Οι βασιλείς είναι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου

Μαζί με τους βασιλικούς, ποτίστηκαν και οι τηλεοπτικές γλάστρες. Ο γάμος του Νικόλαου (σκέτο) με την κυρία Τατιάνα (κάτι), ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Φώτα, κάμερες, μακιγιάζ (πολύ μακιγιάζ) και επαγγελματισμός. Όχι από τους παπαράτσι, αλλά από τις βασιλικές οικογένειες. Ήξεραν πού να σταθούν, πώς να σταθούν,πότε να σταθούν. Είναι δεδομένο ,πως η εποχή που οι βασιλικές οικογένειες ακόνιζαν σε υπόγεια κάτι περίεργα εργαλεία βασανισμών ή προέτρεπαν το πλήθος να φάει παντεσπάνι αν δεν έχει ψωμί είναι παρελθόν. Δεν κινδυνεύουμε να ανέβει η χοληστερίνη μας από τις συνταγές της Μαρίας Αντουανέτας. Οι σύγχρονοι βασιλιάδες είναι όλοι τους της υγιεινής διατροφής. Αθλητικοί, ευθυτενείς και γλεντζέδες. Από τον Φίλιππο της Αγγλίας ως τον Φίλιππο τον ντόπιο το έχουν το χορευτικό. Πώς τα προλαβαίνουν όλα αυτά δεν μπορώ να καταλάβω. Και μανικιούρ και πεντικιούρ και γυμναστήριο και σκάνδαλα .

Η ελληνική δε βασιλική οικογένεια, ήταν πρωτοπόρος της λιτής διατροφής. Ψωμί, ελιά και Κότσο βασιλιά. Μόνο. Για τους άλλους βέβαια. Γιατί η βασιλική οικογένεια,έτρωγε , έπινε, έκλεβε και καθόριζε το μέλλον του τόπου σε συνεργασία πάντα με Άγγλους , Αμερικάνους , Γερμανούς κλπ.

Ας σοβαρευτούμε όμως. Οι σύμβουλοι επικοινωνίας που πρότειναν στον Κωνσταντίνο Γκλύξμπουργκ να στήσει αυτή την γαμήλια παράτα σε καιρούς κρίσης, προφανώς αγνοούσαν την ελληνική ιστορία και θεοποίησαν την εικόνα. Οι απαστράπτουσες ως χρυσοκάνθαροι κυρίες των τιμών που επιχείρησαν να ταυτίσουν την πρώην βασιλική ελληνική οικογένεια με το life style, τη showbiz και το Χόλιγουντ μάλλον πέτυχαν το αντίθετο. Τώρα, όπως και τότε, οι βασιλιάδες τρώνε , πίνουνε, αλληλοδανείζονται δόξα και τίτλους, απονέμουν στον εαυτό τους δικαιώματα, όταν ο λαός πεινάει. Σωστή απεικόνιση της «βασιλικής» πραγματικότητας.

Το 1962 η θεία του Νικόλαου είχε παντρευτεί κι αυτή μεγαλοπρεπώς, δεχόμενη ως προίκα τα δώρα που αναγκαστικά την έφτιαχναν επί χρόνια ορφανά παιδιά στα Ιδρύματα της βασσιλομήτωρος. Και τότε άσχημες εποχές, αλλά πάλι για τους άλλους.

Δεν ξέρω τι κάνουν οι άλλοι βασιλικοί οίκοι του κόσμου. Φαντάζομαι τα ίδια. Αποκτούν δεξιότητες στον καθαρισμό πορτοκαλιού με μαχαίρι και πιρούνι και άλλα βιοποριστικά που ο κύριος Ζαμπούνης κατέχει σίγουρα καλύτερα από μένα. Επίσης αλληλοδιασταυρώνονται προσπαθώντας να πετύχουν τον καλύτερο συνδυασμό ράτσας και προίκας. Κι όταν βαρεθούν το ρίχνουν στα σκάνδαλα. Κάπως έτσι διαιωνίζονται τα παραμύθια. Έχει πάντως τη χάρη του να υπάρχουν δυο τρεις βασιλιάδες στην Ευρώπη δίπλα στους πέντε έξι φίλαρχους της Αφρικής που φοράνε κορώνα και κρατάνε σκήπτρο.

Στην Ελλάδα όμως δεν έχει κανένα γούστο. Ο Κωνσταντίνος που δεν θέλει για κανένα λόγο να τον αποκαλούν Γκλύξμπουργκ, αφού έκανε σοβαρές προσπάθειες να πείσει πως έχει το όνομα του Κωνσταντίνου του Παλαιολόγου και όχι κάποιου θείου του δούκα της Ρωσίας (Δούκας και ο ίδιος της Σπάρτης, μάλιστα) έπιασε το νόημα των καιρών και το έριξε στο απολιτίκ. Λάμψη και γοητεία. Μπήκαν λοιπόν σε ένα καζάνι βασιλόφρονες, ιδεολογικά ζόμπι, επιχειρηματίες, celebrities, και κανάλια για να φτιάξουν ένα μίγμα ανοχής της βασιλίας. Με το αζημίωτο βέβαια. Γιατί δεν ξέρω αν έχει ο Θεός, αλλά ο τέως έχει σίγουρα. Απο τα κλεμμένα δεκαετιών

Ας αφήσουμε πόσο γελοίο και αντιδημοκρατικό είναι να δουλεύει μια χώρα για να ταΐζει πέντε κηφήνες που τρώνε, πίνουνε και διαπρέπουν στην κατάβαση πλαγιάς με αλεξίπτωτο ή την τοξοβολία και το μπαλέτο. Στην Ελλάδα η βασιλική οικογένεια είναι υπεύθυνη για δεινά. Και καλύτερος βασιλιάς έχει καταγραφεί αυτός που πέθανε νωρίς (Ο Αλέξανδρος από σηψαιμία).

Διχασμός, χούντες, συνωμοσίες, εξυπηρέτηση ξένων δυνάμεων ακόμη και ξένων υπηρεσιών, ήταν τα επιτεύγματα των βασιλιάδων και των βασιλισσών, στην Ελλάδα πέρα βέβαια από την κατανάλωση μπουγιαμπέσας και φουα γκρα με το κατάλληλο κουτάλι.

Η Φρειδερίκη, μητέρα του Κωνσταντίνου, γι αυτούς που δεν την ξέρουν ή προσπαθούν να την ξεχάσουν, ήταν από τα πιο μισητά πρόσωπα στην Ελλάδα. Πρόσφατα αποκαλύφθηκε πως την δεκαετία του 50, ζητούσε από τον στρατηγό Μάρσαλ να ξεκινήσει τον Γ Παγκόσμιο Πόλεμο με αφετηρία την Ελλάδα. Υπήρξε βεβαίως μέλος της ναζιστικής νεολαίας πριν γίνει βασίλισσα της Ελλάδας. Κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου προχώρησε σε παιδομάζωμα, γιατί «οι κομμουνισταί δεν ημπορούσαν να είναι γονείς» Τα παιδιά που μάζεψε γέμισαν τα ιδρύματα της βασίλισσας όπου έπλεκαν την προίκα της Σοφίας, ή πουλήθηκαν στο εξωτερικό. Μια τραγική πλευρά της ελληνικής ιστορίας που έμεινε γενικά ανεξερεύνητη

Οι παρεμβάσεις της Φρειδερίκης στην πολιτική είναι παροιμιώδεις και λέγεται πως έφτασαν μέχρι στο να χαστουκίσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Τον είχε προτείνει βεβαίως πριν η ίδια για πρωθυπουργό μετά από υπόδειξη του Αμερικάνου πρέσβη στην Αθήνα. Η βασίλισσα, όπως όλες οι βασίλισσες ήταν φιλάνθρωπη. Έχω την υποψία πως κρατούσε την Ελλάδα φτωχή για να μπορεί να κάνει φιλανθρωπίες. Μεγάλο βίτσιο αυτό

Ο γιος της Φρειδερίκης, ο Κωνσταντίνος , είναι ταυτισμένος με όλες τις συμφορές μετά την δεκαετία του 60. Από πρόθεση ή ανικανότητα, λίγη σημασία έχει (όπως και το αν είναι Έλληνας ή Δανός) οδήγησε τη χώρα σε καταστροφή. Ετοίμαζε ο ίδιος πραξικόπημα αλλά τον πρόλαβαν οι συνταγματάρχες. Όρκισε τους χουντικούς και μετά δήλωσε "Είμαι βέβαιος ότι με την ευχήν του Θεού, με την προσπάθειαν υμών και προπαντός με την βοήθειαν του λαού, θα επιτευχθή ταχέως η οργάνωσις Κράτους Δικαίου, μιας αληθούς και υγιούς Δημοκρατίας”. Με όλα αυτά εννοούσε τον Παπαδόπουλο και τον Παττακό. Η ευφυΐα του είναι τέτοια, που στις σύγχρονες συνεντεύξεις του υποστηρίζει πως ήταν εναντίον της χούντας και αυτό φαίνεται απ το ότι δεν γελούσε όταν φωτογραφιζόταν με τους χουντικούς! Ακόμη και όταν εκδιώχθηκε από τη χούντα συνέχιζε να παίρνει τον μισθό του. Πάλι στις σύγχρονες συνεντεύξεις του δηλώνει πως στο εξωτερικό έκανε κρυφό αγώνα εναντίον της χούντας. Τα αρχεία όμως των μυστικών υπηρεσιών της Αμερικής και της Γερμανίας είναι γεμάτα από αναφορές πρεσβευτών που ενημέρωναν πως ο Κωνσταντίνος ζητούσε από τους ξένους να μεσολαβήσουν για να επιστρέψει στην Ελλάδα χωρίς όρους και ζητούσε από τον Παπαδόπουλο να δεχθεί να τον συναντήσει.

Η ιστορία των Γκλύξμπουργκ έχει καταγραφεί. Μπορεί να το έχουν ρίξει στον καλαματιανό, ενίοτε και στο ζεϊμπέκικο, αλλά τα πράγματα δεν αλλάζουν. Μια εκατοστή συνολάκια, ομορφούλες και τροφαντές πριγκίπισσες και καμιά δεκαριά δημοσιογράφοι που προσφέρουν υπηρεσίες «ανοιχτού» μυαλού και τσέπης, δεν μεταστρέφουν τα πράγματα. Ούτε διάφοροι εθνικόφρονες που σιχαίνονται τους αλλοδαπούς και το ξένο αίμα όταν το έχουν κορώνα στο κεφάλι τους. Δεν με ενοχλεί καθόλου που η ιστορία της οικογένειας Γκλύξμπουργκ είναι Δανική. Με ενοχλεί που με μια πρακτική δανεική από τη showbiz προσπαθούν να θολώσουν την ελληνική ιστορία.

Οι βασιλείς είναι βεβαίως οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου. Κάποτε προσέφεραν φιλανθρωπίες στο λαό που κρατούσαν φτωχό. Τώρα προσφέρουν θέαμα. Όσο για τις τηλεοράσεις, πιστές στο δόγμα που θέλει το στέμμα, το αίμα και το σπέρμα να πουλάνε, γίνονται φιλικοί απέναντί τους. Προσωπικά, δεν έχω καμιά διάθεση να μάθω πώς καθαρίζεται το πορτοκάλι χωρίς να το αγγίζεις με τα δάχτυλα. Ούτε να αμφισβητήσω τον δαρβινικό κανόνα, που θέλει τους κηφήνες αργά ή γρήγορα να πεθαίνουν. Και ό,τι άχρηστο να εξαφανίζεται.

Το Κουτί της Πανδώρας  8/26/2010

Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης

Speed Cameras Blamed for 28,000 UK Road Accidents

Pocket GPS World.com - 8 Aug 2010

According to new research commissioned by motor insurance company LV, many drivers admit to "behaving erratically in front of speed cameras with thousands confessing to slamming on the brakes or looking at their speedometer as soon as a camera comes into view."

The research suggests that this behaviour could be responsible for 28,000 road accidents since speed cameras were rolled out nationally in 2001. According to LV's pollsters, ICM Research, the 1,532 drivers surveyed reported that in 1% of accidents, speed cameras were a contributory factor.

The Department for Transport's latest accident estimates reports that there have been 2.7 million vehicle accidents since 2001. ICM concluded (though we're not altogether sure how scientific this conclusion is!), that of these accidents, it is therefore likely that approximately 1% (27,900) accidents have been caused as a result of speed cameras.

