Ψυχολογία της Μάζας

Θελω να προσθεσω εδω τη μεγάλη "προσφορά" της τηλεόρασης στην αποκοίμηση και αποβλάκωση μας, oι οποίες ομως δεν επιτυγχάνονται μονο απο το περιεχόμενο των προγραμμάτων αλλα κυρίως απο το ρυθμό φρεσκαρίσματος της εικόνας που επηρεάζει τον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να κοιτάμε την οθόνη χωρις πολλες φορες να ξέρουμε το γιατί.

Οι εταιρίες που μελετούν και οργανώνουν προγράμματα ψυχολογίας της μαζας, (μαζα είμαστε εγω κι'εσυ), γνωρίζουν πως ακόμα υπάρχουν πολλοι που αντιστέκονται στον υπνωτισμό που εκπέμπουν και κανουν ασταμάτητο ζαπινγκ γι'αυτο γέμισαν το κοσμο με χιλιάδες κανάλια, για να μας κρατάνε μπροστα στην οθόνη οσο πιο πολυ γίνεται.
Associatedcontent.com/

ALAN WATT VIDEO
-- GGT


Απο το επαναστaσηgr 

Οι 10 στρατηγικές χειραγώγησης που χρησιμοποιούν οι επικυρίαρχοι για να πετύχουν τον απόλυτο έλεγχό μας με την βοήθεια των ΜΜΕ.


1. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΣΠΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ

Το θεμελιώδες στοιχείο του κοινωνικού ελέγχου είναι η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής που έγκειται στην εκτροπή της προσοχής του κοινού από τα σημαντικά προβλήματα και τις αποφασισμένες από τις οικονομικές και...
πολιτικές ελίτ αλλαγές μέσω της τεχνικής του κατακλυσμού συνεχόμενων αντιπερισπασμών και ασήμαντων πληροφοριών.

Η στρατηγική της απόσπασης της προσοχής είναι... επίσης απαραίτητη για να μην επιτρέψει στο κοινό να ενδιαφερθεί για απαραίτητες γνώσεις στους τομείς της επιστήμης, της οικονομίας, της ψυχολογίας, της νευροβιολογίας και της κυβερνητικής.

«Διατηρήστε την προσοχή του κοινού αποσπασμένη, μακριά από τα αληθινά κοινωνικά προβλήματα, αιχμάλωτη θεμάτων που δεν έχουν καμία σημασία. Διατηρήστε το κοινό απασχολημένο, τόσο πολύ ώστε να μην έχει καθόλου χρόνο για να σκεφτεί – πίσω στο αγρόκτημα, όπως τα υπόλοιπα ζώα» (απόσπασμα από το κείμενο: Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).


2. ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΛΥΣΕΩΝ

Αυτή η μέθοδος καλείται επίσης «πρόβλημα-αντίδραση-λύση». Δημιουργείται ένα πρόβλημα, μια προβλεφθείσα «κατάσταση» για να υπάρξει μια κάποια αντίδραση από τον κόσμο, με σκοπό αυτός ο ίδιος να ορίσει τα μέτρα που η εξουσία θέλει να τον κάνει να δεχτεί. Για παράδειγμα: Αφήνεται να ξεδιπλωθεί και να ενταθεί η αστική βία ή οργανώνονται αιματηρές επιθέσεις που αποσκοπούν στο να απαιτήσει ο κόσμος νόμους ασφαλείας και πολιτικές εις βάρος της ελευθερίας. Ή ακόμα: Δημιουργούν μία οικονομική κρίση ώστε να γίνει αποδεκτή ως αναγκαίο κακό η υποχώρηση των κοινωνικών δικαιωμάτων και η διάλυση των δημόσιων υπηρεσιών.

3. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΔΙΑΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Για να γίνουν αποδεκτά τα διάφορα απαράδεκτα μέτρα, αρκεί η σταδιακή εφαρμογή τους, λίγο λίγο, επί συναπτά έτη. Κατά αυτόν τον τρόπο επιβλήθηκαν τις δεκαετίες του ΄80 και ΄90 οι δραστικά νέες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες (νεοφιλελευθερισμός): ανύπαρκτο κράτος, ιδιωτικοποιήσεις, ανασφάλεια, ελαστικότητα, μαζική ανεργία..... μισθοί που δεν εξασφαλίζουν ένα αξιοπρεπές εισόδημα, τόσες αλλαγές που θα είχαν προκαλέσει επανάσταση αν είχαν εφαρμοστεί μονομιάς.


4. Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΒΟΛΗΣ

Ένας άλλος τρόπος για να γίνει αποδεκτή μια αντιλαϊκή απόφαση είναι να την παρουσιάσουν ως «επώδυνη και αναγκαία», εξασφαλίζοντας τη συγκατάβαση του λαού τη δεδομένη χρονική στιγμή και εφαρμόζοντάς τη στο μέλλον. Είναι πιο εύκολο να γίνει αποδεκτή μια μελλοντική θυσία απ’ ό,τι μία άμεση. Κατά πρώτον επειδή η προσπάθεια δεν καταβάλλεται άμεσα και κατά δεύτερον επειδή το κοινό, η μάζα, πάντα έχει την τάση να ελπίζει αφελώς ότι «τα πράγματα θα φτιάξουν στο μέλλον» και ότι οι απαιτούμενες θυσίες θα αποφευχθούν. Αυτό δίνει περισσότερο χρόνο στο κοινό να συνηθίσει στην ιδέα των αλλαγών και να τις αποδεχτεί με παραίτηση όταν φτάσει το πλήρωμα του χρόνου.

5. ΑΠΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΑΝ ΑΥΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Η πλειονότητα των διαφημίσεων που απευθύνονται στο ευρύ κοινό χρησιμοποιούν λόγο, επιχειρήματα, προσωπικότητες και τόνο της φωνής, όλα ιδιαίτερα παιδικά, πολλές φορές στα όρια της αδυναμίας, σαν ο θεατής να ήταν μικρό παιδάκι ή διανοητικά καθυστερημένος.Όσο περισσότερο θέλουν να εξαπατήσουν το θεατή τόσο πιο πολύ υιοθετούν έναν παιδικό τόνο. Γιατί; «Αν κάποιος απευθύνεται σε ένα άτομο σαν αυτό να ήταν 12 χρονών ή και μικρότερο, αυτό λόγω της υποβολής είναι πολύ πιθανό να τείνει σε μια απάντηση ή αντίδραση απογυμνωμένη από κάθε κριτική σκέψη, όπως αυτή ενός μικρού παιδιού» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

6. ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΠΑΡΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΚΗΣ

Η χρήση του συναισθήματος είναι μια κλασική τεχνική προκειμένου να επιτευχθεί βραχυκύκλωμα στη λογική ανάλυση και στην κριτική σκέψη των ατόμων. Από την άλλη, η χρήση των συναισθημάτων ανοίγει την πόρτα για την πρόσβαση στο ασυνείδητο και την εμφύτευση ιδεών, επιθυμιών, φόβων, καταναγκασμών ή την προτροπή για ορισμένες συμπεριφορές.

7. Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Κάντε το κοινό να είναι ανήμπορο να κατανοήσει τις μεθόδους και τις τεχνολογίες που χρησιμοποιούνται για τον έλεγχο και τη σκλαβιά του… «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που δίνεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι η φτωχότερη και μετριότερη δυνατή, έτσι ώστε το χάσμα της άγνοιας μεταξύ των κατώτερων και των ανώτερων κοινωνικών τάξεων να είναι και να παραμένει αδύνατον να γεφυρωθεί» (βλ. Αθόρυβα όπλα για ήρεμους πολέμους).

8. ΕΝΘΑΡΡΥΝΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΑ

Προωθήστε στο κοινό την ιδέα ότι είναι της μόδας να είσαι ηλίθιος, χυδαίος και αμόρφωτος…
Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό; Μήπως στο σχολείο λέγαμε τους καλούς μαθητές "φυτά";

9. ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΝΟΧΗΣ

Κάντε τα άτομα να πιστέψουν ότι αυτά και μόνον αυτά είναι ένοχα για την κακοτυχία τους, εξαιτίας της ανεπάρκειας της νοημοσύνης τους (σ.σ: όλοι έχουμε ακούσει εκφωνητές να παπαγαλίζουν συνεχώς το επιχείρημα οτι δεν φταίνε οι Παγκοσμιοποιητές για την κατάσταση στην Ελλάδα αλλά φταίμε εμείς. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν νοητική καθυστέρηση αλλά είναι σε διατεταγμένη σε ειδική αποστολή. Χιλιάδες άλλοι το παπαγαλίζουν κάθε μέρα), των ικανοτήτων ή των προσπαθειών τους.Έτσι, τα άτομα αντί να εξεγείρονται ενάντια στο οικονομικό σύστημα, υποτιμούν τους εαυτούς τους και νιώθουν ενοχές, κάτι που δημιουργεί μια γενικευμένη κατάσταση κατάθλιψης, της οποίας απόρροια είναι η αναστολή της δράσης… Και χωρίς δράση, δεν υπάρχει επανάσταση.

10. ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΑ ΑΤΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠ’ Ο,ΤΙ ΑΥΤΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ

Κατά τα τελευταία 50 χρόνια, η ταχεία πρόοδος της επιστήμης έχει δημιουργήσει ένα αυξανόμενο κενό μεταξύ των γνώσεων του κοινού και εκείνων που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι κυρίαρχες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, στη νευροβιολογία και στην εφαρμοσμένη ψυχολογία, το σύστημα έχει επιτύχει μια εξελιγμένη κατανόηση των ανθρώπων, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Το σύστημα έχει καταφέρει να γνωρίζει καλύτερα τον «μέσο άνθρωπο» απ’ ό,τι αυτός γνωρίζει τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις το σύστημα ασκεί μεγαλύτερο έλεγχο και μεγάλη εξουσία πάνω στα άτομα, μεγαλύτερη από αυτήν που τα ίδια ασκούν στους εαυτούς τους!!!

ΠΗΓΗ

ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ. ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΑΤΕΑ!

ΛΑΒΡΕΩΤΙΚΗ


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΔΗΜΟΣ ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Λαύριο 29/3/2011

Επί τρεις και πλέον ώρες από τις 15.00 σήμερα ισχυρές αστυνομικές και κατασταλτικές δυνάμεις συγκρούονται με κατοίκους στη γέφυρα του Κουβαρά, στο ύψος της Κερατέας. Είμαστε αντιμέτωποι με νέα εισβολή των ΜΑΤ στην πόλη μας!
Σε εγρήγορση αλλά δυο καίρια σημεία της πόλης της Κερατέας.
Ο κόμβος του Μπαλτά και το μπλόκο στο ΒΙΟ.ΠΑ. είναι γεμάτα από πολίτες του Δήμου Λαυρεωτικής σε μια ύστατη προσπάθεια να μην μπουν αστυνομικές δυνάμεις και μηχανήματα στην πόλη και το Οβριόκαστρο.
Στιγμή δεν έχουν σταματήσει να χτυπάνε οι καμπάνες ενώ η σειρήνα από το Δημαρχείο σκίζει τον αέρα της Λαυρεωτικής.
Οι κάτοικοι γνωρίζουν ότι έχουν δίκιο, το διεκδικούν και θα συνεχίσουν όπως κάνουν εδώ και 110 ημέρες, γιατί στηρίζουν τη νομιμότητα και απαιτούν την εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων που έχουν κηρύξει παράνομο το έργο του ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο.
Οι θέσεις του Δήμου Λαυρεωτικής είναι γνωστές και αμετακίνητες…
Υπάρχουν προτάσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων, με σύγχρονες μεθόδους. Η κυβέρνηση αρνείται το διάλογο.
Όμως από την αναλγησία, την ξεροκεφαλιά, την έλλειψη διαλόγου και την ακαμψία της Κυβέρνησης περνάμε σε μια επίδειξη πυγμής και επιβολής μέτρων χούντας και κατάλυσης κάθε δημοκρατικού δικαιώματος. Θέλουν να κάμψουν την αγωνιστικότητα και την αντίσταση των κατοίκων της Κερατέας και ευρύτερα της Λαυρεωτικής και στο πρόσωπό τους να χτυπήσουν όποιον αντιστέκεται απέναντι στη βάρβαρη και αντιλαϊκή τους πολιτική.
Είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με αξιοπρέπεια για τον τόπο μας.
Αυτή τη στιγμή που για άλλη μια φορά με βία η κυβέρνηση και η αστυνομία χτυπάνε τον τόπο, τους κατοίκους και τη νεολαία μας, καλούμε κάθε θεσμικό παράγοντα, κάθε πολιτική δύναμη της Ελλάδας, όλους τους ενεργούς πολίτες να πάρουν θέση και να σταθούν στο πλευρό της αγωνιζόμενης Κερατέας. Καλούμε σε συμπαράσταση κάθε συμπολίτη μας.
Στην Κερατέα δε μπαίνει μόνο το ζήτημα της διαχείρισης των απορριμμάτων, τίθεται ένα μεγάλο θέμα Δημοκρατίας.
Ζητάμε έμπρακτη αλληλεγγύη από παντού!

ΕΞΩΔΙΚΟ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ KΩΔΙΚΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ

Αυξάνονται οι αντιδράσεις με νομικό ακτιβισμό!Εξώδικος πρόσκλησης για τον διατροφικό κώδικα

ΕΞΩΔΙΚΟΣ ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ:

ΘΕΟΔΩΡΙΔΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥ

ΛΥΓΕΡΟΥ ΣΤΕΦΑΝΙΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΓΙΑΤΡΑ ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΚΑΨΗ ΑΣΠΑ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΑΛΙΒΑΝΟΓΛΟΥ ΝΙΚΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΤΖΑΝΑΚΗ ΜΙΧΑΛΗ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΣΠΑΝΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΖΥΓΟΥΡΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΚΑΝΟΠΟΥΛΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΞΥΛΑΡΕΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΣΧΟΙΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΚΟΥΝΑΔΗ ΓΩΓΩ ΚΑΤΟΙΚΟΥ
ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥ

ΠΡΟΣ

ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΝ ΓΕΩΡΓΙΟΝ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ.

Κε Πρωθυπουργέ
καί Βουλευτές τής παρούσας βουλής,

Διαδίδεται έντονα τις τελευταίες μέρες ότι πρόκειται να φέρετε προς ψήφιση νομοσχέδιο όπου θα κάνετε νόμο του κράτους, διατάξεις που περιλαμβάνει ό λεγόμενος διατροφικός κώδικας.

Ο κώδικας αυτός, όπως έχει ψηφιστεί στην Αμερική με την ονομασία νόμος S-510, αναφέρει ότι οι βιταμίνες A, B, C, D και ιχνοστοιχεία όπως ο ψευδάργυρος και το μαγνήσιο καθίστανται παράνομα, όταν οι ποσότητες λήψης αυτών των ουσιών θα είναι θεραπευτικές.
Ο νέος αυτός κώδικας θα απαγορεύει επίσης την χρήση θρεπτικών ουσιών, όπως βιταμίνες ή μέταλλα,τα οποία θα λαμβάνονται για πρόληψη ή για αντιμετώπιση κάποιας πάθησης.

Αυτές οι ουσίες θα χαρακτηρίζονται ως τοξικές και δηλητήρια.

Ναι αυτές που αποδεδειγμένα είναι η βάση της σωστής λειτουργίας του ανθρώπινου οργανισμού και της ισχυροποίησης του ανοσοποιητικού συστήματος, με το νέο νόμο θα είναι παράνομες!

