαση έχει καταργήσει την γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας κι έτσι η Τουρκία έχει χάσει ένα άλλο επιχείρημα.

Άλλωστε για το λόγο αυτόν, για να μειώσει την έκταση της υφαλοκρηπίδας, η Τουρκία μας ανάγκασε να περιορίσουμε τα εθνικά μας ύδατα στα 6 μίλια αντί για τα 12 που προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο, με την απειλή πολέμου, το περίφημο Casus Belli, που ισχύει ακόμα. Και οι Κυβερνήσεις και των δύο κομμάτων εξουσίας έσπευσαν να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις. Η Κίνησή μας θα επιδιώξει να ξαναγυρίσουμε στα 12 μίλια έχοντας φροντίσει παράλληλα να καταστήσουμε τη χώρα μας απόρθητο φρούριο με εκατοντάδες πυραύλους, χάρη στους οποίους θα μπορούμε να ξαναπούμε σε όσους μας απειλούν «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ».

Ζητώ συγγνώμη για την αναφορά μου σε τεχνικές λεπτομέρειες λίγο-πολύ άγνωστες στο μεγάλο κοινό, που όμως θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε καλλίτερα το παιχνίδι που παίζεται στο Αιγαίο εδώ και πολλά χρόνια και από τις δύο εξαρτημένες από τις ΗΠΑ κυβερνήσεις με αποκορύφωμα το μυστήριο που κρύβεται πίσω από τις πρόσφατες ελληνοτουρκικές επαφές κορυφής.

Γιατί άραγε από το 1982 έως σήμερα η Ελλάδα δεν έχει καθορίσει το δικό της ΑΟΖ, όπως έχουν κάνει όλες σχεδόν οι χώρες του κόσμου, όπως και η Τουρκία στην Μαύρη Θάλασσα; Γιατί όταν η Κύπρος δημιούργησε στα 2004 το δικό της ΑΟΖ και κάλεσε την Ελλάδα να κάνει το ίδιο, ώστε να ενωθούν τα δύο ΑΟΖ, εμείς αρνηθήκαμε; Μέσα σ’ αυτό το κοινό ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου θα έμπαινε φυσικά και το Καστελλόριζο.

Μήπως για τον λόγο αυτόν η Ελλάδα φοβήθηκε την Τουρκία και έκανε πίσω; Εδώ η Κύπρος δεν την έλαβε υπ’ όψιν και συνήψε συνθήκη με το Ισραήλ για τα δικά τους ΑΟΖ που αφήνει την Τουρκία απ’ έξω…

Λέγεται ότι μεγάλα κοιτάσματα βρίσκονται στο τρίγωνο ανάμεσα στο Καστελλόριζο, στην Κρήτη και στην Κύπρο. Και για τον λόγο αυτό κατά το τελευταίο διάστημα η Τουρκία έχει αναπτύξει ιδιαίτερη δραστηριότητα στο Καστελλόριζο, που ως φαίνεται επιδιώκει να εξαιρεθεί από το ελληνικό ΑΟΖ. Θα περιμένουμε να δούμε τα αποτελέσματα των σχετικών συνομιλιών. Ας κρατήσουμε προς το παρόν ως δεδομένα

Πρώτον ότι με τη νέα Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας αλλάζουν ριζικά τα δικαιώματά μας ως προς το Αιγαίο.

Δεύτερον ότι το Καστελλόριζο ανήκει αποκλειστικά στο ελληνικό ΑΟΖ και ως εκ τούτου εμποδίζει την Τουρκία να έχει κοινά σύνορα ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Και

Τρίτον για τον λόγο αυτόν η Αίγυπτος υπαναχώρησε –πιεζόμενη από την Τουρκία- και δεν υπεγράφη η συμφωνία για τα σύνορα του ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου. Το ίδιο έκανε και η Αλβανία επίσης κάτω από την πίεση τους Τουρκίας. Πρόκειται για ένα χορό εκατοντάδων δισ. Ευρώ, ένα παιχνίδι που παίζεται εδώ και πολλά χρόνια στην πλάτη μας χωρίς να ενημερωθεί όχι μόνο ο ελληνικός λαός αλά ακόμα και η Βουλή των Ελλήνων. Με πρωταγωνιστές τις δύο Κυβερνήσεις και όποια και όσα διεθνή συμφέροντα κρύβονται πίσω τους.