The responses of the drivers polled were interesting:

* 81% said they instantly look at their speedometers instead of the road when a speed camera comes into view

* 5% admitted to braking suddenly when seeing a speed camera

* 31% said they had witnessed an accident or near miss as a result of other drivers’ erratic behaviour when faced with a speed camera

* 46% believe speed cameras divert attention away from other areas of their driving

* 11% believe that speed cameras increase their risk of an accident

* 46% believe speed cameras exist only to raise revenue for the Government

* 91% admit to exceeding the speed limit

* 15% speed on a regular basis

* 9% of drivers said they never speed

* 69% of motorists travel at an average speed of 81 miles per hour on motorways

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Μπορουμε πράγματι να αρνηθουμε να πληρώσουμε το δημόσιο εξωτερικό χρεος;

Ναι. Το έχει κάνει το Εκουαδόρ και η Αργεντινή. και οι δυο χώρες ανέκαμψαν. Η Αργεντινή άργησε να ανακαμψει γιατί το ΔΝΤ πρόλαβε και έκανε ζημιά στη χώρα. Αντιγράφω από το άρθρο του Δ. Καζάκη:

"Τελευταίο παράδειγμα είναι το Εκουαδόρ, το οποίο τον Δεκέμβρη του 2008 ανακοίνωσε πλήρη παύση πληρωμών, χωρίς να κηρύξει πτώχευση. Ο πρόεδρος της χώρας Κορέα, αφού συγκρότησε μια διακομματική επιτροπή υπό τον γενικό εισαγγελέα της χώρας που εξέτασε το σύνολο των συμβάσεων δανεισμού της χώρας, ανακοίνωσε ότι το Εκουαδόρ δεν δεσμεύεται να πληρώσει ένα «ανήθικο και παράνομο» χρέος, που υπήρξε προϊόν ρεμούλας και κερδοσκοπίας σε βάρος του λαού του. Απευθύνθηκε επίσης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η οποία στάθηκε στο πλευρό της χώρας, αναγνωρίζοντας το δικαίωμά της να μην πληρώσει χρέη που δημιούργησαν οι προηγούμενες διεφθαρμένες κυβερνήσεις και έτσι δεν κουνήθηκε φύλλο εναντίον του Εκουαδόρ. Και μιλάμε για μια χώρα με πληθυσμό περί τα 13,6 εκατ. κατοίκους και με ΑΕΠ (2008) λίγο πάνω από το 16% του αντίστοιχου ΑΕΠ της Ελλάδας!"

Αυτό δεν σημαίνει χρεωκοπία της Ελλάδας;

Οχι. Δεν μιλάμε για χρεοκοπία. Μιλάμε για άρνηση πληρωμής χρέους που είναι προϊόν απάτης.
Αλλο είναι το "δεν έχω να πληρώσω", κι άλλο το "εχω, αλλά δε σε πληρώνω γιατί δε σου χρωστάω. Με εξαπάτησες". Το δεύτερο ΔΕΝ ειναι χρεοκοπία. Είναι καταγγελία απάτης.

Και πως θα δανειζόμαστε χρήματα; που θα βρουμε τα χρήματα για μισθούς και συντάξεις;

Δεν θα χρειαστεί να δανειστούμε χρήματα.Θα εκδόσουμε δραχμές. Απο Δημόσια κεντρική τράπεζα.
Θα πρέπει να δημιουργήσουμε και τουλάχιστον 3 δημόσιες τράπεζες. Ο χαρακτήρας τους θα είναι η εξυπηρέτηση των πολιτών και όχι η επιδιωξη αισχρού κέρδους. Θα κερδίζουν τόσο ώστε να πληρώνονται οι μισθοί των εργαζόμενων και τα έξοδα.Θα ζητήσουμε να επαναπατριστούν τα κεφαλαια, νομιμοποιημένα, ώστε να υπάρξει ένα σοβαρό απόθεμα σε ευρώ για τις διεθνείς αγορές. Λεφτά υπάρχουν που έλεγε και ο Τζέφρυ.

Δρaχμή; δεν είναι λίγο ανατριχιαστικό;

Οχι. Αν είναι να γλιτωσουμε τη χώρα μας από τα σαγόνια του ΔΝΤ. Δεν πρόκειται να πάθουμε τίποτα. Δεν μπορεί κανείς να μας πειράξει. Θα κουραστούμε, αλλά θα έχουμε μια ελπίδα να μην ξεπουληθούν όλα.


Μα η Ελλάδα δεν παράγει τίποτα. Είμαστε ουραγοί σε όλα.

Ψέματα. Είμαστε κάτοχοι της πιο όμορφης χώρας του κοσμου, με δαση, με βουνά, με παραλίες, με ποτάμια. Και της πιο πλούσιας. Το λέει τοΙνστιτούτο Γεωλογικων Μελετών Ελλάδος. Οι πιο διακεκριμένοι επιστήμονες σε ολες τις επιστήμες είναι Ελληνες. Απλώς δεν έμειναν να τους φάει η μητέρα. Να φτιάξουμε πρότυπα νοσοκομεία, και να πληρώσουμε αξιοπρεπέστατα τους Αριστους Ελληνες επιστήμονες γιατρούς, και η Ελληνική υγεία να γίνει η καλύτερη του κόσμου. Να διαφημίσουμε συστηματικά τον τουρισμό. Να επενδύσουμε στον Ελληνικό Πολιτισμό. Να απαιτήσουμε από όλη την ανθρωπότητα να σεβαστεί τις παλιές αξίες. Να επενδύσουμε στην έρευνα. Το Ελληνικό πνεύμα, πάντα βρίσκει τον τρόπο και καινοτομεί.


Οι Ευρωπαίοι έταιροι στην Ε.Ε. δε θα απαιτήσουν την εξοδό μας από την Ε.Ε.;

Οχι. Η Ε.Ε. δε θέλει να φύγουμε από το ευρώ. Το ευρώ ήταν παγίδα για να μπορούν να ελέγχουν τις κεντρικές τράπεζες των χωρών. Και οπως ειπε και ενας αργυραμοιβός κάποτε: "Ασε με να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα μιας χώρας, και δε με νοιάζει ποιος γράφει τους νόμους." Παράδειγμα χώρας που το εκανε είναι η Ισλανδια. Ο Δημήτρης Καζάζης το περιέγραψε εξαιρετικά:

"Δείτε για παράδειγμα τι γίνεται με την Ισλανδία. Η χώρα αυτή, ένα νησί στο βόρειο αρκτικό, παρά το γεγονός ότι είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Ζώνης και μέλος του ΝΑΤΟ, οι ξεσηκωμένοι Ισλανδοί δεν επιτρέπουν στις κυβερνήσεις τους να διαπραγματευτούν το χρέος της χώρας, το οποίο σημειώτεον είναι ιδιωτικό, δηλαδή των ιδιωτικών τραπεζών, που όμως έχει αναγνωρίσει το επίσημο κράτος ως εξωτερικό χρέος της χώρας. Και παρά το γεγονός ότι η άρνηση αυτή τινάζει στο αέρα τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά κεκτημένα» (ελευθερία κίνησης κεφαλαίου, ανταγωνισμός, κοκ) η ΕΕ ούτε που σκέφτεται να αρνηθεί την ένταξη της Ισλανδίας στους κόλπους της με βάση την αίτηση που έκανε η χώρα αυτή τον Ιούλιο του 2009.

Βέβαια το διευθυντήριο της ΕΕ ποντάρει στο ότι η ένταξη της Ισλανδίας θα την αναγκάσει να υποταχθεί στις απαιτήσεις των Βρετανών, Γάλλων, Γερμανών και Ολλανδών για αποζημιώσεις. Αυτό όμως που δεν υπολογίζουν είναι ότι οι Ισλανδοί αν και φιλικά διακείμενοι προς την ΕΕ μέχρι πριν ένα χρόνο, σήμερα ούτε που θέλουν να ακούσουν για ΕΕ, ευρώ και ΟΝΕ."

Θυμίσου επίσης ότι δεν είμαστε απομονωμένοι στην Ευρώπη. Οι λαοί έχουν αντιληφθεί ότι θα έχουν την ίδια μοίρα με εμάς. Και τα μάτια τους είναι στραμένα επάνω στην Ελλάδα. Αν οι Ελληνες αντιδράσουν με πολιτική ανυπακοή, τότε θα το κάνουν ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΑΟΙ. Και η Ελλάδα θα παίξει ιστορικό ρόλο για μια ακόμη φορά. Ηρθε η ώρα να δείξουμε αν είμαστε από χρυσό ή από άνθρακα.

Και οι επιχειρήσεις;

Οι δημόσιες, που έχουν χρέος προς το εσωτερικό της χώρας, θα ρυθμίσουν τα χρέη τους στις νέες δημόσιες τράππεζες. Για τις ιδιωτικές, όπου τα χρέη είναι αδύνατο να αποπληρωθούν, θα διαγράφονται. Θα δωθεί μια ευκαιρία για μια νέα αρχή.

Αυτά που λες είναι κουμουνιστικά.

Το βρήκες το καρτελάκι. Οχι δεν είναι καθόλου κομουνιστικά. Είναι ΕΞΩ από το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα. Το θέμα δεν είναι να απολαμβανουν όλοι τα ίδια. Ο άριστος γιατρός που θα με χειρουργησει, δεν μπορεί να απολαμβάνει το ίδιο με αυτον που βαριέται να σκεφτεί και δουλευει ως πωλητής σε μαγαζί με παπούτσια. Θα πρέπει όμως να καλιεργηθεί μια κοινωνική ζωή, που να επιτρέπει και στους δυο να υπάρχουνε. Ο πωλητής δικαιούται να εργάζεται και να έχει ένα σπίτι, ένα εξασφαλισμένο ελάχιστο εισόδημα που να του επιτρέπει να ζει αξιοπρεπώς την οικογένεια του. Να ζήσει την οικογένειά του. Χωρίς να εργάζεται η γυναίκα του. Χωρίς να του βγαίνει το λάδι. Και όχι να εργάζονται και οι δυο γονείς, και να μεγαλώνουν τα παιδιά χωρίς γονείς. Ο γιατρός θα έχει ακριβό αυτοκίνητο, και ακριβό σκάφος. Ομως θα πρέπει να τίθεται ένα όριο στις απολαύσεις. Οι απολαύσεις δεν πρέπει να τίθενται υπεράνω του ανθρώπου. Ισως το πιο δύσκολο κομμάτι να ειναι αυτό.

Με τα λεφτά που έκλεψαν τι θα γίνει;

Θα ανοιχτούν οι λογαριασμοί του κράτους. Δικαιουσαι να γνωρίζεις πως διαχειρίστηκαν τα χρήματα σου, και πως έφτασε το χρέος σε τέτοιο ύψος. Τα χρήματα αφηνουν ιχνη. Θα βρούμε ποιοί τα πήραν. Ηδη βγαίνουν στη φόρα κάθε μέρα. Να δημευτεί η περιουσία των πολιτικών, επιχειρηματιών ή οποιονδήποτε άλλων που αποδεδειγμένα συμμετειχαν στην κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος.
Να σταλούν φυλακή οι κλέφτες.

Δεν θα δυσκολευτούμε πάρα πολύ;

Τα πράγματα είναι δύσκολα έτσι κι αλλιώς. αν αρνηθούμε το χρέος, θα δυσκολευτούμε αρκετά, αλλά θα ανακάμψουμε γρήγορα. Θα πρέπει φυσικά να πολεμίσουμε πολύ σκληρά.
Αν δεν κάνουμε τίποτα, θα βυθιστούμε στο σκοτάδι της ύφεσης, θα συμμετέχουμε σε σχεδιασμένα και μη επεισόδια, και θα μπούμε σε καταστάσεις πολύ πολύ δύσκολες όταν θα έρθει στην Ελλάδα κλητήρας για κατάσχεση δημόσιας Ελληνικής γής. Αυτής με το χρυσό μήπως;

Και τι πρέπει να κάνω για να γίνουν όλα αυτά;

Να βάλεις στην άκρη τις διαφορές σου με τον συνέλληνα. Να μην σε ενδιαφέρει για λίγο ότι δεν είναι εργατης, δεξιός, ότι είναι παοκτσής, ότι έχει πολλά λεφτά, ότι δεν έχει, ότι δεν φαίρεται πολύ χριστιανικά, ότι ειναι αριστερός, ότι φαίρεται σαν γουρούνι. Ξέχνα αυτά που σε χωρίζουν από τους υπόλοιπους Ελληνες. Για λίγο. ΘΥΜΗΣΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΛΙΓΟ ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ.
Μας ενώνει κοινή ιστορία, κοινός πολιτισμός, κοινή κληρονομιά. Η Ελλάδα.
Ελπίζω να μην αφήσεις να μας κλέψουν μπροστά στα μάτια μας αυτό που νόμιμα δικαιούμαστε.


Ενώσου μόνο για λίγο με τον Ελληνα, χωρίς να ρωτάς τι πιστεύει για την πολιτική, τη θρησκεία, τη σεξουαλικότητα, το ρατσισμό, τον οικουμενισμό, και όλα γενικά τα σε -ισμό.

Και όταν σου πούμε, κατέβα στο δρόμο με προκήρυξη που θα λέει μόνο:


ΑΡΝΗΣΗ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ Δ.Ν.Τ.

ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩ.

ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ GOLDMAN SACHS ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ.