Θα απαγορεύεται ακόμα και ή συνταγή γιατρού, που δίνει συμπληρώματα διατροφής ή φάρμακα με βιταμίνες, ακόμα και αν πραγματικά τα έχει ανάγκη κάποιος.
Συγκεκριμένα ή δοσολογία θα περιορίζεται μόνο στο 15% της συνιστώμενης ποσότητος.
Η θεραπεία θα γίνεται με άλλα φάρμακα εταιρειών, τα οποία θα κοστίζουν πολύ περισσότερο.
Το ίδιο απαγορευμένες θα είναι και οι διατροφικές συμβουλές που έχουν να κάνουν με την ενίσχυση της διατροφής μέσω λήψης θρεπτικών ουσιών.
Τα τρόφιμα θα υποβάλλονται υποχρεωτικά σε ελέγχους για τις ποσότητες των ουσιών αυτών που θα εμπεριέχουν και θα τροποποιούνται με ακτινοβολία, έτσι ώστε να αποβάλλουν την <<πλεονάζουσα>> τοξική ουσία, ώστε η λήψη θρεπτικών ουσιών να είναι περιορισμένη και με τον τρόπο αυτό να αποδυναμώνεται ο ανθρώπινος οργανισμός σε οποιαδήποτε επίθεση ιών, με αποτέλεσμα την προσβολή αυτού από κάθε είδους ασθένεια.
Την ίδια στιγμή θα επιβάλει την προσθήκη επιβλαβών ουσιών όπως πχ το φθόριο, το οποίο παράγεται από βιομηχανικά απόβλητα.
Ήδη το 66% του νερού των ΗΠΑ φθοριώνεται.
Το φθόριο πρωτοχρησιμοποιήθηκε στο Γκουλάγκ επειδή ανακαλύφθηκε ότι οι κρατούμενοι που έπιναν νερό με φθόριο ήταν συγκαταβατικοί και μπορούσες εύκολα να τους ελέγξεις και να τους χειραγωγήσεις.
Πέρα από την λίστα των << παράνομων >> τοξικών ουσιών, κατά τους διατάσσοντες την εφαρμογή του διατροφικού αυτού κώδικα, ανοίγει ο δρόμος στα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα αλλά και στα ζώα που θα παράγουν την τροφή μας.
Ο νέος κώδικας θα προβλέπει οτι οι αγελάδες που θα παράγουν τα γαλακτοκομικά προιοντα, θα λαμβάνουν υποχρεωτικά την αυξητική ορμόνη rBGH της διαβόητης πολυεθνικής MONSATO.
Είναι γνωστό ότι το αγελαδινό γάλα αποτελεί το νούμερο 1 κίνδυνο ασθενειών στον πλανήτη.
Κάθε ζώο που θα χρησιμοποιείται για την διατροφή μας θα υφίσταται αγωγή με υποκλινικά αντιβιοτικά και αυξητικές ορμόνες υποχρεωτικά.
Επίσης ό κώδικας απαιτεί κάθε είδους τροφή να υφίσταται επεξεργασία με ακτινοβολία, εκτός αν καταναλώνεται ωμό και σε τοπικό επίπεδο.

Ο κώδικας περιλαμβάνει και τα φυσικά και βιολογικά προιοντα, που πλέον βιολογικά θα θεωρούνται και αυτά στα οποία θα έχουν χρησιμοποιηθεί κτηνιατρικά φάρμακα, αυξητικές ορμόνες κλπ.
Δηλαδή όποιος θέλει θα βαπτίζει βιολογικό ότι θέλει.

Ακόμα και εξαιρετικά επικίνδυνα εντομοκτόνα όπως το DDT, για το οποίο στο παρελθόν αποδείχτηκε ότι η επίδραση του είναι καρκινογόνα, θα εισαχθούν πάλι στο εμπόριο.
Το DDT,η διελδρίνη, η αλδρίνη, το εξαχλωροβενζόλιο και το camphechlor κρίθηκαν από 176 χώρες επικίνδυνα και απαγορεύτηκαν το 1991 στη σύνοδο της Στοκχόλμης.
Με αυτόν τον νόμο επιστρέφουν 7 από τα 9 αυτά επικίνδυνα και απαγορευμένα εντομοκτόνα !!!!!!!
Επειδή λοιπόν, πολλές λειτουργίες και συστήματα ενζύμων του ανθρώπου μοιάζουν με τα αντίστοιχα των εντόμων, εμφανίσουν παθήσεις, που οφείλονται στην ελλειπή διατροφή και στους προαναφερθέντες παράγοντες, οι παθήσεις αυτές καθίστανται επικερδείς, όπως ό καρκίνος, ό ζαχαρώδης διαβήτης, οι καρδιαγγειακές παθήσεις κ.α.

Άλλη μια ουσία που θα επιτρέπεται με τον νέο κώδικα, είναι η αφλατοξίνη καθώς επίσης και η συσσώρευση της σε υψηλά ποσοστά στο γάλα.
Η συγκεκριμένη ουσία είναι ή δεύτερη πιό καρκινογόνα.

Επειδή λοιπόν ένας από τους εμπνευστές του συγκεκριμένου κώδικα είναι και ό ιδρυτής τριών πανίσχυρων φαρμακοβιομηχανιών, ή επιβολή του με την ψήφιση νόμου από εσάς, σας κάνει συνεργούς, σε κάθε είδους βλάβη της υγείας των πολιτών της πατρίδος μας.

Επίσης από την 1η Απριλίου θα μπει σε εφαρμογή ή οδηγία της ευρωπαϊκής ένωσης ή οποία περιλαμβάνει τα φαρμακευτικά παραδοσιακά προιόντα φυτικής προέλευσης.
Επειδή λοιπόν έγινε γνωστό ότι ή οδηγία αυτή ψηφίστηκε από << επιτροπή >> και δεν φροντίσατε να γνωστοποιήσετε στον κόσμο ότι υπήρχε περιθώριο μέχρι την 1η Απριλίου του 2011 να κατοχυρωθούν τα ελληνικά φυτικά προιόντα, έχουν κατοχυρωθεί μόνο 183 από αυτά.

Αυτά τα 183 θα είναι τα μόνα που θα μπορούν να εμπορεύονται και να χρησιμοποιούνται και όλα τα άλλα θα είναι παράνομα.
Αν υπάρχει κατανάλωση κάποιου από τα << παράνομα >> τότε ο καταναλωτής θα έχει πρόβλημα με τον νόμο.
Δηλαδή μια μητέρα θα μηνυθεί αν δώσει τσάι στο παιδί της και αυτό αρρώστησε ακόμα και από μια άσχετη αρρώστια.
Επίσης θα απαγορεύει συμπληρώματα διατροφής, εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας, κλείσιμο σχολών ομοιοπαθητικής, διότι αυτός ο τρόπος θεραπείας είναι φιλικός προς το σώμα μας και όχι επιθετικός όπως η κανονική ιατρική που τα φάρμακα έχουν παρενέργειες.
Επίσης θα απαγορεύει όλα τα βιβλία σχετικά με τα βότανα, ιχνοστοιχεία κλπ.
Και αυτό θα το κάνει διότι τα φυτικά προιόντα έχουν ελάχιστο κόστος παραγωγής, καθώς είναι προιόντα της φύσης,ενώ αν επεξεργαστούν ως εκχύλισμα, με συσκευασία κλπ από τις φαρμακευτικές εταιρείες, ή αξία τους ανεβαίνει 1000 φορές επάνω.
Δηλαδή ένα στρέμμα άγριας ελληνικής φύσης έχει υπολογιστεί ότι θα αποφέρει κέρδος τον χρόνο από 10.000 έως 20.000 euro.
Και εδώ σας υπενθυμίζω την πρόσφατη ενέργεια της κυβέρνησης για την ψήφιση νόμου για τις περιοχές νατούρα όπου ήδη καταλαμβάνουν το 23% της Ελλάδος, ( όταν στα άλλα κράτη φτάνουν το πολύ μέχρι 4% ), για να τις παραδώσει στις φαρμακευτικές εταιρείες προς εκμετάλλευση.

Και σας ερωτώ εσάς που θέλετε να λέγεστε αντιπρόσωποι μας, πού είναι ή ενημέρωση που δώσατε στον κόσμο για την πραγματικότητα του σκοπού του συγκεκριμένου νόμου;

Αντίθετα σχεδόν ταυτόχρονα προωθείται την απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών με όρους που φανερώνουν τον σκοπό αυτόν.

Και εδώ θέλουμε να τονίσουμε την ενέργεια του πρωθυπουργού πριν λίγους μήνες να υπογράψει για την εισαγωγή μεταλλαγμένου σπόρου πατάτας ειδικά για την χώρα μας και όχι για τα κράτη της ευρωπαϊκής ένωσης !!!!!

Έχει αποδειχτεί ότι ο μεταλλαγμένος αυτός σπόρος πατάτας προκαλεί γεννετικές μεταλλάξεις.

ΕΧΕΤΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟΥ ΣΠΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΟΝ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΦΥΤΙΚΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΑΓΕΙ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΥΣΗ.

Επίσης άλλες διατάξεις του κώδικα, που θα επιβάλουν την απαγόρευση διατήρησης κήπων και την σπορά σε αυτούς λαχανικών και κάθε είδους φυτικής τροφής, ακόμα και για ιδίαν χρήση, δεν χρειάζεται να σας αναφέρω ότι είναι και θα παραμείνουν στην σφαίρα της φαντασίας των διαστροφικών μυαλών που έχουν σκεφτεί τα ανωτέρω.

Με το παρόν εξώδικο καταρρίπτεται και ή δικαιολογία, (ψηφίσαμε χωρίς να έχουμε διαβάσει τι λένε), που είχε εκφράσει βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος σχετικά με τις χαρισματικές συμβάσεις των εθνικών οδών σε συγκεκριμένες ιδιωτικές εταιρείες.

Σάν αντιπρόσωποι μας, οι ζωές μας και οι ζωές σας, είναι σιαμαίες.

Δεν μπορούν να παρεμβληθούν ανάμεσα τους, ούτε ματ, ούτε στρατός εκπαιδευμένος με ασκήσεις καταστολής πλήθους.

Έκτος αυτού όμως η ψήφιση από εσάς του κώδικα τούτου θα έχει άμεση κατάθεση αγωγών αποζημίωσης για τις βλάβες που προξενήσουν τέτοιες διατάξεις και άμεσα ασφαλιστικά μέτρα για την δέσμευση της περιουσίας σας, όπως και κατάθεση μηνύσεων για γενοκτονία και εσχάτη προδοσία.

ΑΣΥΛΙΑ ΤΕΛΟΣ, ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ.

Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής νά επιδώσει νόμιμα τήν παρούσα πρός τόν Πρωθυπουργό και τους Βουλευτές τού Ελληνικού Κοινοβουλίου πού κατοικοεδρεύουν στό μέγαρο τής ΒΟΥΛΗΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ πρός γνώση καί γιά τίς νόμιμες συνέπειες,αντιγράφοντας τό περιεχόμενο της, στήν έκθεση επιδόσεως πού θά συντάξει.

ΑΘΗΝΑ 28 / 3 / 2011

Όσοι επιθυμούν να συμμετάσχουν στο αγώνα για την υγεία τους έμπρακτα ας επικοινωνήσουν έως το απόγευμα της Δευτέρας 28 / 3 /2011 στο email theodoridispk@gmail.com

Πηγή...

Τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου για την υπερθέρμανση του πλανήτη

Τηλεοπτική πλύση εγκεφάλου για την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η Fox παραδέχεται ότι ασκεί πολιτική πλύση εγκεφάλου σε δημοφιλή τηλεοπτικά Σόου.

Μετάφραση από το Prison Planet.com, Mar 6 2009
του Paul Joseph Watson

Ένα βίντεο της εταιρίας που παρουσιάζεται αυτήν την περίοδο σε ένα άλλο τμήμα της αυτοκρατορίας των media του Murdoch, το MySpace.com, (μπορείτε να το δείτε στο τέλος του άρθρου) παρουσιάζει ανώτερους υπαλλήλους της Fox και δημοφιλείς αστέρες των προγραμμάτων του να καυχώνται για το πώς χρησιμοποιούν την πλατφόρμα των επιτυχημένων show που μεταδίδονται παγκοσμίως, για να εμφυτεύσουν μηνύματα για την υποτιθέμενη απειλή της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας (global warming) εξαιτίας του φαινομένου του θερμοκηπίου.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η Fox δείχνει ζήλο για στο να προπαγανδίζει ότι θεωρείται «καθεστώς» σαν είδηση.

Το 2003, ο ίδιος ο Rupert Murdoch, παραδέχτηκε ότι η εταιρία του «είχε προσπαθήσει» να βοηθήσει την κυβέρνηση Μπους να «πουλήσει» τον πόλεμο στο Ιράκ.

Το κείμενο που συνοδεύει το video, λέει, «το 2006, η News Corp. συμμετείχε σε μια ευρεία πρωτοβουλία ολόκληρης της εταιρίας να μειώσει τα κατάλοιπα άνθρακά της.»

Τα μέσα με τα οποία αυτή η «πρωτοβουλία» πραγματοποιήθηκε, καθίστανται σαφή από ένα μεγάλο αριθμό clips από την Fox στις δημοφιλέστερες εκπομπές – «Simpsons», «King of the Hill», «Family Guy», «Prison Break» - που όλες είναι γεμάτες με μηνύματα για την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου και την ανάγκη να κάνουμε κάτι για αυτό.

«Τι μπορούμε πρακτικά εμείς να κάνουμε για να υπάρξει μια διαφορά,» ρωτά ένα ανώτερο στέλεχος και αμέσως απαντά ένα άλλο, «το μεγαλύτερο πράγμα που έχουμε κάνει είναι το ότι έχουμε βάλλει μηνύματα για το περιβάλλον σε μερικές από τις εκπομπές μας.

Με άλλα λόγια, η Fox έχει αρχίσει μια σκόπιμη εκστρατεία, που θα μπορούσε να έχει γίνει μόνο με το συντονισμό των σεναριογράφων κάθε προγράμματος, για να αναγκάσει τους ανθρώπους να δεχτούν την ψευδο-επιστήμη της παγκόσμιας υπερθέρμανσης με την πλύση εγκεφάλου ώστε να γίνει αποδεκτή ως πραγματικότητα. Αυτό έχει επιτευχθεί με το πλασάρισμα μηνυμάτων για την αλλαγή του κλίματος και την παρουσίαση δημοφιλών χαρακτήρων της τηλεόρασης οι οποίοι υιοθετούν και υποστηρίζουν τις συγκεκριμένες θέσεις του μανιφέστου για την παγκόσμια υπερθέρμανση.

«Ο καλύτερος τρόπος που θα μπορούσαμε να κάνουμε γνωστή την αφοσίωση μας για λογαριασμό της επιχείρησής μας, ήταν το να αλλάξουμε την πρακτική μέσα στην παραγωγή των προγραμμάτων, καθώς επίσης και να εργαστούμε για ένα μήνυμα σχετικά με την παγκόσμια υπερθέρμανση και τις περιβαλλοντικές αλλαγές, για να αναλάβουν την ευθύνη τους οι άνθρωποι», λέει η πρόεδρος της Fox, Dana Walden.

Είμαστε υποχρεωμένοι επίσης να βλέπουμε την εμετική μορφή του Kiefer Sutherland, που παίζει τον μαζοχιστή Jack Bauer στο «24», να δείχνει τόσο γνήσιος όσο δείχνει ένα χαρτονόμισμα των 3 δολαρίων, από ένα προτζέκτορα, για το πώς το Fox δεσμεύεται να μειώσει την «εκπομπή άνθρακά της».

Όλα αυτά αποδεικνύουν ότι η αποδοχή της παγκόσμιας υπερθέρμανσης ως πραγματικότητα από το ευρύ κοινό δεν επιτυγχάνεται με την οργανωμένη ευαισθητοποίηση από τις επιστημονικά αποδεδειγμένες απειλές, αλλά με τους προπαγανδιστές που επαναλαμβάνουν με μαεστρία ένα «κλιματικό mantra» με τις πλάτες της τηλεόρασης της και τις σειρές επιστημονικής φαντασίας που γίνονται αποδεκτές παθητικά από εκατομμύριά ανθρώπους.

Αυτό είναι το «κλειδί», εξαιτίας της διαδικασίας στην οποία υποβάλλεται ο ανθρώπινος εγκέφαλος όλων αυτών που παρακολουθούν την τηλεόραση.

Τα πολιτικά μηνύματα που εμφυτεύονται στα πλασματικά τηλεοπτικά προγράμματα θα βρουν πάντα ένα δεκτικό ακροατήριο.

Σύμφωνα με ένα άρθρο του Associated Content, «μελέτες έχουν δείξει ότι η παρακολούθηση τηλεόρασης προκαλεί τα χαμηλά άλφα κύματα στον ανθρώπινο εγκέφαλο.

Τα άλφα κύματα είναι εγκεφαλικά κύματα μεταξύ 8 και 12 Hz. και συνδέονται συνήθως με εγκεφαλικές καταστάσεις χαλάρωσης καθώς επίσης και υποβλητικότητας»...

