Το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας (άρθρο 134 Π.Κ.-τιμωρία ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη) τελείται από εκείνον που επιχειρεί την κατάλυση, την αλλοίωση ή την απενεργοποίηση του δημοκρατικού πολιτεύματος ή των θεμελιωδών αρχών και θεσμών του (που ορίζονται στο άρθρο 134Α Π.Κ.). Το έγκλημα αυτό τελείται με τα μέσα που ορίζει ο Ποινικός Κώδικας, μεταξύ των οποίων είναι ο σφετερισμός της ιδιότητας του οργάνου του Κράτους, δηλαδή όταν το όργανο που ασκεί κρατική εξουσία καταλύει τους
μηχανισμούς ελέγχου των πράξεών του και διαβρώνει, λόγω της δυνατότητας που έχει εξαιτίας της θέσης του, τους θεμελιώδεις πολιτικούς θεσμούς.
Οι μηνυόμενοι, μετά τη μεθοδευμένη προσφυγή στο ΔΝΤ, τέλεσαν τις πράξεις που αναλυτικά αναφέρονται στη μήνυση, επέβαλαν στον Ελληνικό Λαό μνημόνια και εφαρμοστικούς νόμους,
Πολλοί επαγγελματίες σε εστιατόρια και χώρους μαζικής εστίασης καταναλώνουν ΟΛΟΚΛΗΡΟ το λεμόνι δίχως να πετούν τίποτε.
Πως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ολόκληρο το λεμόνι χωρίς να πετάξουμε τίποτε?
Απλά. Τοποθετήστε το λεμόνι στην κατάψυξη. Όταν το λεμόνι παγώσει , πάρτε τον τρίφτη σας, και τρίψτε ολόκληρο το λεμόνι (δεν χρειάζεται να το ξεφλουδίσετε! Όπως τρίβουμε το λεμόνι στα γλυκά) και ρίξτε το πάνω σε όλα ΟΛΑ σας τα φαγητά.
Τοποθετήστε το μέσα στο ουίσκυ σας, το κρασί σας, την σαλάτα, τα γλυκά, τον καφέ τα φαγητά, στο παγωτό γενικά ΠΑΝΤΟΥ!
Το λεμόνι θα δώσει σε όλα μια ανέλπιστα καλή γεύση. Κυρίως κάτι που σίγουρα δεν έχετε δοκιμάσει ποτε.
Οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουν μόνο την πορτοκαλάδα σαν πηγή βιταμίνης c. ΟΧΙ ΠΙΑ! Τώρα
Προσοχή - Προσοχή! Η εγκεφαλική αναπηρία είναι ανίατη και... μεταδοτική!
Προφανώς ο γερμανός υπουργός οικονομικών ψάχνει στο όνομα της Ελλάδας να δημιουργήσει την "Ιφιγένεια" της Ευρώπης, η οποία απαιτείται να θυσιαστεί για να μην γίνει γνωστή η βρωμιά των συγγενών, φίλων, εταίρων και συμμάχων της. Ακολουθώντας πιστά τα βήματα της προπαγάνδας των ναζί, προσπαθεί να δαιμονοποιήσει την Ελλάδα και τους Έλληνες, μέσα στην πλαίσια της προσωπικής του προσπάθειας απενοχοποίησης στο μυαλό των γερμανών πολιτών. Ο Σόιμπλε, έχοντας καταφανώς παρασυρθεί -σαφέστατα- από την ισχύ της εξουσίας που του παρεδόθη, ακολουθεί πιστά τα έργα των προγόνων του και δεν γνωρίζουμε πόση είναι η απόσταση που έχει από την δημιουργία φούρνων καύσης νεκρών προς εκμετάλλευση του λίπους...
Ειλικρινά, πιστεύουμε πως η Γερμανία ολισθαίνει και επαναλαμβάνει τα γνωστά ιστορικά της λάθη, τα οποία την κατέστρεψαν δύο φορές και για τα οποία πήρε άφεση αμαρτιών από τους λαούς που σήμερα προσπαθεί να εξοντώσει -όπως άλλοτε- με προσχηματικές δικαιολογίες. Ίσως ο Σόιμπλε θα πρέπει να κατανοήσει πως δεν θα δοθεί από κανέναν ευρωπαϊκό λαό και τρίτη ευκαιρία στην Γερμανία, στους ηγέτες που αναδεικνύει και φυσικά στον Γερμανικό λαό, ο οποίος εύκολα ξεχνάει τους ευεργέτες του και ακόμη πιό εύκολα θυμάται τον κακό του εαυτό...
Τι δήλωσε ο Σόιμπλε...
«Η Ελλάδα δεν έχει ακόμη προσπαθήσει επαρκώς» και «δεν έχει ως τώρα εκπληρώσει αυτά που υποσχέθηκε», τονίζει ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Wolfgang Schauble και σημειώνει ότι, αν το πρόγραμμα δεν επιτύχει, «η Ελλάδα δεν θα καταφέρει».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στην εκπομπή Berlin Direkt του κρατικού τηλεοπτικού δικτύου ZDF, ο κ. Schauble επισημαίνει ότι «η κρίση του ευρώ θα ξεπεραστεί μόνον εφόσον αντιμετωπιστούν τα αίτια που την προκάλεσαν» και διευκρινίζει ότι η Ιρλανδία και η Πορτογαλία το καταφέρνουν πολύ καλά.
«Στην Ελλάδα αυτό δεν γίνεται τόσο καλά, αλλά θα πρέπει και εκεί να σημειωθεί επιτυχία, διαφορετικά η Ελλάδα δεν θα τα καταφέρει».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το εάν πρέπει να δοθεί περισσότερος χρόνος στις χώρες οι οποίες αντιμετωπίζουν πρόβλημα, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών υποστηρίζει ότι «η Ελλάδα δεν έχει προσπαθήσει ακόμη επαρκώς και αυτό θα πρέπει να το δούμε με όλο τον σεβασμό στις εσωτερικοπολιτικές της δυσκολίες, αλλά κανένας στον κόσμο που ασχολείται με το ζήτημα δεν διανοείται να πει ότι η Ελλάδα έχει εκπληρώσει μέχρι τώρα αυτά που υποσχέθηκε».
Απέδωσε δε το πρόβλημα της Ισπανίας-η οποία, όπως είπε, πράττει τα αναγκαία- στην ελληνική κρίση: «Όταν υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα, όπως αυτό στην Ελλάδα, υπάρχει ο κίνδυνος μετάδοσής του και αλλού, καθώς οι κεφαλαιαγορές αμφισβητούν το ευρώ ως επενδυτικό χώρο συνολικά».
Η γερμανική κυβέρνηση ωστόσο, σημείωσε, θεωρεί ότι η πειστική απάντηση στην κρίση απαιτεί και «περισσότερη Ευρώπη» δηλ. ενίσχυση των ευρωπαϊκών θεσμών και βαθύτερη ολοκλήρωση.
Στην ίδια συνέντευξη, ο κ. Schauble, κληθείς να σχολιάσει την κριτική που ασκεί η Washington στη Γερμανία για την αντιμετώπιση της κρίσης, καλεί τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Barack Obama «να ασχοληθεί περισσότερο με τη μείωση του αμερικανικού ελλείμματος, το οποίο είναι υψηλότερο από αυτό της Ευρωζώνης», ενώ ανάλογη απάντηση δίνει και στον πρώην πρωθυπουργό της Βρετανίας Tony Blair, ο οποίος πρότεινε η Γερμανία να εγγυηθεί το χρέος των χωρών της Ευρωζώνης που αντιμετωπίζουν πρόβλημα: «Αν η Βρετανία θέλει, να γίνει μέλος της Ευρωζώνης και να είμαστε 2 αυτοί που θα εγγυηθούμε».
Εάν ένας συνάνθρωπός μας πεθάνει από έμφραγμα, πόσοι άραγε θα σκεφτούν αν έπαιρνε σωστά τα φάρμακά του, ή αν αυτό είναι η πραγματική αιτία που έχασε τη ζωή του;
Όλο και περισσότερο μεγαλώνει ο αριθμός των ασθενών που τα προβλήματα υγείας τους επιδεινώνονται δραματικά, λόγω της αδυναμίας τους να αγοράσουν τα φάρμακά τους.
Ενδεικτική για το φαινόμενο που παρατηρείται στη Δυτική, αλλά και σε όλη την Ελλάδα, είναι η δήλωση του μέλους του Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Πατρών κ. Κωστακιώτη, σύμφωνα με την οποία «μεγάλος αριθμός ασθενών δεν παίρνει καθημερινά το φάρμακό του γιατί δεν μπορούν να καταβάλουν την ελάχιστη συμμετοχή που τους αναλογεί.
Πλέον, πολλοί ασθενείς αποφασίζουν να δώσουν τα ελάχιστα χρήματα που διαθέτουν, για να
πάρουν ψωμί για την οικογένεια και τα παιδιά τους και αφήνουν σε δεύτερη μοίρα την αγορά των φαρμάκων τους, με αποτέλεσμα να μην ακολουθούν κανονικά την αγωγή τους».
Σύμφωνα με τον κ. Κωστακιώτη, αυτό οδηγεί ακόμα και σε «κρυφούς» θανάτους, αφού για παράδειγμα ένας καρδιοπαθής που παθαίνει έμφραγμα γιατί δεν ακολουθεί συστηματικά την ιατρική αγωγή του δεν μπορεί να καταγραφεί ως θάνατος από αδυναμία λήψης φαρμάκων, παρότι ο πραγματικός λόγος είναι αυτός.
GENERAL CONSUMERS’ FEDERATION OF GREECE
Κέντρο Πληροφοριών:Γ. Σεπτεμβρίου 13 – Αθήνα 10432όρ. 5οςτηλ. 210 36.32.443 Fax. 210 36.33.976
Ανοιχτή Γραμμή: 11711 email: inka – http://www.inka.gr/
40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΙΝΚΑ ΔΤ 275/04.09.10
Δεν μας έφταναν η κατάργηση και μείωση των μισθών και των συντάξεων, αυξήσεις φόρων, κατάργηση δικαιωμάτων και αυξήσεις στα είδη πρώτης ανάγκης.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα από έγκριτες εφημερίδες, και από το Διαδίκτυο, η κυβέρνηση προωθεί δύο μέτρα, συν τοις άλλοις πολυέξοδα για το κράτος :
1ο Θέλει να αντικαταστήσει την Ταυτότητα την με «κάρτα πολίτη», που πολύ σωστά έχει χαρακτηριστεί Κάρτα Φακελώματος του Πολίτη, η οποία μάλιστα δεν έγινε δεκτή στην Αγγλία, λόγω μεγάλου και άσκοπου κόστους και των αντιδράσεων για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Αυτή η κάρτα προγραμματίζουν να ενημερώνεται με κάθε αλλαγή στην οικονομική κατάσταση (ακίνητα, κινητές αξίες, λογαριασμοί, οφειλές), οικογενειακή κατάσταση, κατάσταση υγείας (φάρμακα, εισαγωγές σε νοσοκομεία, κληρονομικό ιστορικό), μετακινήσεις ταξίδια κτλ.
Όλα τα προηγούμενα θα εμφανίζονται σε «ενιαία οθόνη». Αναφέρουν ότι ο ίδιος κάτοχος «θα μπορεί να έχει πρόσβαση στα στοιχεία του από το Διαδίκτυο» – λες και δεν τα ξέρει. Θα έχει όμως και το κράτος πρόσβαση και μάλιστα σε τομείς που μέχρι σήμερα δεν επιτρέπεται.
Εννοείται ότι πρόσβαση θα «αποκτήσουν» όλοι οι μεγάλοι προμηθευτές (πολυεθνικές, ασφαλιστικές τράπεζες, διαγνωστικά κέντρα, πολυκλινικές, ιδιωτικά γραφεία «εύρεσης εργασίας», ενοικίασης εργαζομένων, εισπρακτικές . ) και βέβαια οι χάκερς.
Είναι γνωστό ότι το διαδίκτυο είναι και θα είναι πάντα διάτρητο. φυτίλια συννεφάκια.