Θα δοκιμάσεις μια κινητοποίηση διαφορετική. Δεν θα κατέβεις στους δρόμους να φωνάζεις. ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΑΠΛΩΣ ΑΝΥΠΑΚΟΥΟΣ. Χωρις φωνές, συνθήματα, και γιουχαίσματα. Απλώς αποφασισμένος ότι αυτή τη φορά δε θα τα παρατήσεις. Θα μείνεις εκεί μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά σου. Δε θα πας σπίτι σου μεχρι να γίνουν τα αιτήματα δεκτά.

Μια περιγραφή της πολιτικής ανυπακοής είναι αυτή.


Προφανώς θα πρέπει να πέσει η σημερινή κυβέρνηση;

Προφανώς.


Και πώς θα εξασφαλίσουμε ότι δε θα έχουμε πάλι ξανά τα ίδια με τους νέους πολιτικούς;

Αυτή είναι μεγάλη ιστορία. Αναλύεται στον ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΗ.

Θα τελειώσω με ένα ακόμη απόσπασμα από γραπτά του Δ. Καζάζη.

"...Ο Ελληνικός λαός έχει αποδείξει στην ιστορία του ότι για να κατακτήσει μια ελεύθερη και δημοκρατική Ελλάδα είναι ικανός να περάσει «δια πυρός και σιδήρου», να τα βάλει με τις πιο αντίξοες καταστάσεις και να βγει νικητής. Ποιοι είμαστε εμείς σήμερα που θα αμφισβητήσουμε την εσωτερική δύναμη και το φιλότιμο αυτού του λαού; Τι θα μας διαχωρίσει απ’ όλους εκείνους τους σύγχρονους δωσίλογους που προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι είναι διεφθαρμένος ως το κόκαλο, ακαμάτης, καλοπερασάκιας, ανίκανος για οτιδήποτε καλό και επομένως καλά κάνουν κι έρχονται οι «ενάρετοι» ξένοι να του μάθουν τρόπους με τον βούρδουλα;

Τέλος, είναι απολύτως λογικό να υπάρχουν απορίες, αμφιβολίες, προβληματισμοί, ακόμη και φοβίες για το πώς θα τα καταφέρουμε σε μια πορεία ριζικά διαφορετική από αυτήν που για δεκαετίες οι κυρίαρχες πολιτικές έχουν δρομολογήσει τη χώρα. Είναι τόσο εθισμένη η κοινωνία να εναποθέτει τις τύχες της στους κουμανταδόρους της εξουσίας, στην ολιγαρχία των αγορών και της πολιτικής, ώστε τώρα που για πρώτη φορά αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να σωθεί από την καταστροφή μόνο αν αναλάβει η ίδια τις τύχες της, είναι λογικό να δειλιάζει, να αισθάνεται αμήχανα, να νιώθει ότι ατενίζει το άγνωστο.

Η αλήθεια είναι ότι λύσεις υπάρχουν και μπορούν να βρεθούν όχι από κάποια αυθεντία, αλλά μέσα από μια συλλογική επεξεργασία και τις ιδέες που μπορούν να κατατεθούν από όλους. Όλοι μας έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλουμε στον τρόπο που μια άλλη πορεία αυτού του τόπου είναι δυνατή. Αρκεί να σπάσουμε τα καλούπια που μας έχουν επιβάλει, να απαλλαγούμε από τα ταμπού και τα δεδομένα των άνωθεν και έξωθεν μονοδρόμων. Στη οικονομία, όπως και στη ζωή, δεν υπάρχει τίποτε το a priori δοσμένο, αμετάβλητο και αδιάβλητο. Χρειάζεται απλά να ξεκαθαρίζουμε κάθε φορά τη σκοπιά από την οποία βλέπουμε τα πράγματα, το συμφέρον που πρέπει να υπηρετήσουμε με τη σκέψη και δράση μας. Τα υπόλοιπα θα βρεθούν ως προϊόν συλλογικής προσπάθειας...."

Πηγη Αριστοκρατης

Αυτό το «τζάκι»... καπνίζει εδώ και τέσσερις αιώνες!

Γράφει ο ΔΑΜΩΝΙΔΗΣ...

Από τον 16ο αιώνα η πολυκέφαλη «Οικογένεια» των Πάγκαλων, με αφετηρία το νησί των Κυκλάδων Κέα (κοινώς Τζια) διακλαδωμένη στην υπηρεσία των τότε Μεγάλων Δυνάμεων, κυρίως της Γαλλίας και της τσαρικής Ρωσίας, διαχειριζόταν, σ' ένα βαθύ φεουδαρχικό καθεστώς, όχι μόνο τις τύχες των δεκάδων χιλιάδων συμπολιτών του Σιμωνίδη, αλλά και το ακμαίο εμπόριο από και προς τη Μαύρη Θάλασσα, από την Άσπρη Θάλασσα προς την Εσπερία και τούμπαλιν.

Υπό την προστασία των ξένων το «τζάκι» των Πάγκαλων απέκτησε τίτλους… ευγενείας και διακριτό οικόσημο: Ένα κοράκι να «κατασπαράζει» ένα κομμάτι ψωμί… Από τη λατινική ονομασία των στοιχείων του οικόσημου [panis -is (pane) = άρτος, ψωμί και Gallus -i = κοράκι] προήλθε και το επώνυμο της οικογένειας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι νυν εκπρόσωπος του «τζακιού» στη νομή της εξουσίας, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, όταν διήνυε την περίοδο του αντικομφορμισμού, θητεύοντας στις υπαρξιστικές θεωρίες του γνωστού Σίμου του Ψυρρή, και έδιδε τη… μάχη κατά της τάξης του και του «κατεστημένου» με την ένταξή του στο ΚΚΕ, αναμιμνησκόμενος και το οικόσημο της οικογενείας του, έψαλλε σε μαρς ρυθμούς τον «κόκκινο παιάνα»,

«Μαύρα κοράκια
με νύχια γαμψά,
πέσαν πάνω στην εργατιά…».

Το «τζάκι» των Πάγκαλων στη διαδρομή της μακραίωνος ιστορίας του φρόντιζε εκ λόγων προνοίας (... το μέλλον γαρ αόρατον) να παρέχει τις υπηρεσίες του και στις δύο Μεγάλες Δυνάμεις (τσαρική Ρωσία και αυτοκρατορική Γαλλία). Ένα παρακλάδι της οικογένειας την περίοδο των Ορλωφικών (1770 και μετά) ταύτισε την τύχη του με τον Λάμπρο Κατσώνη και τις επιδιώξεις της Αικατερίνης της Μεγάλης στις θερμές θάλασσες.

Εγκαταστάθηκε στην τσαρική Ρωσία, φιλοδωρήθηκε από την αυτοκράτειρα με υψηλά στρατιωτικά αξιώματα και εκτεταμένες γαίες στην Κριμαία.

Το δεύτερο παρακλάδι του «τζακιού», σταθερά προσδεδεμένο στην αυτοκρατορική Γαλλία, μονοπωλούσε τις προξενικές υπηρεσίες της στην περιοχή των Κυκλάδων.

Στο σπίτι του προξένου της Γαλλίας Ν. Πάγκαλου στην Τζια φιλοξενήθηκε και ο Σατωμπριάν στο προεπαναστατικό ταξίδι του στην Ελλάδα.

Στον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1821) και ειδικότερα στην πολιορκία της Ακρόπολης των Αθηνών, συναντάμε τον Μιχάλη Πάγκαλο, επικεφαλής 80 Τζιωτών, να συμμετέχει στην πολιορκία. Να προβιβάζεται σε Πολιτάρχη της Τροπολιτσάς. Μετά την ανεξαρτησία να εγκαθίσταται στη Λεψίνα (Ελευσίνα), να προικίζεται με «εθνικές γαίες» και οι απόγονοί του να σταδιοδρομούν στον στρατό του νεοσύστατου κράτους.

Σε ευθεία γραμμή απόγονος του γαλλόφρονος αυτού παρακλαδιού του «τζακιού» των Πάγκαλων ο γνωστός μας Θεόδωρος Πάγκαλος Επιτελάρχης της Στρατιάς της Μικράς Ασίας, δημιουργός, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα του «αρχηγού της Επανάστασης του '22», Νικόλαου Πλαστήρα, της Στρατιάς του Έβρου, πρωταγωνιστής στη «Δίκη των Εξ» και την εκτέλεσή τους στο Γουδί. Και το 1925 δικτάτορας, με κινήσεις οπερετικές που λίγο έλειψε, αν δεν επενέβαινε εγκαίρως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, να χρεωθεί με πράξεις εθνικής μειοδοσίας.

Αμετανόητος εραστής της παντί σθένει εξουσίας, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος επιδίωξε στη διάρκεια της ναζιστικής Κατοχής, προσεγγίζοντας τη γερμανική πρεσβεία, να διαδεχθεί τον Κουίσλιγκ Γεώργιο Τσολάκογλου στην πρωθυπουργία!

Στη μακρά σειρά των αμαρτημάτων του Θεόδωρου Πάγκαλου του Πρεσβύτερου και η συμβολή του, ομού μετά του Στυλιανού Γονατά και του Κουίσλγκ Ιωάννη Ράλλη, στη δημιουργία των διαβόητων «Ταγμάτων Ασφαλείας» την περίοδο της Κατοχής!

Βεβαίως, ουδείς ασπάζεται τις αποτρόπαιες θεωρίες περί συγγενικών ή ακόμη και σε επίπεδο «τζακιού», ευθυνών του Θεόδωρου Πάγκαλου του Νεώτερου, εγγονού, ως γνωστόν, του συνονόματου Θεόδωρου του Πρεσβύτερου. Ο καθείς κατά τα έργα του…

Ξενίζει, όμως, σε μια δημοκρατική κοινωνία να αναβιώνουν εμμέσως πλην σαφώς τα «τζάκια», και κατά τη σύγχρονη εκδοχή, οι «φαμίλιες», και από κοινού συμφέροντος ορμώμενα, να δεικνύουν τέτοιο βαθμό αλληλεγγύης, ώστε να προωθούνται στο προσκήνιο και να διαιωνίζονται «κοινοβουλευτικές μοναρχίες», με την αντίληψη είτε της «Θεωρίας του Κηπουρού» [= Ο μονάρχης κέκτηται (;) το δικαίωμα να χρίζει πρωθυπουργό και τον κηπουρό του…], είτε οι «Φαμίλιες» με τις διασυνδέσεις που διαθέτουν στους πόλους εξουσίας και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης να προωθούν σε πρώτο πλάνο στενούς συγγενείς σε θέσεις εξουσίας.

Μάλιστα, ο χρησμός της συζύγου του αντιπροέδρου της κυβέρνησης (με ποιες δημοκρατικές διαδικασίες άραγε και δη σ' ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα, ως θέλει να αποκαλείται το Νεο-ΠΑΣΟΚ του Γ.Α. Παπανδρέου του Νεώτερου;) κ. Χριστίνας Χριστοφάκη-Παγκάλου αποτελεί «Ιουδαίοις μεν σκάνδαλον, Έλλησι δε μωρία»…

Στρατιωτική Άσκηση στου Παπάγου κατά «εσωτερικού εχθρού»!!!–4 Ιούλη 2006

Θέμα Στρατευμένοι
Στρατός εναντίον «εχθρού λαού»!!!
Έγινε άσκηση καταστολής «εσωτερικού εχθρού» στο 951 Τάγμα στου Παπάγου!

O εχθρός δεν είναι πια προ των πυλών.
Είναι εντός των τειχών.
Όπως και αν το πάρει κανείς, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, ο εχθρός παραμονεύει εντός στρατοπέδων και ο ελληνικός στρατός προετοιμάζεται εδώ και καιρό για τις κατασταλτικές του εφορμήσεις εναντίον του «εσωτερικού εχθρού» ο οποίος απειλεί την ασφάλεια και την ηρεμία των κρατούντων.

Είναι εκπληκτικά τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας περί ασκήσεων του ελληνικού στρατού και ειδικότερα της στρατονομίας, με αντικείμενο την καταστολή διαδηλώσεων. Η άσκηση αυτή, όπως αποκαλύφθηκε, πραγματοποιήθηκε από τις 13 ως τις 15 Ιουνίου στο 951 Τάγμα που εδρεύει στου Παπάγου.

Το ρόλο των στρατονόμων – καταστολέων είχαν στελέχη της Στρατονομίας, ενώ το ρόλο των διαδηλωτών είχαν απλοί στρατιώτες οι οποίοι μάλιστα κρατούσαν πλακάτ με την επιγραφή «ΝΑΤΟ go home» και σύμφωνα με το σενάριο της άσκησης, ήθελαν να εισβάλουν σε ελληνικό στρατόπεδο!

Δεν μιλάμε δηλαδή για μια απλή άσκηση επί χάρτου, αλλά για πραγματική άσκηση καταστολής με επίκεντρο και ιδιαίτερη έμφαση σε διαδηλώσεις εναντίον των ιμπεριαλιστών, της Νέας Τάξης και του ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα πάντα με την άσκηση, υπάρχει ταυτόχρονη επέμβαση στρατού και αστυνομίας, η οποία μετά την επέμβαση από τους στρατονόμους, μπαίνει στο κόλπο και διαλύει το πλήθος με δακρυγόνα.