Τα πειράματα έχουν δείξει ότι σε λιγότερο από ένα λεπτό αφότου ο θεατής αρχίζει να παρακολουθεί την τηλεόραση, ο εγκέφαλος περνάει από τη βήτα επιπέδου συνείδηση, που συνδέεται με την ενεργό και λογική σκέψη, στο άλφα επίπεδο, το οποίο συνδέεται με την παθητική αποδοχή και την υποβλητικότητα».

Αυτός είναι ο λόγος που οι διαφημιστές ξοδεύουν δισεκατομμύρια ετησίως σε διαφημίσεις, καθώς επίσης και στο να προβάλλουν τα προϊόντα τους στην ροή των τηλεοπτικών προγραμμάτων.

Το ότι παραδέχεται η Fox όλα αυτά είναι εκπληκτικό, ενώ το γεγονός ότι καυχιέται κιόλας για αυτό που κάνει, πείθει και τον πιο δύσπιστο.

Όπως σχολιάζει ειρωνικά ο Darryl Mason, «ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολλά είχα μάθει για τις τρομερές απειλές της αλλαγής κλίματος λόγω της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, μόνο και μόνο με το να παρακολουθώ συνεχώς τα δημοφιλή ψυχαγωγικά προγράμματα των Murdoch/Fox, όπως οι ‘Simpsons’ και το ‘24’».

Εκατομμύρια άνθρωποι όχι μόνο στην Αμερική αλλά σε όλο τον κόσμο, εκπαιδεύονται, ή πιο σωστά επανεκπαιδεύονται, για το ιδιαίτερα σύνθετο και ιδιαίτερα αμφισβητήσιμο θέμα της παγκόσμιας υπερθέρμανσης, όχι μέσα από μια αιτιολογημένη δημόσια συζήτηση μεταξύ των υποστηριχτών και των σκεπτικιστών, αλλά μέσα από τα κινούμενα σχέδια, τις κωμωδίες και τις δραματικές εκπομπές που παράγονται από μια μονολιθική εταιρία της οποίας τα πλοκάμια εισδύουν βαθειά στο ίδιο κατεστημένο που προσπαθεί να «πουλήσει» την παγκόσμια υπερθέρμανση προκειμένου να εισαχθεί ένας φόρος του CO2 και να επιβάλει στις ζωές των ανθρώπων.

Πηγή: http://www.infowars.com/fox-admits-to-planting-political-brainwashing-in-popular-tv-shows/

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:

TCFTV's Climate Change Commitment Video




ΠΗΓΗ

Τα τρία στάδια της προπαγάνδας - Τα τρία στάδια της προπαγάνδας: Από τα 50 δις της τρόικας ως τα 30 των τραπεζών

Η προπαγανδιστική τακτική της πρόκλησης σύγχυσης, σε συνδυασμό με το πέρασμα από το «σύστημα πλημμυρίδα» στο σύστημα «σταγονόμετρο» και αντίστροφα, βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πλήρη ανάπτυξη. Είναι σαφές ότι ακολουθείται συγκεκριμένο στρατηγικό σχέδιο. Παντού. Από την πώληση δημόσιας περιουσίας ως τη Λιβύη, τον πυρηνικό εφιάλτη, τους φαρμακοποιούς και τις τράπεζες.

Βάσει αυτού του σχεδίου, η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τα στελέχη της για να ανακοινώνουν κάτι. Μόλις προκαλείται αντίδραση, η ίδια η κυβέρνηση που έριξε το θέμα στο τραπέζι, το παίρνει πίσω – πολλές φορές δια του ιδίου του πρωθυπουργού. Και σε ένα τρίτο στάδιο, το θέμα επανέρχεται, ωσάν να μην είχε μεσολαβήσει καθόλου το δεύτερο στάδιο, αυτό της αναίρεσης και της καταγγελίας.

Την είδαμε αυτήν την τακτική να ξεδιπλώνεται σε όλο της το μεγαλείο κυρίως τις τελευταίες 45 ημέρες.

Στις 11 Φεβρουαρίου, η τρόικα – προφανώς εν γνώσει της κυβέρνησης – ανακοίνωσε την πώληση δημόσιας περιουσίας ύψους 50 δις ευρώ. Η εκ μέρους της κυβέρνησης καταγγελία του εαυτού της (δηλαδή της τρόικας) άρχισε αμέσως. Διάφοροι υπουργοί και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος έλαβαν μέρος στο δεύτερο στάδιο του προπαγανδιστικού σχεδίου: Εμείς κυβερνάμε, υπερέβησαν τα εσκαμμένα οι εκπρόσωποι της τρόικας, θα καταργηθούν οι συνεντεύξεις Τύπου της τρόικας. Με αποκορύφωμα την δήλωση του πρωθυπουργού ότι θα ψηφιστεί νόμος που θα απαγορεύει την πώληση δημόσιας περιουσίας.

Και τι έγινε στο τρίτο στάδιο; Στις 11 Μαρτίου δεσμεύτηκαν στο Eurogroup ότι θα εξασφαλισθούν 50 δις ευρώ από τις ιδιωτικοποιήσεις. Διότι περί αυτού πρόκειται. Ούτε αποκρατικοποιήσεις, ούτε αξιοποιήσεις. Πρέπει να βρεθούν 50 δις ευρώ και θα βρεθούν (βάσει του σχεδίου, βέβαια, διότι στην πράξη δεν ξέρουμε τι θα γίνει). Οπότε εμφανίσθηκε και ο πρωθυπουργός στη Βουλή και, ενημερώνοντας για τις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου, πέρασε στην αντεπίθεση: «Τι θέλετε, να μην αξιοποιηθεί τίποτε;». Ωσάν να μην είχε καν μεσολαβήσει το δεύτερο στάδιο των καταγγελιών και της υπόσχεσης για νόμο που θα απαγορεύει τις πωλήσεις.

Μάθαμε, βέβαια, ότι θα πρόκειται για ένα είδος εκμίσθωσης για εκμετάλλευση με συγκεκριμένη χρονική διάρκεια, με βάση τα βρετανικά πρότυπα. Αλλά όποιος ξέρει τι γίνεται στη Βρετανία, γνωρίζει πως λίγες είναι οι φορές που μετά την λήξη των 99 χρόνων, επιστρέφει κάτι στο βρετανικό Δημόσιο. Και πάντως, όταν συμβαίνει αυτό, είναι επειδή οι ιδιώτες θέλουν να επιστρέψουν το ακίνητο και όχι επειδή τους το παίρνει πίσω το Δημόσιο.

Μια άλλη περίπτωση, ήταν αυτή με τους μετανάστες (Νομικής, Υπατίας, Χανίων). Στη διάρκεια της πρώτης φάσης, ακούσαμε ότι δεν θα γίνει καμιά υποχώρηση. Στη δεύτερη φάση οι υποχωρήσεις έγιναν μια χαρά – εξ ου και οι πανηγυρισμοί των εκβιαστών – απεργών πείνας. Και σε τρίτη φάση περίσσεψαν οι δηλώσεις βάσει των οποίων δεν υπήρξε ποτέ η δεύτερη φάση (των υποχωρήσεων).

Τα ίδια είχαμε και με την αντιμετώπιση των διεθνών οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης. Στο πρώτο στάδιο τους χάιδεψαν μιλώντας για «φιλικές» και «βελούδινες» υποβαθμίσεις. Σε δεύτερο στάδιο τις κατήγγειλαν για «αδικαιολόγητη» συμπεριφορά. Και σε τρίτη φάση κατέθεσαν ερωτήσεις σε Βουλή και ευρωβουλή και έστειλαν επιστολές στους μεγάλους της ΕΕ (Γιουνκέρ, Μπαρνιέ, Ρεν και δεν συμμαζεύεται) ζητώντας τους να ρυθμίσουν τα… ρυθμισμένα και ήδη σε στάδιο εφαρμογής από τον προσεχή Ιούνιο. Με την τρίτη φάση (και τις ανούσιες απαντήσεις που δόθηκαν) ξεχάστηκε η δεύτερη φάση των καταγγελιών. Και οι περίφημοι οίκοι συνέχισαν ανενόχλητοι τις υποβαθμίσεις τους.

Τα ίδια και με την περίπτωση της Λιβύης. Το μενού του πρώτου σταδίου περιλάμβανε συζητήσεις περί ανέμων και υδάτων για συμμετοχή της Ελλάδας στην «επόμενη ημέρα». Όταν η περίφημη «επόμενη ημέρα» αποδείχθηκε πως δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένας πόλεμος με την απόλυτη συμμετοχή της Ελλάδας, η προπαγάνδα του δεύτερου σταδίου περιλάμβανε την διακήρυξη «δεν συμμετέχουμε σε στρατιωτικές επιχειρήσεις». Στο τρίτο στάδιο, που διανύουμε τώρα, η Ελλάδα παρέχει τις βάσεις και τις εγκαταστάσεις Σούδας, Ακτίου, Αράξου και Ανδραβίδας και συμβάλλει αποφασιστικά στις πολεμικές επιχειρήσεις. Για άλλη μια φορά το δεύτερο στάδιο – αυτό των ηρωικών καταγγελιών και των μεγαλόστομων διακηρύξεων – εξαφανίστηκε δια της... επικρατήσεώς του!

Τα ίδια και με το πυρηνικό δυστύχημα στην Ιαπωνία. Από την πρώτη στιγμή ήταν σαφές πως είχε έλθει η ώρα να ζητήσει η Ελλάδα άμεση αναστολή των σχεδίων για κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων σε σεισμογενείς περιοχές της Τουρκίας. Στο δεύτερο στάδιο, η Ελλάδα ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεων της Ευρώπης και των υπό ένταξη χωρών (sic), προτείνοντας stress tests. Και στο τρίτο στάδιο πληροφορηθήκαμε – και από τον ίδιο των πρωθυπουργό – ότι τα ζητήσαμε όλα αυτά, η ΕΕ αποφάσισε ότι ΘΑ κάνει ελέγχους, απάντηση σχετικά με το πώς θα αντιμετωπιστεί συγκεκριμένα το πρόβλημα με την Τουρκία δεν λάβαμε, οπότε η θέση του προβλήματος εμφανίσθηκε ως… λύση του προβλήματος. Η δεύτερη φάση, που αποτελούσε την καταγγελία και τα αιτήματα, είναι ωσάν να μην υπήρξε ποτέ. Αλλά αν ζητηθούν ευθύνες, η δεύτερη φάση θα ανασυρθεί ξανά.Στο ίδιο πάντα θέμα, σε πρώτη φάση πληροφορηθήκαμε πως το πρόβλημα στην Ιαπωνία είναι τοπικό (συνεδρίασε μάλιστα και η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας υπό την προεδρία της υπουργού Παιδείας). Το βράδυ του Σαββάτου μας είπαν πως από τις 24 Μαρτίου έχουν φθάσει «ελάχιστες ποσότητες» ραδιενέργειας, αλλά να μην ανησυχούμε. Και χθες, Κυριακή, όταν πλέον ήταν σαφές ότι η κατάσταση στην Ιαπωνία είναι ανεξέλεγκτη, άρχισαν να μας λένε τι μέτρα προφύλαξης πρέπει να λάβουμε. Και σ’ αυτήν την περίπτωση, η δεύτερη φάση, εξουδετερώθηκε από την τρίτη, η οποία όμως είχε ήδη κάνει τη δουλειά της, αποκοιμίζοντας τον κόσμο.

Τα ίδια έγιναν και με τους φαρμακοποιούς. Σε πρώτο στάδιο ασχολήθηκαν με το «άνοιγμα» του επαγγέλματος, ενώ την ίδια ώρα διέκοπταν την πληρωμή των φαρμάκων των ασφαλισμένων του Δημοσίου. Σε δεύτερο στάδιο κατήγγειλαν τους φαρμακοποιούς για συντεχνιασμό, κατηγορώντας τους ότι κρατούν σε ομηρεία τους ασφαλισμένους και κρύβοντας πως ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ! Και σε τρίτο στάδιο δηλώνουν ότι βρήκαν τα λεφτά – και επομένως καλό είναι οι ασφαλισμένοι να ξεχάσουν το δεύτερο στάδιο των καταγγελιών και της ασυνέπειας, που επίσης μπορεί να ανασυρθεί σε περίπτωση αθέτησης των υποσχέσεων.

Παράλληλα, είχαμε και το θέμα με την παροχή στις τράπεζες επιπλέον πακέτου εγγυήσεων ύψους 30 δις ευρώ, όπως ανακοινώθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στο υπουργικό συμβούλιο από τον υπουργό των Οικονομικών. Προφανώς ο αιτούμενος τα 30 δις εξέθεσε τους λόγους που καθιστούν αναγκαία την παροχή του πακέτου στους συναδέλφους του. Εκείνοι, όμως, μπήκαν αμέσως στο δεύτερο στάδιο, αυτό της καταγγελίας μιας κυβερνητικής ενέργειας. Το τι ακούστηκε στο πλαίσιο και αυτής της «αυτοκαταγγελίας» δεν λέγεται.

Οι (σκόπιμες) διαρροές – όπως σκόπιμες ήσαν και οι τοποθετήσεις – μιλούσαν για υπουργούς και βουλευτές που κατακεραύνωναν την στρατηγική στήριξης των τραπεζών: Πρέπει να ρίξουν χρήματα στην αγορά, παίρνουν αλλά δεν δίνουν, την ώρα που ο κόσμος δεινοπαθεί οι τράπεζες δεν κάνουν καμιά θυσία, να δοθούν χρήματα στις επιχειρήσεις, η χώρα δίνει λεφτά στις τράπεζες για να κάνουν περιουσία, να γίνουν συγχωνεύσεις, το κράτος στηρίζει τις τράπεζες και πρέπει να έχει λόγο, οι τράπεζες επιδεικνύουν εγωιστική συμπεριφορά.

Ακολούθησαν και οι (αναγκαίες) συνεντεύξεις αυτοπροβολής στον κυριακάτικο Τύπο. «Οι τράπεζες δεν στηρίζουν την πραγματική οικονομία. Η στήριξή τους δεν είναι αυτοσκοπός», είπε η κ. Διαμαντοπούλου στην Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία. «Η κρατική παρέμβαση δεν είναι λευκή επιταγή, προϋποθέτει απολογισμό της μέχρι τώρα ενίσχυσης, εγγυήσεις για ενίσχυση της ρευστότητας και επείγον σχέδιο για εξυγιάνσεις και αναδιαρθρώσεις» στον τραπεζικό τομέα. «Να ασκήσουν καλύτερα τον αναπτυξιακό τους ρόλο», ζήτησε η υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη από το «Βήμα της Κυριακής».

Σήμερα είναι Δευτέρα. Το μεσαίο στάδιο (αυτό της καταγγελίας) έχει ολοκληρωθεί. Μπαίνουμε στο τρίτο στάδιο που είναι αυτό της υλοποίησης. Ο κ. Παπακωνσταντίνου αποστέλλει επιστολή στις τράπεζες, με την οποία ενημερώνει πως η ένταξή τους στο πακέτο ενίσχυσης ρευστότητας των 30 δις ευρώ θα τελεί υπό την έγκριση της τρόικας – πράγμα που είναι γνωστό από… καταβολής μνημονίου. Και πως στις τράπεζες που μετέχουν στο πλαίσιο στήριξης με προνομιούχες μετοχές, απαγορεύεται η διανομή μερίσματος και για τη χρήση του 2010. Ξεπερνιέται έτσι το δεύτερο στάδιο, αυτό της καταγγελίας, και περνάμε αβρόχοις ποσίν στο τρίτο, που είναι η παροχή των 30 δις ευρώ

Αποδεικνύεται έτσι για άλλη μια φορά ότι η φυσιολογική οδός της αλήθειας είναι άγνωστη γη για τους κυβερνώντες. Η προπαγάνδα τους έχει γίνει δεύτερη φύση. Υπό φυσιολογικές συνθήκες θα έλεγαν: Ακούστε να δείτε. Οι δικές μας τράπεζες ουδέποτε επένδυσαν στα τοξικά προϊόντα. Στις τράπεζές μας υπάρχουν οι αποταμιεύσεις των έντιμων Ελλήνων (διότι οι αποταμιεύσεις των άτιμων βρίσκονται στην Ελβετία). Οι τράπεζές μας ανακοινώνουν η μια μετά την άλλη ζημιές. Αν καταρρεύσουν αλά Λήμαν Μπράδερς, θα χαθούν οι οικονομίες των Ελλήνων. Επιπλέον, οι τράπεζές μας εξαρτώνται απόλυτα από την χρηματοδότηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Η πορεία τους είναι άρρηκτα δεμένη με τα δημοσιονομικά της χώρας. Καμιά χώρα σε πτώχευση δεν έχει αυτόνομο τραπεζικό σύστημα. Οι τράπεζές μας έχασαν την εμπιστοσύνη των αγορών, επειδή εμείς, οι πολιτικοί, δημιουργήσαμε ένα αναξιόπιστο κράτος. Και βέβαια, οι τράπεζές μας υποβαθμίζονται από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης σταθερά πριν ή μετά την υποβάθμιση από τους ίδιους οίκους της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας. Και επιτέλους: Είναι ή δεν είναι αλήθεια ότι οι τράπεζες υποχρεώνονται να χρησιμοποιούν ρευστό και εγγυήσεις για να αγοράζουν κρατικά ομόλογα, δηλαδή το ελληνικό χρέος; Δεν τα γνωρίζουν όλα αυτά; Προφανώς, διαφορετικά πρέπει να εγκαταλείψουν τα πόστα τους και να πάνε να μαζέψουν βρούβες.