2ο Θέλει να επιβάλλει υποχρεωτικά σε όλες τις συναλλαγές την «κάρτα των συναλλαγών», που και αυτή έχει χαρακτηριστεί Χαφιές του Καταναλωτή, και αυτή δεν έγινε δεκτή ούτε καν από τον αρμόδιο επίτροπο της φορολογίας της ΕΕ.
Τη δεύτερη κάρτα επιδιώκουν να την έχει συνέχεια ο καταναλωτής (από ποια μέχρι ποια ηλικία άραγε;) για να καταγράφεται η κάθε συναλλαγή: το προϊόν ή η υπηρεσία, ο χρόνος και η χρηματική της αξία.
Είναι προφανές ότι με αυτό τον τρόπο, και επειδή κάθε προϊόν διαθέτει μπαρ-κοντ -με μία αναγωγή στα προϊόντα που αγοράζει- θα είναι γνωστά τα πάντα ανεξαιρέτως, για τον πολίτη – καταναλωτή: Οι συνήθειές του, τα πιστεύω του, η σεξουαλική του ζωή . η υγεία του κλπ.
Με αυτές τις υποχρεωτικές κάρτες ουσιαστικά δρομολογούν να καταργηθεί το Τραπεζικό Απόρρητο, το Ιατρικό Απόρρητο, και γενικά κάθε είδους απόρρητο στην ιδιωτική ζωή, θα ενοποιηθούν όλοι οι αριθμοί (ΑΜΚΑ, ΑΦΜ, κτλ ) και θα μετατραπεί ο πολίτης σε έναν ανθρωποαριθμό.
Το ΙΝΚΑ δηλώνει κάθετα ότι δεν θα δεχτεί τον Μεγάλο Αδελφό, δεν έχει να διαπραγματευτεί και να διαβουλευτεί την αξιοπρέπεια του πολίτη – καταναλωτή και καταδικάζει απερίφραστα τα προτεινόμενα μέτρα.
Καλεί όλες οργανώσεις πολιτών, τους συνδικαλιστικούς και τους επιστημονικούς φορείς και όλα τα πολιτικά κόμματα για να μην περάσει το φακέλωμα.
Το ΙΝΚΑ θα χρησιμοποιήσει κάθε νομικό μέσο, αλλά καλεί από τώρα τους πολίτες σε ετοιμότητα αν χρειαστεί, για να μην παραλάβουν τέτοιες κάρτες, με βάση το Ελληνικό Σύνταγμα και τις διακηρύξεις των δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΥΠΟΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΦΤΩΧEΙΑ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥΣ ΣΕ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ.
ΥΓ: Το Διαδίκτυο είναι χρήσιμο αλλού και όχι για φακέλωμα.
Το ΙΝΚΑ έχει υποδείξει και πώς θα καταπολεμηθεί η Γραφειοκρατία και πώς θα εντοπιστούν οι φοροφυγάδες, που άλλωστε είναι γνωστοί. Τα επιχειρήματα αυτά είναι κουκούλες προσχήματα.
Διαβάστε τις απίστευτες αποκαλύψεις που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν στην αφάνεια τα ΜΜ”Ε” αλλά και οι επίορκοι του πολιτικού συστήματος. Νέα αποκάλυψη: ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕΓΑΤΟΝΩΝ ΜΕ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ
ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΙΣ 2000 ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ. ΕΝΟΧΗ ΣΙΩΠΗ ΑΠΟ ΤΑ ΜΜ”Ε”. ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΜΕΡΤΑ ΤΩΝ ΒΑΡΩΝΩΝ ΤΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ, ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ, ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΤΗΡΕΙ Ο ΑΔΕΛΦΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ, ΑΝΔΡΕΑΣ Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ΣΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑ
ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΣΤΗΝ ΔΗΛΩΜΕΝΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΚΟΥΔΟΥΝΙ ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΟ ΚΑΤΑΛΟΓΟ!
ΕΤΑΙΡΟΙ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ Η ΣΥΖΥΓΟΣ ΤΟΥ, ΜΑΡΙΑΝΘΗ ΑΛΕΞΙΟΥ!
ΣΤΕΓΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΠΟΥ ΦΗΜΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ “ΕΙΔΙΚΕΣ” ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ
ΩΣ ΑΠΟΔΕΚΤΗΣ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ ΦΕΡΕΤΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ.
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΤΟΥ DOMAIN ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ, ΔΗΛΩΝΕ ΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ!!
Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ;
ΜΕΓΙΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΕΜΑ ΠΛΕΟΝ ΟΙ ΧΟΡΗΓΙΕΣ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΩΝ ΣΤΗΝ ΦΕΡΟΜΕΝΗ ΩΣ “ΜΚΟ” ΕΤΑΙΡΕΙΑ.
Εδώ και ημέρες, ξεκινήσαμε την έρευνα για να δούμε που κατέληγαν οι χορηγίες κρατικών οργανισμών όπως το ΤΤ αλλά και υπουργειων, στα συνέδρια που φερόταν να οργάνωνε η εταιρεία “I4CENSE”, του αδελφού του πρωθυπουργού, κυρίου Ανδρέα Α. Παπανδρέου. Είχαμε αποκαλύψει ότι στο site της εταιρείας δεν υπήρχε ούτε διεύθυνση, ούτε τηλέφωνο. Δηλαδή τα στοιχεία της εταιρείας ήταν ΑΓΝΩΣΤΑ, μη προσβάσιμα στο κοινό.
Παρ’ όλη την σοβαρότητα της καταγγελίας, ούτε ένας εισαγγελέας δεν ευαισθητοποιήθηκε, ούτε ένα κανάλι δεν ασχολήθηκε με το θέμα. Όπως και με το ότι ο αδελφός του πρωθυπουργού ακόμα και για την καταχώρηση του Domain της εταιρείας, δήλωσε ως διεύθυνση το ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ!
ΤΟ κτίριο στην οδό Vignerons 1A όπου στεγάζεται η εταιρεία του Α. Παπανδρέου
Σήμερα λοιπόν αποκαλύπτουμε την εταιρεία που διατηρεί ο Ανδρέας Α. Παπανδρέου στην Ελβετία, με μοναδικούς εταίρους αυτόν και την σύζυγο του κυρία Μαριάνθη Αλεξίου.
Δείτε τα στοιχεία της εταιρείας: Κλικ στην εικόνα για να δείτε καθαρά τα στοιχεία.
Η εταιρεία λοιπόν ονομάζεται Institute for Climate and Energy Security Όνομα που ξεκάθαρα ταυτίζεται με το ακρωνύμιο “I4CENSE”, το δημοσιοποιημένο όνομα της εταιρείας δηλαδή, μέσω της οποίας λαμβάνονται χορηγίες από κρατικούς φορείς, οργανισμούς αλλά ακόμα και τη …SIEMENS!
Συνεχίζοντας την έρευνα διαπιστώσαμε ότι η επωνυμία της εταιρείας δεν βρισκόταν γενικώς στον τηλεφωνικό κατάλογο αλλά και στην συγκεκριμένη διεύθυνση δεν φαινόταν εταιρεία με αυτό το όνομα.
Σε αυτοψία λοιπον που κάναμε στο κτίριο (φωτό), είδαμε ότι όντως δεν υπήρχε ούτε ταμπελάκι, ούτε καν κουδούνι (!). Βλέποντας ότι ως αποδέκτη αλληλογραφίας ο κύριος Παπανδρέου είχε δηλώσει το όνομα Etude Häsler, είδαμε ότι στο ίδιο κτίριο στεγάζεται το γνωστό δικηγορικό γραφείο H&B LAW, (κλικ στην φωτό για μεγένθυση), όπου υπεύθυνος είναι ο κύριος Hasler Marc. Την αυτοψία επιβεβαιώνει και η καταχώρηση στον τηλεφωνικό κατάλογο.
Η εταιρεία του Ανδρέα Α. Παπανδρέου, στεγάζεται στο δικηγορικό γραφείο H&B LAW, γραφείο που φημίζεται για τις δραστηριότητες τους σε …Venture Capitals, συγχωνεύσεις και εξαγορές εταιρειών, δραστηριότητες με μεγάλη ζήτηση από ανθρώπους με διαθέσιμα κεφάλαια, για τους οποίους η Ελβετία είναι ακόμα “ασφαλές λιμάνι”. Δεν είναι τυχαίο ότι η εταιρεία έχει ειδικό division για Ρώσους πελάτες.
Το τι είδους εταιρείες στεγάζονται σε δικηγορικά γραφεία με τέτοιον τρόπο, ρωτήστε κάποιους ειδικούς να σας διαφωτίσουν όσοι δεν το γνωρίζετε.
Δείτε σκαναρισμένα αποσπάσματα του καταστατικού της εταιρείας, με την επίσημη σφραγίδα του Ελβετικού κράτους και τις υπογραφές τους. Το καταστατικό είναι στην διάθεση των αρχών και των ΜΜΕ που θα θελήσουν να παρουσιάσουν το θέμα, αλλά κυρίως στην διάθεση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που πρόσφατα έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Στο μνημόνιο δεν γνωρίζατε τι ψηφίζατε κύριοι. Τώρα δεν μπορείτε να επικαλεστείτε άγνοια.
Ένα μεγάλο Μπράβο στο παλικάρι που λέγεται ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ. Από το θάρρος και την μπέσα ενός άνδρα ξεκίνησαν όλες οι αποκαλύψεις αλλά και οι πολιτικές εξελίξεις. ΑΥΡΙΟ ΠΑΝΟ, ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΗΣ IJ PARTNERS ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΤΟΞΙΚΑ ΟΜΟΛΟΓΑ ΤΗΣ LEHMAN BROTHRS.
ΥΓ. Κύριε Κλέωνα, θα μας πείτε τώρα που στέλνατε τα λεφτά για τις χορηγίες; “Άστους, μην ασχοληθείς, αυτοί είναι περιθωριακοί!!”
Να την ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Την Ελληνίδα που φορά το μαύρο μαντήλι για να πενθεί τις χαρές που δεν έζησε και αυτές που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Να κουβαλά το ταψί με το ξεροψημένο από φούρνο ψωμί στο κεφάλι ισορροπώντας τα τσακισμένα πόδια της στο καλντερίμι κρατώντας το μέτωπο ψηλά σαν Καρυάτιδα που ακόμα και γερασμένη είναι εκεί για να κρατά τη μετόπη της αξιοπρέπειας.
Να τον ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Να χώνει το τσαπί τόσο βαθιά στην γη σκοτώνοντας το χώμα για να σπείρει με τα χέρια του ζωή. Να τον δω να σταματά και να ξαποσταίνει κοιτώντας τον ήλιο που κονταροχτυπιόταν από τα γεννοφάσκια του για το ποιος θα αντέξει πιο πολύ μέχρι να πέσει το σκοτάδι.
Να τα ξαναδώ ακόμα μια φορά ήθελα. Τα παιδιά να παίζουν μπάλα στις αλάνες με τα λιτά παντελονάκια τους και ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι. Να ματώνουν τα γόνατά τους και να σηκώνονται χωρίς δάκρυα σαν γεννημένοι πολεμιστές έτοιμα για τις μάχες που θα έρχονταν.
Να τους ξαναδώ ήθελα. Τους πικραμένους αυτής της χώρας . Να κάθονται στις ξεχαρβαλωμένες καρέκλες ενός καφενείου κάπου στα σύνορα και να κοιτούν μέσα από τα βρώμικα τζάμια την Ελλάδα να τους αποχαιρετά όπως έκανε κάθε μέρα, κάθε εποχή, κάθε χρόνο κι αυτοί να είναι εκεί να την κοιτούν μόνο για να την βλέπουν να φεύγει.
Να τις ξαναδώ ήθελα. Τις κοπέλες να απλώνουν τις μπουγάδες στον ήλιο με τα ιδρωμένα φορέματά τους και να κοιτούν στον δρόμο για το ταίρι που θα γυρίσει από το μεροκάματο. Να έχουν στην κατσαρόλα φακές και το κρεμμύδι έτοιμο στο πιάτο και σαν βασίλισσες των γκρεμισμένων ελπίδων να σφίγγουν το χέρι του οικοδόμου που κάθεται σκεφτικός στο κουτσό από ένα πόδι τραπέζι.