Σύμφωνα με το Γενικό Επιτελείο Στρατού, η άσκηση πραγματοποιήθηκε, αλλά αφορούσε στην εκπαίδευση των στρατιωτών για την αντιμετώπιση ανάλογων καταστάσεων σε ελληνικό στρατόπεδο μεν, εκτός συνόρων δε. Όπως για παράδειγμα στη Βοσνία ή το Κοσσυφοπέδιο. Πρακτικά πάντως, αυτό που επιβεβαιώνεται είναι ο νέος κατασταλτικός ρόλος του στρατού στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Ελλάδα εντός των ιμπεριαλιστικών μηχανισμών και η υιοθέτηση των δογμάτων της Νέας Τάξης περί «ασφάλειας» και «αντιμετώπισης της τρομοκρατίας», όπως τουλάχιστον τα αντιλαμβάνονται οι ΗΠΑ και οι υπόλοιποι σύμμαχοι, ιδιαιτέρως μετά το Σεπτέμβριο του 2001.

Αυτό που επίσης δεν μπορεί να κρυφτεί είναι η ακραία επιθετική πολιτική του ελληνικού καπιταλισμού εναντίον κυρίως του εσωτερικού εχθρού – άλλωστε ακόμη και από το σενάριο της άσκησης δίνεται η γραμμή εναντίον όσων διαδηλώνουν κατά του ιμπεριαλισμού – με πρόσχημα την προστασία των εκτός συνόρων ημετέρων δυνάμεων, οι οποίες ωστόσο αποτελούν πράγματι μοχλό του ιμπεριαλιστικού και πολεμοχαρούς πλέγματος. Οι κινήσεις και ο νέος ρόλος του στρατού ως κατασταλτικού μηχανισμού δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι κλιμακώνονται σταδιακά και ήταν σε πλήρη εφαρμογή κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004.

Αν κανείς προσθέσει σε όλα αυτά το νέο δόγμα της αστυνομίας, το οποίο υπαγορεύεται από την πολιτική της ηγεσίας και είναι μια ακραία σκλήρυνση στάσης μέχρι βαθμού ασυδοσίας, αντιλαμβάνεται πως ο κατασταλτικός κλοιός σφίγγει επικίνδυνα και στρέφεται ανοιχτά εναντίον δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, τα οποία σε μια οξυμένη φάση της ταξικής πάλης είναι δεδομένο ότι θα βρεθούν στο απόσπασμα. Και άρθρο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ Εδραιώνεται ο ρόλος τους ως κατασταλτική δύναμη νέας ... τάξης.

Η άσκηση αντιμετώπισης διαδηλωτών από στρατονόμους στην Αθήνα είναι η κορυφή του παγόβουνου της εκτροπής των Ενόπλων Δυνάμεων από το ρόλο τους, σε εφαρμογή των νέων ιμπεριαλιστικών δογμάτων περί «εσωτερικής ασφάλειας» και «αντιτρομοκρατικού πολέμου». Η άσκηση αντιμετώπισης διαδηλωτών που πραγματοποιήθηκε στις 13 - 15 του Ιούνη 2006 στο 951 Τάγμα Στρατονομίας στου Παπάγου, φέρνει στην επιφάνεια το όλο θέμα του ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων και της αποστολής τους, όπως έχει καθοριστεί από τα νεοταξικά δόγματα άμυνας και ασφάλειας, που η Ελλάδα έχει υιοθετήσει και ενεργοποιήσει.

Το σενάριο της άσκησης αυτής είναι αποκαλυπτικό: «Αντιμετώπιση διαδηλωτών που διαδήλωναν κατά του ΝΑΤΟ και ένας αριθμός τους επιχείρησε να περάσει την πύλη του στρατοπέδου». Στα πλαίσια της άσκησης, το ρόλο της Στρατονομίας έπαιζαν τα ίδια τα στελέχη της, ενώ το ρόλο των διαδηλωτών ανέθεσαν σε στρατιώτες. Μάλιστα, οι στρατιώτες - «διαδηλωτές» κρατούσαν και πλακάτ που σε πρώτη φάση έγραφαν «ΝΑΤΟ GO HOME», που στη συνέχεια «διορθώθηκε» με την αφαίρεση της λέξης «ΝΑΤΟ», ώστε «να μην είναι προκλητικό», όπως είπαν. Δύο από τους διαδηλωτές, σύμφωνα με το σενάριο, περνάνε πάνω από την πύλη, για να συλληφθούν στη συνέχεια από τους στρατονόμους.

Ακολούθως η Αστυνομία, κάνοντας χρήση δακρυγόνων, διαλύει το πλήθος Από την πλευρά του υπουργείου Εθνικής Αμυνας, ήρθε το Γενικό Επιτελείο Στρατού για να επιβεβαιώσει, ουσιαστικά, όλα τα παραπάνω, με την επισήμανση ότι το σενάριο αναφερόταν στην αντιμετώπιση διαδηλωτών που θα επιχειρούσαν να μπουν σε ελληνικό στρατόπεδο εκτός ελληνικών συνόρων, όπως στη Βοσνία και στο Κοσσυφοπέδιο, στις εκεί ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Βέβαια, μια τέτοια «δικαιολογία» δεν αρκεί ούτε καν για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις.

Ουσιαστικά αυτό που λένε είναι ότι πραγματοποιείται εκπαίδευση για αποστολές καταστολής διαδηλώσεων, καθώς και ότι οι λεγόμενες «ειρηνευτικές αποστολές» στο εξωτερικό έχουν και τέτοιο χαρακτήρα. Ομως, καμία σημασία δεν έχει εάν θα παίξουν αυτό το ρόλο εντός ή εκτός ελληνικών συνόρων. Πέραν όλων των άλλων, αυτού του είδους η εκπαίδευση, δίνει και το στίγμα της διαπαιδαγώγησης που παρέχεται. Δηλαδή, εκπαιδεύονται και εθίζονται στην αντιμετώπιση του «εχθρού λαού».

Nα σημειωθεί ότι η πρώτη άσκηση καταστολής διαδηλώσεων από ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, πραγματοποιήθηκε στις 13 Μάρτη 2002, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ, στη Βέροια. Ηταν μια άσκηση τμήματος του Β' Σώματος Στρατού, το οποίο, στα πλαίσια του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος, έχει μετατραπεί στο σύνολό του, σε δύναμη ταχείας ανάπτυξης και σε αυτό έχουν ενταχτεί όλες οι επίλεκτες δυνάμεις του Στρατού Ξηράς. Και στην περίπτωση αυτή, το πρόσχημα ήταν η προετοιμασία των «ειρηνευτικών» αποστολών για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» αμάχων πολιτών.

Επιβεβαίωση του νεοταξικού ρόλου

Η πρόσφατη άσκηση στην Αθήνα, όπως και η παλαιότερη στη Βέροια, καθώς και άλλες που δε γίνονται γνωστές, είναι μια επιβεβαίωση πως στους κόλπους των Ενόπλων Δυνάμεων πραγματοποιείται εκπαίδευση, σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης, ώστε ν' ανταποκρίνονται στο δόγμα περί αντιμετώπισης των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών», στις οποίες συγκαταλέγεται και το λαϊκό κίνημα και οι αντιιμπεριαλιστικές του κινητοποιήσεις.

Η ανάθεση ρόλων κατασταλτικής δύναμης στις Ενοπλες Δυνάμεις, όσο κι αν ξαφνιάζει, είναι κάτι που συνδέεται με την ίδια τη φύση και την αποστολή τους, όπως τη θέλουν και την έχουν ορίσει τα κέντρα εξουσίας της άρχουσας τάξης και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί (ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ενωση). Η δραστηριότητα αυτή, που αποτελεί πρόκληση για τον ελληνικό λαό, λόγω και του βεβαρημένου ιστορικού των Ενόπλων Δυνάμεων στη χώρα μας, είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου», καθώς δείχνει μόνο ένα μέρος του μετασχηματισμού και της μετεξέλιξης των Ενόπλων Δυνάμεων. Ταυτόχρονα, είναι και μια αποκάλυψη, αφού ξεσκεπάζει την υποκρισία σε σχέση με όλα όσα λέγονται για το ρόλο, τα νέα δόγματα και την αναδιοργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων.

Αυτού του είδους η εκπαίδευση, όπως αποτυπώνεται στο σενάριο της άσκησης, περιγράφει και το γενικότερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο σχεδιάζονται οι αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων. Το πλαίσιο αυτό, προβλέπει άνοδο των αντιΝΑΤΟικών - αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων, προφανώς ως αντίδραση απέναντι στους νέους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις που ετοιμάζονται, με τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις να εμπλέκονται όλο και πιο ενεργά]

Ενεργοποίηση του «αντιτρομοκρατικού» δόγματος

Οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, και ειδικότερα ο Στρατός Ξηράς, εδώ και καιρό, κυρίως μετά το Σεπτέμβρη του 2001 και την ενεργοποίηση του «αντιτρομοκρατικού» δόγματος εκ μέρους των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, εκπαιδεύονται καθαρά σε ρόλους κατασταλτικής δύναμης και προετοιμάζονται για αποστολές «εσωτερικής ασφάλειας». Μια γενικευμένη εφαρμογή αυτών των σχεδίων έγινε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004, όπου με πρόσχημα την ασφάλεια των Αγώνων ενεργοποιήθηκε πλήρως, εκ μέρους των Ενόπλων Δυνάμεων, το δόγμα περί εσωτερικής ασφάλειας.

Το πλαίσιο μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται αυτή η εκτροπή του ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων, είναι οι διάφοροι αντιτρομοκρατικοί νόμοι που θεσμοθετήθηκαν κυρίως μετά τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη 2001, σε συνδυασμό και με το νέο αμυντικό δόγμα. Δεν είναι τυχαίο ότι στις απειλές που συνιστούν την «τρομοκρατία» συγκαταλέγονται ενέργειες και δραστηριότητες του μαζικού λαϊκού κινήματος (αντιμετώπιση «απειλών» κατά της οικονομικής δραστηριότητας, όπως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί μια απεργία ή μια κατάληψη, κλπ.).

Δεν πρέπει, επίσης, να διαφεύγει ότι στο νέο δόγμα του Στρατού Ξηράς περιλαμβάνεται και η αντιμετώπιση απειλών εντός των αστικών περιοχών και η σχετική προπαρασκευή. Αμεση σύνδεση με αυτά έχει και η μετατροπή του Στρατού σε επαγγελματικό -μισθοφορικό, με την πρόσληψη δεκάδων χιλιάδων επαγγελματιών οπλιτών.

Ο Στρατός παντού...

Ολα αυτά, βέβαια, δεν είναι απλά κάποιοι φόβοι ή αόριστες εκτιμήσεις, αλλά μια πραγματικότητα που έχει αρχίσει να διαμορφώνεται στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων. Αποκαλυπτική είναι μελέτη του ΓΕΣ για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας και των άλλων «ασύμμετρων απειλών», όπου προβλέπεται η ανάμειξη του Στρατού σε όλο το φάσμα της εσωτερικής ζωής της χώρας, με πρόσχημα την πρόληψη και την καταστολή των «απειλών» αυτών Συγκεκριμένα, πρόκειται για μελέτη της Διεύθυνσης Αμυντικής Σχεδίασης και Προγραμματισμού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, με θέμα «Ασύμμετρες απειλές και τρόποι αντιμετώπισής τους, στα πλαίσια της άμυνας της εθνικής επικράτειας (Homeland Secutity)», που παρουσιάστηκε το 2003 στη σύνοδο της επιτροπής των στρατιωτικών εμπειρογνωμόνων της FINABEL (ανεπίσημος οργανισμός συνεργασίας σε επίπεδο Στρατών Ξηράς υπό τη διεύθυνση των αρχηγών ΓΕΣ των 10 ευρωπαϊκών χωρών - μελών του ΝΑΤΟ), που έγινε υπό την ευθύνη του ΓΕΣ στη Θεσσαλονίκη Οι εκπρόσωποι των άλλων χωρών συμφώνησαν με τις θέσεις που παρουσιάστηκαν από το ελληνικό ΓΕΣ και αποφασίστηκε η ελληνική παρουσίαση να αποτελέσει τη βάση για τη σύνταξη της τελικής μελέτης, για τις ρυθμίσεις που θα πρέπει να προωθηθούν στις χώρες - μέλη της FINABEL, σχετικά με τις δυνατότητες που «οι χερσαίες δυνάμεις δυνατό να παρέχουν στην άμυνα της Εθνικής Επικράτειας και πιθανοί ρόλοι που ανατίθενται για αντιμετώπιση απειλών που ήρθαν στο φως με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001».

