Υπάρχουν οι “ΗΠΑ”;

Εμμανουήλ Σαρίδη

Δημοσιέυω παρακάτω το άρθρο του lupo cattivo «Υπάρχουν οι ΗΠΑ;» Για την καλυτερη κατανόηση του οποίου θέλω να κάνω μια μικρή εισαγωγή.

  Μερικοί θα το έχουν αντιληφθεί, άλλοι θα το διαισθάνονται. Ζούμε σ’ έναν εικονικό κόσμο, έναν κόσμο που άγεται και φέρεται απο αόρατες δυνάμεις που λειτουργούν σαν ένα σύστημα Ιερατείου. Στον κόσμο αυτό τα περισσότερα κράτη είναι εξαρτημένα απο το Ιερατείο: Οι κυβερνήσεις τους είναι μαριονέττες, που εγκαθίστανται για να επιστατούν και όχι να διοικούν τους πολίτες τους, με σκοπό την αναπαραγωγή του Ιερατείου.

Μέσα στο σύστημα αυτό βλέπουμε έναν κόσμο να λειτουργεί όπως λειτουργεί: Τα κράτη
έχουν ένα Κοινοβούλιο ή κάτι παρόμοιο, πολιτικά κόμματα ή ηγέτες, στρατό, αστυνομία, καταστήματα όπου ψωνίζουμε, σχολεία και πανεπιστήμια, εκκλησίες, τράπεζες και γενικά όλα αυτά που συνιστούν ένα “μοντέρνο κράτος”. Το μόνο που δεν βλέπουμε, είναι οι αόρατες δυνάμεις του Ιερατείου, που βρίσκονται πίσω απο τα κράτη και κινούν τα νήματα, δηλαδή τα βάζουν να λειτουργούν έτσι, ώστε να ικανοποιούνται τα συμφέροντά τους, τα δικά τους και όχι των κρατών και των πολιτων. Οι οποίοι μένουν πάντα ανικανοποίητοι, γιατί διαισθάνονται, ότι όλα αυτά λειτουργούν όχι γι’ αυτούς αλλα για κάποιους άλλους.

  Ποιούς όμως; Τις ελληνικές τράπεζες και το μεγάλο ελληνικό κεφάλαιο, όπως δεν παύουν να μας λενε η κυρία Παπαρήγα και αυτοί που τρέχουν πίσω απ’ το κόμμα της; Την Γερμανία ή την Ευρωπαική Ένωση; Ο πολίτης σ’ αυτό το θέμα δέχεται απο κάθε πλευρά πληροφοριακές και ιδεολογικές κατραπακιές, που τον κάνουν να τα χάνει και να μην ξέρει που είναι μπρος και που πίσω. Βάζει λοιπόν σαν την στρουθοκάμηλο το κεφάλι του στην αμμο, για να μήν βλέπει και να μην ακούει αυτά που δεν μπορεί να εξηγήσει και που τον τρομάζουν.

  Η κατάσταση είναι σοβαρή, όμως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Αρκεί να βγάλουμε το κεφάλι μας απ’ την άμμο και να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε πώς λειτουργεί ο κόσμος. Και σε καμμία περίπτωση να μην ακούμε ούτε τις μπούρδες των πολιτικών, ούτε όμως και τα κελεύσματα όλων εκείνων των πατριωτικών κινημάτων και φανφαρόνων , που θέλουν, λένε, να μας σώσουν, στην πραγματικότητα όμως μας μπλέκουν μόνο σε φασαρίες που αποβένουν εις βάρος μας. Με τις φασαρίες δεν μπορούμε ποτέ να έχουμε ένα καθαρό κεφάλι για να σκεφθούμε τι πρέπει πραγματικά να κάνουμε.

  Προσωπικά είμαι της γνώμης, ότι κανένα κράτος δεν θα μας σώσει, η Γερμανία, οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Ευρωπαϊκή Ένωση ή το ΝΑΤΟ. Αν είναι να σωθούμε, θα σωθούμε απο μόνοι μας. Λαβαίνοντας υπ’ όψιν, ότι μια σχετική προστασία απο το Ιερατείο θα μπορούσε να προέλθει μόνο απο κράτη, που δεν έχουν ακόμη τελείως διαβρωθεί, απο το Ιερατείο. Η Ρωσία και η Κίνα είναι ένα σχετικό αντίβαρο απέναντί του και θα μπορούσαν να γίνουν στο μέλλον ακόμη πιό αποτελεσματικότερες . Και σ’ αυτό τον συσχετισμό δυνάμεων θα μπορούσε ίσως να αποκτήσει η Ελλάδα κάποιες δυνατότητες πολιτικών ελιγμών.