Να το ξαναδώ ήθελα. Εκείνο το πρωινό που οι καμπάνες χτυπούσαν και τα παλικάρια είχαν στα χέρια τους κορίτσια με σημαίες να ανεμίζουν. Τότε που όλοι ήταν φτωχοί, ακρωτηριασμένοι, προδομένοι, τσακισμένοι και ελλιπείς αλλά με την σιγουριά ότι εκείνη τουλάχιστον την στιγμή ήταν ελεύθεροι.
Να σε ξαναδώ ήθελα. Να ανεβαίνεις στα βουνά αρματωμένος γνωρίζοντας ότι ίσως να ήταν η τελευταία σου ανάβαση και να το χαίρεσαι. Να είσαι ευτυχής που ζούσες για να πεθάνεις για μένα. Για σένα. Για όλα αυτά που ήθελα να ξαναδώ.
Αυτό, που ζούμε, αγαπητοί φίλοι, δεν είναι ένα εφιαλτικό όνειρο, αλλά μια εφιαλτική πραγματικότητα!
Που, όσο περισσότερο τη ζούμε, τόσο περισσότερο συνειδητοποιούμε το δολοφονικό σενάριο, που έχουν σκηνοθετήσει σε βάρος μας.
Το άθλιο πηγαινέλα, ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη του δικομματισμού, δυστυχώς, δεν μας τελείωσε. Μεταμορφώθηκε στο απείρως αθλιότερο δολοφονικό τέρας των ανδρεικέλων του Μερκελιστάν.
Και το τέρας αυτό μας θυμίζει την εποχή της αποστασίας του ’65.
Με τους εθελόδουλους αποστάτες. Που προετοίμασαν το έδαφος για τη Χούντα και το διαμελισμό της Κύπρου. Απ’ την οποία πρόσφεραν οι εθνοσωτήρες της εθνικόφρονος δεξιάς τη μισή στους...
τουρκαλάδες.
Όπως οι τωρινοί δοσίλογοι έχουν παραχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία και υποδουλώσει όλους τους Έλληνες στο ιταμό και βάρβαρο καθεστώς των γερμαναράδων.
Όσοι, κατά το διάστημα της προεκλογικής περιόδου, στάθηκαν απέναντι στο απαίσιο αυτό τέρας-όχι πια της μυθολογίας μας, αλλά της πνεούσης τα λοίσθια δύσμοιρης νεοελληνικής ιστορίας μας και πατρίδας μας- αναρωτιούνται:
Πώς φτάσαμε σ’ αυτό το ακατανόητο κατάντημα;
Άραγε, μέσα στις φλέβες των σημερινών Ελλήνων, δεν ρέει ούτε σταγόνα αίματος, όχι μόνο απ’ τους αρχαίους, αλλά και τους νεοέλληνες ηρωικούς προγόνους μας;
Και έγινε η δειλία και η ηττοπάθεια, για ένα μεγάλο μέρος του λαού ανίατη και θανάσιμη πραγματικότητα!
Από την επικοινωνία με ανθρώπους διαφόρων στρωμάτων του λαού προκύπτει ότι, σε καμιά περίπτωση, δεν ισχύει κάτι τέτοιο.
Αντίθετα οι Έλληνες, στη συντριπτική τους πλειονότητα, μάλιστα, παραμένουν αμείωτα αγανακτισμένοι και οργισμένοι, απέναντι στο δολοφονικό καθεστώς του δοσιλογισμού!
Μήπως όμως η προδοσία, που άλλοτε ήταν, μεταξύ των προγόνων μας κάποια άθλια δακτυλοδεικτούμενη εξαίρεση, έγινε, τώρα, κυρίαρχο ιδεολογικό και πολιτικό καθεστώς της πατρίδας μας;
Η πραγματικότητα αυτή ισχύει, αλλά αφορά μια συντριπτική μειονότητα ξενόδουλων ανδρεικέλων του πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.
Που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο μεθοδεύει και επιβάλλει κάθε φορά, τη θέλησή του, σε βάρος του λαού. Ο οποίος, σε καμιά περίπτωση, δεν συμμερίζεται το όργιο της εκάστοτε προδοσίας τους.
Όπως δεν συμμεριζόταν και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού το κατοχικό καθεστώς των δοσίλογων! Οι οποίοι δολοφονούσαν τους αγωνιστές, καταδίδοντάς τους στις γερμανικές αρχές. Και, ως εκ τούτου….
Κραδασμοί προδοσίας και δειλίας δεν φαίνονται να διατρέχουν τις καρδιές της συντριπτικής πλειονότητας των Ελλήνων.
Αλλά ίσως αναρωτηθούν κάποιοι:
Αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε, πώς μπορούν να δικαιολογηθούν τα εξόχως περίεργα αποτελέσματα στο φιάσκο των τελευταίων εκλογών;
Η απάντηση δεν μπορεί, όπως πολλά δείχνουν, να είναι, παρά μία και παρά πολύ απλή: Έγινε εκτεταμένη νοθεία. Παρά τα όσα τορνευμένα λέγονται για τη, δήθεν, άψογη διεξαγωγή των εκλογών.
Ειπώθηκε πως στις προηγούμενες εκλογές(6ης Μαΐου) έγινε πιλοτική χρήση της ηλεκτρονικής επεξεργασίας και προώθησης των εκλογικών αποτελεσμάτων. Και ότι στις τωρινές εκλογές (17ης Ιουνίου) θα γινόταν ευρύτερη χρήση. Έτσι ώστε μελλοντικά να καθιερωθεί ο τρόπος αυτός, ως ο πλέον εύκολος και σύντομος.
Όσοι κινούνται στο χώρο του διαδικτύου γνωρίζουν τον ύπουλο και καταχθόνιο τρόπο, με τον οποίο υπονομεύουν τις οποιεσδήποτε προσπάθειες οι αρουραίοι της ηλεκτρονικής διαβολοκυβέρνησης.
Και μπορούν να συνειδητοποιήσουν το τι μπορεί να γίνεται, κατά τη διάρκεια της έκδοσης των εκλογικών αποτελεσμάτων. Απ’ τα οποία εξαρτώνται τεράστια συμφέροντα!
Γεγονός, που ίσχυε, περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη φορά, στη συγκεκριμένη περίπτωση:
Ή μήπως δεν είδαμε τη βαρβαρότητα και την ιταμότητα, με την οποία αντιμετωπίστηκε ο λαός, κατά την τριετία, που μας πέρασε, απ’ το δολοφονικό καθεστώς των ανδρεικέλων των τοκογλύφων:
Ήταν ποτέ δυνατόν να σεβαστούν τη θέληση του λαού και ν’ αφήσουν ημιτελές το κακούργημά τους!
Θα πρέπει να είμαστε αθεράπευτα αφελείς, για να πιστέψουμε κάτι τέτοιο.
Και η ανελέητη τρομοκρατία που ασκήθηκε σε βάρος του λαού και η βρώμικη λασπομαχία σε βάρος των αντιμνημονιακών κομμάτων είχε παραπλανητικό και αποπροσανατολιστικό σκοπό.
Πρώτα-πρώτα να μας εξευτελίσουν και γελοιοποιήσουν στην παγκόσμια κοινή γνώμη παρουσιάζοντας τα εκλογικά αποτελέσματα ως καρπό της δειλίας ενός ανάξιου της ιστορίας του και του πολιτισμού του λαού.
Και παράλληλα να μας αποπροσανατολίσουν από το όργιο νοθείας, πάνω στο οποίο στηρίχτηκαν τα κάλπικα αποτελέσματά τους.
Ο ελληνικός πολιτισμός είναι καρπός της λογικής ιδιοφυΐας του ελληνικού λαού.
Και η λογική φωνάζει και θα φωνάζει στη διαπασών:
Τα ανδρείκελα του Μρεκελιστάν εξάντλησαν, στο προηγούμενο διάστημα όλη τη φασιστική βαρβαρότητα και τη ληστρική κτηνωδία σε βάρος του λαού!
Ήταν ποτέ δυνατόν να σεβαστούν ξαφνικά το δικαίωμά του να εκλέξει ελεύθερα την κυβέρνησή του;;;
Του Σταύρου Χριστακόπουλου
Κυβέρνηση, προφανώς, θα έχουμε το ταχύτερο. Και η ανάληψη του έργου της θα είναι επίσης άμεση. Ωστόσο δεν θα βρει δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα – πόσω μάλλον που οι διαθέσεις των «έξω» δεν μοιάζουν πολύ ευνοϊκές. Κάποια «δωράκια» μάλλον θα δοθούν, ώστε να στηριχθεί ημόνη κυβερνητική εκδοχή με την οποία οι δανειστές και η τρόικα μπορούν να «συνεννοηθούν» προς όφελος της «σταθερότητας». Όχι όμως χωρίς επώδυνα ανταλλάγματα.
Ένα πρώτο βήμα φαίνεται να είναι το «ξεπάγωμα» της καθυστερούμενης δόσης του 1 δισ. ευρώ που παρακρατήθηκε από την δόση των 5,2 δισ. ευρώ του EFSF τον Ιούνιο. Πέραν αυτού – το έχουμε σημειώσει και προεκλογικά – κάποιες αποφάσεις είναι ήδη ειλημμένες σε επίπεδο ευρωζώνης και συνδέονται με έναν βασικό όρο: «επιμήκυνση».
Αυτή η επιμήκυνση θα συνδέεται με τη μετάθεση της προθεσμίας επίτευξης των δημοσιονομικών στόχων κατά δύο περίπου χρόνια, ίσως και τρία, αν και αυτή η εξέλιξη δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην χαλάρωση των «μνημονιακών» όρων σε επίπεδο φορολογικών και άλλων εισπρακτικών μέτρων. Οι στόχοι παραμένουν οιίδιοι.
Αντιθέτως η επιμήκυνση σχετίζεται με τις νέες αποτυχίες της Ελλάδας να πιάσει τους δημοσιονομικούς στόχους, με την κάκιστη πορεία ελλείμματος και χρέους, άρα με τις αυξημένες απαιτήσεις συλλογής εσόδων από μια οικονομία ήδη εξαντλημένη. Κι αυτό όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει.
Δεν είναι τυχαία η χθεσινή δήλωση της Άνγκελα Μέρκελ ότι δεν μπορεί να δεχτεί οποιαδήποτε χαλάρωση των όρων του ελληνικού προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Η δήλωση αυτή μεταθέτει ουσιαστικά την όποια διαπραγμάτευση σε επίπεδο τρόικας επιχειρώντας να απαλείψει τη δυνατότητα μιαςπολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης.
Ήδη δηλαδή η Γερμανία προδιαθέτει για τη σκληρή στάση της σε κάθε βήμα της ελληνικής κυβέρνησης, παρότι χώρες του γερμανικού άξονα (Αυστρία, Φινλανδία) αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο της επιμήκυνσης του «μνημονίου» με την παράλληλη υιοθέτηση κάποιων «βελτιώσεων».
Επιπλέον η Μέρκελ αποκλείει δανεισμό πέραν των 130 δισ. του δεύτερου πακέτου, παρότι είναι καταγεγραμμένο ότι αυτή η συζήτηση έχει ήδη αρχίσει στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, ενώ η «ανεπάρκεια» του τελευταίου δανειακού προγράμματος έχει ήδη διαπιστωθεί αμέσως μετά το τραγικό για τον εσωτερικό πλούτο PSI και τη σύναψη της δανειακής σύμβασης.
Από την άλλη πλευρά είναι απολύτως βέβαιο ότι προβάδισμα σε τυχόν συμπληρωματικά μέτρα «ενίσχυσης» της ελληνικής οικονομίας θα έχουν η στήριξη των τραπεζών και το «ξεπάγωμα» κάποιων καθυστερούμενων κεφαλαίων από διαρθρωτικά ταμεία, τα οποία όμως δεν αποτελούν άξια λόγου τονωτική «ένεση» για την οικονομία.