Σε εφαρμογή κατευθύνσεων

Η εν λόγω μελέτη εκφράζει τις κατευθύνσεις που προωθούν τα αμερικανοΝΑΤΟικά επιτελεία και αποτέλεσε τον προάγγελο των ρυθμίσεων που ακολούθησαν. Βασικά χαρακτηριστικά της μελέτης αυτής είναι: - Το πεδίο δράσης των Ενόπλων Δυνάμεων και ειδικά του Στρατού Ξηράς διευρύνεται σε πλήθος τομέων της εσωτερικής ζωής της χώρας - Προβλέπεται και προληπτική δράση για την αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών - Η δράση του Στρατού αυτονομείται, με τη συγκρότηση «στεγανών» μηχανισμών από τον υπόλοιπο κρατικό μηχανισμό Πρόκειται για επαναφορά του δόγματος περί «εσωτερικού εχθρού» και ο λαός μπαίνει στο στόχαστρο των νέων κατασταλτικών μηχανισμών που συγκροτούνται, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Προβλέπεται, επίσης, η συγκρότηση μηχανισμού που θα υποστηρίζεται από αυτοδύναμο κέντρο συλλογής και επεξεργασίας πληροφοριών, σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, ο οποίος μηχανισμός θα λαμβάνει αποφάσεις και θα δρα έξω από τις «συνήθεις γραφειοκρατικές δομές». Πράγμα που στο μεταξύ διάστημα έγινε με τη σύσταση ανεξάρτητης από την ΕΥΠ υπηρεσίας πληροφοριών από το Γενικό Επιτελείο Εθνικής Αμυνας.

Η μελέτη

Οι μορφές των «ασύμμετρων απειλών» που καλείται, σύμφωνα με τη μελέτη, να αντιμετωπίσει ο Στρατός είναι: Ο θρησκευτικός Φανατισμός. Η Λαθρομετανάστευση. Η Τρομοκρατία. Το Οργανωμένο Εγκλημα. Ο Πληροφοριακός Πόλεμος - Κυβερνοπόλεμος. Ο Ηλεκτρονικός Πόλεμος. Οι Ψυχολογικές Επιχειρήσεις Ως πιθανοί στόχοι των τρομοκρατικών ενεργειών αναφέρονται: Εγκαταστάσεις Παραγωγής Πετρελαιοειδών και Φυσικού Αερίου. Υποδομή Παροχής Νερού. Υποδομή παραγωγής και διανομής Ηλεκτρικής Ενέργειας. Υποδομή Επικοινωνιών και Συστημάτων Πληροφορικής. Υποδομή σε έργα, που αφορούν στην Εθνική Αμυνα της Χώρας Οι «ψυχολογικές επιχειρήσεις», ως παράγοντας των «ασύμμετρων απειλών», μετατρέπονται σε όχημα για την εσωτερική ανάμειξη των Ενόπλων Δυνάμεων, καθώς, όπως αναφέρεται στη μελέτη, «συνιστούν κινδύνους, τόσο κατά του στρατού, όσο και κατά της κοινωνίας».

Οπως επισημαίνεται: «Στρέφονται κατά του ηθικού, του στρατιωτικού ή πολιτικού ανθρώπινου δυναμικού της Χώρας, καλλιεργώντας τον ψίθυρο και διαδίδοντας φήμες. Επιδιώκουν να δημιουργήσουν αίσθημα ανασφάλειας και πανικού. Ενθαρρύνουν τυχόν υπάρχουσες ομάδες (εθνικιστικές, θρησκευτικές, τρομοκρατικές), για πρόκληση δολιοφθορών. Πιθανοί Στόχοι Ψυχολογικών Επιχειρήσεων: Το πολιτικό και στρατιωτικό ανθρώπινο δυναμικό της Χώρας».

Είναι προφανές ότι η ενασχόληση του Στρατού με όλα αυτά, συνεπάγεται τη συγκρότηση μηχανισμών με ρόλους σε όλο το φάσμα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας. Ετσι, «για την αντιμετώπιση των ασύμμετρων απειλών απαιτείται η δημιουργία των κατάλληλων μηχανισμών (οργάνωση, προσωπικό και μέσα), οι οποίοι να δύνανται να αντιδράσουν αποτελεσματικά, προκειμένου: Να προλάβουν την προσβολή ή εκδήλωση της απειλής πριν την εμφάνισή της».

Αυτός ο «μηχανισμός αποτροπής», όπως αναφέρεται, πρέπει να εξασφαλίζει: «Κεντρικό έλεγχο σε κρατικό επίπεδο και διαδικασίες λήψεως αποφάσεων ευέλικτες και ταχείες, έξω από "γραφειοκρατικές συνήθειες". Δυνατότητα ταχείας συλλογής, εκμετάλλευσης και αξιοποίησης πληροφοριών με αξιοπιστία, διαθέτοντας προς τούτο τα κατάλληλα μέσα, προσωπικό, υποδομή κλπ.» Τα παραπάνω είναι μια εξέλιξη, που προοπτικά μπορεί να αποτελέσει άμεση απειλή για τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις, πολύ περισσότερο τώρα που ο στρατός «επαγγελματικοποιείται» με τη στρατολόγηση «επαγγελματιών» οπλιτών (ΕΠΟΠ), που σταδιακά θα αντικαταστήσουν τους στρατιώτες θητείας.

Η αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος

Η λεγόμενη μετεξέλιξη των Ενόπλων Δυνάμεων ξεκίνησε με την αναθεώρηση του αμυντικού δόγματος, ώστε να καλύπτονται πιο αποτελεσματικά οι νέες επιχειρησιακές ανάγκες του ΝΑΤΟ και των Αμερικανών. Η αναθεώρηση αυτή αφορά τόσο το δόγμα, όσο και την οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων Το μεν δόγμα απομακρύνεται σταθερά από τις αρχές της υπεράσπισης των συνόρων και αντικαθίσταται από το νεοταξίτικο δόγμα περί προστασίας της «διεθνούς ασφάλειας» και «σταθερότητας», ενώ η «τρομοκρατία» αναγορεύεται σε «εθνικό κίνδυνο». Η δε οργάνωση των Ενόπλων Δυνάμεων υποτάσσεται σ' αυτό το δόγμα με τη δημιουργία ταχυκίνητων μονάδων με ανάλογο εξοπλισμό, που στελεχώνεται από «επαγγελματίες» στρατιώτες, γιατί προφανώς ο νέος που υπηρετεί τη θητεία του δε χωράει σ' αυτό το «κοστούμι» Στις αναπροσαρμογές που συντελούνται τα τελευταία χρόνια στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων σε επίπεδο αμυντικού δόγματος και σε επίπεδο δομής διοίκησης και δομής δυνάμεων, αποτυπώνεται με απόλυτη πιστότητα όλο το πλέγμα της συμμετοχής της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς και της όλο και πιο σφικτής πρόσδεσής της στο νεοταξικό άρμα.

Οι υπουργοί Αμυνας των τελευταίων χρόνων, Γερ. Αρσένης, Α. Τσοχατζόπουλος και Γ. Παπαντωνίου από το ΠΑΣΟΚ και από το Μάρτη του 2004, που κυβερνά η ΝΔ, οι Σπ. Σπηλιωτόπουλος και Β. Μεϊμαράκης με την ίδια συνέπεια εφαρμόζουν την ίδια πολιτική. Χαρακτηριστικές είναι οι αποφάσεις του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Αμυνας (ΚΥΣΕΑ) στις 19 του Ιούλη 2005, το οποίο επικύρωσε τη νέα δομή δυνάμεων και τη νέα δομή διοίκησης, ενώ ενέκρινε και το νέο εξοπλιστικό πακέτο.

Προηγήθηκε την 1η του Μάρτη 2005 συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ έβαλε τη δική της πινελιά, εγκρίνοντας τη νέα «Πολιτική Εθνικής Αμυνας», η οποία είναι συνέχεια του αμυντικού δόγματος που είχαν υιοθετήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ υπό τον τίτλο «Αμυντική Στρατηγική Αναθεώρηση». Δε θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά, αφού πρόκειται για κατευθείαν απόδοση στα ελληνικά του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος, που επικυρώθηκε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Ιούνη 1999 - εν μέσω ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών στη Γιουγκοσλαβία - και εξειδικεύτηκε στη συνέχεια στη Σύνοδο της Πράγας με το δόγμα περί προληπτικού πολέμου και στη Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης το 2004, όπου δόθηκε η επιχειρησιακή διάσταση του νέου ΝΑΤΟικού δόγματος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η πρώτη ανάμεσα στις άλλες ΝΑΤΟικές, με υπουργό Αμυνας τότε τον Α. Τσοχατζόπουλο, έσπευσε μέσα σε δέκα μέρες μετά τα χτυπήματα στις ΗΠΑ της 11ης του Σεπτέμβρη 2001, να ανακοινώσει με τυμπανοκρουσίες την αναπροσαρμογή του ελληνικού αμυντικού δόγματος και την αναγόρευση της τρομοκρατίας και των άλλων «ασύμμετρων απειλών» σε «εθνικό κίνδυνο» που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι Ενοπλες Δυνάμεις.

Οπως προστάζει το ΝΑΤΟ

Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη σειρά της έβαλε τη δική της σφραγίδα με την υιοθέτηση της, νεοταξικών προδιαγραφών, κατ' ευφημισμόν «Πολιτικής Εθνικής Αμυνας», η οποία εγκρίθηκε από το ΚΥΣΕΑ την 1η του Μάρτη 2005. Πρόκειται για την ίδια πολιτική που από καιρό είχαν δρομολογήσει οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με τις νεότερες κατευθύνσεις των ιμπεριαλιστικών επιτελείων. Στα πλαίσια αυτά, το ΚΥΣΕΑ ανακοίνωσε ότι η ελληνική αμυντική πολιτική «διέπεται από διαχρονική συνέχεια» και ανάμεσα στ' άλλα «λαμβάνονται όλα τα απαιτούμενα μέτρα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση ασύμμετρων απειλών, όπως είναι η τρομοκρατία, η διακίνηση όπλων, το διεθνές έγκλημα και η αστάθεια».

Πάνω στον καμβά της πολιτικής αυτής υφάνθηκε η νέα δομή διοίκησης και η νέα δομή δυνάμεων των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Στα πλαίσια αυτά το Συμβούλιο Αμυνας (ΣΑΜ), στις 24 του Νοέμβρη 2004, αποφασίζει για τη Μελλοντική Δομή Ενόπλων Δυνάμεων (2005 - 2020), με βάση την οποία το δόγμα υπεράσπισης των ελληνικών συνόρων και της εθνικής ανεξαρτησίας αντικαθίσταται από το ΝΑΤΟικό δόγμα περί «ασύμμετρων απειλών» και συντελείται η παραπέρα παράδοση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στο ΝΑΤΟ και στους νεοταξικούς σχεδιασμούς, καθώς, όπως σημειώνεται, ενισχύεται η ελληνική στρατιωτική παρουσία στις ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Του ΜΑΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ
ΠΗΓΗ

Εγκλήματα πολέμου των Βρετανων και της ΡΑΦ στην Αθήνα

Βρετανικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν καθημερινά την πρωτεύουσα μιας απελευθερωμένης συμμάχου

Εξήντα πέντε χρόνια από τα «Δεκεμβριανά» του 1944 υπάρχουν ακόμη άγνωστες πτυχές της τραγωδίας. Παρά τις δεκάδες χιλιάδες σελίδες που έχουν γραφεί από τότε μέχρι σήμερα, η δράση της βρετανικής βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας, για παράδειγμα, παραμένει στο σκοτάδι. Αν και οι βομβαρδισμοί της πρωτεύουσας από αέρος, επί έναν περίπου μήνα, έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη «μάχη της Αθήνας». Η ΡΑΦ άρχισε τις επιχειρήσεις πριν ακόμη κλιμακωθούν οι συγκρούσεις. Εξακολουθούσε να ρίχνει βόμβες και μετά την αποχώρηση του ΕΛΑΣ!

Αφίσα του ΕΑΜ για τους βομβαρδισμούς της πρωτεύουσας.
Οι βόμβες είναι τα χριστουγεννιάτικα «δώρα» του Σκόμπι στον λαό της Αθήνας.

Το σκοτάδι που έπεσε τα κατοπινά χρόνια για την αεροπορική δράση της ΡΑΦ έχει τις εξηγήσεις του. Σκέπασε κλασικά εγκλήματα πολέμου και ωμότητες που διέπραξαν τα Αγγλικά στρατεύματα και προσωπικά ο επικεφαλής τους στρατηγός Ρ. Σκόμπι και ο πρωθυπουργός του. Τσόρτσιλ. Για να μείνουμε μόνο σ’ αυτούς τους δύο, που προσωποποιούν την Αγγλική επέμβαση στην Ελλάδα, ενώ ακόμη συνεχιζόταν ο συμμαχικός πόλεμος κατά των ναζί.