Τέλος με την αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκίας σε συνδυασμό με τη δική μας κρίση, είναι ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να έχουν βρει κάποια λύση που να τις συμφέρει και σε συνεννόηση με την Τουρκία να μας υποχρεώσουν σε υποχώρηση και μάλιστα σε μια στιγμή που η νέα Σύμβαση Θαλασσών μας δίνει όπως είδαμε ένα μεγάλο πλεονέκτημα ως προς την εκμετάλλευση ενός πολύτιμου μέρους του εθνικού μας πλούτου.

Γνωρίζω εκ των προτέρων ως β΄ κατηγορίας πολίτης, ότι θα αγνοηθώ μεγαλοπρεπώς από την Κυβέρνηση και τα ΜΜΕ που ελέγχει. Γι’ αυτό το λόγο απευθύνω την ερώτηση σε σας, τους απλούς πολίτες, μαζί με την προτροπή να αφήσετε κατά μέρος την παθητική σας στάση και με κάθε τρόπο να απαιτήσετε τα δικαιώματα που έχετε ως οι μόνοι «ιδιοκτήτες» αυτής της χώρας. Δεν είστε ένοικοι ούτε παρίες. Είστε τα Αφεντικά και θα πρέπει να το αποδείξετε στην πράξη.

Στο σημείο αυτό θεωρώ αναγκαίο να υπενθυμίσω συνοπτικά τις βασικές τομές που προτείνω να γίνουν για την έξοδο από την κρίση και προ παντός για την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας και που παρουσίασα στην ομιλία μου την πρώτη του Δεκέμβρη.

Πρώτον: Να εγκαταλείψουμε το δόγμα «Ανήκομεν εις την Δύσιν» και να το αντικαταστήσουμε με τη θέση «Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα». Που σημαίνει ότι θα πρέπει να μπορούμε να συνάπτουμε συμφωνίες κάθε είδους με μοναδικό γνώμονα το συμφέρον της χώρας. Οικονομικές, στρατιωτικές, καθώς και σύμφωνα φιλίας και αλληλοβοήθειας. Χωρίς να ανήκουμε, δηλαδή χωρίς να είμαστε εξαρτημένοι από κανένα. Από δω και πέρα ο ορίζοντας θα έχει και πάλι για μας τέσσερα σημεία: Ανατολή, Δύση, Βορρά και Νότο.

Δεύτερον: Η Δύση μας πλήγωσε, μας ταπείνωσε και μας υποχρέωσε να της παραχωρήσουμε εθελοντικά την κηδεμονία της χώρας με τη σύναψη συμφωνιών που θίγουν τα ίδια τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Τρίτον: Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ μηχανορραφούν με τους εθνικιστικούς κύκλους της Τουρκίας, της Αλβανίας και των Σκοπίων, που διεκδικούν φανερά ελληνικά συμφέροντα στην Βόρειο Ελλάδα, στην Ανατολική Μακεδονία, στο Αιγαίο και στην Κύπρο, ενώ εμείς εξακολουθούμε να είμαστε εξαρτημένοι από τις ΗΠΑ και εγκλωβισμένοι στο ΝΑΤΟ. Πρόκειται για μια σχιζοφρενική κατάσταση από την οποία οφείλουμε να απαλλαγούμε.

Τέταρτον: Επειδή η εχθρική μας περικύκλωση στηρίζεται φανερά από τους υποτιθέμενους συμμάχους και προστάτες μας, για να σωθεί η χώρα μας από ενδεχόμενες εχθρικές ενέργειες, Πρώτον πρέπει να υπάρξει ένα Νέο Αμυντικό Δόγμα έξω από τον έλεγχο του ΝΑΤΟ και Δεύτερον να αναζητηθούν τα αναγκαία αμυντικά μέσα από άλλες χώρες δηλαδή την Ρωσία και την Κίνα.

Πέμπτον: Επίσης δεν μας μένει άλλος τρόπος για να απαλλαγούμε από τις δαγκάνες του ΔΝΤ και των Τραπεζών της Ευρώπης εκτός από την εξασφάλιση του αναγκαίου κεφαλαίου και πάλι από την Ρωσία και την Κίνα, με την ελπίδα ότι οι όροι που θα μας θέσουν θα είναι συμβατοί με τα εθνικά μας συμφέροντα.