Τέλος, αν ήσαν φυσιολογικοί άνθρωποι, δεν θα τολμούσαν καν να κατηγορήσουν τις τράπεζες για εγωισμό, πριν κοιτάξουν την δική τους καμπούρα, όσον αφορά στις συγχωνεύσεις. Και εξηγούμαι: Ας υποθέσουμε πως αύριο το πρωί ο πρωθυπουργός ανακοίνωνε συγχωνεύσεις υπουργείων! Με πόση ευκολία θα δέχονταν οι μεγάλοι κριτές, όλοι αυτοί που επιδίδονται σε ανέξοδους λεονταρισμούς, να χάσουν τους υπουργικούς θώκους τους; Συγγνώμη, μήπως και οι ίδιοι δεν επιδοτούνται για να διατηρούν τα μαγαζάκια τους – και μάλιστα χωρίς κανένα αποτέλεσμα;

Εκτός αν δεχθούμε ότι τους πληρώνουμε μόνο για να λένε εξυπνάδες και προπαγάνδες…

Σοφία Βούλτεψη

ΠΗΓΗ

Επιτροπή με επικεφαλής τον Γ. Κασιμάτη για νέο Σύνταγμα

Ο Μίκης Θεοδωράκης, μιλώντας στην Κρήτη, όπου παρουσίασε τις θέσεις της κίνησης πολιτών «Σπίθα», ανακοίνωσε ότι δημιουργείται επιστημονική επιτροπή με επικεφαλής τον Συνταγματολόγο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργο Κασιμάτη επιφορτισμένη να επεξεργαστεί ένα νέο Σύνταγμα, καθώς και νέους θεσμούς, που θα επιχειρήσουν να προσαρμόσουν όσο γίνεται περισσότερο πιστά την αρχή της άμεσης Δημοκρατίας μέσα σε ένα σύγχρονο κράτος.

Τελικά έτσι όπως κινούνται οι πολιτικοί αυτόνομα και μακριά από το κοινωνικό σώμα, αδιαφορώντας για την δυστυχία που προκαλούν, δεν θα αντιληφθούν για πότε η κοινωνία θα τους παραγκωνίσει αθόρυβα και αναίμακτα, χωρίς τυμπανοκρουσίες και σκοτωμούς.

Όσο πιο πολύ θα προχωρά η εξαθλίωση, τόσο πιο πολύ θα απαξιώνονται και οι πολιτικοί μέχρι την πλήρη κατάργησή τους.

Αν μάλιστα αυτομολήσουν κάποια ΜΜΕ και έρθουν με την πλευρά του λαού, τότε οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες.

ΠΗΓΗ

Πόσο ανόητους θεωρεί τους Έλληνες ο ΓΑΠ

Δήλωσε στην Βουλή ο Παπανδρέου: «Δεν συμμετείχα ποτέ στο ίδρυμα Καντάφι... ουδέποτε έδωσα την συγκατάθεσή μου και είχαν βάλει το όνομά μου στο site του Ιδρύματος χωρίς να συναινέσω... Θεωρείτε το site του Καντάφι περισσότερο αξιόπιστο από τα όσα εγώ διαβεβαιώνω;»

Μάλλον...

Αν δεν συμμετείχε στο site, μήπως δεν συμμετείχε και σ αυτό:

Μήπως είναι κανένας σωσίας του αυτός που πριν ένα χρόνο σαλιάριζε και καμάρωνε με τον Καντάφι;

ΠΗΓΗ

1984, του Τζορτζ Όργουελ. Το καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού και η επαλήθευσή του στη σύγρονη εποχή

Αν μου έκαναν την ερώτηση ποιο βιβλίο από όσα έχω στην βιβλιοθήκη μου θα κρατούσα, αν ήμουν υποχρεωμένος να αποχωριστώ όλα τα υπόλοιπα, το «1984» του Τζωρτζ Όργουελ θα ήταν η πρώτη επιλογή μου. Κατά την γνώμη μου, είναι ένα από τα συγκλονιστικότερα βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Λόγια και σκέψεις για το αριστούργημα «1984» :

Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις.

Όλα προσαρμόζονται στη μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός.

Το έγκλημα της σκέψης είναι το θανάσιμο αμάρτημα. Γι' αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στη διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Και όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.

Όταν ο Όργουελ έγραφε το βιβλίο του, το 1984 ήταν μέλλον. Σήμερα είναι παρελθόν. Αλλά, μετά από το έργο αυτό, το πραγματικό 1984 θα είναι πάντα μια χρονιά του μέλλοντος, η πρώτη ενός ζοφερού μιλένιουμ που απειλεί την ανθρώπινη ιστορία.

Ένα από τα μεγαλύτερα βιβλία του εικοστού αιώνα, το 1984 διαβάστηκε σαν μανιφέστο και θαυμάστηκε σαν προφητεία. Η εφιαλτική του αλήθεια για το κράτος της θανατερής τρομοκρατίας απέχει μόλις ένα βήμα από το να γίνει πραγματικότητα: ήδη ο Μεγάλος Αδελφός μας βλέπει.

Το «1984» του Τζωρτζ Όργουελ είναι ένα από τα συγκλονιστικότερα βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Το «1984» γράφτηκε από τον Όργουελ στα μέσα του προηγούμενου αιώνα και εκδόθηκε το 1949, ένα χρόνο πριν τον θάνατο του.

Εχει περάσει λοιπόν, πάνω από μισός αιώνας αφότου κυκλοφόρησε το μυθιστόρημα του Τζορτζ Οργουελ 1984. Σε αντίθεση με τα έργα επιστημονικής φαντασίας που γερνούν σχετικά γρήγορα, το βιβλίο του Οργουελ εξακολουθεί να λειτουργεί σαν προειδοποίηση για τον κόσμο που ζούμε και για εκείνον που έρχεται. Πολιτικό μανιφέστο κατά του ολοκληρωτισμού, ελεγεία της χαμένης ελευθερίας, αλληγορία των πολιτικών μύθων του Ψυχρού Πολέμου, όπως και αν το ονομάσει κανείς, παραμένει έργο αιχμής.

Γράφτηκε σε ένα ερημικό νησί στη Σκωτία, μεταφράστηκε σε 65 γλώσσες και πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα. Ο «Μεγάλος Αδελφός», η «Νέα Ομιλία» και η «Διπλή Σκέψη» έμειναν στην αιωνιότητα.Κεντρικός ήρωας του βιβλίου είναι ο Ουίνστον Σμίθ, ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Είναι κυβερνητικός υπάλληλος και μέλος του εξωτερικού κόμματος της Ωκεανίας, μιας από τις τρεις χώρες που είναι χωρισμένος πλέον ο πλανήτης. Τα γεγονότα διαδραματίζονται το έτος 1984 (από εκεί έχει πάρει και το όνομα του το βιβλίο) μια χρονολογία μελλοντική αυτής που ο Όργουελ το έγραψε. Οι κοινωνικές τάξεις στην Ωκεανία είναι τα μέλη του εσωτερικού κόμματος (που ασκούν την διοίκηση της χώρας), τα μέλη του εξωτερικού κόμματος (οι κρατικοί υπάλληλοι) και οι προλετάριοι (που είναι απλά τα εργατικά χέρια της χώρας).

Το κόμμα ασκεί την εξουσία έχοντας καταλύσει κάθε έννοια ελευθερίας. Όλοι παρακολουθούνται, ακόμα και μέσα στα σπίτια τους, με την βοήθεια τηλεοθονών. Όλα και όλοι ελέγχονται από τον Μεγάλο Αδερφό. Όλα οφείλονται και πηγάζουν από τον Μεγάλο Αδερφό. Ένα πρόσωπο που χρησιμοποιείται για την προσωποποίηση του κόμματος. Η ελευθερία έκφρασης αλλά ακόμα και σκέψης έχει ποινικοποιηθεί

Στην προσπάθεια να ελεγχθεί, έχοντας ως στόχο να καταργηθεί, η σκέψη, χρησιμοποιείται η γλώσσα. Η εξουσία ετοιμάζει την «Νέα Ομιλία». Ο Όργουελ με το στόμα του Σάιμ (συναδέλφου του Ουίνστον) αναφέρει στο βιβλίο: «…η Νέα Ομιλία είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που το λεξιλόγιο της λιγοστεύει κάθε χρόνο…» και προσθέτει «…ο σκοπός της Νέας Ομιλίας είναι να στενέψει τα όρια της σκέψης. Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς…».

Ο Ουίνστον προσπάθησε να εναντιωθεί σε όλη αυτήν την κατάσταση και αποφασίζει να αντιδράσει. Δεν μπορεί να δεχθεί μια κοινωνία που το διαστροφικό της τρίπτυχο συντίθεται από τα συνθήματα: «Ο πόλεμος είναι ειρήνη», «Η ελευθερία είναι σκλαβιά», «Η άγνοια είναι δύναμη».

Παρά το γεγονός ότι παντού υπάρχει αναρτημένη η επιγραφή «Ο Μεγάλος Αδελφός σε παρακολουθεί», ο Σμιθ βρίσκει τον τρόπο να ξεγελάσει για μικρό διάστημα το σύστημα ελέγχου και παρακολούθησης, ακόμη και να ζήσει τον έρωτα. Δεν ξέρει και δεν θα μάθει ποτέ αν ο Μεγάλος Αδελφός υπάρχει ή αν είναι απλώς η εικόνα η οποία παρακολουθεί τους πολίτες μέσα από τις τηλεοπτικές οθόνες που βρίσκονται παντού. Οταν ο Σμιθ συλλαμβάνεται, ρωτάει την ώρα που τον ανακρίνουν: «Υπάρχει ο Μεγάλος Αδελφός;». «Φυσικά και υπάρχει. Το Κόμμα υπάρχει. Ο Μεγάλος Αδελφός είναι η ενσάρκωση του Κόμματος» απαντά ο ανακριτής του. «Υπάρχει όπως υπάρχω εγώ;» ξαναρωτά ο Σμιθ, για να κατακεραυνωθεί από τον ανακριτή: «Εσύ δεν υπάρχεις».

Ο ήρωας του βιβλίου λοιπόν, έκρινε την εξουσία όταν αυτό ήταν αδιανόητο. Ερωτεύθηκε όταν ο έρωτας είχε γίνει κολάσιμη πράξη. Σκεφτόταν όταν η σκέψη έτεινε να καταργηθεί. Τα κατάφερε τελικά; Άλλαξε κάτι στην ζωή του και στην ζωή των συνανθρώπων του; Αυτό είναι κάτι που θα το μάθετε όταν διαβάσετε το αριστούργημα του Τζωρτζ Όργουελ.

Το βιβλίο μισό αιώνα μετά την συγγραφή του, δυστυχώς, τείνει να γίνει προφητικό. Με αφορμή την παγκόσμια τρομοκρατία και την ασφάλεια, καταργούνται καθημερινά ατομικές ελευθερίες. Υπάρχουν κάμερες στους δρόμους, παρακολουθούνται οι επικοινωνίες και ο άνθρωπος όλο και λιγότερο νιώθει ελεύθερος. Φυσικά δεν ζούμε στην «Ωκεανία», τουλάχιστον όχι ακόμα. Μπορούμε να αλλάξουμε αυτήν την πορεία; Σίγουρα μπορούμε να προσπαθήσουμε. Το να κρίνουμε τις ενέργειες της εξουσίας και να σκεπτόμαστε είναι ένα πολύ σημαντικό βήμα. Το να αγωνιζόμαστε για την ελευθερία έκφρασης και δράσης είναι ένα επόμενο. Τέλος το να μην αφήσουμε την γλώσσα μας, που είναι μια από τις πλουσιότερες γλώσσες του ανθρώπινου γένους, να συρρικνωθεί. Είναι ένα εργαλείο που θα μας βοηθήσει να μην κληρονομήσουμε στα παιδιά και στα εγγόνια μας μια «Ωκεανία».

Εκείνο όμως που καθιστά ανατριχιαστικά προφητικό το 1984 είναι η διαπίστωση ότι σήμερα όχι μόνο ο Μεγάλος Αδελφός βρίσκεται παντού, αλλά και ότι δεν είναι λίγοι όσοι συνεπαίρνονται από τη «χαρά» της σκλαβιάς. Χιλιάδες άνθρωποι στη Δύση θα το θεωρούσαν μεγάλη τύχη να τους κλείσουν στο σπίτι του Μεγάλου Αδελφού. Περνώντας από την ανάκριση, που είναι η καθεστωτική μορφή της πλύσης εγκεφάλου, ο ήρωας του Οργουελ καταλήγει στο τέλος με δάκρυα χαράς στα μάτια να «συνειδητοποιήσει» ότι ανέκαθεν αγαπούσε τον Μεγάλο Αδελφό. Τώρα όμως έχουμε προχωρήσει ένα βήμα πιο πέρα. Ο Μεγάλος Αδελφός δε χρειάζεται καν να προβάλλει την εικόνα του στην οθόνη. Τον έχει αντικαταστήσει η κάμερα, το βιομηχανικό «ξόανο» που έχει πάρει το όνομά του. Η ελευθερία εκχωρείται πλέον «ελεύθερα».

Το σημαντικότερο όλων βέβαια που μας διδάσκει το βιβλίο είναι πως σε ό,τι αποφασίζουν οι παγκοσμιοποιητές, οφείλουμε να είμαστε αντίθετοι που μας θυμίζει αυτό που τέσσερις δεκαετίες πριν, έλεγε και ο Ελύτης :
                   "Να είσαι η άμμος και όχι το λάδι στα γρανάζια του κόσμου".. 

Πηγή

“Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΙΡΗΝH
Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΑΒΙΑ
Η ΑΓΝΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΜΗ “

Το “1984” αποτελεί την περιγραφή ενός άκρως ολοκληρωτικού και γραφειοκρατικού συστήματος. Η κυριαρχία των εξουσιαστών φαίνεται πως είναι διασφαλισμένη για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια: Η ιστορία σβήνεται και ξαναγράφεται για να προσαρμοστεί στα δεδομένα τους. Η γλώσσα περιορίζεται μόνο στις απαραίτητες για την καθημερινή ζωή λέξεις και φράσεις. Κάθε εκατοστό του εδάφους της γης παρακολουθείται από τηλεοθόνες και κοριούς. Και μεταξύ των ανθρώπων έχουν κυριαρχίσει η πλήρης αποξένωση και μοναξιά.

Διάφοροι υπαινιγμοί μέσα στο έργο φανερώνουν ότι πηγή έμπνευσης του Τζόρτζ Όργουελ υπήρξε η σταλινική περίοδος του σοβιετικού καθεστώτος. Ωστόσο πρόσφατα ήρθαν στο φως έγγραφα που αποκαλύπτουν τη διασύνδεση του συγγραφέα με τις μυστικές υπηρεσίες της Μεγάλης Βρετανίας και συγκεκριμένα με το τμήμα αντισοβιετικής προπαγάνδας (IRD).

Το γεγονός αυτό πάντως δεν μειώνει την αξία του έργου, το οποίο σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ: Η ιστορία σβήνεται και ξαναγράφεται προκειμένου να προσαρμοστεί στα πλαίσια της κυριαρχίας του κεφαλαίου, οι γλώσσες υποβαθμίζονται διεθνώς σε ένα επίπεδο κατάλληλο μόνο για το msn, οι ζωές μας βρίσκονται υπό παρακολούθηση σε εικοσιτετράωρη βάση, οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν εμπορευματοποιηθεί πλήρως ενώ το υπουργείο των βασανιστηρίων και των εξολοθρεύσεων που στο έργο ονομάζεται Υπουργείο Αγάπης σήμερα ονομάζεται... Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη!...