Το βάρος των βομβαρδισμών φαίνεται ότι σήκωσε ειδική μοίρα του 39ο σμήνους της ΡΑΦ. Τα αεροσκάφη της προσγειώθηκαν στις 16 Δεκεμβρίου στο αεροδρόμιο Χασάνι (το κατοπινό Ελληνικό, που τότε ονομαζόταν και Καλαμάκι) και άρχισαν αμέσως τους βομβαρδισμούς.

Περιγραφές
Η δράση της ΡΑΦ κατά τα «Δεκεμβριανά» είναι μόνο αποσπασματικά γνωστή από γενικόλογα πολεμικά ανακοινωθέντα και από τις περιστασιακές περιγραφές εκείνων των ημερών. Μέχρι τώρα δεν έχει αποτελέσει αντικείμενο συστηματικής έρευνας.

Ενας από τους λίγους ιστορικούς που έχει ανοίξει τον σχετικό φάκελο είναι ο Γερμανός καθηγητής Χ. Ρίχτερ. Στο τελευταίο βιβλίο του «Η Εθνική Αντίσταση και οι συνέπειές της» (Εκδόσεις Μεσόγειος), που μεταφράστηκε φέτος στα Ελληνικά, ασχολείται με το θέμα. Βασίζεται κυρίως σε αναφορά- ντοκουμέντο, που περιέχεται σε αγγλικό βιβλίο για την ιστορία του 39ου σμήνους της ΡΑΦ στην Αθήνα τον Δεκέμβριο 1944 - Ιανουάριο 1945.

Σύμφωνα με τον αναλυτικό επιχειρησιακό κατάλογο που παρατίθεται εκεί, από τις 16 Δεκεμβρίου μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 1945 η συγκεκριμένη μοίρα της ΡΑΦ πραγματοποίησε 112 αεροπορικές επιδρομές στην Αθήνα και όχι μόνο. Επεκτεινόταν έως τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο!

Ο Ρίχτερ χαρακτηρίζει την εξιστόρηση «ανατριχιαστική. Ο συγγραφέας (της έρευνας-αναφοράς για το σμήνος) ούτε καν ασχολείται με τον τρόπο που προέκυψε αυτή η παράξενη κατάσταση, όπου βρετανικά αεροσκάφη βομβαρδίζουν την πρωτεύουσα μιας απελευθερωμένης συμμάχου...

Στα μάτια του αυτές οι επιχειρήσεις ήταν μια στρατιωτική αποστολή όπως οποιαδήποτε άλλη.... Ο βομβαρδισμός των "κομμουνιστών", προφανώς, δεν χρειαζόταν κανενός είδους δικαιολόγηση, ούτε κατά την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου - ήταν δικαιολογημένος αφ’ εαυτού»

Η έκπληξη Ρίχτερ, όμως, δεν είναι απολύτως δικαιολογημένη. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ, αναλαμβάνοντας πλήρως την ευθύνη για τη μάχη της Αθήνας από την έναρξή της, ήταν παραπάνω από σαφής προς τον Σκόμπι: Μη διστάσετε μπροστά σε καμιά αιματοχυσία...

Πώς υποδέχθηκε ο Τύπος τα πολεμικά ανακοινωθέντα

Τα αγγλικά αεροσκάφη άρχισαν τις επιχειρήσεις αμέσως μετά την έναρξη των συγκρούσεων. Πρώτος βομβαρδισμός αναφέρεται στις 4 Δεκεμβρίου.

Το σφυροκόπημα των συνοικιών ξεκινά μετά μία βδομάδα. Ετσι, στον ΕΑΜικό Τύπο (εφημερίδα ΛΑΟΚΡΑΤΙΑ 11 Δεκεμβρίου) διαβάζουμε:

«...Οι Αγγλοι από χθες άρχισαν συστηματικό αεροπορικό πόλεμο κατά των γυναικόπαιδων. Πολλά αεροπλάνα έριξαν βόμβες και κατέστρεψαν κτίρια και κατοικίες στην Καισαριανή, στις συνοικίες Γκύζη, Περδικάρι και Κυψέλη, σ’ όλη την περιοχή Αμπελοκήπων... Εκατοντάδες θύματα είχαμε χθες, πολλές γυναίκες και παιδιά, από τούς βομβαρδισμούς και τ’ άλλα φονικά μέσα που χρησιμοποιούν οι Αγγλοι για να γονατίσουν ένα λαό πού θυσιάστηκε για τη λευτεριά του και που τώρα εξαναγκάζεται να υπερασπίζει τη ζωή και την ανεξαρτησία του από τους ίδιους τους συμμάχους του. Ο Σκόμπι ισχυρίζεται ότι "μικρός αριθμός αεροπλάνων κάνει επιθέσεις εναντίον περιοχών όπου δεν υπάρχουν οικίαι". Ντροπή κύριε Σκόμπι! Ο μικρός αριθμός των αεροπλάνων σας κάνει αδιάκοπους διαβολικούς κύκλους αποκλειστικά πάνω από τις συνοικίες και τα κατοικημένα μέρη...»

Στο πολεμικό ανακοινωθέν των βρετανικών δυνάμεων της 12ης Δεκεμβρίου ανάμεσα στ’ άλλα αναφέρεται: «4 Σπίτφαϊρ επολυβόλησαν τον Λόφον Στρέφη... Η αεροπορία επολυβόλησεν επιτυχώς γραμμήν οικιών βορείως κτιρίου σχολής Ευελπίδων... 8 Σπίτφαϊρ εβομβάρδισαν Καισαριανήν. Επολυβόλησαν χαρακώματα εις ολόκληρον την περιοχήν... 6 Ουέλιγκτονς εβομβάρδισαν περιοχήν συγκεντρώσεως Σχολής Ευελπίδων - Τουρκοβούνια-Γκύζη... Εν Σπίτφαϊρ επολυβόλησε κτίρια (εις Κηφισσίαν, Ερυθραίαν)... 8 Μποφάιτερς επετέθησαν και επολυβόλησαν σφοδρώς περιοχήν Δυτικώς Σταδίου μέχρι Κολυμβητικής Δεξαμενής... 4 Μποφάιτερς επολυβόλησαν αγροικίας ολοκλήρου περιοχής και εκαλύφθη ο λόφος Ευελπίδων... Αχαρναί - Τατόι σιδηροδρομική γέφυρα ανατιναγμένη... Βορείως Ψυχικού μεγάλο πλήθος διεσκορπίσθη κατόπιν καθέτου εφορμήσεως...»

Αεροπορικές επιχειρήσεις την ίδια μέρα γίνονται σε Λιβαδειά, Χαιρώνεια, Φάρσαλα κ.α. Αλλά και στα επόμενα ανακοινωθέντα επαναλαμβάνονται λίγο-πολύ παρόμοιες επιχειρήσεις. Ο αριστερός Τύπος υποδέχεται τα ανακοινωθέντα με δηκτικά σχόλια: «Ο στρατηγός Σκόμπι βγάζει πολεμικά ανακοινωθέντα. Δεν αφορούν τις επιχειρήσεις του βρετανικού στρατού στο Δυτικό Μέτωπο. Ούτε στο Ιταλικό Μέτωπο. Ούτε καν στη μαρτυρική Κρήτη μας και στα βασανισμένα Δωδεκάνησα που στενάζουν ακόμα κάτω από την μπότα των Γερμανών. Αφορούν τον σύμμαχο της Αγγλίας Ελληνικό λαό...»

Χτυπούσαν ό,τι κινούνταν

Η ιστορία της μοίρας του 39ου σμήνους της ΡΑΦ στα Δεκεμβριανά είναι συγκλονιστικά αποκαλυπτική για τον τρόπο που βομβαρδιζόταν ανηλεώς ό,τι κινούνταν... ύποπτα. Αλλά και τις «πληροφορίες» που είχαν οι πιλότοι που βομβάρδιζαν κατοικημένες περιοχές. Οσα καταγράφονται στο ντοκουμέντο για τη δράση της δεν είναι όλα ακριβή ως προς τους συγκεκριμένους στόχους, είτε λόγω παραπληροφόρησης και άγνοιας των πιλότων ή προσχηματικούς λόγους. Στου Αβέρωφ, για παράδειγμα, υπήρχαν μόνο φυλακισμένοι και ουδέποτε στρατηγείο του ΕΛΑΣ. Ο βομβαρδισμός όμως έγινε.

«Χειρουργικές» επιχειρήσεις

Στο χρονικό δράσης της 39ης μοίρας καταγράφεται και μια επιχείρηση «χειρουργικού τύπου». Εγινε στην Κηφισιά στις 18 Δεκεμβρίου. Εκεί σε τρία ξενοδοχεία είχαν την έδρα τους οι υπηρεσίες της ΡΑΦ, με τις ανάλογες εγκαταστάσεις. Ο ΕΛΑΣ, έπειτα από πολύνεκρη μάχη, κατέλαβε τον χώρο, αιχμαλωτίζοντας 500-600 Βρετανούς. Ηταν το μεγαλύτερο πλήγμα που δεχόταν οι Αγγλοι (επισήμως 11 νεκροί και 50 τραυματίες). Τα αγγλικά αεροπλάνα, αποφεύγοντας τον κίνδυνο να βομβαρδίσουν Βρετανούς, ανέλαβαν να καταστρέψουν τον χώρο όπου βρισκόταν ο «κρυπτογραφικός μηχανισμός». Φαίνεται ότι το πέτυχαν, αν πιστέψουμε τις αναφορές.

Ανελέητοι και καθημερινοί οι βομβαρδισμοί

Ογδόντα μαχητικά
Σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, ο Σκόμπι μαζί με τους 50.000-60.000 άνδρες, τα 200 τανκς, τα πυροβόλα και τα πολεμικά πλοία διέθετε στο κορύφωμα των Δεκεμβριανών γύρω στα 80 αεροπλάνα διαφόρων τύπων. Η τελευταία ενίσχυση ήρθε από το ιταλικό μέτωπο, όπου ακόμη ο πόλεμος μαινόταν.

4.000 βλήματα
Για τον αριθμό των αεροπορικών βομβαρδισμών δεν υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία. Μετά όμως την έναρξη της αγγλικής αντεπίθεσης στις 12-13 Δεκεμβρίου ήταν ανελέητοι και καθημερινοί. Ετσι, για παράδειγμα, στην περιοχή της Δραπετσώνας ρίχτηκαν σε μια μέρα 4.000 βλήματα από αεροπλάνα, πλοία και πυροβόλα.

Ο απολογισμός
Δεν υπάρχουν αριθμοί για τα θύματα μεταξύ των αμάχων της πρωτεύουσας κατά τις 33 μέρες των Δεκεμβριανών (3 Δεκεμβρίου - 5 Ιανουαρίου 1944). Στο παρελθόν έχει γίνει λόγος για 10.000, που σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν βαριά, κυρίως από τους αεροπορικούς, ναυτικούς και άλλους βομβαρδισμούς.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΓΙΑ ΤΟ 39ο ΣΜΗΝΟΣ
Η «δουλειά» γινόταν με οδικούς χάρτες!

«Στις 16 Δεκεμβρίου, το Σμήνος έστειλε έξι αεροσκάφη στην Αθήνα με διοικητή του αποσπάσματος τον ανθυποσμηναγό Βοb Pitman. Το απόσπασμα της Αθήνας υποδέχτηκαν κατά την άφιξή τους τα πληρώματα του 108ου Σμήνους Beau...

Τα έξι Beau είχαν αποστολή να εντοπίζουν και να επιτίθενται σε ιδιωτικές κατοικίες και άλλα κτίρια που χρησιμοποιούσαν οι αντάρτες ως οχυρά, αποθήκες, πυρομαχικών και στρατηγεία. Η ασυνήθιστη φύση αυτών των αποστολών σήμαινε πως τα πληρώματα έπρεπε να χρησιμοποιούν τους οδικούς χάρτες της πόλης για να επιτεθούν στους στόχους.

...Η μεγαλύτερη επιδρομή που έκανε το απόσπασμα ήταν σαράντα πέντε λεπτά. Τα πληρώματα θυμούνται το παράξενο αίσθημα της ανύψωσης του αεροσκάφους και σχεδόν αμέσως μετά τις εφορμήσεις στον στόχο. Καθώς το κύριο έργο των αποστολών ήταν το χτύπημα ισχυρών στόχων που δημιουργούσαν σοβαρά προβλήματα στις επίγειες δυνάμεις, το απόσπασμα μερικές φορές εφάρμοζε ένα σύστημα «κλήσης» εν πτήσει (διαδοχικός βομβαρδισμός στόχου από συνήθως 3 αεροσκάφη, τα οποία καθοδηγούνται από το έδαφος μέσω ασυρμάτου), όπου ένας ελεγκτής εδάφους καθοδηγούσε το αεροσκάφος για τον εντοπισμό των συγκεκριμένων στόχων.