Για να πραγματοποιηθούν αυτές οι πέντε βαθειές τομές είναι ανάγκη:

Να ερωτηθεί ο Ελληνικός Λαός, ο οποίος και θα λάβει την τελική απόφαση.

Να συμφωνήσουν μαζί μας η Ρωσία και η Κίνα.

Να διαπραγματευτούμε με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ για φιλικό διακανονισμό διατηρώντας εάν κι αυτοί το θελήσουν, τον όποιο βαθμό συνεργασίας συμφωνηθεί και από τις δύο πλευρές. Το ίδιο και με την Ευρώπη. Και

Έκτον: Να επικεντρώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε κατ’ αρχήν το οικονομικό μας πρόβλημα να μπορέσει να λυθεί κατά ένα μεγάλο μέρος από μας τους ίδιους. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει να εκπονηθεί από τον ίδιο τον Λαό μας ένα λεπτομερές, επιστημονικά ορθό και ρεαλιστικά εφαρμόσιμο πρόγραμμα αξιοποίησης του δυναμικού της χώρας. Έμψυχου και υλικού.

Αγαπητοί φίλοι,

Σε κάθε τέτοια πρόταση για ριζική στροφή στην πολιτική που ακολουθούμε έως σήμερα, το ερώτημα που ακούω είναι «Μα θα το επιτρέψουν οι Αμερικανοί;». Γεγονός που δείχνει πόσο πολύ είναι ο λαός μας διαβρωμένος από τη βεβαιότητα ότι είμαστε εξαρτημένοι από τους ξένους και γι’ αυτό είμαστε καταναγκασμένοι να εφαρμόζουμε κατά γράμμα όλες τις οδηγίες-εντολές που προέρχονται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την Ευρώπη των Τραπεζών και να ψηφίζουμε τους πολιτικούς και τα κόμματα που γνωρίζουμε ότι έχουν την εύνοια των ξένων. Άλλωστε είδαμε τι πάθαμε όταν θύμωσαν μαζί μας τα Μεγάλα Αφεντικά, όταν ξεσηκωθήκαμε στη δεκαετία του ΄60 με βασικό αίτημα τη Δημοκρατία και μας επέβαλαν την εφτάχρονη Δικτατορία κι αμέσως μετά το Πολυτεχνείο μας τιμώρησαν δίνοντας πράσινο φως στους Τούρκους να καταλάβουν στρατιωτικά το 40% της Κύπρου… Θυμάμαι τον Μητσοτάκη να μου λέει στου Μαξίμου «Φαίνεται πως ο Λευκός Οίκος με έχει διαγράψει και τώρα θα πρέπει να περιμένω το τέλος». Και όταν ο αδελφός μου ο Γιάννης του είπε «Και γιατί δεν αντιδράτε κύριε Πρόεδρε;» του απάντησε «Τι θέλεις να κάνω; Να βγω και να φωνάζω “Έξω οι Αμερικανοί“;».

Και ποιος αμφιβάλλει για την οργή των Αμερικανών που προκάλεσε ο Κώστας Καραμανλής με τα ανοίγματά του προς τους Ρώσους και τους Κινέζους και κυρίως για το ΟΧΙ που τόλμησε να πει στον Μπους κατά πρόσωπο στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι εμποδίζοντας τα Σκόπια να μπουν στη Μεγάλη Στρατιωτική Συμμαχία.

Αυτές είναι αλήθειες που κανείς δεν τις συζητά, γιατί οι μεν είναι φοβισμένοι και οι άλλοι, οι εξουσιαστές (πολιτικοί και δημοσιογράφοι) γαντζωμένοι στο άρμα της εξάρτησης. Όμως όλα αυτά τα φοβερά έχω την βεβαιότητα ότι έπαψαν πια να αποτελούν κίνδυνο για την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό και αφορούν μόνο τις Εξουσίες. Δηλαδή σήμερα οι Αμερικανοί έχουν τη δύναμη να επεμβαίνουν μονάχα στις σφαίρες της οικονομικής και της πολιτικής Εξουσίας. Δηλαδή στην επιφάνεια της εθνικής μας ζωής και όχι στον Λαό στην περίπτωση που εκείνος θα είχε τη δυνατότητα και το θάρρος να αποφασίσει ανεξάρτητος και ελεύθερος σύμφωνα με τα δικά του συμφέροντα και τη δική του θέληση χωρίς να ρωτήσει κανένα.