 Και τώρα το άρθρο «Υπάρχουν οι ΗΠΑ;»
του lupo cattivo

(η μετάφραση δική μου)

Τουλάχιστον τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης θα έπρεπε να το έχουν κατανοήσει και να γράφουν

• Δεν υπάρχουν οι “ΗΠΑ”, γι’ αυτό θα πρέπει να μπαίνουν σε εισαγωγικά

Οι παλιές ΗΠΑ κατελήφθησαν πλήρως το 1913-14 από το ισραηλινό λόμπι, στην πραγματικότητα απο τον Rothschild σε συνδυασμό με τα σιωνιστικά στρατεύματά του.
Οι ούτως λεγόμενοι Αμερικανοί (όλοι οι μη-Σιωνιστές – εκτός πιθανόν από μη σιωνιστές, που για οπορτουνιστικούς λόγους ή λόγω αυτοάμυνας / δειλίας / αυτοσυντήρησης έκλεισαν μια Φαουστιανή συμφωνία με τους οπαδούς του Rothschild), γίνονται λόγω παχυσαρκίας και ενός συστήματος ασθενειών σε σκλάβους εργασίας για όσο διάστημα είναι ικανοί να εργάζονται.
Όσα εγκλήματα διεπράχθησαν τα τελευταία 100 χρόνια στις «ΗΠΑ», διεπράχθησαν από Σιωνιστές, οι οποίοι γι’ αυτό χρησιμοποίησαν συχνά και καταχρηστικά Αμερικανούς σαν μισθοφόρους, χωρίς αυτοί να το αντιλαμβάνονται.

• Δεν υπάρχει η “Γερμανία”, γιατί αυτή κατελήφθη το 1945 πλήρως με το τέχνασμα του «Ολοκαυτώματος” απο τους Σιωνιστές του Rothschild,
αφού την φέρανε κατά τα προηγηθέντα 30 έτη στην επιθυμητή θέση – την οδήγησαν στο σφαγείο. 

• Δεν υπάρχει η «Μεγάλη Βρετανία» ούτε η «Βρετανική” Κοινοπολιτεία, γιατί αυτή κατελήφθη ήδη απο τις αρχές του 19ου αιώνα από τον Rothschild
Όχι χωρίς λόγο είπε ο Nathan: “Δεν με νοιάζει ποιά μαριονέτα κάθεται στο θρόνο ….” 

• Δεν υπάρχει η “Γαλλία”
παρα το ότι η εθνική περηφάνεια των Γάλλων ήταν για πολύ καιρό συνώνυμο της μεγάλης Ελευθερίας και της σχετικής ανεξαρτησίας απο τις “ΗΠΑ” (κατι που δεν σημαίνει όμως ότι οι σιωνιστικοί στρατηγοί του Rothschild δεν είχαν την “αόρατη χείρα” τους στο παιχνίδι), γιατί και η Γαλλία στις αρχές του 19ου αιώνα μόνο με τα κρατικά ομόλογα του Rothschild απέφυγε την πτώχευση.  

• Δεν υπάρχει το “Βέλγιο”
επειδή αυτή η χώρα, με έναν βασιλιά της ευμένειας του Rothschild, δημιουργήθηκε μονο για να χρησιμοποιηθεί ως καταλύτης ή βρετανικό ρήγμα διχασμού στην Ευρώπη.  

Δεν υπάρχει πλέον καμμία “Ιταλία”, καμμία “Αυστρία”, “Ιρλανδία”, “Ελλάδα”, “Ισπανία”, “Πορτογαλία”, “Πολωνία” ή “Φινλανδία”.

Ο κατάλογος αυτός των πρώην εθνών θα μπορούσε να συνεχιστεί επ ‘αόριστον. Το σύνολο των «εθνικών κρατών» υπάρχει μόνο ως αποκύημα της φαντασίας μας, για την δημιουργία αντιπαλότητας μεταξύ τους ή για να τα βάζουμε να μαλώνουν μεταξύ τους 

• Δεν υπάρχει μια “Ευρωπαϊκή Ένωση”
Γιατί δεν υπάρχει πλέον η Ευρώπη. Όλα τα κράτη-φαντάσματά της Ευρώπης κυβερνώνται, τύποις, για ενα περιορισμένο χρονικό διάστημα απο διορισμένους κυβερνήτες. Είναι όπως στις Βερσαλλίες: Σιωνιστικοί, λεγόμενοι πολιτικοί, που στην πραγματικότητα είναι μόνο υπάλληλοι, μεταμφιέζονται παίρνοντας μια εθνική ταυτότητα για να κρύψουν την πραγματική σιωνιστική ταυτότητά και εθνικότητα τους. Για το λόγο αυτό γίνονται εικονικές μάχες μεταξύ πολιτικών, οι οποίοι μόνο φαινομενικά έχουν διαφορετικές εθνικότητες, αλλά ένα κοινό σιωνιστικό συμφέρον, για να αποκρύψουν την πραγματική παγκόσμια κυριαρχία τους.  

• Δεν υπάρχει το «Βατικανό»
Διότι η Καθολική Εκκλησία εξαρτάται από το 1823 απο την τραπεζική διαχείριση του Rothschild.
Ακόμα κι αν κάποιος ήθελε να απαλλαγεί από αυτήν, δεν είναι αυτό δυνατόν, γιατί δεν υπάρχει σήμερα κανένας «έμπειρος» τραπεζίτης που δεν προέρχεται από το τραπεζικό σύστημα του Rothschild. 