Το θέμα βεβαίως είναι ότι τόσο ο Σαμαράς όσο και ο Βενιζέλος (αλλά και ο Κουβέλης, του οποίου η συμμετοχή στο κυβερνητικό σχήμα δεν είχε ξεκαθαρίσει χθες αργά το βράδυ) πολιτεύθηκαν προεκλογικά με μια ατζέντα «αναδιαπραγμάτευσης» παραμέτρων του «μνημονίου», με πολλές, ομολογουμένως, ασάφειες, αλλά και κοινό παρονομαστή την «παραμονή στο ευρώ».
Έτσι το τοπίο που διαγράφεται θα είναι εξαιρετικά δύσβατο για τη νέα κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει συνεχώς να ισορροπεί μεταξύ της τήρησης των πολύ σκληρών «μνημονιακών» δεσμεύσεων, των προεκλογικών εξαγγελιών (καμιά πολιτική δύναμη δεν αντέχει ένα νέο γύρο διάψευσης υποσχέσεων), μιαςοικονομίας που σε όλα τα επίπεδα πνέει τα λοίσθια και μιας κοινωνίας η οποία:
● Από τη μια υπερψήφισε τις δυνάμεις του νέου κυβερνητικού μπλοκ επί τη βάσει του φόβου («Ο φόβος νίκησε την ελπίδα» σημείωσε έως και ο Economist). Ενός φόβου ο οποίος, όπως κατ’ επανάληψη σημειώσαμε, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ανεξέλεγκτη οργή.
● Από την άλλη έχει προ πολλού ξεπεράσει τα όρια αντοχής της και ήδη μεγάλα τμήματά της έχουν αγγίξει και τα όρια της επιβίωσης.
● Επιπλέον έχει εν πολλοίς δείξει τις διαθέσεις της αναδεικνύοντας όχι μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ σε πρωτεύουσα εναλλακτική θεσμική λύση ως προς τη διακυβέρνηση, αλλά και τους φρικαλέους ναζιστές σε ρόλοανεξέλεγκτου πολιτικού «πίτμπουλ».
Αν η νέα κυβέρνηση δεν λάβει σοβαρά υπ’ όψιν την εύθραυστη κοινωνική συνοχή (ή αν, απλώς, αποτύχει), δεν είναι απίθανο να ανατραπεί η σαφής προτίμηση της κοινωνίας στην – με πολιτικούς και θεσμικούς όρους – αποκαθήλωση του παλαιού συστήματος εξουσίας.
Στην περίπτωση αυτή ίσως δούμε να γίνεται κοινωνικό ρεύμα η σχετικά περιορισμένη σήμερα – αλλά άκρως επικίνδυνη – εκτροπή προς την τυφλή φασιστική αυτοδικία οργανωμένων ή και σκόρπιων νεοναζί, των οποίων η δράση προσλαμβάνει ραγδαία τα χαρακτηριστικά μιας εγκληματικής συμμορίας…
Παραμένουμε όσο είμαστε «φθηνοί»
Σε αυτό το σκηνικό των αμφιβολιών για την επιθυμία, τη δυνατότητα και την ικανότητα της νέας κυβέρνησης να διεκδικήσει στα σοβαρά τη «χαλάρωση» κάποιων «μνημονιακών» όρων, αλλά και μια ασφαλή έξοδο από τη μέγκενη λιτότητας και ύφεσης, υπάρχει πάντα η… πραγματικότητα, την οποία δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει.
Το πιο επίκαιρο στοιχείο αυτής της πραγματικότητας είναι ότι ούτε η νίκη της Ν.Δ. στις προχθεσινές εκλογές έδωσε ανάσα στις άλλες κλυδωνιζόμενες χώρες και την ευρωζώνη, η οποία συνεχίζει να βιώνει με όλο και εντονότερο τρόπο την αμφισβήτηση της ικανότητάς της να βγει από την κρίση. Ούτε βεβαίως χαλάρωσε, έστω κατ’ ελάχιστον, η πίεση προς τη Γερμανία για μια «βιώσιμη» διέξοδο.
Επί της ουσίας το ελληνικό μέγεθος είναι πολύ μικρό για να συμβάλει σε κάποιου είδους εκτόνωση, παρότι η χώρα μας συνεχίζει να αποτελεί συστημικό κίνδυνο για το ευρώ.
Ως εκ τούτου η ανάγκη της Γερμανίας και των λοιπών δανειστών και επιτηρητών να διατηρήσουν υπό πλήρηέλεγχο την Ελλάδα παραμένει, σε κάθε περίπτωση, επιτακτική. Χωρίς μάλιστα να είναι βέβαιο ότι κάποιου είδους λύση στο δράμα της ευρωζώνης θα περιλαμβάνει και την Ελλάδα και, γενικώς, το σύνολο των χωρών που απαρτίζουν το ευρώ.
Θα πρέπει δε να υπενθυμίσουμε μια μόνιμη, τον τελευταίο καιρό, επισήμανσή μας: Η διατήρηση της θέσης της Ελλάδας στο ευρώ είναι κυρίως ζήτημα «ισοζυγίου» μεταξύ κόστους και οφέλους στα διάφορα ενδεχόμενα.
Όσο δηλαδή η παραμονή μας στο ευρώ κοστίζει λιγότερο από την έξοδό μας, αυτή θα συνεχίζεται «πάση θυσία». Αν το «ισοζύγιο» ανατραπεί, θα εκλείψουν και οι λόγοι «διάσωσης». Χωρίς καθόλου να αποκλείονται τα διάφορα ενδιάμεσα σενάρια (διπλό νόμισμα κ.λπ.). Κι αυτό ισχύει ανεξαρτήτως των προθέσεων της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης – άρα και της σημερινής. Συνεπώς η ψήφος για «παραμονή στο ευρώ»… ουδόλως τη διασφαλίζει.
Υπ’ αυτήν την έννοια θα επιμείνουμε ότι, ανεξαρτήτως της άποψης των επιμέρους πολιτικών δυνάμεων για την παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη, πρέπει να υπάρξει η εκπόνηση σεναρίων για να αντιμετωπιστεί με τους καλύτερους δυνατούς όρους το ενδεχόμενο της εξόδου.
Θα τους ξεβράσει
Από την πλευρά της η Γερμανία έχει δείξει, σε μεγάλο βαθμό, τις προθέσεις της: για να εγγυηθεί το ευρωπαϊκό χρέος, όπως συστηματικά της ζητείται, θέτει ως – αυτονόητη για την ίδια – προϋπόθεση τον πλήρη οικονομικό και πολιτικό έλεγχο της ευρωζώνης.
Με δεδομένες τις αντιστάσεις άλλων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, αλλά και την έξαρση του «ευρωσκεπτικισμού», δηλαδή την αμφισβήτηση της «πάση θυσία» παραμονής στο ευρώ, που σημειώνεται σε χώρες όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, αναγκάζοντας τον διεθνή Τύπο να διερευνά ποια χώρα τελικά θα εγκαταλείψει πρώτη την ευρωζώνη (μη εξαιρουμένης της ίδιας της… Γερμανίας!), η παρτίδα γίνεται αρκετά περίπλοκη.
Σε αυτό το δυσμενέστατο περιβάλλον όμως η ελληνική κοινωνία, όπως και άλλες ευρωπαϊκές, όλο καιδυσκολότερα θα αντέχει τη λύση του δράματος της ευρωζώνης.
Επομένως η αποστολή της κυβέρνησης να ισορροπήσει πάνω στο τεντωμένο σχοινί των διεθνών δεσμεύσεων, της διάλυσης της οικονομίας και της προϊούσας εξαθλίωσης του ελληνικού λαού είναι σχεδόναδύνατον να επιτύχει αν δεν υπάρξει το συντομότερο μια μεγάλη στροφή.
Καμιά κοινωνία δεν μπορεί να υπογράψει την καταδίκη της σε θάνατο – ακόμη και υπό την απειλή του «χειρότερου κακού» – όσο και αν πιεστεί ή εκβιαστεί. Αργά ή γρήγορα θα πολεμήσει, ακόμη και με τον πιο απονενοημένο τρόπο, ό,τι και αν της λένε οι «εχέφρονες» της υποταγής στον συντεταγμένο παραλογισμό. Πάμπλουτη η Ιστορία σε παραδείγματα.
Επομένως η επερχόμενη συγκυβέρνηση θα πρέπει να γνωρίζει – και μάλλον… το γνωρίζει – ότι, κάθε φορά που θα φτάνει στα νοικοκυριά όλης της χώρας ένας νέος φουσκωμένος λογαριασμός, σε κάθε χιλιάδα νέων άνεργων ή άστεγων, σε κάθε πτώχευση επιχείρησης, σε κάθε νέα αυτοκτονία για οικονομικούς λόγους, η εκρηκτική ύλη στα θεμέλια του κυβερνητικού σχήματος θα συσσωρεύεται και ανά πάσα στιγμή θα μπορεί να εκραγεί με απρόβλεπτες συνέπειες.
Το νέο κυβερνητικό σχήμα θα καθίσει πάνω σε ένα βαρέλι με μπαρούτι, χωρίς να μπορεί να προβλέψει καν πότε θα εκραγεί.
Ήδη από την αρχή της θητείας της θα υποχρεωθεί να ταχυδρομήσει πολύ μεγάλους καθυστερούμενουςλογαριασμούς, πολλοί από τους οποίους θα είναι πρακτικά αδύνατον να πληρωθούν.
Στην πραγματικότητα είναι απλώς θέμα χρόνου να αρχίσουν τα «όργανα». Και τότε θα επιβιώσουν πολιτικά μόνο όσοι είναι έτοιμοι γι’ αυτό. Τους υπόλοιπους θα τους ξεβράσει το κύμα – αυτή η τελευταία επισήμανση, προφανώς, δεν εξαιρεί κανέναν…
Αυτή την Κυριακή, μαζί με Το ΧΩΝΙ, ένα 8σέλιδο ένθετο – οδηγός για να αντισταθείτε στην τραπεζική αυθαιρεσία και να διεκδικήσετε τουλάχιστον 10.000 ευρώ!
Το ΧΩΝΙ σας δίνει έτοιμο το εξώδικο και δημοσιεύει, βήμα προς βήμα, αναλυτικές οδηγίες:
πώς θα το συμπληρώσετε
πώς θα το καταθέσετε στην τράπεζα
πώς θα τους κόψετε το βήχα
πώς θα απαιτήσετε την αποζημίωση που δικαιούστε, βάσει του νόμου, για την παράνομη συμπεριφορά τους
Αυτή την Κυριακή, Στο ΧΩΝΙ, θα μάθετε τα δικαιώματά σας, τις παρανομίες τους, τις δικαστικές αποφάσεις που τους καταδικάζουν και, φυσικά, πώς πρέπει να ενεργήσετε για να υπερασπιστείτε το συμφέρον της οικογένειάς σας.
Ο δικηγόρος της εφημερίδας, Μάριος Μαρινάκος, απαντά μία προς μία στις ερωτήσεις σας, που κατέκλυσαν το mail και τη σελίδα μας στο facebook μετά τη δημοσίευση του εξωδίκου την προηγούμενη Κυριακή.
Ένα έγγραφο, που φέρει την ένδειξη "LIMITE" - στο αρχείο αυτό του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες γύρω από τα έγγραφα "LIMITE" - δημοσιεύθηκε αποκλειστικά από τη βρετανική εφημερίδα Daily Telegraph. Το έγγραφο είναι απόρρητο και προορίζεται αποκλειστικά για τους διπλωμάτες και αξιωματούχους που θα συμμετάσχουν στη σύνοδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ, στις 28 και 29 Ιουνίου στις Βρυξέλλες.
Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου υπάγεται στο παράρτημα με τον τίτλο "Συμφωνία για την ανάπτυξη και την απασχόληση", και αφορά συμφωνίες για τη θέσπιση του ευρωομολόγου και άλλες μικρής
"Το βραβείο δεν το παίρνει πάντα αυτός που το αξίζει"
Irena Sendler
Ιρένα Σέντλερ
Πρόσφατα πέθανε μια 98χρονη κυρία που την έλεγαν Ιρένα.
Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα είχε εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική υδραυλικός υπονόμων.
Είχε όμως κι έναν απώτερο σκοπό.
Όντας γερμανίδα ΗΞΕΡΕ ποια ήταν τα σχέδια των ναζί για τους εβραίους.
Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της τα μεγαλύτερα παιδιά.
Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.
Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!
Στο διάστημα που το έκανε αυτό, κατάφερε να φυγαδεύσει και να σώσει 2.500 παιδιά και βρέφη.
Συνελήφθη και οι ναζί τη χτύπησαν πάρα πολύ άσχημα και της έσπασαν και τα χέρια και τα πόδια.
Η Ιρένα κράτησε ένα αρχείο με τα ονόματα των παιδιών που είχε διασώσει και το φύλαξε σ΄ένα γυάλινο βάζο που έθαψε κάτω από ένα δέντρο στην αυλή της.
Μετά τον πόλεμο, προσπάθησε να εντοπίσει όσους γονείς είχαν επιζήσει και επανένωσε τις οικογένειες.
Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν πεθάνει στους θαλάμους αερίων. Τα παιδιά αυτών, τα βοήθησε να τακτοποιηθούν σε θετές οικογένειες ή να υιοθετηθούν.
Το 2007, η Ιρένα προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης.
Δεν επελέγη.
Ο Πρόεδρος Ομπάμα το είχε κερδίσει ένα χρόνο πριν γίνει Πρόεδρος, για την εργασία του ως "οργανωτής κοινότητας" για το ACORΝ...
και ο Αλ Γκορ το κέρδισε το 2007, για ένα φιλμ σχετικά με την υπερθέρμανση της γης...
Εις μνήμην της - 63 χρόνια μετά...
Βάζω το λιθαράκι μου προωθώντας αυτό το μύνημα
Ελπίζω να κάνετε κι εσείς το ίδιο...
Είναι τώρα πάνω από 60 χρόνια που τέλειωσε ο Β΄Παγκόσμιος στην Ευρώπη.
Αυτό το e-mail στάλθηκε ως "μνημόσυνη αλυσσίδα", εις μνήμην των 2 εκατομμυρίων εβραίων, 20 εκατομμυρίων ρώσων,500.000 ελληνων, 10 εκατομμυρίων χριστιανών, που δολοφονήθηκαν, σφαγιάστηκαν, βιάστηκαν, κάηκαν, λιμοκτόνησαν και ταπεινώθηκαν.
Είναι επιτακτική ανάγκη να διασφαλιστεί ότι ο κόσμος ποτέ δεν θα ξεχάσει, γιατί υπάρχουν άλλοι που θα το ξαναέκαναν...
Αυτή η ανάρτηση προορίζεται να φτάσει σε 40 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.
Ενωθείτε κι εσείς και γίνετε ένας κρίκος της "μνημόσυνης αλυσσίδας" και βοηθείστε να φτάσει στην άκρη του κόσμου...
Στείλτε κι εσείς αυτό το μήνυμα στους γνωστούς σας και ζητείστε τους να συνεχίσουν αυτή την αλυσσίδα.
Παρακαλώ μην το προσπεράσετε έτσι απλά....
Δεν χρειάζεται παρά λίγα λεπτά για να το προωθήσετε
Η ευρωζώνη από οικονομική και νομισματική ένωση, μετατρέπεται σε τραπεζική.
Οι ηγέτες του G20 και κυρίως οι ΗΠΑ πιέζουν φορτικά τους ηγέτες της Ευρώπης και κυρίως την Μέρκελ να ενωθούν για να ξεπεράσουν την κρίση του χρέους της, υιοθετώντας έναν οδικό χάρτη για τη στενότερη ολοκλήρωση να μειώσουν το κόστος δανεισμού και να αποτραπεί η περαιτέρω ζημιά στην παγκόσμια οικονομία.
Με την Ισπανία να ετοιμάζει την επίσημη αίτηση μέσα σε λίγες μέρες για την παροχή έως και 100 δισ. ευρώ για τις υπό χρεοκοπία τράπεζές της, με κόστος δανεισμού να χτυπά νέα ιστορικά ρεκόρ τόσο για την Ισπανία, όσο και για την Ιταλία, στη σύνοδο κορυφής των G20 στο Μεξικό οι ηγέτες δεσμεύτηκαν να λάβουν «όλα τα αναγκαία μέτρα πολιτικής» για την υπεράσπιση της νομισματικής ένωσης και του κοινού νομίσματος.
Οι ΗΠΑ δεσμεύονται να μειώσουν τις δαπάνες, αποφεύγοντας παράλληλα μια «απότομη δημοσιονομική συστολή» το 2013. «Έχουμε ένα βαθύ ενδιαφέρον για να δούμε την Ευρώπη να ευημερεί,» δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα σε δημοσιογράφους σήμερα στο μεξικανικό θέρετρο στην παραλία του Los Cabos στο κλείσιμο της συνόδου κορυφής. «Οι φίλοι μας στην Ευρώπη να κατανοήσουν σαφώς τη σοβαρότητα της κατάστασης
Εκατοντάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν από νωρίς το πρωί στο Πεδίον του Άρεως προκειμένου να προμηθευτούν δωρεάν οπωροκηπευτικά που αποφάσισε να διαθέσει ο Αγροτικός Συνεταιρισμός «Ανατολή» της Ιεράπετρας Κρήτης, σε συνεργασία με τον δήμο Αθηναίων.
Ειδικότερα, οι αγρότες της Κρήτης διέθεσαν 2.500 κιβώτια με προϊόντα (μελιτζάνες, αγγούρια, ντομάτες και πιπεριές) – σε συσκευασίες των 10 κιλών – σε άπορες οικογένειες καταγεγραμμένες από την κοινωνική υπηρεσία του Δήμου, ενώ εξυπηρετήθηκαν και όλοι όσοι βρέθηκαν στο σημείο της διανομής με σειρά προτεραιότητας.
Η ουρά που σχηματίστηκε από πολύ νωρίς ήταν τεράστια, ενώ χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι αν και η διανομή είχε προγραμματιστεί να ξεκινήσει στις 10 το πρωί, άρχισε τελικά από τις 8.30 λόγω της μαζικής προσέλευσης.
Άνδρες της Δημοτικής Αστυνομίας είχαν διατεθεί για την τήρηση της ομαλότητας και για την εύρυθμη διαδικασία της διανομής, καθώς δεν ήταν λίγοι αυτοί που επιχείρησαν να πάρουν και δεύτερο κιβώτιο, γεγονός που προκαλούσε μικροεντάσεις.
Έχουν περάσει λίγες ώρες από τη στιγμή που ψήφισες τη ΝΔ για να παραμείνεις στο αγαπημένο ευρώ το οποίο αποτελεί φαντασίωση κι όχι πραγματικότητα της τσέπης σου και η Μέρκελ λέει ορθά κοφτά ότι δεν πρόκειται να δεχθεί καμιά επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου.
Μερικές λέξεις μόνο αρκούν για να τινάξουν στον αέρα την προεκλογική παραμύθα της επαναδιαπραγμάτευσης, των νέων καλύτερων όρων και πάει λέγοντας.
Εσύ λοιπόν «υπεύθυνε» Έλληνα πολίτη που την Κυριακή έδωσες την πρώτη θέση στη ΝΔ μπορείς να στηθείς καμαρωτός σαν τον Μέγα Ναπολέοντα απέναντι από τον καθρέφτη σου και να κάνεις το σήμα της ανοιχτής παλάμης στο είδωλό σου. Επειδή θεωρείς ότι είναι νωρίς για να κάνεις κάτι τέτοιο μια και δεν έχει σχηματισθεί ακόμη κυβέρνηση, είμαστε σύμφωνοι. Έχεις όλο το χρόνο να περιμένεις.
Αυτό δεν σημαίνει ότι όσοι ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να σκεφτούν τι σόι κίτρινοι παγανιστές είναι οι συριζαίοι. Το ίδιο κιόλας βράδι των εκλογών και όταν τα exit polls, έδιναν σοβαρές πιθανότητες πρωτιάς στο ΣΥΡΙΖΑ, βγήκε στέλεχος του στα κανάλια και σε ερώτηση αν θα καταργήσουν ως κυβέρνηση το Μνημόνιο, όπως ισχυρίζονταν προεκλογικά, τι απάντησε ο αθεόφοβος;
-Φρέσκα κουλούρια πουλάει ο κουλουράς…
Αυτό, αν ειπώθηκε, ήταν η πιο χυδαία δήλωση της εκλογικής βραδιάς και ομολογία εκκωφαντικής κωλοτούμπας με τρομακτικές συνέπειες για την ψυχολογία των Ελλήνων που αισθάνονται έρμαια της ανασφάλειας της πολιτικής ηγεσίας απέναντι στη Τρόικα. Αυτή η δήλωση θα έπρεπε να τιμωρηθεί με ισόβια εξορία του συγκεκριμένου στελέχους.
Στο παιγνίδι υπάρχει και ο τρίτος πόλος (ο πρώην εταίρος της μπίζνας του δικομματισμού) που θεωρεί την άσκηση της κυβερνητικής εξουσίας ως το Άγιο Δισκοπότηρο της πολιτικής του ύπαρξης.
Εν ολίγοις: «Αν φτύσω χαμηλά φτύνω τα γένια μου, αν φτύσω ψηλά φτύνω τα μουστάκια μου»
Με τα πρώτα κιόλας εκλογικά αποτελέσματα οι εκπρόσωποι του Eurogroup και της Γερμανίας άρχισαν να πιέζουν για γρήγορο σχηματισμό κυβέρνησης. Έτσι, οι πρώτες δηλώσεις του Βενιζέλου ότι δήθεν στην κυβέρνηση θα συμμετείχε το κόμμα του μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα συμμετείχε και ο ΣΥΡΙΖΑ, μόνο σαν ανέκδοτο μπορούσαν να εκληφθούν από τα μεγάλα αφεντικά και δεν χρειάστηκε παρά μόνο ένα αυστηρό τηλεφώνημα για να γίνουν οι απαραίτητες διορθωτικές δηλώσεις μία με δύο ώρες αργότερα με βάση τις οποίες το ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμίζεται πλήρως με τις έξωθεν υποδείξεις για πάσει θυσία συγκυβέρνηση.
Οι αγορές ανέκοψαν για λίγο την κατρακύλα τους ώστε να δώσουν την ευκαιρία στους μεγάλους κερδοσκόπους να επανατοποθετηθούν έναντι του ευρώ και της ευρωζώνης, ώστε να συνεχίσουν κατόπιν το γιουρούσι τους αξιοποιώντας την γενίκευση των διαδικασιών χρεοκοπίας του ευρώ. Την ίδια ώρα η διεθνής ληστοσυμμορία που εμφανίζεται με την επωνυμία «Οι χώρες της Ευρωζώνης» προσδοκούν άμεσο σχηματισμό κυβέρνησης στην Ελλάδα «που θα τηρήσει το πρόγραμμα στο οποίο έχει δεσμευτεί η χώρα», αναφέρει το Eurogroup στην ανακοίνωσή του μετά την τηλεδιάσκεψη του το βράδυ της Κυριακής έπειτα από τα πρώτα εκλογικά αποτελέσματα από την Αθήνα.
Όπως αναφέρουν οι υπουργοί Οικονομικών, το Eurogroup περιμένει πως η τρόικα θα επιστρέψει στην Αθήνα αμέσως μετά το σχηματισμό κυβέρνησης, ώστε να γίνει ανταλλαγή απόψεων με τη νέα κυβέρνηση για «το δρόμο που θα ακολουθηθεί» και να προετοιμαστεί η πρώτη αξιολόγηση στο πλαίσιο του δεύτερου προγράμματος.
«Σημειώνουμε τα προκαταρκτικά αποτελέσματα των ελληνικών εκλογών, τα οποία εκτιμάται ότι θα επιτρέψουν το σχηματισμό κυβέρνησης με την στήριξη του εκλογικού σώματος που θα φέρει την Ελλάδα ξανά σε πορεία βιώσιμης ανάπτυξης» αναφέρει η ανακοίνωση. Με άλλα λόγια, τι είχα Παντελάκη μου, τι είχα πάντα.