Εγώ ο ίδιος ομολογώ ότι συνεργάστηκα για τη Λύση Καραμανλή αναγνωρίζοντας τη δύναμη της εξάρτησής μας από τους Αμερικανούς και προβαίνοντας εν γνώσει μου σε συμβιβασμό. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι στα 1973 που μίλησα για την Λύση Καραμανλή, είχαν περάσει μόλις 23 χρόνια από το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, δηλαδή τότε που η Αμερικανοκρατία διοικούσε ουσιαστικά την Ελλάδα έχοντας διεισδύσει βαθειά στον Στρατό, στην Αστυνομία, την Οικονομία, το Κράτος, στο Πολιτικό Σύστημα με κύριο όργανό τους τον θρόνο. Και από τις 21 Απριλίου του 1967 είχε επιβάλει καθεστώς ανοιχτής στρατιωτικής δικτατορίας.

Θυμάμαι ότι όταν στην Ουάσιγκτον στα 1974 κάποιος Αμερικανός αξιωματούχος με ρώτησε ποιο θα ήταν το όφελός μας με τη «Λύση Καραμανλή», του είπα «Σήμερα με την Χούντα έχετε το 100%. Με την «Λύση Καραμανλή» θα αποκτήσουμε το 50% προς το παρόν…».

Ήξερα λοιπόν από πρώτο χέρι ότι είμαστε υποχρεωμένοι να συμβιβαστούμε, γιατί τότε είχαν το 100% στον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων, του αστυνομικού κράτους και του διαβρωμένου κρατικού και δημόσιου τομέα…

Όμως μ’ αυτές τις τρεις λέξεις που τους είπα, «προς το παρόν» εννοούσα τη μέρα που θα φτάσει και που ο κίνδυνος για μια επανάληψη του 1967 θα έχει εκλείψει. Κι αυτή η μέρα είναι το σήμερα! Και γι’ αυτό ξαναβγήκα στις επάλξεις. Γιατί βλέπω ότι εκτός από την αδυναμία των Αμερικανών να παρέμβουν δυναμικά, επί πλέον το δικό τους πολιτικό-οικονομικό οικοδόμημα, δηλαδή όλες οι εξαρτημένες δυνάμεις πολιτικές, οικονομικές και προπαγανδιστικές βρίσκονται σε τροχιά οικονομικής, πολιτικής και ηθικής διάλυσης.

Θέλω λοιπόν να σας πω ξεκάθαρα: Πιστεύω ακράδαντα ότι ο ουσιαστικός συσχετισμός δυνάμεων σήμερα μας βοηθά ώστε η μοναδική πατριωτική λύση να βρίσκεται κατά 100%, αποκλειστικά στην ελεύθερη θέληση του Ελληνικού Λαού. Ας το καταλάβουν όλοι καλά. Είμαστε ελεύθεροι! Φτάνει μονάχα να το πιστέψουμε και οι ίδιοι, ώστε να γυρίσουμε οριστικά την πλάτη στους φανερούς και τους κρυφούς φίλους και συνεργάτες των Αμερικανών κάθε λογής και να οργανώσουμε την ενότητα του Λαού στη βάση της Ανεξαρτησίας της χώρας και της ελευθερίας του Λαού να επιλέξει κυριαρχικά τις λύσεις του τον συμφέρουν.

Τελειώνοντας θα ήθελα να επανέλθω στο πρόβλημα της ξένης εξάρτησης, διότι υποθέτω ότι η πλειοψηφία αν όχι το σύνολο των Ελλήνων την συνδέει με την παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων κατοχής είτε με εμφανείς μηχανισμούς καταστολής. Όπως όμως είδαμε, μπορεί να υπάρξει εξάρτηση και μάλιστα από ξένες δυνάμεις με πολλούς άλλους τρόπους ραφιναρισμένους και αόρατους για τους ανύποπτους πολίτες, ειδικά όπως από το 1974 έως σήμερα, όπου μετά την πτώση της χούντας περάσαμε στο καθεστώς της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.