• Δεν υπάρχει πλεον η “Αίγυπτος”, η “Σαουδική Αραβία”, η “Τυνησία”, το “Ιράκ” ή το “Αφγανιστάν”. 

Χώρες, που ίσως μπορέσουν να απελευθερωθούν απο τον ασφυκτικό κλοιό του Rothschild είναι: 

• Η Ελβετία, εάν οι πολίτες της προσέξουν πολύ καλά και διώξουν όλους τους Σιωνιστές απο την χώρα τους
• Η Ρωσία
• Η Κίνα
• Η Βενεζουέλα
• Ο Ισημερινός
• Η Βραζιλία
• Η Αργεντινή
• Η Λιβύη
• Η Συρία
• Ο Λίβανος
• Η Τουρκία 

Χώρες, που πραγματικά υπάρχουν:

• Ιράν, Βόρεια Κορέα, Σουδάν, Ζιμπάμπουε, Κούβα 

Και για να γίνουν τα πράγματα ακόμη χειρότερα, υπάρχει και μια χώρα, που δεν θα έπρεπε να υπάρχει, η χώρα του Rothschild, το ΙΣΡΑΗΛ.

Αν αυτό γίνει απο όλους κατανοητό, τότε δεν θα υπήρχε πλέον ανάγκη να δημοσιεύονται τέτοια ανόητα άρθρα όπως αυτό που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Sächsiche Zeitung”, με πληροφορίες που δεν πέρασαν απο το φίλτρο του ειδησεογραφικού πρακτορείου DPA του Rothschild:

Η είδηση:

Σε ποιόν ανήκουν το Deutsche Börse (το Γερμανικό χρηματιστήριο) και το NYSE;

Frankfurt / Νέα Υόρκη. Οι φόβοι πολλών Αμερικανών, ότι η Wall Street θα καταλήξει ύστερα από τη συγχώνευση του Γερμανικού Χρηματιστηρίου και της NYSE στο Euronext στα χέρια των “Γερμανών” είναι αδικαιολόγητοι. Τουλάχιστον αυτό φαίνεται απο την ιδιοκτησιακή δομή των δύο εταιρειών:

Το Deutsche Börse AG (η εταιρία Γερμανικό Χρηματιστήριο) βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό σε ξένα χέρια. Σύμφωνα με τα τελευταία δημοσιευθέντα στοιχεία (τέλη 2009), οι επενδυτές απο την Γερμανία κατέχουν μόνο το 17 τοις εκατό των μετοχών της Dax. Σχεδόν τα δύο τρίτα βρίσκονται σε αγγλο-αμερικανικά χέρια: Ηνωμένες Πολιτείες 41 τοις εκατό, Ηνωμένο Βασίλειο 23 τοις εκατό. Συνολικά, το 96 τοις εκατό των μετοχών ανήκουν σε θεσμικούς επενδυτές, όπως ασφαλιστικές εταιρείες, επενδυτικές τράπεζες και εταιρείες επενδύσεων χαρτοφυλακίου.

Το NYSE Euronext, που δημιουργήθηκε το 2006 ως μια αμερικανο-ευρωπαϊκή εταιρεία, είναι σίγουρα σε αμερικανικά χέρια. Οι μεγαλύτεροι μέτοχοι του είναι οι εταιρείες επενδύσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες, με το T. Rowe Price στην κορυφή (7,5 τοις εκατό). (DPA)  

Η είδηση αυτή μεταφρασμένη σημαίνει: Οι “Αμερικανοί” δεν έχουν την παραμικρή ιδέα, ότι δεν σημαίνει απολύτως τίποτε το εαν το “γερμανικό” ή το “αμερικανικό” Χρηματιστήριο βρίσκεται σε “γερμανικά” ή “αμερικανικά” ή σε άλλα κάποια χέρια, διότι σε όλες τις περιπτώσεις είναι οι Σιωνιστές (που συνήθως έχουν σαν πρώτο ένα ισραηλινό διαβατήριο) αυτοί που τα κατέχουν.  

Δεν υπάρχουν “αγγλο-αμερικανοί” επενδυτές, που να μην ανήκουν στην ομάδα των Σιωνιστών του Rothschild.  

Το NYSE της Wall Street δεν βρίσκεται σε “αμερικανικά”, αλλά σε σιωνιστικά, ισραηλινά χέρια. 

Έτσι μας παρουσιάζεται καθημερινά ένα ειδησεογραφικό πάρε-δώσε, που στην πραγματικότητα είναι μόνο ένα αλησβερίση μεταξύ των σιωνιστικών φατριών με σκηνοθεσία Rothschild, το βλέπει κανείς αν ρίξει ένα βλέμμα στο “χρηματιστηριακό γίγνεσθαι” και στις λεγόμενες «χρηματιστήριο» και το λεγόμενες “αγορές”. 

Πηγή: Lupo Cattivo Βlog

berlin-athen