Από την πλευρά του Βερολίνου, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ανέφερε πως η γερμανική κυβέρνηση ερμηνεύει την έκβαση των εκλογών ως ψήφο υπέρ της μεταρρυθμιστικής πορείας. «Ο δρόμος δεν θα είναι ούτε σύντομος ούτε εύκολος, αλλά είναι αναπόφευκτος και ανοίγει στον ελληνικό λαό την προοπτική για ένα καλύτερο μέλλον» σχολίασε σε ανακοίνωσή του το γερμανικό υπουργείο το βράδυ της Κυριακής. Προϋπόθεση, ανέφερε, είναι η επιστροφή της Ελλάδας σε σταθερότητα. «Η ευρωζώνη τηρεί τις δεσμεύσεις της απέναντι στην Ελλάδα» ανέφερε ο Β. Σόιμπλε, επισημαίνοντας και από την πλευρά του την ετοιμότητα της τρόικας να επιστρέψει στην Αθήνα μετά το σχηματισμό κυβέρνησης. Με άλλα λόγια, το πανηγύρι τελείωσε, τα κεφάλια τώρα μέσα.
Είναι προφανές ότι τα εκλογικά αποτελέσματα της 17ης Ιουνίου δίνουν την ευκαιρία να συγκροτηθεί αμιγής μνημονιακή κυβέρνηση για να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του ξεπουλήματος της χώρας και του ολοκαυτώματος του λαού της. Ωστόσο, ο πάλαι ποτέ πανίσχυρος δικομματισμός συγκεντρώνει μόλις το 42% του εκλογικού αποτελέσματος, ενώ οι ψήφοι που συγκέντρωσε αντιστοιχούν μόλις και μετά βίας στο 26% του εκλογικού σώματος. Μπορεί αυτό το αποτέλεσμα να τον κρατήσει στην διακυβέρνηση της χώρας; Και βέβαια όχι. Τουλάχιστον όχι για πολύ. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η συγκυβέρνηση Παπαδήμου με την συντριπτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία που διέθετε κράτησε μόλις και μετά βίας έξι μήνες.
Ο ανεκδιήγητος Σαμαράς και το ακροδεξιό πια κόμμα του έχει να διαχειριστεί μια οικονομία υπό γενικευμένη κατάρρευση και μια κοινωνία σε πρωτοφανή ανθρωπιστική κρίση. Και μάλιστα υπό καθεστώς χρεοκοπίας της ευρωζώνης. Τα πράγματα είναι τόσο οριακά που από την πρώτη κιόλας στιγμή επιτάχυνσης, όπως αποφασίζουν και διατάσσουν τα κέντρα της ευρωζώνης, των μέτρων λιτότητας, δραστικών περιορισμών και ξεπουλήματος, η κυβέρνηση θα βρεθεί μπροστά σ’ ένα τέτοιο κύμα λαϊκής αγανάκτησης και κοινωνικής οργής, που δύσκολα θα κρατηθεί στη θέση της με συνταγματικά μέσα.
Η προώθηση της ίδιας πολιτικής από εδώ και μπρος θα θέτει διαρκώς στην ημερήσια διάταξη για την νέα συγκυβέρνηση: προσφυγή σε εκλογές, ή ανοιχτή δικτατορία. Το δίλλημα αυτό θα βαραίνει στην πολιτική ζωή του τόπου από την επομένη κιόλας της νέας συνόδου του Eurogroup, που αναμένεται να πάρει τις τελικές αποφάσεις για την μετατροπή της Ελλάδας σε καθαρό «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» με ότι συνεπάγεται για το λαό και την χώρα.
Το τι θα γίνει και το κατά πόσο η γενιά μας θα γνωρίσει καθεστώς ανοιχτής δικτατορίας, πολύ χειρότερο από την χούντα της επταετίας, εξαρτάται αποκλειστικά από τον ίδιο τον λαό. Και ναι μεν ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος μπορεί να φοβήθηκε από την τρομοκρατική εκστρατεία που εκτυλίχθηκε στην προεκλογική περίοδο και από τους προκλητικούς εκβιασμούς των κλεπτοβαρόνων (robberbarons, χαρακτήριζαν οι προοδευτικοί συγγραφείς του 19ο αιώνα στις ΗΠΑ τους μεγιστάνες των αγορών και της πολιτικής) της ευρωζώνης και της παγκόσμιας πολιτικής, αλλά έκαναν ένα θεμελιώδες στρατηγικό ολίσθημα. Συνέδεσαν το ευρώ με την επιτυχία της πολιτικής των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων. Μια επιτυχία που είναι τόσο αδύνατη, όσο το να αλλάξει η τροχιά του ήλιου.
Μόλις ο απλός κόσμος που ξεγελάστηκε και τρομοκρατήθηκε από τους ευρωραγιάδες ανακαλύψει στην πράξη, στην ίδια την ζωή του, ότι δεν μπορεί να γλυτώσει από την ολοκληρωτική καταστροφή που του επιφυλάσσουν τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, αν μαζί τους δεν ξεφορτωθεί και το ευρώ, τότε θα δουν όλοι τους τι θα συμβεί. Μπορεί να ετοιμάζονται να κρατήσουν την Ελλάδα και τους Έλληνες με την βία υπό καθεστώς ευρώ, ή διπλού νομίσματος, αλλά κανένα τάγμα εφόδου, καμία διμοιρία πραιτοριανών και καμιά ταξιαρχία στρατοχωροφυλακής από την Εσπερία δεν πρόκειται να αναχαιτίσει τον ελληνικό λαό.
Τι υποδηλώνουν τα εκλογικά αποτελέσματα για το ευρώ και την ευρωζώνη σε συνθήκες άγριων εκβιασμών άνωθεν και έξωθεν; Ότι ο ελληνικός λαός είναι διχασμένος. Όσοι περίπου ψήφισαν με κριτήριο τον φόβο ότι θα βγούμε από το ευρώ αν επιβληθούν αντιμνημονιακές πολιτικές, άλλοι τόσοι ψήφισαν εναντίον των μνημονίων αψηφώντας τον εκφοβισμό και την τρομοκρατία. Με άλλα λόγια, ένα μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που ξεπερνά το 38% είναι διατεθειμένο να ξεφορτωθεί το μνημονιακό καθεστώς ακόμη κι αν αυτό σημαίνει έξοδο από το ευρώ και την ευρωζώνη. Αν σ’ αυτό προστεθεί και το γεγονός ότι σ’ αυτές τις εκλογές είχαμε ιστορικό ρεκόρ αποχής που έφτασε το 37,5% του εκλογικού σώματος, τότε γίνεται φανερό ότι η τακτική εκφοβισμού με το ευρώ δεν ακουμπά την μεγάλη πλειοψηφία του εκλογικού σώματος.
Με άλλα λόγια, η τελευταία εκλογική αναμέτρηση κατέγραψε μια εν δυνάμει κοινωνική πλειοψηφία που δεν τρομοκρατείται με το ενδεχόμενο της εξόδου από την ευρωζώνη, αν είναι να γλυτώσει εδώ και τώρα από την κόλαση του ευρώ. Κι αυτή η εν δυνάμει πλειοψηφία είναι σίγουρο ότι θα αυξάνεται με την επιβολή των μνημονιακών πολιτικών και του ξεπουλήματος της χώρας που απαιτούν οι δανειστές. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα είναι εκείνος που θα εκφράσει στο αμέσως επόμενο διάστημα αυτή την εν δυνάμει πλειοψηφία;
Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ικανός να εκφράσει αυτή τη δυναμική; Αν κρίνουμε επιδερμικά τα εκλογικά αποτελέσματα, χωρίς να υπολογίσουμε την συγκυρία, τότε θα έπρεπε να μιλήσουμε για την πραγματικά εντυπωσιακή άνοδο των εκλογικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος, όμως, νομίζει ότι αυτά τα εκλογικά ποσοστά «ανήκουν» στο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή έχουν δεθεί με το συγκεκριμένο κόμμα, τότε θα κάνει ένα μεγάλο και τραγικό λάθος. Η εντυπωσιακή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε για έναν βασικό λόγο: γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του εκλογικού σώματος τον θεώρησε ως την πιο εύκολη εκλογική επιλογή που θα μπορούσε να του εξασφαλίσει μια έστω στοιχειώδη ανακούφιση από τα απανωτά κατάγματα στη ζωή και στη δουλειά του που του επιφέρουν οι μνημονιακές πολιτικές. Τον ψήφισε για να βγει στην κυβέρνηση και να τον σώσει από τα χειρότερα του μνημονίου. Δεν τον ψήφισε για να γίνει κοινοβουλευτική αντιπολίτευση. Από την στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν του είναι ωφέλιμος ως κυβέρνηση, τότε γιατί να του είναι ωφέλιμος ως αντιπολίτευση; Ή μήπως νομίζει κανείς ότι ο κόσμος που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και ο κόσμος που δεν ψήφισε, αλλά βρίσκεται σε τροχιά αντιπαράθεσης με τις κυρίαρχες επιλογές, θα περιμένει πότε και όποτε γίνουν ξανά εκλογές για να τον ξαναψηφίσει;
Τα αποτελέσματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μεν η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη, αλλά ταυτόχρονα και η μεγάλη απογοήτευση του ψηφοφόρου. Η χαρά του κομματικού γραφειοκράτη γιατί ο κομματικός μηχανισμός εξασφάλισε μεγαλύτερη κρατική επιχορήγηση, θέση αξιωματικής αντιπολίτευσης με ότι αυτό συνεπάγεται για τα δούναι-λαβείν με τους έξω και κυρίως για τις χρηματοδοτήσεις εξ ΕΕ. Η απογοήτευση του ψηφοφόρου γιατί δεν μπόρεσε να εισπράξει ούτε καν μια προσωρινή ανακούφιση από τα χαράτσια και τις αρπακτές του μνημονίου. Η ελπίδα του αποδείχθηκε χωρίς αντίκρισμα.
Γιατί όμως δεν πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει κυβέρνηση; Μήπως φταίνε οι εκλογείς που δεν τον ψήφησαν; Και βέβαια όχι. Μην ξεχνάμε ότι υπήρξε ένα 37,5% αποχή εκ του οποίου οι μισοί και πάνω είχαν ψηφίσει στις εκλογές του Μαΐου, αλλά τώρα δεν τους γέμισε ελπίδα ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όμως τους τρομοκράτησε και η κυρίαρχη προπαγάνδα. Γιατί; Τι έγινε; Ο ΣΥΡΙΖΑ απέτυχε γιατί ήθελε να αποτύχει. Στόχος της ηγεσίας του εξαρχής ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση και όχι η κυβέρνηση. Γι’ αυτό και δεν απαντούσε στα δύσκολα. Ούτε έπαιρνε θέση για το χρέος, την δημοσιονομική στενότητα, την κρίση ρευστότητας, κοκ, που απαιτούσαν πρόγραμμα μέτρων άμεσης απόδοσης, μέσα στους επόμενους 2-3 μήνες. Εξέδωσε ένα πρόγραμμα, το οποίο ήταν εξαρχής σχεδιασμένο με όρους αντιπολίτευσης και όχι με κριτήριο την κατάκτηση της διακυβέρνησης με σκοπό να αντιμετωπιστεί η καταστροφή από την πρώτη κιόλας ημέρα. Η εκνευριστική αυτή τακτική επέτρεπε να κολλά στον τοίχο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κάθε δευτεροκλασάτος μνημονιακός πολιτικάντης ρωτώντας το γνωστό, «τι θα κάνετε τώρα που δεν έχει λεφτά το ταμείο.»