“Αν υπάρχει ελπίδα βρίσκεται στους προλετάριους. Αν υπάρχει ελπίδα ΠΡΕΠΕΙ να βρίσκεται στους προλετάριους.

Πηγή

* Δείτε την ταινία 1984 εδώ

Γιώργο φύγε...

Σε καλοστημένη κυβερνητική φιέστα με ντεκόρ την απρόκλητη γενικευμένη επίθεση των ΜΑΤ στους φοιτητές, τους εργαζόμενους και το λαό της Σύρου, εξελίχθηκε η αιφνιδιαστική επίσκεψη του πρωθυπουργού στην έδρα της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου.

Τα ΜΑΤ περιφρουρώντας τη “δημοκρατία” του... κ. Παπανδρέου, εξάντλησαν την πυγμή τους ενάντια στους εκατοντάδες ειρηνικούς διαδηλωτές της πλατείας Μιαούλη στην Ερμούπολη και εμπόδισαν τους εκπροσώπους του φοιτητικού συλλόγου του Πανεπιστημίου Αιγαίου να προχωρήσουν στην αίθουσα που είχαν κληθεί επιλεκτικά οι τοπικοί φορείς.

Και λέμε είχαν κληθεί επιλεκτικά, διότι καμία παράταξη της αντιπολίτευσης του περιφερειακού συμβουλίου, αλλά και εξ όσων γνωρίζουμε και κανενός άλλου φορέα, δεν ενημερώθηκε ούτε κλήθηκε επίσημα στην προγραμματισμένη συζήτηση με τον πρωθυπουργό στο Πνευματικό Κέντρο. Φαίνεται ότι οι κυβερνητικοί και κομματικοί ηρακλείς του ΠΑΣΟΚ φοβήθηκαν ανεπιθύμητες αντιδράσεις ή και διαφορετικές φωνές που θα τάραζαν την ησυχία του πρωθυπουργού και θα έδειχναν ότι πίσω από την κουρτίνα κρύβονται τα δραματικά προβλήματα της κοινωνίας, που βιώνει την ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης και του μνημονίου. Όμως η αγανάκτηση και η οργή δεν μπορεί να οριοθετηθούν όσα ΜΑΤ και να κατέβουν, όση καταστολή και να υπάρξει. Η ανεργία, το άδηλο μέλλον για τους νέους, η τραγική κατάσταση της δημόσιας υγείας, η υποβάθμιση της παιδείας, η κατάργηση των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, το fast track ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, δεν ισοπεδώνονται στη συμμετοχή των προθύμων και των επιλεκτικά προσκεκλημένων εντός της αίθουσας.

Καταγγέλλουμε τη βίαιη επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στο Συριανό λαό και τη νεολαία και προκαλούμε τον πρωθυπουργό και την κυβέρνηση αν θέλει να επικαλείται τη νομιμότητα της πολιτικής του, να προχωρήσει άμεσα σε λαϊκή νομιμοποίηση των αποφάσεων του, τουλάχιστον με δημοψήφισμα.



Όπως θα είδατε στα πλάνα, ο Πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, βγήκε από την πίσω πόρτα του κτιρίου στην Ερμούπολη κι άρχισε σχεδόν να τρέχει. Γιατί;

Την εξήγηση δίνει ο Χάρρυ Κλυνν:

Και δε μου λες πρωθυπουργέ του μνημονίου, τι απέγινε εκείνος ο έρμος ο συνταξιούχος που περηφανευόσουν ότι σε σταμάτησε στο δρόμο και σου έδωσε τη σύνταξή του για να σώσεις την πατρίδα;

Και οι κάτοικοι της Σύρου θελήσανε να σε συναντήσουν για να σου δώσουν κι αυτοί το… μισθό τους, αλλά εσύ, πουλημένο αμερικονοτσανάκι, τοις κείνων ρήμασι πειθόμενος, φρόντισες να τους αρπάξεις το μισθό μέσα από την τσέπη τους, ως άλλος ληστής και κοινός κλέφτης του ιδρώτα του Ελληνικού λαού.

Σας κράζουν και σας πετάνε γιαούρτια άθλιοι εφιάλτες, σε λίγο ούτε για κατούρημα δε θα μπορείτε να πάτε χωρίς τη συνοδεία των ΜΑΤ!

Ξεκουμπιστείτε, γλοιώδη υποκείμενα, που έχετε το θράσος να μιλάτε ισονομία και Δημοκρατία!

Ξεκουμπιστείτε, όσο είναι ακόμα νωρίς ή ετοιμαστείτε από τώρα να καθίσετε εκεί που σας αρμόζει… Στο εδώλιο των ξεπουλημένων, των εχθρών του λαού και των δοσίλογων…

ΠΗΓΗ

Ιατρόπουλος προς Παπανδρέου: «Φύγε, ΤΩΡΑ!»

• Ανοιχτή προ-ειδο-ποίηση του Δημήτρη Ιατρόπουλου, ως συμμετοχή στην Παγκόσμια Ημέρα της Ποίησης

Αυτά τα σύννεφα είναι δικά μας, και τα ποτάμια αυτής της χώρας και τα δέντρα. Και όλα τα κορίτσια και τα αγόρια και τα πουλιά.

Κι αν σου λέω για τα σύννεφα, έχουμε δικό μας ουρανό εμείς, δικό μας άνεμο, δικούς μας αστρικούς αρχηγούς, δικές μας παρουσίες και οπτασίες.

Έχουμε δική μας ιστορία, το κατάλαβες;

Μέσα στο δικό σου διαβατήριο όμως, κοιμάται ένα ψεύτικο όνομα, μια ληστευμένη φυσιογνωμία, ένα ξένο παράρτημα ζωής.

Φύγε λοιπόν τώρα, φύγε! Δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας.

Εμείς όταν ανασαίνουμε μιλάμε με τους καιρούς και τα χρόνια. Κι όταν κοιταζόμαστε, «βλέπουμε» κιόλας, ο ένας τον άλλο.

Στα δικά μας τα χώματα, κυκλοφορεί μια Ιδέα που δεν πεθαίνει, δεν αλλάζει, δεν υπόκειται σε νόμους, δε μπαίνει σε διατάξεις, δεν μετατρέπεται σε εγκυκλίους.

Κι αυτό που εμείς ονομάζουμε Λόγο Τιμής, είναι δικό μας απόκτημα, διαχρονική κατάκτηση, εμείς εδώ φίλε, έχουμε πληρώσει με πολύ αίμα αυτά τα σύνορα, αυτή τη σημαία, είμαστε νοικοκυραίοι, είμαστε νοματαίοι.

Ξέρεις από πού έρχεται η λέξη; Από το «ονοματαίος». Που σημαίνει νοικοκύρης με όνομα, άνθρωπος με βάση και ουσία.

Και πάνω απ όλα, αφεντικό της γης του και των προγόνων του.

Και πάνω απ τα άλλα, κτήτορας, ιδιοκτήτης κι όχι ενοικιαστής, του ιστορικού του χρόνου.

Εσύ δεν μας κάνεις. Δε μιλάς κανονικά, τη σπουδαία πολυδύναμη γλώσσα μας.

Δεν ταιριάζεις με τα χνώτα μας, είσαι ξένος.

Και αυτά τα παραμύθια τώρα, ότι δεν υπάρχουν ξένοι πάνω στη Γη κι ότι όλοι είμαστε ίδιοι, να τα φορέσεις στα δικά σου παιδιά, όχι στα δικά μας, τ’ ακούς;

Πάνω στη Γη, είμαστε όλοι άνθρωποι, είμαστε Παρόμοιοι, αλλά δεν είμαστε Ίδιοι.

Μην κάνεις αστεία με τη γλώσσα μας γιατί είναι η σπουδαιότερη πάνω στον πλανήτη και καθαρίζει τις έννοιες και δίνει όνομα στα πράγματα και στις ιδέες, και φιλοξενεί ιδανικά και ποτίζει το Πνεύμα.

Όλα εδώ μέσα είναι κόκκινα από το αίμα που αιώνες τώρα χύνουμε για να στήσουμε και να στηρίξουμε αυτή την πατρίδα.

Όλα εδώ μέσα είναι γαλανά από τον καθαρό μας ουρανό.

Όλα εδώ μέσα είναι πράσινα από τα πανάρχαια δέντρα μας.

Όλα εδώ μέσα είναι μπλε από την αθάνατη, τη δικιά μας θάλασσα.

Όλα εδώ μέσα είναι μαβιά από το χρώμα των υπέροχων δειλινών μας.

Όλα εδώ μέσα είναι κίτρινα από τις θεϊκές μαργαρίτες και τα μαγιάτικα τριαντάφυλλα μας.

Όλα εδώ μέσα είναι λευκά απ τα ασβεστωμένα σοκάκια και τα παραθυρόφυλλα των νησιών μας.

Κι ήρθες εσύ, να μας φέρεις το ΜΑΥΡΟ!

Φύγε, δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας.

Γύρνα εκεί που γεννήθηκες. Έχεις κι εσύ πατρίδα, τη σεβόμαστε, δεν ήρθαμε εκεί να στη διαλύσουμε, να την ξεπουλήσουμε, να την σβήσουμε απ το χάρτη των Εθνών, των Λαών και των Ηπείρων.

Εσύ όμως ήρθες εδώ και παριστάνεις τον δικό μας χωρίς να είσαι. Λες ψέματα, δεν μας μοιάζεις, δεν μας ταιριάζεις. Φύγε, φύγε τώρα!

Είχαμε θεσπέσια δάση, φυτεμένα απ τα μαγικά χέρια των Θεών μας εδώ και χιλιάδες χιλιάδων χρόνια. Και μας τα κάψανε αυτοί που σε έστειλαν για να διαλύσεις τη χώρα μας.

Έχουμε αθάνατα, πανέμορφα νησιά. Κι ήρθες εσύ και αρχίσανε οι ψυχοπαθείς εχθροί του τόπου μας να ζητάνε τα νησιά μας, να τα τυλίξουνε σε μια κόλλα χαρτί, σ ένα ψευτοσυμβόλαιο, να τα κάνουν τραπουλόχαρτα των τοκογλύφων φίλων σου και των προστατών σου.

Έχουμε το λαό μας, να δουλεύει και να χαίρεται τον ήλιο του, τις παρέες του, τα έθιμά του, τις παραδόσεις του, τις ανθρώπινες σχέσεις του, την επαφή του με τη χρυσή παλέτα της ιστορίας του.

«Με Ποσειδώνα κι ΄Αη Νικόλα στην αρμύρα,
ίδιο καράβι, ίδια ρότα, ίδια μοίρα».

Εδώ το Πάσχα, το λέμε Λαμπρή, εδώ μαζί με τον Ιησού ανασταίνεται και η Περσεφόνη, εδώ η Ανάσταση είναι το άλλο πρόσωπο της Άνοιξης, εδώ οι Ποιητές μας, δίδαξαν στην υπόλοιπη ανθρωπότητα τη διαφορά και την απόσταση ανάμεσα στο «βρίσκομαι», στο «είμαι» και στο «υπάρχω».

Κι ήρθες εσύ να τα διαλύσεις όλα, να τα ξεπουλήσεις όλα, να τα σβήσεις απ το χάρτη των Εθνών, των Λαών και των Ηπείρων.

Το ξέρουμε δεν είσαι μόνος σου, αυτοί που σε στείλανε, σου ετοίμασαν και την προίκα σου στον τόπο μας εδώ και χρόνια.

Και μαζί σου, στείλανε και αρμαθιές, ασκέρια, ομάδες από δικούς σου που ψευτομιλάνε κι αυτοί τη γλώσσα μας, όπως όλοι οι υπάλληλοι κάθε υπηρεσίας.

Όσο για τους άλλους, τους δικούς μας, τους Εφιάλτες, τους ΠηλιοΓούσηδες, τους Νενέκους, αυτούς, όση δύναμη κι αν νομίσουν πως έχουν, όση εξουσία κι αν έχουν αγοράσει με τα λεφτά του δικού μας ιδρώτα, ξέρουμε καλά, τι θα τους κάνουμε.

Έχουμε μεγάλη εμπειρία σε τέτοια θέματα, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, ξέρεις...

Εσύ κοίταξε τον εαυτό σου μονάχα, τίποτε άλλο. Και φύγε. Φύγε τώρα. Δεν είσαι δικός μας.

Δεν σε θέλουμε στην πατρίδα μας.

Μη νομίσεις ότι θα τα καταφέρεις με τίποτε μισθοφόρους. Μας έχει ξανατύχει. Και τους περάσαμε απ τη μηχανή του κιμά.

Μην πιστέψεις ότι θα σε αφήσουμε να πουλήσεις την πατρίδα μας. Μην ξεγελαστείς ότι έχεις κάποια δύναμη.

Τίποτε εδώ μέσα δεν σου ανήκει. Ούτε ο Στρατός Μας, ούτε το Ναυτικό Μας, ούτε η Αεροπορία Μας, ούτε το Λιμενικό Μας, ούτε η Αστυνομία Μας, ούτε η Πυροσβεστική Μας, κατάλαβες;

Φύγε τώρα, δεν είσαι δικός μας, άδειασέ μας τη γωνιά, δεν σε θέλουμε.

Φύγε όσο είναι καιρός. Νιώσε το, μέσα στο όποιο μυαλό σου. Για να μην το νιώσεις στο πετσί σου.

Φύγε από δω. Δεν σε θεωρώ προδότη. Είσαι καλός πατριώτης. Υπηρετείς την πατρίδα σου κι εσύ, όπως κι εγώ, αυτή τη στιγμή. Είμαστε κι οι δυό πατριώτες.

Αλλά σε διαφορετική πατρίδα ο καθένας…

Φύγε λοιπόν, τώρα, όσο είναι καιρός...

Φτάνει με σένα. Για τους «άλλους» θα φροντίσουμε εμείς. Μην ανακατεύεσαι στα δικά μας πράγματα..

Φύγε, ΤΩΡΑ!

ΠΗΓΗ, Μάρτιος 18, 2011

Η φωτοσύνθεση είναι από το "Γρέκι"

ΚΥΡΙΑΚΗ 20/3/2011 ΟΛΟΙ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ στην μεγάλη ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ

Αναρτήθηκε από asimpiestos

στις
1:30 μ.μ.

Οι Έλληνες Youtubers και η Συντονιστική Επιτροπή ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ κατά της Κάρτας του Πολίτη

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΝ στις 20/3/2011 στις 13:00 στη Θεσσαλονίκη στην Πλ.Αριστοτέλους (στο επάνω μέρος - Αγ.Βενιζέλου)




Στη Συγκέντρωση διαμαρτυρίας



ΕΝΑΝΤΙΑ στην Κάρτα του Πολίτη



ΕΝΑΝΤΙΑ στο διαρκώς εντεινόμενο Ηλεκτρονικό Φακέλωμα.

Υποθήκευσαν κάθε τι που υπάρχει πάνω και κάτω από το έδαφος της πατρίδας μας, και τώρα μας ζητούν από ανθρώπινα πρόσωπα πλασμένα κατ΄εικόνα του Θεού, να γίνουμε τα ταυτοποιημένα «δίποδα» του ηλεκτρονικού τους σταύλου.

Φοροκάρτα,

ΑΜΚΑ,


Ηλεκτρονικά διόδια (μέχρι το 2012),

Ιατρικός ηλεκτρονικός φάκελος

Κάρτα του Πολίτη



Κάποιοι θέλουν να ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΠΛΗΡΩΣ τη ζωή μας.

Κάποιοι θέλουν να ΕΛΕΓΞΟΥΝ το μέλλον μας.

Αισθανόμαστε ότι πλησιάζουμε να ζήσουμε τις πιο έσχατες προφητείες της Αποκάλυψης.

Όλοι οι ευαισθητοποιημένοι πολίτες

ΧΩΡΙΣ κομματικά καπελώματα

ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ να στηρίξουν με την ΠΑΡΟΥΣΙΑ τους


τις ίδιες τις ΑΤΟΜΙΚΕΣ τους ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ.

Αντιδρούμε ΣΗΜΕΡΑ γιατί ίσως αύριο να είναι ΑΡΓΑ

Θα δεχθείς να γίνεις ένα BARCODE;

Θα τους αφήσεις να ελέγχουν τη ζωή σου;

Θα τους αφήσεις να σου πάρουν το ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου; ΠΕΣ ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΕΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΦΑΚΕΛΩΜΑ.

Εκστρατεία Συλλογής Υπογραφών:

ΑΡΝΟΥΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩ την ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
και ΥΠΟΓΡΑΦΩ:

ΟΝΟΜΑ :

ΕΠΩΝΥΜΟ :

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ :

ΥΠΟΓΡΑΦΗ :

Στέλνουμε συμπληρωμένο το έντυπο αυτό

ταχυδρομικῶς

στη διεύθυνση Τ.Θ. 78081, ΑΓΙΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ, Τ.Κ. 17301

ή υπογράφουμε ηλεκτρονικά στη διεύθυνση :

www.orthros.org

Γέμισε με κρατική διαφήμιση το site της Margaret ! ( Alexa: 1.911.320)

Πόσο διαφήμιση κρατική μπορεί να έχει ένα site που που στην Alexa έχει  σειρά παγκοσμίως 1.900.000 και Πανελλαδικά 6.028;  Και όμως το site της "βασιλομήτορος"  Μargaret( όπως αποκαλύπτει σήμερα  η εφημερίδα Δημοκρατία), το www.kede.org - δηλαδή το Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη (ΚΕΔΕ) είναι τίγκα στην  διαφήμιση με πρώτο και καλύτερο τον ΟΠΑΠ!!

Τυχαίο;  Δεν νομίζω...

Πάντως επί του θέματος ήδη πριν από μερικές ημέρες είχε αναφερθεί και το antinews από το οποιο ξεκίνησε και η συγκεκριμένη σοβαρή αποκάλυψη!

(Κάντε κλικ επάνω στο δημοσίευμα για να το διαβάσετε)

ΠΗΓΗ

Ρολόι Ανεργίας Ελλάδας: 40 άτομα χάνουν την εργασία τους κάθε ώρα!

Περίπου 40 άτομα ανά ώρα χάνουν τη δουλειά τους στην Ελλάδα τους τελευταίους 6 μήνες, με το σύνολο των ατόμων που μένουν χωρίς δουλειά ανά ημέρα να ξεπερνά τους 950! Αυτό δείχνει η ανάλυση των επίσημων ελληνικών στατιστικών στοιχείων και των στοιχείων από τον ΟΑΕΔ σύμφωνα με το Ρολόι Ανεργίας.

Από την υπογραφή του Μνημονίου με την Τρόικα 645 άτομα την ημέρα μένουν άνεργοι.
Στο κλείσιμο του 2010 ο συνολικός αριθμός των ανέργων έφτασε τις 733 χιλιάδες ενώ η εκτίμηση για τον αριθμό των ανέργων στις 18 Μαρτίου 2011 από το Ρολόι Ανεργίας με βάση τα τρέχοντα στοιχεία είναι πως έχει σκαρφαλώσει στους 811 χιλιάδες περίπου.
Αν αυτή η τάση συνεχιστεί με παρόμοιους ρυθμούς τότε μέχρι το τέλος του έτους οι άνεργοι είναι πιθανόν να φτάσουν το 1 εκ.

ΠΗΓΗ: xrimanews.gr

Για όσους είναι γεννημένοι μεταξύ 1950 -1985

H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

 Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί.. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και ... μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά.. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

  Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια. Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση...

 Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δενμπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους».

Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα... Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι..

 Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους.. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση.  Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν.

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι.. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ .. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P>

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια!
Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί ...

Αγνώστου ταυτότητας μέχρι στιγμής.

Τον/Την ευχαριστούμε για το ταξίδι ...

Η ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ Ε.Ε. ΤΗΝ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠ’ ΑΟΡΙΣΤΟΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ, Η ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ: ΣΑΝΙΔΑ ΣΩΤΗΡΙΑΣ