Εγινε μία τροποποίηση για να πυροδοτούνται οι ρουκέτες ανά ζεύγη και να υπάρχει η δυνατότητα τεσσάρων ανεξάρτητων βομβαρδισμών, για τη μεγαλύτερη ακρίβεια και οικονομία των ρουκετών καθώς υπήρχε ελεγχόμενη προμήθεια κεφαλών 6015.

Σφυροκόπημα
Η τροποποίηση αποδείχτηκε κρίσιμη στις 21 Δεκεμβρίου, όταν πέντε αεροσκάφη επιτέθηκαν στις φυλακές Αβέρωφ που χρησιμοποιούνταν ως στρατηγείο του ΕΛΑΣ. Κάθε αεροσκάφος στόχευσε σε διαφορετικό σημείο του κτιρίου σε σχήμα Π, με αποτέλεσμα το μεθοδικό σφυροκόπημά του...

...Μερικές φορές τα αεροσκάφη επιχειρούσαν ως αεροσκάφη κατάδειξης στόχων για τους ναυτικούς βομβαρδισμούς, παρακολουθώντας με δέος τα βλήματα 6 ιντσών να σκάνε σε κτίρια πριν πάμε εμείς μετά να «τελειώσουμε» τη δουλειά με τις ρουκέτες. Τέτοιες περιγραφές είναι συχνές για τις αποστολές που εκτελούσε το απόσπασμα. Ο πτέραρχος σερ John Slessor όταν είδε τα αποτελέσματα μερικών πληγμάτων με ρουκέτες σχολίασε: «Το απόσπασμα του 39ου σμήνους ήταν το πιο αποτελεσματικό απ’όλα τα άλλα σμήνη μαζί στο Καλαμάκι και οι ρουκέτες του κατέφεραν σοβαρότατα πλήγματα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ.

Στο τέλος του χρόνου ο ΕΛΑΣ δεν μπορούσε να υπερασπιστεί τις θέσεις του στην Αθήνα, ειδικά μετά την εξόντωση μεγάλου μέρους της ηγεσίας του σε μία επιδρομή του 39ου σμήνους σε ένα στρατηγείο. Οι αντάρτες προσπάθησαν να διαφύγουν στους κοντινούς λόφους για να συνεχίσουν τη μάχη, αλλά 350 από τα επιταγμένα οχήματά τους καταστράφηκαν με μία θεαματική επίθεση με ρουκέτες και βλήματα πυροβόλων. Στις 12 Ιανουαρίου 1945 υπογράφτηκε συμφωνία ανακωχής και το 39ο σμήνος στις 14 Ιανουαρίου πέταξε για την τελευταία του αποστολή...»

PHGH 13/12/2009

ΜΗΝΥΜΑ ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΑΠΟ ΚΟΛΙΝΔΡΟ ΠΙΕΡΙΑΣ : "ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ ΤΡΟΪΚΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΣΑΝ ΛΑΟ"

Αγαπητοί μου φίλοι,
Το γράμμα σας με συγκίνησε βαθειά. Κατ’ αρχήν για την αγάπη και την εμπιστοσύνη με την οποία με περιβάλλετε κι ακόμα πιο πολύ για τις ιδέες που διατυπώνετε και που με φέρνουν τόσο κοντά σας. Μακάρι να σκέφτονταν και οι υπόλοιποι Έλληνες όπως εσείς, γιατί στην περίπτωση αυτή θα υπήρχε ελπίδα να σωθεί η χώρα και ο λαός μας από τον μεγάλο κίνδυνο, που για πρώτη φορά στην ιστορία μας στοχεύει στην καταστροφή της πεμπτουσίας της ελληνικότητας, που χωρίς αυτήν αντί Έλληνες θα καταντήσουμε απλά νούμερα στο χρηματιστήριο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Γι’ αυτό θα πρέπει όλοι και όλες να κατανοήσουμε καλά ότι σκοπός της Τρόικας είναι να μας διαλύσουν σαν λαό με όπλο την οικονομική εξαθλίωση, την καταστροφή του κοινωνικού ιστού και το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής μας παράδοσης και πολιτισμού.

Στις άλλες δύο περιπτώσεις που είχαμε καταπάτηση της εθνικής μας κυριαρχίας, την ξένη κατοχή και την στρατιωτική χούντα, μας χτύπησαν τις σάρκες, με αποτέλεσμα να στραφούμε προς τον εσωτερικό μας πλούτο, γεγονός που τελικά μεγάλωσε την αγάπη και την εμπιστοσύνη στις εθνικές μας αξίες και ιστορικές παραδόσεις, να γίνουμε δηλαδή δυο φορές περισσότερο Έλληνες και δέκα φορές πιο περήφανοι γιατί είμαστε Έλληνες. Να γιατί ο κίνδυνος σήμερα είναι πολύ πιο μεγάλος. Γιατί έχει στόχο όπως είπα το μεδούλι της ελληνικής μας αλλά και της προσωπικής-ανθρώπινης μας οντότητας.

Κι εγώ δυστυχώς είμαι αδύναμος για να αντιδράσω, όπως το έκανα σε άλλες περιστάσεις. Γι’ αυτό το μήνυμά μου αυτό είναι μήνυμα προσμονής και αγωνίας. Και θα ήθελα το βραβείο που μου κάνετε την τιμή να μου προσφέρετε, να είναι ο αρραβώνας που θα μας ενώνει σ’ αυτό το νέο μας δύσκολο αγώνα για την σωτηρία της Πατρίδας μας. Σε σας τους νεότερους στηρίζω κι εγώ τώρα όλες μου τις ελπίδες.

Σας χαιρετώ με ευχαριστίες και την αγάπη μου,

Μίκης Θεοδωράκης

ΠΗΓΗ, 6 Αύγουστου 2010

Σέχτα Ανάστατων Νταβατζήδων: Τον σκότωσαν γιατί ήταν blogger…

Τον σκότωσαν γιατί ήταν blogger

Αυτή η τέταρτη προκήρυξη της Σέχτας θα μπορούσε κάλλιστα (ή κάκιστα) να είχε γραφτεί από κάποιον αναστατωμένο νταβατζή των ΠΜΜΕ (Παρωχημένων Μέσων Μαζικής Επιβολής) αφού το πνεύμα της, καθώς και η δικαιολόγηση της δολοφονίας του Σωκράτη Γκιόλια, απηχεί κάποιων απόψεων που διαβάσαμε ή ακούσαμε μετά το θάνατό του σε διάφορα ΠΜΜΕ.

Το κείμενο της προκήρυξης είναι ένα συνονθύλευμα, ανάξιο ιδεολογικής αναλύσεως, που περιέχει μόνο μία σημαντικότατη πληροφορία που αποκαλύπτει τον λόγο της δολοφονίας. Οι «τρομοκράτες», χρησιμοποιώντας λεξιλόγιο – ορολογία των ΠΜΜΕ, γράφουν ολοκάθαρα ότι σκότωσαν τον Σ. Γκιόλια επειδή ήταν blogger: «Από εκεί και πέρα ο βασικός λόγος της επίσκεψής μας στο σπίτι του ήταν η κυρίαρχη θέση που κατείχε στην ηλεκτρονική μορφή της νέα δημοσιογραφίας(sic!).» (βλ. εικόνα 1).

Εικόνα 1

Σκότωσαν το «αφεντικό(sic) του troktikou» στο σπίτι του. Δε σκότωσαν το δημοσιογράφο, αλλά το διαχειριστή ενός blog. Δολοφόνησαν τον blogger Σωκράτη στο σπίτι του, συμβολικά διότι απ’ εκεί διαχειρίζονταν το «ενημερωτικό blog» του (όπως οι περισσότεροι από εμάς). Παρ όλο που δεν είχε αποδειχθεί, αλλά ούτε και ο ίδιος το είχε ποτέ παραδεχθεί, πως ήταν ο διαχειριστής του «troktiko» οι «τρομοκράτες» το γνώριζαν (ήταν σίγουροι γι αυτή του την ιδιότητα)…

Στο κείμενο της προκήρυξης υποβόσκει η ζηλοφθονία κι όχι η πικρία ή το αίσθημα της αδικίας. Ο συγγραφέας, ενστερνιζόμενος τις απόψεις ορισμένων ανθρώπων των ΠΜΜΕ, επικεντρώνεται στα «ενημερωτικά blogs» (σημ.: δεν τα αναγνωρίζει ως «ειδησεογραφικά blogs») που ανταγωνίζονται τα «επίσημα ειδησεογραφικά site». Από τη μια δεν αποδέχεται την ανωνυμία ή το δικαίωμα των «συστημικών δημοσιογράφων» να είναι και blogger και από την άλλη δεν εναντιώνεται στην ανωνυμία των «ενημερωτικών blogs» από τους υπόλοιπους πολίτες (βλ. εικόνα 2), όπως ακριβώς κι ο κ. Χατζηνικολάου (ακούστε τα ηχητικό απόσπασμα παρακάτω).

Εικόνα 2

Απόσπασμα από εκπομπή του Ν.Χατζηνικολάου (πηγή: parapolitiki)

Με την ύπουλη (και άσχετη) αναφορά στην ανωνυμία των blogs, οι «τρομοκράτες», προβοκάρουν εναντίον της. Πλέον, όποιος υπερασπίζεται την ανωνυμία των blogs, υπερασπίζεται την άποψη των «τρομοκρατών» – νταβατζήδων.

Η δολοφονία του blogger Σωκράτη Γκιόλια, από τους συστημικούς «τρομοκράτες» – νταβατζήδες, είναι μια τεράστια προβοκάτσια που εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς των λυμεώνων της χώρας, οι οποίοι θέλουν φασιστικά να τρομοκρατήσουν και τελικά να φιμώσουν την ελεύθερη έκφραση που με παρρησία διατυπώνουν οι πολίτες μέσα από τα blogs τους.

Σε μια χώρα όπου η λέξη «οργανωμένο» σχετίζεται με τη λέξη «έγκλημα» και η λέξη «αποδομημένο» με τη λέξη «κράτος» δεν ευελπιστούμε στη σύλληψη και την παραδειγματική τιμωρία των άνανδρων δολοφόνων του blogger Σωκράτη.

Η αιώνια τιμωρία των «τρομοκρατών» επαφίεται στην Ερινύα Τισιφόνη…

Δείξε μου το οπλοστάσιό σου να σου πω ποιος είσαι.

Από το οπλοστάσιο κρίνεται το χοιροστάσιο της «τρομοκρατικής» ΣΕΧΤΑΣ των αναστατωμένων νταβαντζήδων (με την κυριολεκτική και την πολιτική έννοια). Συγκρίνοντας τις φωτογραφίες του οπλοστασίου της 17Ν όπου απεικονίζονταν βαρύς στρατιωτικός οπλισμός με τα «νεροπίστολα» της Σέχτας, εύκολα διαπιστώνεται πως η Σέχτα δεν έχει οπλισμό τρομοκρατών αλλά οργανωμένων «νονών» (σημ.: επιπλέον «διαπιστευτήριο» αποτελεί και η σιδερογροθιά, βλ. εικόνα 3).

Εικόνα 3

Δεν είναι βέβαιο αν υπάρχει σύνδεση του οργανωμένου εγκλήματος με την τρομοκρατία, ωστόσο σίγουρα (είναι καταφανές) υπάρχει σύνδεση των οργανωμένων νταβαντζήδων - φονιάδων της νύχτας με τους γραβατωμένους νταβαντήδες της ημέρας που πλέον απειλούν ευθέως τη Δημοκρατία.

Η άγρια δολοφονία του Σ. Γκιόλια είναι εξέλιξη ενός σκότιου σχεδίου των εγχώριων ή/και των αλλοδαπών νταβατζήδων, που εκπονείται από αργυρώνητους «νονούς» και αποσκοπεί στην παράταση του σκοταδισμού, στο διχασμό ή/και τον εκφοβισμό της Ελληνικής κοινωνίας, προκειμένου να κατασταλεί οποιαδήποτε σκέψη αντίστασης στην ανελλήνιστη καθεστηκυία τάξη που ρήμαξε (και ρημάζει) τον τόπο.

Πληρωμένοι φονιάδες ή/και βασανιστές: Επιτίθενται με οξέα κατά εργαζομένων που διεκδικούν τα δικαιώματά τους, πυροβολούν δεκαπεντάχρονα, πυροδοτούν εκρηκτικούς μηχανισμούς κατά ανυποψίαστων πολιτών, πυρπολούν ανθρώπους στο χώρο εργασίας τους, οργίζουν δια της στοχοποίησης τις αστυνομικές δυνάμεις προκειμένου να γίνουν πιο βίαιες. Και αυτή η παρακρατική δράση γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί ως Αριστερή ή/και Αναρχική ή/και Αντεξουσιαστική Τρομοκρατία με τη χρήση εμφυλιακής σημειολογίας που ερεθίζει τις παλιές πληγές (σημ.: για να ξαναματώσουν ίσως;).