Σας ανέφερα πιο πριν την προσωπική μου πείρα που επειδή από τον Ιανουάριο του 1973 όταν το ΚΚΕ και ο Ανδρέας Παπανδρέου απέκλεισαν κάθε δυνατότητα ενότητας των αντιστασιακών δυνάμεων δηλαδή τη μοναδική δυνατότητα για την απαλλαγή μας από τη χούντα βασισμένοι στη θέληση και τη δύναμη του λαού ανέλαβα την ιστορική ευθύνη να φορτωθώ το βάρος για τη «Λύση Καραμανλή» η οποία θα μας απήλλασσε μεν από τους στρατιωτικούς, όμως θα είχε συγχρόνως δύο εξόχως αρνητικά χαρακτηριστικά, ότι πρώτον θα έδινε συγχωροχάρτι στους εθνικόφρονες πολιτικούς που ήταν και οι κύριοι υπεύθυνοι για την έλευση της χούντας και δεύτερον θα διαιώνιζε την κυριαρχική παρουσία των Αμερικανών με ηπιότερο χαρακτήρα. Όπως και έγινε. Και επειδή οι υπεύθυνοι αξιωματούχοι των ΗΠΑ ειδικά μετά το Πολυτεχνείο έψαχναν κι αυτοί τρόπους για να απαλλαγούν από τους στρατιωτικούς και συμφωνούσαν μαζί μου για τη Λύση Καραμανλή, με κάλεσαν στην Ουάσιγκτον τον Ιούνιο του 1974 να μεσολαβήσω, προκειμένου να δεχθεί ο Καραμανλής να αναλάβει αυτόν τον ρόλο.

Δεν μετανοιώνω για το ιστορικό έργο που ανέλαβα, διότι πρώτον θεώρησα ότι η εξάρτηση σε συνθήκες δικτατορίας είναι βαθύτερη και σκληρότερη παρά σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας και δεύτερον γιατί ήλπιζα ότι μέσα στις νέες συνθήκες θα είχαμε κυρίως σαν Αριστερά τη δυνατότητα να παλέψουμε, ώστε να απαλλαγούμε κάποτε από αυτή. Εξ ου και οι προσπάθειές μου για την Ενότητα της Αριστεράς, που δυστυχώς δεν ευοδώθηκαν. Φρόντισε όμως ο χρόνος και άλλοι παράγοντες όπως το ΠΑΣΟΚ της πρώτης τετραετίας, ώστε οι Αμερικανοί να χάσουν τα κύρια φρούρια δικτατορικού ελέγχου της χώρας μας: τις ένοπλες δυνάμεις, την αστυνομία, καθώς και ευαίσθητους τομείς του Κρατικού Μηχανισμού, έτσι που να μην μπορούν πια να μας απειλούν με τους γνωστούς τρόπους, οι οποίοι επιμένουν σαν εφιάλτες να παραλύουν το λαό μας, που εξακολουθεί να πιστεύει ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση των Αμερικανών.

Γι’ αυτό το λόγο θέλω να βροντοφωνάξω για να ακουστεί από όλους τους Έλληνες ότι δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα για ένα νέο 1967. Η δε υπαρκτή επιρροή των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης των Τραπεζών είναι βέβαιο ότι μπροστά στο ενδεχόμενο μιας απόφασης του ελληνικού λαού για ριζοσπαστικές λύσεις, θα συνεργαστούν μαζί μας , φτάνει να μη θιγούν βασικά στρατηγικά τους συμφέροντα. Και γι’ αυτό το λόγο ανέφερα ήδη ότι οι δικές μας επιδιώξεις θα πρέπει να αποβλέπουν στη διασφάλιση των εθνικών και λαϊκών μας συμφερόντων είτε με τη σύναψη συμφωνιών με διάφορες χώρες είτε με την εξάλειψη των όρων που θίγουν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, την οικονομική μας ανάπτυξη και την εξάρτηση από διεθνή κέντρα που είτε μας υποδουλώνουν οικονομικά (όπως με το Μνημόνιο και την Τρόικα) είτε μας συμπαρασύρουν σε ενέργειες οι οποίες δεν είναι σύμφωνες με την προσήλωσή μας στην παγκόσμια Ειρήνη και τον σεβασμό της ακεραιότητας όλων των λαών, (όπως η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ).

Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις πιστεύω ότι είμεθα απολύτως ελεύθεροι να προχωρήσουμε χωρίς καθυστέρηση για τη σωτηρία και την αναγέννηση της πατρίδας. Ελεύθεροι, Ελεύθεροι, Ελεύθεροι.

Γεια σας.

ΠΗΓΗ