Το ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε την διακυβέρνηση της χώρας φαίνεται και από το γεγονός ότι αρνιόταν πεισματικά να ανοίξει μέτωπο με τους ευρωκράτες και την ΕΕ. Κι όχι μόνο αυτό. Όσο οι κλεπτοβαρόνοι του ευρώ πίεζαν εκβιαστικά, τόσο υποχωρούσε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας ανοιχτός εκβιασμός από την ευρωζώνη και τις ΗΠΑ δεν απαντήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό επέτρεψε να λειτουργήσει ο εκβιασμός της κοινής γνώμης στην Ελλάδα χωρίς ουσιαστικό αντίπαλο. Ο ψηφοφόρος κλήθηκε να επιλέξει τι φοβάται περισσότερο: τα ήξεις-αφίξεις του Τσίπρα και των δικών του, ή τον Σαμαρά και την ευρωζώνη. Πολλοί που δεν γούσταραν ούτε το ένα, ούτε το άλλο, επέλεξαν να πάνε για μπάνιο την ημέρα των εκλογών, παρά να τους κοροϊδεύουν έτσι οι κομματικοί δελφίνοι της εξουσίας. Κι αυτοί ήταν τελικά που έκριναν το εκλογικό αποτέλεσμα σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Επιπλέον, φάνηκε κι ο αληθινός λόγος που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πλάσαρε το γνωστό παραμύθι ότι δήθεν διέθετε σχέδιο Β, σε περίπτωση που οι ευρωκράτες δεν ενέδιδαν στις αντιμνημονιακές απαιτήσεις της νέας κυβέρνησης. Η αλήθεια ήταν ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ούτε σχέδιο Β διέθετε, ούτε καν σχέδιο Α.. Ο στόχος της ήταν εξαρχής να ξεγελάσει όσους περισσότερους ψηφοφόρους μπορούσε για να βγει αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά όχι να πάρει την κυβέρνηση. Κι έτσι τους πουλούσε την προσδοκία ότι δήθεν ήταν διατεθειμένη να προχωρήσει ως το τέλος την σύγκρουσή της με την ευρωζώνη, αν αυτή δεν αποδεχόταν την ακύρωση του μνημονίου.
Τέλος, αν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε πραγματικά να υπάρξει μια αντιμνημονιακή κυβέρνηση θα φρόντιζε από την αρχή να υπάρξει η πιο πλατιά παλλαϊκή συσπείρωση. Ένα αληθινά παλλαϊκό μέτωπο, όπως της το είχε προτείνει ο Μ. Θεοδωράκης, όταν τον λιβάνιζε ο Τσίπρας με τον Γλέζο για να του αποσπάσουν δηλώσεις υποστήριξης. Όχι μόνο δεν θέλησαν να προχωρήσει μια τέτοια παλλαϊκή συσπείρωση, αλλά φρόντισαν να δώσουν την εκλογική μάχη επενδύοντας στο σχήμα δεξιά-αριστερά που διευκόλυνε τα μέγιστα τον Α. Σαμαρά να επικαλεστεί τα δεξιά ένστικτα της εκλογικής του επιρροής και να την τσιμεντάρει στην βάση υστερικών κραυγών με εμφυλιοπολεμικό απόηχο. Όσο περισσότερο ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ έδινε την εκλογική μάχη με το σύνθημα «ήρθε η ώρα της αριστεράς», τόσο περισσότερο αποξένωνε τμήματα του πιο συντηρητικού εκλογικού σώματος, αλλά και τμήματα αριστερών ψηφοφόρων που δικαίως θεωρούσαν το ΣΥΡΙΖΑ τόσο αριστερό, όσο και το αριστερό πόδι του Πάπα.
Η προσπάθεια της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εξαρχής να εξασφαλίσει την μονοκρατορία της σκληρής δεξιάς του πτέρυγας. Αυτή επέβαλλε τους ρυθμούς, τα προτάγματα και τους όρους της εκλογικής τακτικής και με το εκλογικό αποτέλεσμα ελπίζει να παγιώσει την παντοκρατορία της μέσα από τον κομματικό μηχανισμό. Αν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες είχαν ως πρώτο στόχο να λυτρώσουν τον λαό από τα μνημόνια και τις δυνάμεις που τα εκφράζουν, τι θα έλεγαν το βράδυ των αποτελεσμάτων; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ απέκτησε ένα καλό ποσοστό, αλλά αυτό που απαιτούν οι καταστάσεις είναι ένα ευρύ μέτωπο δυνάμεων που θα διεκδικήσει εδώ και τώρα εξουσία. Σε συνθήκες όπου παίζεται η τύχη του λαού και της χώρας, ισχύει αυτό που έλεγε ο μεγάλος Ρώσος επαναστάτης του 19ου αιώνα, Χέρτσεν, «κέρδισαν, ας τους δηλητηριάσουμε την νίκη τους με την προφητεία μας, κερδίσατε μόνο και μόνο για να προετοιμάσετε τη δική μας νίκη!» Τι έλεγαν οι Δραγασάκηδες και οι Παπαδημούληδες το βράδυ της Κυριακής; Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι από εδώ και μπρος μια υπεύθυνη αντιπολίτευση και ένα «φόρουμ της αριστεράς». Γι’ αυτό σας ψήφισαν κύριοι; Για να το παίζεται νομοταγής αριστερή αντιπολίτευση;
Δυστυχώς, από τα πράγματα αποδεικνύεται ότι ο στόχος της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η ανατροπή του μνημονίου, αλλά ο εγκλωβισμός του αντιμνημονιακού ψηφοφόρου. Για να περάσει η πολιτική μνημονίου χρειάζονται δυο πράγματα: Αφενός, τήρηση των «διεθνών δεσμεύσεων» της χώρας που την μετατρέπουν εξ αντικειμένου σε «ευρωπαϊκό προτεκτοράτο» και, αφετέρου, ανυπαρξία ουσιαστικής αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης. Με την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, οι δυνάμεις της προδοσίας και του ξεπουλήματος, βρήκαν το κατάλληλο αποκούμπι τους. Βρήκαν εκείνη την δύναμη που μπορεί να τους εξασφαλίσει τα μετόπισθεν, ασκώντας αντιπολίτευση ενάντιά τους, αλλά χωρίς να αμφισβητεί τα καίρια, τις βασικές επιλογές και δεσμεύσεις της χώρας. Να ποια είναι η πρέπουσα αποστολή για όσους καταδικάζουν μεν το μνημόνιο, αλλά αρνούνται να τα βάλουν με τους δανειστές, το ευρώ και τους ευρωκράτες.
Για να επιτελέσει αυτόν τον ρόλο ο ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή για να λειτουργήσει ως μια νέα παραλλαγή του δικομματισμού με δυνάμεις εντός-εκτός και επί τα αυτά, έπρεπε η σκληρή δεξιά πτέρυγα του εν λόγω κόμματος να πάρει τα ινία. Αυτό το κατόρθωσε, όπως είπαμε, από την προεκλογική περίοδο αναγκάζοντας τις αριστερές φωνές εντός του σχηματισμού είτε να το βουλώσουν, είτε να κάνουν απίθανες κολοτούμπες. Από την άλλη ενισχύθηκε και με το ορφανό ΠΑΣΟΚ του κρατικού κορβανά και των μηχανισμών εξουσίας. Δεν είναι τυχαίο ότι η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε ιδιαίτερη πρεμούρα για να την προσεγγίσουν πρώην και νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ, γνωστά για την δράση και την εξάρτησή τους από ντόπια και ξένα κέντρα αποφάσεων, αλλά κώφευσε επίμονα σε κάθε άλλη αυθεντικά δημοκρατική, πατριωτική και αριστερή φωνή.
Τώρα η σκληρή δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ πιστεύει ότι έδεσε τον γάιδαρό της, επειδή νομίζει ότι ο κόσμος θα περιμένει πότε θα γίνουν εκλογές για να πάρει το κόμμα της 40% και έτσι να τον αποκοιμίζει όσο χρειάζεται για να περνάνε οι πολιτικές χρεοκοπίας του ευρώ. Όμως, οι καταστάσεις είναι τόσο οριακές, η ανάγκη του κόσμου για λύσεις εδώ και τώρα είναι τόσο επιτακτική, που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα μάθει πόσο γρήγορα μπορεί να ξεφουσκώσει ένα εκλογικό ποσοστό. Πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο φουσκώνει. Ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οπαδός της ευρωμασονικής ιδεολογίας των κκ. Δραγασάκη, Σταθάκη, Παπαδημούλη και λοιπών τοιούτων, αλλά ανήκει σε μια κατηγορία της κοινωνίας που όλο και περισσότερο ξεπερνά τις αναστολές και τις φοβίες της για το ευρώ και είναι έτοιμη ακόμη και για την μεγαλύτερη «ανευθυνότητα». Πολύ σύντομα οι ίδιες οι καταστάσεις και η χρεοκοπία του ευρώ, θα φέρουν την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπη με την εκλογική της βάση. Με μια εκλογική βάση που δεν την συνδέει απολύτως τίποτε, ιδεολογικά και πολιτικά. Και τότε ή ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετασχηματιστεί ως πολιτική δύναμη, ή ο κόσμος θα τον απαξιώσει μέχρι να πεις κίμυνο.
Τέλος, το εκλογικό αποτέλεσμα τιμώρησε σε βαθμό κακουργήματος όσους πίστευαν ότι η δική τους ιδεολογική και πολιτική «καθαρότητα» αποτελεί την απάντηση στα προβλήματα του κόσμου. Το ΚΚΕ έχασε την μισή εκλογική του δύναμη και κυριολεκτικά πάτωσε. Το κόμμα αυτό πληρώνει αφενός την πολιτική και ιδεολογία της ηγεσίας του, αλλά και την αδυναμία των μελών του να κατανοήσουν την περίοδο και τα καθήκοντά τους. Όποιος νομίζει ότι ο κόσμος που έφυγε από το ΚΚΕ θα γυρίσει πίσω σ’ αυτό, αυταπατάται. Έσπασε τα δεσμά μιας απίστευτης ιδεολογικής και πολιτικής μιζέριας, μιας διατεταγμένης ηττοπάθειας που έχει αναχθεί σε κορυφαίο δόγμα της ηγεσία του. Τι μας είπε η κ. Παπαρήγα για το εκλογικό αποτέλεσμα; Ότι φταίει ο κόσμος που δεν την ψήφισε. Φρόντισε μάλιστα να χαρίσει όσους ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό στρατόπεδο και να προδικάσει ότι η μάχη χάθηκε επειδή η ίδια και το κόμμα της καταποντίστηκαν. Ούτε ίχνος αυτοκριτικής, ούτε ίχνος αίσθησης της πραγματικότητας. Τι να πει κανείς. Ότι σπέρνεις, αυτό θερίζεις. Όλα τα άλλα είναι απλά δικαιολογίες.
Με τον ΑΝΤΡΑΣΥΑ δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε. Το δυστύχημα είναι ότι μέσα στο ΚΚΕ κυρίως και εν μέρει στον ΑΝΤΑΡΣΥΑ χαραμίζονται αγωνιστές που θα μπορούσαν να προσφέρουν πολλά στο λαϊκό κίνημα αυτήν την εποχή. Αρκεί να λυτρωθούν από το αλάθητο του Πάπα που ισχύει σ' αυτούς τους χώρους και να προσεγγίσουν την επιστήμη των κοινωνικών αγώνων μέσα από την συναναστροφή τους με τον απλό κόσμο και όχι μέσα από παρωχημένα εγχειρίδια "επαναστατικής θεωρίας" της κακιάς συμφοράς.
Επιστολή προς τον εκδότη και αρχισυντάκτη της Bild Kai Diekmann σε απάντηση του απολυταρχικού, μειωτικού, εκφοβιστικού και εκβιαστικού τελεσίγραφου της φυλλάδας του προς τους Έλληνες ψηφοφόρους
Του Πέτρου Αργυρίου
Αγαπητέ Kai. Είσαι εκδότης μιας φυλλάδας που απευθύνεται σε ένα περήφανο λαό, τους Γερμανούς, θεωρώντας ότι η γερμανική υπερηφάνεια θα τονωθεί ακόμη περισσότερο με την ατίμωση των Ελλήνων. Αύριο, για πολλαπλή φορά βγάζεις φύλο. Εσύ λες: Τιμούμε την ελευθεροτυπία και την ελευθερία λόγου. Ένας Έλληνας συγγραφέας σου λέει: Την ελευθεροτυπία την έχετε στο χέρι σας. Έχει διαφορά. Εσύ λες:
Το ενδεχόμενο να δοθεί στην Ελλάδα περαιτέρω οικονομική βοήθεια, απέκλεισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς, μιλώντας νωρίτερα σήμερα στο κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο της Γερμανίας ARD.