Γράφει ο Γ. Βαζάκας – εκπαιδευτικός

Σε άρθρο μου σε έγκριτη εφημερίδα της Κατερίνης, στις 27,28 και 30/10/2010 έγραφα: «Και η πρωταρχική μόνη λύση, καθαρά τακτικής μορφής, για να απαλλαγεί η χώρα απ’το μνημόνιο και την πολιτική του, είναι να μην αναγνωρίσουμε  και να αρνηθούμε το δημόσιο χρέος, μαζί με την έξοδο της χώρας από το ευρώ,ώστε να αποτραπούν τα χειρότερα Κι αν φύγουμε από το ευρώ και την ευρωζώνη θα χάσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε; Θα έλθει η συντέλεια του κόσμου; Φυσικά όχι…Αλλά για την έξοδο από το ευρώ και για τα συνοδευτικά μέτρα που θα ακολουθήσουν μετά την άρνηση του χρέους θα γίνει αναφορά σε επόμενο άρθρο…».
Σήμερα  η προαναγραφείσα  θέση είναι περισσότερο από ποτέ επίκαιρη και έτσι βρίσκομαι στην ανάγκη να μιλήσω εκτενέστερα.
Ήθελαν η τότε Κυβέρνηση Σημίτη και οι οπαδοί της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) να πιστέψουμε ότι η υιοθέτηση ενός «ισχυρού νομίσματος», όπως το ευρώ ότι ούτε λίγο ούτε πολύ θα άνοιγε μια νέα περίοδο σταθερότητας για την Ελλάδα. Και στο όνομα αυτής της επιλογής  δικαιολόγησαν την εκχώρηση ολόκληρης της νομισματικής πολιτικής στη δικαιοδοσία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Έτσι η Ελλάδα από 1/1/2002 έχασε και τυπικά το δικαίωμα να εκδίδει νόμισμα και γενικά να ρυθμίζει τα οικονομικά της. Οι διθύραμβοι της κυβέρνησης Σημίτη και των οπαδών της Euroland περί «οικονομικών επιτευγμάτων» και «ισχυρού νομίσματος» ύστερα από την επί μια δεκαετία καθιέρωσή του δε μοιάζουν για μακάβριο αστείο για μια χώρα – την Ελλάδα σε πλήρες αδιέξοδο και χρεοκοπία;
Mια σειρά προικισμένων επιστημόνων και οικονομολόγων μιλώντας με επιφυλάξεις για το ευρώ κατά την καθιέρωσή του, σήμερα επαληθεύτηκαν. Τα όσα βιώνουμε τα τελευταία χρόνια έπληξαν σοβαρά το μύθο του αδιάβλητου και «ισχυρού» ευρώ. Αλλά και η κοινή λογική λέει πως, όταν ένα νόμισμα αποδεικνύεται τόσο ευπαθές στις αναταράξεις των αγορών, τις πιέσεις από την κερδοσκοπία και τις διακυμάνσεις από την επενδυτική συμπεριφορά διεθνώς, αυτό σημαίνει ότι φταίει το ίδιο το νόμισμα, οι βάσεις πάνω στις οποίες έχει οικοδομηθεί, με μια λέξη η ιδιοσυστασία του. Δυστυχώς όμως η κοινή λογική έχει πάρει διαζύγιο εδώ και δεκαετίες από το επίσημο οικονομικό και πολιτικό δόγμα, πάνω στο οποίο στηρίχτηκε η συγκρότηση του ευρώ και η ευρωζώνη.
Και να τι εννοούμε: Το ευρώ δε δημιουργήθηκε, για να καλύψει ή να εκφράσει ανάγκες της πραγματικής οικονομίας με προϋπόθεση την παραγωγή εισοδημάτων και συναλλαγών. Δεν επινοήθηκε, για να λειτουργήσει εντός της ευρωζώνης, όπως λειτουργούσαν τα εθνικά νομίσματα στο κάθε ξεχωριστό κράτος , πριν ενταχθεί στην ευρωζώνη, δηλαδή ως μέσο διευκόλυνσης των συναλλαγών και της εσωτερικής συσσώρευσης. Αντίθετα το ευρώ υπήρξε ευθύς εξαρχής μια επινόηση των τραπεζιτών για δική τους διευκόλυνση. Δημιουργήθηκε όχι, για να είναι εργαλείο οικονομικής πολιτικής προς εξυπηρέτηση της οικονομίας αλλά ως αξία καθεαυτή, στην οποία η οικονομία όφειλε να υποταχτεί και μάλιστα υπακούοντας σε πολύ αυστηρούς νομισματικούς και δημοσιονομικούς  κανόνες. Με πιο απλά λόγια το ευρώ δεν όφειλε να προσαρμοστεί στην οικονομία και μάλιστα στην πραγματική, αλλά η οικονομία όφειλε δια ροπάλου να προσαρμοστεί σ’ αυτό. Κατασκευάστηκε ένα νόμισμα που, για να είναι «ισχυρό», προϋποθέτει τη σταθερότητα στις αγορές και στις οικονομίες που εκφράζει. Το ζητούμενο δηλ. έγινε προαπαιτούμενο.
Απ’ εδώ και στο εξής το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα κατά- στρατηγώντας το σύστημα σταθερών ισοτιμιών συλλέγει αποταμιεύσεις από παντού στην ζώνη του ευρώ και τις επενδύει, οπουδήποτε βρίσκει κερδοφόρες ευκαιρίες. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο  η ρευστότητα δηλαδή το χρήμα σε κυκλοφορία συγκεντρώθηκε στις τράπεζες οδηγώντας σε ασφυξία την πραγματική οικονομία, επιχειρήσεις και νοικοκυριά, αλλά έδωσε μια εκπληκτική ευκαιρία στους τραπεζίτες να κερδοσκοπήσουν ασύστολα γεμίζοντας κυριολεκτικά την αγορά με δάνεια και χρέη. Από τα προλεχθέντα προβλήθηκε η δύναμη του ευρώ. Όμως το κοινό νόμισμα, το ευρώ, είχε ανάγκη και από τη σταθερότητα. Σταθερότητα του νομίσματος σημαίνει σταθερές αποδόσεις για τα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. Επειδή όμως η σταθερότητα δεν μπορούσε να επιτευχθεί με όρους πραγματικής οικονομίας, μιας και οι οικονομίες της ευρωζώνης ήταν τελείως διαφορετικές και ανισόρροπες μεταξύ τους, επιλέχθηκε η επιβολή  μιας  εικονικής  σταθερότητας με βάση τα κριτήρια του Μάαστριχτ.(ελευθερία διακίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών και εργατικού δυναμικού). Έτσι ουσιαστικά οι οικονομίες, τα κράτη και οι λαοί της ευρωζώνης διατάχθηκαν να κρατήσουν τη σταθερότητα του ευρώ τηρώντας μια αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία. Μόνο που οι οικονομίες δε λειτουργούν με διατάγματα, ούτε υπακούουν σε προσταγές.
Υπήρχε λοιπόν εγγενής αστάθεια στην ευρωζώνη λόγω διαφοράς οικονομιών. Για να διατηρηθεί η εικονική σταθερότητα και συνεπώς οι μεγάλες αποδόσεις για τις επενδύσεις σε τίτλους χρέους, έπρεπε η εγγενής αστάθεια να απορροφηθεί από την πραγματική οικονομία και τα λαϊκά εισοδήματα. Επί πλέον το ευρώ δεν μπορούσε να υποτιμηθεί, γι’ αυτό έπρεπε συνεχώς να υποτιμάται η πραγματική οικονομία και κυρίως το «εργατικό κόστος», δηλ. η εργασία, οι αμοιβές, οι ζωές και οι προοπτικές των ανθρώπων, που εργάζονται σ’ αυτή.   Ταυτόχρονα το άνοιγμα των αγορών και οι διαρκείς ιδιωτικοποιήσεις άνοιγαν διαρκώς νέες ευκαιρίες κερδοφόρας τοποθέτησης για τις τράπεζες και την κερδοσκοπία με τίτλους.
Και αυτή η πορεία ακολουθήθηκε όλη αυτή τη δεκαετία που ζούμε με το ευρώ. Αν αναρωτηθούμε βέβαια  τι έγινε στη δεκαετία του ευρώ με την παραγωγική βάση της ευρωζώνης, η απάντηση δυστυχώς είναι ότι αναπτύχθηκε ελάχιστα, ενώ οι εργαζόμενοι σε όλες τις χώρες του ευρώ έχασαν σημαντικά από το εισόδημα και τις απολαβές τους. Οι εργαζόμενοι της ευρωζώνης βρέθηκαν σε πολύ χειρότερη κατάσταση με το ευρώ απ’ ό,τι ήταν πριν. Αυτός είναι και ο βασικός  λόγος, που σήμερα σχεδόν κανένας λαός στην ευρωζώνη δεν έχει θετική γνώμη για το ευρώ και την πορεία της χώρας του μ΄ αυτό.
Ενώ όμως το ευρώ παρέμενε σταθερό με τον τρόπο που αναφέραμε και οι τράπεζες κέρδιζαν όλο και πιο πολλά από την τιτλοποίηση των πάντων και οι διεθνείς επενδυτές κερδοσκοπούσαν ασύστολα με την υπερπαραγωγή χρεογράφων, απ’ την άλλη κανέναν απ’ τους ευρωκρατούντες δε συγκινούσε η δραματική απαξίωση της πραγματικής οικονομίας και των εργαζομένων. Κι έτσι φτάσαμε στην παγκόσμια κρίση, που ξέσπασε το καλοκαίρι του 2007 και συνεχίστηκε με το κραχ του φθινοπώρου του 2008. Τότε μεγάλο μέρος των χαρτιών που είχαν συσσωρευτεί στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών απαξιώθηκαν. Πολλές τράπεζες άρχισαν να χρεοκοπούν και τεράστια κεφάλαια τοποθετημένα σε τίτλους και χρεόγραφα άρχισαν να λιμνάζουν στις αγορές. Τα κράτη έτρεξαν να στηρίξουν τις τράπεζες και έτσι συνέβαλαν στην εξάπλωση και στο βάθεμα της κρίσης.
Αυτή είναι η κατάσταση που παρατηρούμε σήμερα σ’ ολόκληρη την ευρωζώνη. Οι αγορές πιέζουν διαρκώς τους ευρωκυβερνώντες  να χώσουν όλο και πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, προκειμένου να σώσουν τις τράπεζές τους και να στηρίξουν το ευρώ, που δεν μπορεί να στηριχθεί πλέον πάνω στον τεράστιο όγκο χαρτιών χρέους, που έχουν συγκεντρώσει οι τράπεζες της ευρωζώνης. Και οι ηγέτες της ευρωζώνης με τους «μηχανισμούς στήριξης» που αποφάσισαν, με την ΕΚΤ να αγοράζει απευθείας κρατικά ομόλογα από τις χώρες – μέλη και με την επιβολή όλο και πιο αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων με περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών και δαπανών οδηγούν ολόκληρη την ευρωζώνη εκεί, που οδηγήθηκε η Ελλάδα. Από τον περσινό Μάρτη λόγω του μηχανισμού στήριξης η Ελλάδα είναι σε μια ιδιότυπη « καραντίνα», τώρα οι ηγέτες της ευρωζώνης μεθοδεύουν κι άλλο μηχανισμό: «το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» και «οικονομικής διακυβέρνησης», που στην πράξη σημαίνει την ενσωμάτωση των βασικών αρχών της δανειακής σύμβασης (8/5/2010) στο ελληνικό σύνταγμα και έτσι  την ολοκληρωτική υποδούλωση της χώρας στα κεντρικά όργανα της Ε.Ε, χωρίς λόγο και δικαίωμα στη διαμόρφωση των κεντρικών αποφάσεων,  άλλη καραντίνα. Και αν οι «καραντίνες» αυτές οδηγούν με μαθηματική βεβαιότητα την Ελλάδα στην πτώχευση με τους χειρότερους δυνατούς όρους, κατά παρόμοιο τρόπο θα οδηγήσουν και την υπόλοιπη ευρωζώνη. 
Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια ποια θα είναι η τύχη της ευρωζώνης και του ίδιου του ευρώ. Οι βεβαιότητες ανήκουν στο παρελθόν. Η πίστη στο «ισχυρό ευρώ» έχει ξεφύγει από το πεδίο της λογικής και ανήκει πια στη σφαίρα των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Και στη θρησκευτική πίστη, τη βασισμένη στο συναίσθημα δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για λογικά, ούτε για επιστημονικά επιχειρήματα. Το σίγουρο είναι ότι το ευρώ θα αποτελέσει έναν βασικό αποσταθεροποιητικό παράγοντα για όλες τις οικονομίες της ευρωζώνης, ακόμη και τις πιο ισχυρές. Η εμμονή σ’ αυτό, ιδίως σε συνθήκες όλο και πιο αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων και αυξανόμενου χρέους θα οδηγήσει ολόκληρες οικονομίες να χαθούν «αύτανδρες». Αυτός είναι κι ο λόγος που οι ισχυρές οικονομίες σήμερα –ιδίως η Γερμανία – διαμορφώνουν εναλλακτικές στρατηγικές. Η Ελλάδα πριν μπει στο ευρώ υπέστη με τους χειρότερους δυνατούς όρους πάνω από 12 επίσημες υποτιμήσεις της δραχμής σε ολόκληρη τη μεταπολίτευση. Καμιά όμως απ’ αυτές δεν την οδήγησε, όπως τώρα με το ευρώ , στη χρεοκοπία
Γι’ αυτό για τη χώρα μας, οι επιλογές είναι πολύ απλές: ή παραμένει στο ευρώ, για να υποστεί μια απ’ τις χειρότερες καταστροφές της ιστορίας της, ή φεύγει, για να καταφέρει να ανασυντάξει την οικονομία και την κοινωνία δίχως κηδεμονίες και εξαρτήσεις. Μέση λύση δεν υπάρχει.
Εντούτοις το ερώτημα αιωρείται αμείλικτο: Τι θα γίνει άμα φύγουμε απ’ το ευρώ και την ευρωζώνη; Θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει;Θα έλθει η συντέλεια του κόσμου; Θα χάσουμε ό,τι έχουμε και δεν έχουμε; Θα μας λιώσουν οι κολοσσοί των αγορών; Όλα αυτά μαζί και πολλά ακόμη έχουμε να πάθουμε στη νοσηρή φαντασία, όσων νομίζουν ότι το να τα βάλουμε με τις αγορές, την ευρωζώνη, και τους ισχυρούς αποτελεί συνώνυμο της καταστροφής. Όμως ας είμαστε λίγο ψύχραιμοι και ας σοβαρευτούμε.
Καταρχάς, από ποικίλες πλευρές διαδίδεται πως, αν επανέλθουμε σε εθνικό νόμισμα, θα οδηγηθούμε σε απανωτές υποτιμήσεις και θα εκτιναχθεί ο πληθωρισμός. Όμως από πού προκύπτει αυτό; Μήπως ,επειδή μας το λένε όλοι εκείνοι, που ευθύνονται σήμερα για την κατάντια της ελληνικής οικονομίας και το παπαγαλίζουν με τα ελεγχόμενα απ’ αυτούς Μ.Μ.Ε; Δε θα έπρεπε και να μας το αποδείξουν, αντί να το θεωρούν ως δεδομένο κι ως θέσφατο;
Για να καταλάβει κανείς πόσο παραμύθι είναι η επίκληση της καταστροφής της Ελλάδας λόγω της εξόδου από το ευρώ, θα αναφέρουμε απλά τις απόψεις των Βρετανών οικονομικών συμβούλων του Centre for Economics and Business Research (CEBR), που κάλεσε η ίδια η ελληνική κυβέρνηση το Μάιο του 2010, για να τους συμβουλευτεί τι θα συμβεί, αν η Ελλάδα φύγει απ’ το ευρώ. Απάντησε λοιπόν ο επικεφαλής του CEBR, Νταγκ ΜακΓουίλλιαμς, όπως αναγράφεται στους Times του Λονδίνου (30/5/2010) σε ερωτήσεις δημοσιογράφων σχετικά με το τι θα υποστεί το νέο νόμισμα της Ελλάδας μετά την έξοδο από το ευρώ: « Εγκαταλείποντας το ευρώ θα σήμαινε ότι το νέο νόμισμα θα υποτιμηθεί κατά 15%». Αποτελεί καταστροφή μια υποτίμηση κατά 15%; Με εξαίρεση τα επίσημα και ανεπίσημα παπαγαλάκια της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και της Ε.Ε., που όμως δεν προσκομίζουν κανένα σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο, μιας κι ο σκοπός τους είναι μόνο να τρομοκρατήσουν τον κόσμο, δεν υπάρχει κανείς σοβαρός οικονομικός  αναλυτής ανά τον κόσμο, που να θεωρεί ότι θα υποστεί καταστροφή η Ελλάδα, αν φύγει απ’ το ευρώ. Αυτό που λένε είναι ότι η Ελλάδα θα περάσει μια περίοδο νομισματικής αστάθειας που άλλοι την προσδιορίζουν σε λίγους μήνες και άλλοι σ’ ένα με δυο χρόνια, έως ότου η συναλλαγματική αξία της νέας δραχμής θα σταθεροποιηθεί μέσα από την ανάκαμψη της οικονομίας της. Σ’ αυτό που συμφωνούν όλοι είναι ότι αυτός που πιθανόν να υποστεί την καταστροφή είναι το ίδιο το ευρώ, αλλά γι’ αυτό σχετικά προμιλήσαμε.            
Aλλά είναι εύκολο να δημιουργηθεί ένα νόμισμα; Όποιος έχει στοιχειώδεις γνώσεις οικονομίας, γνωρίζει ότι υπάρχουν δυο τρόποι, να δημιουργήσεις νόμισμα: Ο πρώτος είναι να το ρίξεις στις αγορές, βορά και έρμαιο των κερδοσκόπων και να περιμένεις πού, πότε και πώς θα σταθεροποιηθεί η αξία του, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία και την κοινωνία σου. Αυτό συμβαίνει με το ευρώ, που όπως αναφέραμε, είναι εκ φύσεως τέτοιο νόμισμα. Όμως αυτό συνέβαινε και με την παλιά δραχμή, που οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν ως εργαλείο ραγδαίας υποτίμησης της εθνικής οικονομίας και των εισοδημάτων από εργασία προς όφελος των ντόπιων και ξένων κερδοσκόπων.
Ο δεύτερος είναι να δημιουργήσεις ένα εθνικό νόμισμα, που να υποστηρίζεται από την πραγματική ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και πρωτίστως της παραγωγικής της βάσης. Αν θέλει πραγματικά κάποιος την παραγωγική ανάπτυξη της οικονομίας προς όφελος του λαού και της χώρας, τότε δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει αυτό παρά μόνο έχοντας το δικό του νόμισμα Ούτε η οικονομική θεωρία, αλλά ούτε και η ιστορική εμπειρία έχει να επιδείξει άλλο τρόπο. Σ’ αυτό συνηγορεί και δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα σχήματα ενιαίου παγκόσμιου χρήματος, όλες οι νομισματικές ενώσεις, όλα τα συστήματα σταθερών ισοτιμιών και σταθερής νομισματικής αξίας με πιο γνωστό εκείνο του χρυσού κανόνα απέτυχαν παταγωδώς αφήνοντας πίσω τους ερείπια εκείνες ειδικά τις χώρες, που ήταν πιο αδύναμες και εξαρτημένες από την παγκόσμια αγορά.
Ο Αλέξανδρος Διομήδης, ιδρυτής και πρώτος διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος, προσπαθώντας να αντλήσει συμπεράσματα από την τραγωδία της επίσημης χρεοκοπίας του 1932 τόνιζε την «ανάγκη οικονομικής αυτονομίας»,έναντι του μοντέλου της νομισματικά σταθερής δραχμής κλειδωμένης με τη χρυσή βρετανική λίρα, προκειμένου η ελληνική οικονομία να είναι ανοιχτή στην παγκόσμια αγορά και στις κυρίαρχες  δυνάμεις της. Γι’ αυτό τόνιζε: «Η Ελλάς πρέπει απαραιτήτως να φροντίση πώς θα ζη, θα τρέφεται, θα κινήται, θα εργάζεται, με ίδια κατά το πλείστον εφόδια. Πώς θ’ ασφαλίση με δυνάμεις αντλουμένας εκ του ιδίου αυτής τόπου, σχετικήν τουλάχιστον ισορροπίαν και μείζονα ή κατά το παρελθόν οικονομικήν αυτοτέλειαν. Αι προσπάθειαί της πρέπει προς αυτό το αποτέλεσμα να τείνουν». Δεν ήταν οπαδός της οικονομικής αυτάρκειας, αλλά πίστευε ότι, αν δεν σταματήσει η εξάρτηση της οικονομίας από το εξωτερικό, αν δεν στηριχθεί η ελληνική οικονομία πρωτίστως σε εσωτερικούς όρους συσσώρευσης και ανάπτυξης, δεν πρόκειται να πάψει να είναι έρμαιο των συγκυριών στην παγκόσμια αγορά, που αναγκαστικά οδηγούν τη χώρα στη χρεοκοπία, όταν ξεσπούν μεγάλες παγκόσμιες κρίσεις. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα.
Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο, αν δε διαθέτει η οικονομία το δικό της νόμισμα, ένα νόμισμα που να ελέγχει και να προσαρμόζει κάθε στιγμή στις ανάγκες της; Φυσικά και όχι. Όποιος ισχυριστεί το αντίθετο είτε είναι παντελώς άσχετος με το θέμα, είτε είναι πολύ μεγάλος απατεώνας. Μπορεί το ευρώ να λειτουργήσει ως τέτοιο νόμισμα για την ελληνική οικονομία; Μόνο όποιος δε γνωρίζει την προαναφερθείσα ιδιοσυστασία και τη λειτουργία του ευρώ, ή απλά προτάσσει άλλες σκοπιμότητες, μπορεί να απαντήσει θετικά στο ερώτημα. Μπορεί να έχουμε ανάπτυξη της παραγωγικής βάσης στην ελληνική οικονομία με το ευρώ; Mόνο όποιος δε γνωρίζει ή δε θέλει να δει τι συνέβη τη δεκαετία του ευρώ σ’ αυτή, μπορεί να θεωρεί ένα τέτοιο ενδεχόμενο εφικτό. Όλα είναι εφικτά άλλωστε στον κόσμο της φαντασίας. Όμως στον αληθινό κόσμο έχει αποδειχθεί ότι το ευρώ λειτούργησε καταλυτικά τόσο για την οικονομική καταστροφή που έχει υποστεί η χώρα όσο και για τη τρέχουσα χρεοκοπία της.