Ο κ. Σουλτς τάχθηκε υπέρ της παραχώρησης περισσότερου χρόνου για την αποπληρωμή των δανείων και χαρακτήρισε «θετικό μήνυμα» την δέσμευση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για τήρηση των υποχρεώσεων της χώρας.
«Ήδη τα 130 δισεκατομμύρια είναι πάρα πολλά λεφτά», τόνισε ο Γερμανός σοσιαλδημοκράτης, αλλά διευκρίνισε ότι «η Ελλάδα χρειάζεται περισσότερο χρόνο για την επιστροφή των δανείων» και ανέφερε ενδεικτικά το γεγονός ότι τον Οκτώβριο υπάρχουν προθεσμίες «για τις οποίες γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχουν τα χρήματα», άρα, όπως είπε, πρέπει να υπάρξει επιμήκυνση.
«Ήδη το έχει αναφέρει ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. Χρειάζονται όμως και επενδύσεις που θα δημιουργήσουν ανάπτυξη και απασχόληση. Σε αυτό το θέμα το μνημόνιο δεν είναι αρκετά σαφές και θα πρέπει να συγκεκριμενοποιήσουμε πού μπορούν να γίνουν αυτές οι επενδύσεις», σημείωσε ο κ. Σουλτς.
Τόνισε δε, όπως αναμεταδίδει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ότι «οι υποσχέσεις της ΕΕ δεν πρέπει να εξαντλούνται μόνο στο να δοθούν λεφτά και αναφέρθηκε συγκεκριμένα στην ανάγκη να δοθεί στην Ελλάδα τεχνογνωσία για να μεταρρυθμίσει την διοίκησή της, ώστε να γίνει η χώρα πιο ανταγωνιστική, αλλά και στην κατάρτιση προγράμματος δανείων για Έλληνες επιχειρηματίες».
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικώς με το τι περιμένει ο ίδιος από τον κ. Σαμαρά, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου δήλωσε: «Να μπορούμε να βασιστούμε σε αυτόν, διότι υπενθυμίζω ότι στην κυβέρνηση Παπανδρέου ο ίδιος έλεγε όχι σε όλα, σε τέτοιο βαθμό που ούτε η ίδια η Μέρκελ δεν μπορούσε να τον μεταπείσει. Τώρα παίρνει "πίστωση εμπιστοσύνης", αλλά πρέπει να αποδείξει ότι το εννοεί σοβαρά».
Οι ευρωκράτες παίζουν το τελευταίο τους χαρτί. Σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ των γερμανικών Financial Times, η ΕΕ είναι διατεθειμένη να διαπραγματευθεί με την Ελλάδα τη χαλάρωση του προγράμματος λιτότητας. Το ρεπορτάζ της FTD έχει τίτλο: «Η ΕΕ θέλει να χαλαρώσει τα δεσμά της Αθήνας» και υπότιτλο «Η Ευρώπη θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη. Γι’ αυτό η χώρα μπορεί να ετοιμάζεται μετά τις εκλογές για παραχωρήσεις – κι αυτό μολονότι οι Έλληνες έχουν προφανώς παραβιάσει και πάλι τις δεσμεύσεις τους για το πρόγραμμα λιτότητας».
Όπως σημειώνεται, η ευρωζώνη προτίθεται να διαπραγματευθεί με την Ελλάδα τη χαλάρωση του προγράμματος λιτότητας. Ανεξάρτητα από την έκβαση των εκλογών της Κυριακής, κάθε νέα κυβέρνηση θα απαιτήσει νέες διαπραγματεύσεις, ανέφεραν ευρωπαϊκοί κύκλοι. Αν κανείς θέλει να κρατήσει την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης, δεν θα μπορέσει να αρνηθεί κάτι τέτοιο. Ο
Μια μόλις ημέρα μετά τον χαμό που ξέσπασε με την Ισπανία, τα νέα για το ευρώ, την ευρωζώνη και την ΕΕ πάνε από το κακό στο χειρότερο:
Μέσα στις επόμενες ημέρες η Κύπρος φέρεται να καλεί σε βοήθεια την ευρωζώνη και έτσι να γίνεται η 5η χώρα του ευρώ που αναζητά κεφάλαια διάσωσης.
Ο Βάσσος Σιαρλής, ο υπουργός οικονομικών της Κύπρου, άφησε να εννοηθεί ότι το κρατικό ταμείο δεν μπορεί να σηκώσει την ανακεφαλαιοποίηση των εγχώριων τραπεζών, που η προθεσμία της λήγει στις 30 Ιουνίου. Κι έτσι η Κύπρος θα βρεθεί στην μέγγενη της τρόικας για 6-8 δις ευρώ, που η Κομισιόν εκτιμά ότι χρειάζεται για να «διασώσει» τις τράπεζές της. Ήρθε η ώρα να μάθουν οι Κύπριοι πόσο ακριβά θα τους στοιχίσει η κυριαρχία των τραπεζών διαμέσου του ευρώ.
Η Ιταλία είναι το επόμενο στη σειρά θύμα της κρίσης χρέους μέσα στο ευρώ. Η Citygroup προειδοποίησε το περασμένο σαββατοκύριακο ότι η ιταλική οικονομία αναμένεται να συρρικνωθεί κατά 2,5% τουλάχιστον αυτόν τον χρόνο και άλλο ένα 2% τον επόμενο χρόνο, ως αποτέλεσμα της σκληρής δημοσιονομικής λιτότητας και των περικοπών. Αυτό θα έχει άμεση επίδραση τόσο στην βιωσιμότητα του τραπεζικού συστήματος, μιας και θα μεγαλώσει ο αριθμός των δανείων που με δυσκολία εξυπηρετούνται ήδη, όσο και την βιωσιμότητα του δημόσιου χρέους της χώρας. Το δημόσιο χρέος της Ιταλίας αναμένεται να εκτιναχθεί από το 121% του ΑΕΠ που είναι σήμερα στο 137% του ΑΕΠ έως το 2014. Η Ιταλία διαθέτει το τρίτο μεγαλύτερο παγκόσμια δημόσιο χρέος σε απόλυτους αριθμούς, ύψους 1,9 τρις ευρώ και ήδη έχει σοβαρά προβλήματα δανεισμού με τα επιτόκια του 10ετούς να έχουν πάρει την ανιούσα και να βρίσκονται ήδη πάνω από το 6%. Η Citigroup ποντάρει ότι πριν το τέλος του έτους η Ιταλία θα αναγκαστεί κι αυτή να ζητήσει βοήθεια από την ευρωζώνη.
Σύμφωνα με το Reuters (11/6) οι αξιωματούχοι επί των δημοσιονομικών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν συζητήσει τον δραστικό περιορισμό των αναλήψεων από τα ΑΤΜ, την επιβολή διασυνοριακών ελέγχων και την εισαγωγή στη ζώνη του ευρώ καθεστώς ελέγχου κεφαλαίου ως ένα από τα σενάρια για την χειρότερη περίπτωση που η Αθήνα αποφασίσει να φύγει από το ευρώ. Οι αξιωματούχοι αυτοί της ΕΕ είπαν στο Reuters ότι οι ιδέες αυτές είναι μέρος ενός συνόλου εναλλακτικών σχεδίων μεγάλου εύρους. Έδωσαν έμφαση στο γεγονός ότι οι συζητήσεις αυτές γίνονται με μόνο σκοπό να είναι προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο, αντί να σχεδιάζουν μόνο για κάτι που περιμένουν να συμβεί. Αυτό που οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν θέλουν με κανένα τρόπο να φανεί είναι ότι τα σχέδια αυτά δεν έχουν να κάνουν με μια πιθανή έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ – την οποία οι ίδιοι απέκλεισαν στο Reuters– αλλά με την εγγενή αδυναμία του ευρώ και των μηχανισμών του να περιορίσουν την κρίση χρέους.
Ο τρόμος της ανεξέλεγκτης πια κρίσης του ευρώ, που δεν μπορεί να περιοριστεί με διασώσεις και μηχανισμούς στήριξης, έχει οδηγήσει τους ηγέτες της ευρωζώνης να καταστρώνουν σχέδια απορρόφησης των κρατών-μελών. Ο Μπαρόζο σε συνέντευξή του στην χθεσινή FinancialTimesυποστήριξε το πέρασμα όλων των μεγάλων τραπεζών των 27 κρατών-μελών της ΕΕ σε έναν ενιαίο ευρωπαϊκό εποπτικό μηχανισμό. Ο εποπτεύων μηχανισμός θα πρέπει να ξεκινήσει την λειτουργία του στις αρχές του επόμενου χρόνου και θα αποτελέσει «ένα πολύ μεγάλο βήμα» προς την βαθύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Κάνοντας αυστηρότερη την δημοσιονομική ολοκλήρωση στην ευρωζώνη και την εκχώρηση περισσότερης κυριαρχίας στο όνομα της στενότερης συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών μπορεί να είναι δυνατή μόνο μεσοπρόθεσμα, δήλωσε τη Δευτέρα κορυφαίος οικονομικός αξιωματούχος της ΕΕ, εκφράζοντας την ανάγκη να πιεστούν περισσότερο οι χώρες για να παραδώσουν την αυτοτέλεια και την κυριαρχία τους στην ευρωζώνη.
Σύμφωνα με το Reuters (11/6) η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και κάποιοι φορείς χάραξης πολιτικής των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχουν κάνει έκκληση και ασκούν πίεση για στενότερη οικονομική ολοκλήρωση μεταξύ των 17 χωρών που χρησιμοποιούν το ευρώ για να στηριχθεί το νόμισμα. Πρόκειται για μια διαδικασία που θα περιλαμβάνει τη διεύρυνση των αρμοδιοτήτων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στον έλεγχο των εθνικών προϋπολογισμών, αλλά και γενικότερα στην οικονομική πολιτική κάθε κράτους.
Όμως, ο Επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων της ΕΕ, Όλι Ρεν, δήλωσε ότι θα χρειαστεί χρόνος για τις χώρες να εγκαταλείψουν την εν λόγω εθνική αυτονομία, τονίζοντας τα εμπόδια για να εξελίσσεται ταχύτατα προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου. «Περισσότερη δημοσιονομική ενοποίηση θα περιλαμβάνει πιθανόν πιο ρητή εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων,» δήλωσε ο Ρεν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο. «Αυτό μπορεί να γίνει δυνατό μόνο μεσοπρόθεσμα.» Αν και βιάζει τράπεζες, αγορές, επενδυτές, κερδοσκόπους.
Οι ηγέτες της ΕΕ θα συζητήσουν στενότερη συνεργασία στις Βρυξέλλες στο τέλος του Ιουνίου, με στόχο να υπογραμμιστεί η δέσμευσή τους για το ευρώ και να πείσουν τους επενδυτές για το μέλλον της νομίσματος. Εκεί, οι ευρωκράτες αξιωματούχοι αναμένεται να θέσουν το ρητά το δίλλημα: εθνική κυριαρχία, ή ευρώ. Τι λέτε ότι θα απαντήσουν οι κομματικοί δελφίνοι της εξουσίας εκατέρωθεν του πολιτικού φάσματος σ’ αυτό το δίλημμα όταν αυτοί θεωρούν ήδη δεδομένο το ευρώ; Ή μήπως διαθέτουν planB για την περίπτωση που οι ευρωκράτες είναι ανένδοτοι; Πολύ φοβόμαστε ότι δεν διαθέτουν ούτε καν planA, απλά οι δοσίλογοι έχουν ήδη τεθεί στον αυτόματο πιλότο της τρόικας, ενώ η πλουμιστή αριστερά του κ. Τσίπρα ποντάρει σε μια μπλόφα, νομίζοντας ότι παίζει παρτίδα πόκερ με τους Μερκολαντ.