Όμως γεννιέται το ερώτημα πώς μπορεί να υπάρξει ένα εθνικό νόμισμα,  που να μην υποτιμιέται διαρκώς και να μην πυροδοτεί τον πληθωρισμό; Αυτό αντιμετωπίζεται πρώτα και κύρια χτυπώντας τις εσωτερικές αιτίες των υποτιμήσεων και του πληθωρισμού και αυτές δεν είναι νομισματικές, αλλά έχουν σχέση αφενός με τη συνολική κατάσταση και τις εξαρτήσεις της οικονομίας και αφετέρου με τις μονοπωλιακές καταστάσεις στην εσωτερική αγορά. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει με πολύ απλά λόγια ότι το χτύπημα των μονοπωλίων και των καρτέλ, ντόπιων και ξένων, που κυριαρχούν στην ελληνική οικονομία, εάν αντιστραφεί η σχέση κερδών και αμοιβών, που υπάρχει σήμερα, η άμεση ενίσχυση των μικρών και των μεσαίων επιχειρήσεων ιδίως στους τομείς της παραγωγής, η εθνικοποίηση κρίσιμων τομέων της οικονομίας και πρωταρχικά του τραπεζικού συστήματος, ο πολλαπλασιασμός του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων με όρους άμεσης απόδοσης και στήριξης της εθνικής οικονομίας, όπως και η γενναία αναδιανομή εισοδημάτων και πλούτου, μαζί με μια ριζικά διαφορετική πολιτική ένταξης στο διεθνή καταμερισμό εργασίας μέσα κυρίως από διακρατικές προγραμματικές συμφωνίες,  εναλλακτικές μορφές εμπορικών σχέσεων, ανοίγματα σε χώρες και περιοχές, όπου η Ελλάδα σήμερα είναι απούσα και τέλος, εάν επιβληθεί ένα επιλεκτικό ανταγωνιστικό πλαίσιο για την προστασία των πιο σημαντικών τομέων της ελληνικής οικονομίας, μπορεί να δημιουργήσει μια τέτοια δυναμική, που να μην αφήσει το νόμισμά της να κατρακυλά στις διεθνείς αγορές, ούτε να επιτρέψει την εμφάνιση πληθωριστικών πιέσεων.
Αποδείξεις για τα παραπάνω βρίσκει κανείς στις εργασίες του Άγγελου Αγγελόπουλου, του Ξενοφώντα Ζολώτα, του Δημήτρη Μπάτση και εκατοντάδων άλλων οικονομολόγων όχι μόνο της αριστεράς, που μετά το τέλος του πολέμου τόλμησαν να είναι αρκούντως έντιμοι και ανεξάρτητοι στη σκέψη τους, ώστε με τις αναλύσεις τους να διαψεύδουν τις εκάστοτε θεωρίες περί «ψωροκώσταινας» για τη Ελλάδα       
Φυσικά με τα όσα υποστηρίζουμε όχι μόνο εμείς αλλά και όποιος άλλος για την έξοδο από το ευρώ ως απαραίτητη τακτική κίνηση μετά την άρνηση του χρέους, δεν είπαμε ποτέ ότι αρκούν αυτά από μόνα τους, για να λύσουμε τα προβλήματά μας. Αυτό που ισχυριζόμαστε από την αρχή είναι ότι αυτά αποτελούν την απαρχή, την αφετηρία μιας ριζικά διαφορετικής πορείας στην οικονομία και την πολιτική του τόπου. Μόνο έτσι τα υποστηριχθέντα έχουν νόημα.
Τώρα,  επειδή βλέπουμε ότι πολύς κόσμος έχει ιδιαίτερο καημό με τις καταθέσεις στις τράπεζες, έχουμε να του πούμε να μην «ανησυχεί». Δυστυχώς «πριν προλάβουμε εμείς, που προτείνουμε όλα αυτά «τα καταστροφικά, να εξανεμίσουμε τις καταθέσεις», θα το έχουν κάνει οι σημερινοί κρατούντες. Η πολιτική που ασκείται είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα «στεγνώσει» την οικονομία από κάθε ρευστότητα. Είναι κάτι, που συμβαίνει ήδη και κλιμακώνεται μέρα τη μέρα. Με την κάλυψη της τρόικας και της κυβέρνησης η καταθετική βάση των τραπεζών, όση έχει απομείνει, λεηλατείται ασύστολα από τις ίδιες τις τράπεζες, προκειμένου να καλύψουν τις «μαύρες τρύπες» του ενεργητικού τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αργά ή γρήγορα θα προχωρήσουν σε δέσμευση των καταθέσεων με τη μια ή την άλλη μορφή. Κι αυτό είναι πολύ πιθανό να συμβεί με την ανακοίνωση του πλάνου αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, που δεν προτείνεται απλά από ανιδιοτελείς και ανεξάρτητες «αυθεντίες», όπως διάφοροι νομίζουν, αλλά το επεξεργάζονται ήδη το ΔΝΤ και η ΕΚΤ, και που απ’ ότι φαίνεται θα μας το «σερβίρουν» μετά τη σύνοδο κορυφής της ευρωζώνης στις 25/3/2011, έστω κι αν μέχρι τώρα επισήμως μιλούν με μισόλογα γι’ αυτό.
Αυτό θα είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα που θα έχει να αντιμετωπίσει η χώρα μας, αν και όποτε κληθεί να εφαρμόσει τις προαναφερθείσες πολιτικές θέσεις που προτείνουμε. Θα βρεθούμε στην ανάγκη να αναστηλώσουμε μια οικονομία και μια κοινωνία εντελώς διαλυμένη, χωρίς ίχνος ρευστότητας στην αγορά και στις τράπεζες, με εισοδήματα πείνας και μαζική ανεργία πρωτοφανή, με κατεστραμμένους τους τρεις από τους τέσσερεις ελευθεροεπαγγελματίες, βιοτέχνες, αγρότες και μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Κι από πάνω μια οικονομία φορτωμένη με τα υπέρογκα βάρη του αναδιαρθρωμένου χρέους της και των ιδιωτικοποιημένων υποδομών της. Μπορεί να αναστηλωθεί μια οικονομία σ’ αυτή την κατάσταση δίχως δικό της νόμισμα, για να συντάσσει ανεξάρτητη τον προϋπολογισμό της, δίχως να αποκτήσει τον έλεγχο στους διαθέσιμους πόρους της και στις υποδομές της; Μπορεί να γίνει με δεδομένο το καθεστώς εξάρτησης και υποταγής της χώρας, που υπάρχει σήμερα;
Κάποιοι νομίζουν ότι δεν μπορεί να γίνει. Άλλωστε, όταν ένα έθνος, ένας λαός βρίσκεται σε ιστορική καμπή, όπως βρίσκεται η Ελλάδα σήμερα, όταν καλείται να ανατρέψει μια τυραννία είτε του οθωμανικού ζυγού τον 19^ο αιώνα, είτε του ναζιστικού και φασιστικού ιμπεριαλισμού στη δεκαετία του 1940, είτε των αγορών και του πολιτικού τους προσωπικού σήμερα , πάντοτε υπάρχουν κάποιοι , που θεωρούν αδιανόητο για ένα μικρό και ασήμαντο λαό να τα βάλει με τις μεγάλες δυνάμεις τις εποχής του. Όμως αναρωτιόμαστε από πότε η λιποψυχία και η αδυναμία να στρατευθεί κάποιος σ’ αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη ο λαός και ο τόπος αποτελεί επιχείρημα;
Δεν ξαφνιαζόμαστε που κάποιοι αδυνατούν να  κατανοήσουν την πολιτική μας θέση. Με τον ίδιο τρόπο αδυνατούσαν να κατανοήσουν οι ομοϊδεάτες τους στην κατοχή την πολική θέση, όσων στρατεύονταν στο ΕΑΜ και στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα της εποχής. Τα ίδια νομικά, πολιτικά και οικονομικά επιχειρήματα επικαλούνταν και τότε, όπως και σήμερα. Με τον ίδιο τρόπο αδυνατούσαν να κατανοήσουν την πάλη για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία τις δεκαετίες των «πέτρινων χρόνων», που ακολούθησαν τον εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα. Με τον ίδιο τρόπο αδυνατούσαν να κατανοήσουν τη σαφή εντολή, που έδωσε  το 1981 ο λαός μας για αλλαγή πλεύσης στα πολιτικά πράγματα της χώρας μας. Γι’ αυτό και δικαιολόγησαν και δικαιολογούν τους διεφθαρμένους κυβερνώντες, που ανέλαβαν λαϊκίστικα  μετά το 1981 να εξαγοράσουν τη συνείδηση ενός λαού, για να ξεχάσει τι του είχαν υποσχεθεί, όταν του έκλεψαν την ψήφο. Και τέλος το πιο πρόσφατο οι ίδιοι καταστραφολογούσαν, εάν ο κυπριακός λαός έλεγε όχι στο σχέδιο ΑΝΑΝ κι όμως διαψεύστηκαν.
Σήμερα για το θέμα που αναφερόμαστε, επικαλούνται κυριολεκτικά ανοησίες. Ας δούμε μερικές. Ισχυρίζονται: Δεν προβλέπεται νομική διαδικασία αποχώρησης από την ευρωζώνη, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη όλων των χωρών – μελών, οπότε θα μας πνίξουν με αγωγές και άλλα τέτοια φαιδρά. Πρώτον η καταγγελία της σχέσης μας με την ευρωζώνη μπορεί και πρέπει να είναι μονομερής. Και αυτό γιατί είναι αποδεδειγμένα  ετεροβαρής καταχρηστική σε βάρος της χώρας μας και θέτει ανεπίτρεπτους περιορισμούς στην άσκηση της εθνικής  κυριαρχίας μας. Ιδιαίτερα μάλιστα τη στιγμή που από τις 25/3/2010 η Ε.Ε και η ευρωζώνη μας έχουν επιβάλει ένα καθεστώς εποπτείας και κηδεμονίας, που δεν προβλέπεται ούτε καν από  τη συνθήκη της Λισσαβόνας. Φυσικά το γεγονός αυτό δεν μπορεί να σταθεί ούτε καν σαν επιχείρημα ότι δηλ. το αποδέχτηκε η κυβέρνηση της χώρας, μιας και αυτή δεν πήρε εντολή από το λαό, για να αποδεχθεί ούτε την αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση της 8/5/2010, ούτε το μνημόνιο, που μας επέβαλε η τρόικα. Και μόνον αυτά αρκούν, για να αποχωρήσουμε μονομερώς από την ευρωζώνη, χωρίς να ακολουθήσουμε καμιά προβλεπόμενη διαδικασία. Αρκεί να έχουμε μια κυβέρνηση , που υπηρετεί στ’ αλήθεια το λαό και το συμφέρον της χώρας και όχι αυτό το θίασο δωσιλόγων που μας «άγει και φέρει» από ψέμα σε ψέμα, όπως σήμερα.
Σε μια τέτοια περίπτωση τι μπορούν να μας κάνουν; Τίποτε απολύτως. Οι φλυαρίες περί αγωγών εναντίον μας αποτελούν αποκυήματα φαντασίας και ανοησίας άνευ προηγουμένου. Πρώτα και κύρια γιατί μια τέτοια κίνηση της Ελλάδας θα έχει σοβαρό αντίχτυπο στο εσωτερικό των χωρών – μελών της ευρωζώνης. Δε θα υπάρξει χώρα στην ευρωζώνη, όπου δε θα τεθεί εκ των πραγμάτων θέμα παραμονής της στο ευρώ. Ειδικά στις χώρες του νότου. Όχι μόνο γιατί θα το θέτουν οι ίδιοι οι λαοί, που σήμερα παρά το γεγονός ότι καταγράφουν σε όλες τις σφυγμομετρήσεις την αντίθεσή τους στο ευρώ, δεν έχουν θέσει θέμα εξόδου, αλλά γιατί οι ίδιες οι εξελίξεις θα το επιβάλλουν. Μια αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα επιταχύνει δραματικά τις διαδικασίες διάλυσης, που ενυπάρχουν και εκδηλώνονται ήδη στην ευρωζώνη. Όποιος νομίζει, ειδικά στις σημερινές συνθήκες βαθύτατης κρίσης του ευρώ, ότι η αποχώρηση της Ελλάδας με τους όρους που θα επιβάλει ο λαός της, θα γίνει αναίμακτα για την ευρωζώνη, τότε χρειάζεται ταχύτατα αποτοξίνωση από τις δόσεις ηλιθιότητας που διοχετεύει στην κοινωνία η κυρίαρχη προπαγάνδα. Αυτό τρέμουν οι ευρωκρατούντες, γι’ αυτό και έχουν βάλει διάφορους δήθεν αντικειμενικούς «αναλυτές» να σπέρνουν το φόβο με βλακώδη επιχειρήματα στον απορροφημένο με την καθημερινότητα λαό.
Εντός της ευρωζώνης, με το ευρώ για δέκα χρόνια, με κορύφωση την οικονομική κατοχή από την τρόικα από τις 25/3/2010 είδαμε τις «καλοσύνες!…». Είναι ο λαός και η χώρα μας διατεθειμένοι να υποστούν κι άλλες θυσίες και άραγε πόσες και με ποιο αντίκρισμα; Μήπως σ’ αυτό που τονίζουμε στον τίτλο του άρθρου μας: «Στην χρεοκοπία επ’ αόριστον»; Δυστυχώς ας μη γελιόμαστε. Οι ισχυροί του Βορρά της ευρωζώνης με επικεφαλής το γαλλογερμανικό άξονα κάτι τέτοιο μεθοδεύουν με πειραματόζωο την Ελλάδα για όλες τις χώρες του νότου της ευρωζώνης. Δηλαδή το δόγμα των τραπεζιτών τους είναι να μας δανείζουν, για να μη χρεοκοπήσουμε και παράλληλα κάθε μέρα που περνάει το χρέος να μεγαλώνει. Με άλλα λόγια  επιδιώκουν να μην αφήσουν μια χώρα να χρεοκοπήσει επίσημα ,προκειμένου να βάλουν χέρι σ’ ό,τι κατέχει. Αρκεί να βρουν τον τρόπο να το ρευστοποιήσουν και φυσικά να εφαρμοστεί η κατάλληλη θεραπεία, που θα επιτρέψει το ξεζούμισμα της χώρας επ’ αόριστον. Επώδυνη πρεμιέρα  των διαθέσεών τους η αδίστακτα προκλητική απαίτηση των εκπροσώπων της τρόικας στις 11/2/2011 για τα πολυσυζητημένα 50 δις., με αντικαταβολή την εκποίηση ή «αξιοποίηση», όπως  ερμήνευσε η ελληνική κυβέρνηση,  της δημόσιας περιουσίας. Δεν προβαλλόμαστε ως μάντεις, αλλά το τελευταίο «μανιφέστο» τους για τα παραπάνω: το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας που προωθείται μετά τη σύνοδο κορυφής των ηγετών της ευρωζώνης στις 25/3/2011, θα δείξει…
Δυστυχώς η κατάσταση πάει απ’ το κακό στο χειρότερο. Ο κόσμος το έχει αντιληφθεί και δεν ανέχεται άλλο τις ωραιοποιημένες ψεύτικες ελπίδες. Δεν είναι δυνατόν μισθωτοί και συνταξιούχοι να καλούνται να συνεισφέρουν για το χρέος της χώρας και την ίδια στιγμή οι καταθέσεις «εχόντων και κατεχόντων» στην Ελβετία να ξεπερνούν τα 600 δις. ευρώ, δυο φορές δηλ. το δημόσιο χρέος, ενώ οι τραπεζίτες , εφοπλιστές, βιομήχανοι, έμποροι, κατασκευαστές, εισοδηματίες, βαρόνοι των Media και οι γύπες της υπερεθνικής ελίτ να επιβάλουν στο λαό  διαρκείς θυσίες.  Μέρα με τη μέρα ο λαός συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται στον κλοιό μιας οικονομικής κατοχής. Και γνωρίζει πολύ καλά πως μια τέτοια κατοχή δεν εξωραΐζεται, δε βελτιώνεται, δεν εξανθρωπίζεται, δε μεταρρυθμίζεται. Μόνο ανατρέπεται από τον ίδιο το λαό.
Επομένως όποιος νομιμοποιεί με την πρακτική του αυτή την κατοχή, όποιος συμπεριφέρεται αγνοώντας το, έστω κι αν το αντιπολιτεύεται, είναι συνεργός. Όπως ακριβώς με την παλιά κατοχή, με όσους , αν  και δεν ήταν επίσημα δωσίλογοι, δεν τολμούσαν να θέσουν ως πρώτη προτεραιότητα την ανατροπή της απ’ το λαό. Δεν έχει άδικο λοιπόν η μεγάλη πλειονότητα του κόσμου που τους βάζει  όλους στο ίδιο τσουβάλι. Όσο δεν προτάσσουν την εδώ και τώρα ανατροπή αυτής της οικονομικής κατοχής, εκεί ανήκουν όλοι συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι, δεξιοί και αριστεροί. Και τι σημαίνει ανατροπή της κατοχής;
Σημαίνει ότι ο λαός συγκροτημένος σε παλλαϊκό μέτωπο ανατρέπει τη δανειακή σύμβαση της 8/5/2010, που όχι μόνο δεν έχει ούτε καν την τυπική νομιμοποίηση, αλλά είναι κατάφορα παράνομη από κάθε άποψη εθνικού και διεθνούς δικαίου. Η ανατροπή  της μπορεί να γίνει και με την επίκληση της καταπάτησης βασικών αρχών της συνθήκης της Βιέννης του 1966, με βάση την οποία ο οικονομικός εξαναγκασμός μιας χώρας σαν αυτόν που υφίσταται η Ελλάδα από την τρόικα ισοδυναμεί με κήρυξη πολέμου εναντίον της, κατάκτηση και υποδούλωσή της.
Επομένως η χώρα και ο λαός της όχι μόνο δικαιούνται να την καταγγείλουν στη διεθνή κοινότητα, αλλά και να ζητήσουν αποζημιώσεις από όλα τα κράτη, που έχουν εμπλακεί στη δανειακή σύμβαση και κερδοσκόπησαν σε βάρος της χώρας μας. Ανατροπή της δανειακής σύμβασης της 8/5/2010 σημαίνει ταυτόχρονα δυο πράγματα: Αφενός την ακύρωση του συνόλου των μέτρων , πολιτικών και παρεμβάσεων που έγιναν στο όνομά της και συνεχίζουν να γίνονται. Με τον τρόπο αυτό επανερχόμαστε στην κατάσταση πριν από την επιβολή του καθεστώτος επιτήρησης και κηδεμονίας, ώστε να εκτιμήσουμε με νηφαλιότητα την πραγματική κατάσταση του λαού και της χώρας.
Αφετέρου, τη δίωξη των ενόχων και των δωσιλόγων, που συνέργησαν στην επιβολή της δανειακής σύμβασης με τις επώδυνες οικονομικές της συνέπειες.
Kαι φυσικά κοντά στα προαναφερθέντα βασικό πρώτο βήμα – ανάλυση σχετική κάναμε σε ανάλογο άρθρο στις 27,28,30/2010, στο Ολυμπ. Βήμα – για τη σωτηρία της χώρας είναι η άρνηση αναγνώρισης και πληρωμής του δημόσιου « απεχθούς χρέους».
Και τούτο, γιατί η Ελλάδα γι΄ αυτά τα χρέη έχει χρεοκοπήσει 4 φορές και ακόμη και τότε τα χρέη αυτά Δεν διαγράφηκαν. Σύμφωνα με έμπειρους και αμερόληπτους οικονομολόγους τα χρέη αυτά τα έχουμε ξεπληρώσει ως και 140 φορές πάνω από το κεφάλαιο, που δανειστήκαμε!…Η συνεχής όμως κεφαλαιοποίηση των τόκων από τους δανειστές μας, μας υποχρέωνε να πληρώνουμε πανωτόκια πάνω σε πανωτόκια!…Η λεγόμενη «οικονομική βοήθεια» με τα τοκογλυφικά επιτόκια Δεν έχει σκοπό να βοηθήσει την Ελλάδα να μη χρεοκοπήσει. Σκοπό έχει να αυξήσει περισσότερο το δυσβάστακτο χρέος, ώστε να μη μπορέσουμε ποτέ να το ξεχρεώσουμε, με αποτέλεσμα οι δανειστές μας να ελέγχουν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές τη χώρας μας.
Κι επομένως όταν λες ότι δεν αναγνωρίζεις το δημόσιο χρέος, δεν είναι μια κουβέντα, που θα ξεχαστεί την επομένη. Είναι κουβέντα κοινωνικής δικαιοσύνης, για να πείσεις επί τη βάσει στοιχείων και τους πιο δύσπιστους μιλώντας τους για άνοιγμα όλων των δημόσιων λογαριασμών του κράτους, κατάργηση κάθε έννοιας δημοσιονομικού απορρήτου και στεγανού, ώστε να δούμε τι έγιναν τα λεφτά, τι κρύβουν οι συμβάσεις δανεισμού και ποιος επωφελήθηκε απ’ αυτές. Και όποιος, νομικό ή φυσικό πρόσωπο έβαλε χέρι ή συνέργησε στη λεηλασία του δημόσιου ταμείου και της δημόσιας περιουσίας, θα πρέπει να αντιμετωπίσει τη Δικαιοσύνη και η περιουσία του να δημευθεί.                
Συμπερασματικά η Ελλάδα μπορεί να αρνηθεί το «απεχθές» χρέος της ασκώντας το έννομο δικαίωμα του κυρίαρχου λαού της να μην αναγνωρίσει και να μην πληρώσει ένα χρέος, που δημιούργησαν οι τύραννοι και οι διεφθαρμένες κυβερνήσεις του. Προφανώς αυτό αποτελεί βασική αρχή του διεθνούς δικαίου.
Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με το ευρώ και την Ε.Ε.; Εδώ αμφιβάλουν αντικειμενικοί οικονομολόγοι αν μπορεί να επιβιώσει πια η Ελλάδα ως ακέραιο και συγκροτημένο κράτος μέσα στην ευρωζώνη και την Ε.Ε. υπό το νέο καθεστώς «οικονομικής διακυβέρνησης» και «συμφώνου ανταγωνιστικότητας», που προωθεί το διευθυντήριο των Βρυξελλών. Στη θέση της πολιτικής ανεπάρκειας και λεβαντινοραγιαδισμού, δεξιού και αριστερού, οφείλουμε να δούμε καθαρά το μόνο εναλλακτικό δρόμο, που έχουμε ως χώρα κι ως λαός. Κι αυτός είναι η έξοδος από το ευρώ και η αποδέσμευση από την Ε.Ε. Εδώ και τώρα πριν είναι πολύ αργά…

ΠΗΓΗ