Στην περίπτωση της Σέχτας, η έλλειψη ιδεολογικού στίγματος, καθώς επίσης η «σχιζοφασία» γραπτού λόγου του συγγραφέα που παρατηρείται στην προκήρυξή της και η μοναδική επιδίωξη του τρόμου –μέσω των απειλών– αποδεικνύουν πως η συγκεκριμένη «οργάνωση» δε σχετίζεται με την τρομοκρατία, αλλά τη χρησιμοποιεί ως προκάλυμμα.

Η ακριβολογία επιβάλει τη μετονομασία της οργάνωση σε «Σέχτα Ανάστατων Νταβατζήδων» που της αναγνωρίζεται μία συνέπεια: Είπαν ότι πλέον θα χτυπούν (και) την Λ.Μ.Α.Τ. (Λούμπεν ΜικροΑστική Τάξη) και το έπραξαν. Κανένας πολίτης δεν αναγνώρισε στη δολοφονία του Σ. Γκιόλια έναν μεγαλοδημοσιογράφο. Στους περισσότερους ο Γκιόλιας ήταν άγνωστος. Γνωστός ήταν σε ορισμένους bloggers, αφού υπήρχε η «εκπορευόμενη» φήμη (την οποία είχαν αποδεχθεί) πως είναι ο διαχειριστής (κι όχι το «αφεντικό») του blog «troktiko».

Στο «σύμπαν» του Διαδικτύου δεν υπάρχουν μονοπώλια και αφεντικά. Σε αυτό το «σύμπαν» ακόμα και η Google είναι ένας κόκκος άμμου. Αυτό το «σύμπαν» δεν είναι και δε θα γίνει τσιφλίκι κανενός. Αυτό το «σύμπαν» δεν τρομοκρατείται και δεν εξουσιάζεται!

«Ο καθένας έχει το τέλος που του αναλογεί», νομοτελειακά… Κι από αυτόν τον κανόνα δεν ξεφεύγει κανείς, ούτε εσείς σιχτιρισμένοι συστημικοί «τρομοκράτες» - νταβατζήδες!

Bloggers Change the World (Ιστολόγοι Αλλάξτε τον Κόσμο), Keep Blogging (Συνεχίστε να «μπλογκάρετε»)

Το ποτάμι δε γυρίζει πίσω.-

--------
Υ.Γ.

Δεν είμαι blogger, είμαι Λ.Μ.Α.Τ (Λάχανο ΜικροΑστικής Τάξης)… Ελάτε να με φάτε!

Πηγη

Little Boy Begs Israeli Soldiers Not To Take His Daddy After Stealing Him Fresh Water

91177info | August 03, 2010

TV cameras have captured the distressing moment a five-year-old Palestinian boy sees his father arrested for stealing water.

Khaled Jabari wails in torment and confusion as Israeli soldiers drag away his father Fadel in the West Bank district of Hebron.

Walking barefoot, the youngster becomes hysterical as he pleads with the troops not to take his father away.

One of the soldiers picks up the lad and removes him from the scene before Fadel is driven away in a four-wheel-drive.

After watching the footage, Hashem Abu Maria, of the Defence For Children International charity, said it was obvious the child thought his father would never return.

Reuploaded from fishie1855's channel-
http://www.youtube.com/user/fishie1855

Hyperactive Developmental Nose Picking Disorder (HDNPD)

HDNPD is defined as erratic, high-energy behavior exacerbated by a childhood trauma impacting adult behavior during intense nose picking excavations.

Source: Page 150 of the DSM-IV-FE*

Found the disease you like? Take these steps to get filthy rich!

1. Patent a dangerous chemical as a "treatment" for HDNPD.
2. Invent fictitious trial results that prove the drug is effective in treating HDNPD.
3. Bribe FDA officials into approving the drug as safe for everyone! (Even if it kills people.)
4. Submit to the American Psychiatric Association for inclusion in their DSM-IV (the standard reference guide of psychiatric disorders).
5. Create an emotional TV ad that shows unhappy, confused people being transformed into perfect beings after they take your drug.
6. Issue press releases to mainstream media outlets who will run your propaganda as news with zero skepticism.
7. Bribe doctors with vacations, extravagant meals and "consulting fees" in order to get them to prescribe your drug to as many patients as possible.
8. Buy off politicians and legislators to block alternative medicine and enforce a pharmaceutical monopoly.
9. Sit back and rake in the dough** while Americans go broke buying your drug to treat HDNPD!
10. When the lawsuits roll in from the families of dead patients, simply use a small portion of your windfall profits to settle out of court, admitting no guilt.

The Disease Mongering Engine is a satirical commentary on various matters we believe to be of public concern and are offered as Free Speech within the protection of the First Amendment to the US Constitution.

ΜΗΝΥΣΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΝΤ ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΞΙΟΤΙΜΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (άρθρο 41 Συντ.).

ΜΗΝΥΣΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ XAΛΚΙΔΟΣ
ΑΝΑΦΟΡΑ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

Του Δημητρίου ΑΝΤΩΝΙΟΥ, Ιατρού, κατ. Χαλκίδος, τηλ. 22210-62743

ΓΙΑ ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

Κε Εισαγγελέα

Σύμφωνα με το άρθρο 62 εδ.4 «(για την δίωξη) άδεια δεν απαιτείται (από την Βουλή) δια τα επ` αυτοφώρω κακουργήματα τω βουλευτών)

Επειδή τα αποτελέσματα της Εσχάτης Προδοσίας επέρχονται σε όλη την Ελληνική Επικράτεια, αρμόδια για την παρούσα μήνυσή μου είναι και η Εισαγγελία Χαλκίδος (ΠΚ 16) στο οποίο κατοικώ μονίμως.

H Εθνική Κυριαρχία στην Δημοκρατική Πολιτεία συνίσταται από τα εξής ουσιαστικά (συστατικά): α) Την Ελεύθερη άσκηση του δικαιώματος του Ατόμου να προστατεύει δια νόμου τα Ατομικά του Δικαιώματα από τον Δημόσιο έλεγχο και εξουσία της πολιτείας, β) Τον, δια των νόμων που το άτομο ως πολίτης ψηφίζει, Ελεύθερο καθορισμό και απεριόριστη άσκηση των Πολιτικών του δικαιωμάτων ως Πολίτου μιας Συντεταγμένης Πολιτείας.

Η Ελεύθερη επιλογή και άσκηση των παραπάνω Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων και γενικότερα η απεριόριστη δυνατότητα του Ατόμου να καθορίζει αυτό τις Αξίες στην ζωή του και να μπορεί να επιδιώκει ελεύθερα να τις πραγματώσει μέσα στα πλαίσια του νόμου που αυτός ψήφισε, συνιστά την ουσία της Δημοκρατικής Ελευθερίας, στην οποία το Άτομο και ο Πολίτης είναι το Υποκείμενο και Συγγραφέας της Ατομικής και Εθνικής του Ιστορίας, σύμφωνα με τις παραδόσεις του, τον πολιτισμό του και την παρελθούσα Ιστορία του. Οι αρχές αυτές συνιστούν την έννοια του Ιδιαίτερου Έθνους και Λαού.

Η άσκηση όμως της Ελευθερίας, ως συστατικού της Εθνικής Κυριαρχίας, συνδέεται αρήκτως και αναγκαστικά με την έννοια της Εδαφικής Ακεραιότητας μέσα στα γεωγραφικά όρια της οποίας η Ελευθερία αυτή πραγματώνεται, εφόσον τα πάντα με στο υλικό Σύμπαν μας με νοηματικό περιεχόμενο, τοσούτων μάλλον η Πολιτική πράξη, η οποία δεν είναι Θεολογία, πραγματώνονται σε συγκεκριμένο Χρόνο και Χώρο. Συνεπώς η Εδαφική Ακεραιότητα αποτελεί κι αυτή υποκείμενο της Δημοκρατικής Ελευθερίας και Εθνικής Κυριαρχίας, σε βαθμό εννοιολογικής ταύτισης με τις υπόλοιπες αυτές έννοιες. Ελευθερία, χωρίς Εδαφική ακεραιότητα για την άσκησή της, δεν υπάρχει και Εδαφική ακεραιότητα χωρίς Ελευθερία είναι χωρίς Νόημα.

Εφόσον συνεπώς η Ελευθερία και οι ταυτιζόμενες με αυτή έννοιες της Εθνικής Κυριαρχίας, συνίσταται στην ελεύθερη, δια των ελευθέρως ψηφισθέντων από τους πολίτες νόμων, έκφραση της θέλησής των για την ιστορία του, κάθε παραβίαση της ελεύθερης νομοθετικής δύναμης του Λαού από εξωγενείς καταναγκαστικούς παράγοντες, συνεπάγεται κατάλυση της Ελευθερίας, Εθνικής Κυριαρχίας και του Συντάγματος του Λαού αυτού.

Οι παραπάνω σκέψεις και γεγονότα δικαιώνονται πλήρως στο Ελληνικό Σύνταγμα, το οποίο στο άρθρο 1 ορίζει ότι: 1. «Το Πολίτευμα της Ελλάδος είναι Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία , 2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαική κυριαρχία, 3. Άπασαι αι εξουσίαι πηγάζουν εκ του Λαού και υπάρχουν υπέρ αυτό και του Έθνους, ασκούνται δε καθ` όν τρόπον ορίζει το Σύνταγμα.

Άρθρο 2. Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του Ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας.

Άρθρο 5. 1. Έκαστος δικαιούται να αναπτύση ελευθέρως της προσωπικότητά του…, 2. Πάντες απολαύουν απολύτου προστασίας της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας των…, 3. Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστος..

Άρθρο 17. Η ιδιοκτησία τελεί υπό την προστασία του Κράτους…

Άρθρο 20. Έκαστος δικαιούται εις παροχήν εννόμου προστασίας υπό των δικαστηρίων και δύναται να αναπτύξη ενώπιον τούτων τας απόψεις του περί των δικαιωμάτων ή συμφερόντων του, ως ο νόμος ορίζει.

Άρθρο 25. 1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου, ως ατόμου και ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους…., 2. Η αναγνώριση και προστασία των θεμελιωδών και απαραγράπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου υπό της Πολιτείας αποβλέπει εις την πραγματοποίησιν της κοινωνικής προόδου εν ελευθερία και δικαιοσύνη, 3. Η καταχρηστική άσκηση δικαιώματος (από την Πολιτεία) δεν επιτρέπεται.

Άρθρο 26. 1. Η νομοθετική λειτουργία ασκείται υπό της Βουλής και του Προέδρου της Δημοκρατίας, 2. Η εκτελεστική λειτουργία ασκείται υπό του Προέδρους της Δημοκρατίας και της Κυβερνήσεως, 3. Η δικαστική λειτουργία ασκείται υπό των δικαστηρίων, αι αποφάσεις δε αυτών εκτελούνται εν ονόματι του Ελληνικού Λαού.

Άρθρο 27. 1. Ουδεμία μεταβολή των ορίων της Επικρατείας δύναται να γίνει άνευ νόμου ψηφιζομένου δια της απολύτου πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών.

Άρθρο 28 παρ. 3. Η Ελλάς προέρχεται ελευθέρως δια νόμου ψηφιζομένου υπό της απολύτου πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, εις περιορισμούς εις την άσκησιν της Εθνικής Κυριαρχίας, εφ όσον τούτο υπαγορεύεται εκ σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, δεν θίγει τα δικαιώματα του ανθρώπου και τας βάσεις του δημοκρατικού πολιτεύματος, γίνεται δε βάσει των αρχών της ισότητας και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας.

Σχετικά είναι επίσης τα άρθρα 41, 52, 60 παρ.1, 62 εδ. 4, 73 παρ.1,2, 120.

Συνεπώς, σύμφωνα με τα παραπάνω άρθρα του Ελληνικού Συντάγματος και ιδιαιτέρως του άρθρου 28, παρ. 3, ουδέν τίμημα, λόγος, προφανής ή προβαλλόμενος ειλικρινώς η προσχηματικά, είναι ικανός να προβληθεί και ισχύσει ενώπιον του Ελληνικού Λαού με τίμημα την κατάλυση των βάσεων του Δημοκρατικού του Πολιτεύματος, ακόμα κι αν ο λόγος αυτός (ειλικρινής, ή προσχηματικός), αναφέρεται σε (δήθεν) εθνικό συμφέρον. Και τούτο διότι Εθνικό Συμφέρον έξω από τα πλαίσια της Δημοκρατίας (της δυνατότητας του Λαού να ψηφίζει τις τύχες του ελεύθερα) είναι άνευ Νοήματος, δεδομένου ότι, στην περίπτωση αυτή, το Εθνικό Συμφέρον εξυπηρετεί τα συμφέροντα του σφετεριστή της Δημοκρατίας (εξωτερικού ή εσωτερικού ή αμφοτέρων) κι όχι τους ίδιους τους Πολίτες της καταλυομένης Δημοκρατίας. Η κατάλυση της Δημοκρατίας στο όνομα της –δήθεν- σωτηρίας της χώρας και του εθνικού συμφέροντος –είναι ισχυρισμός αντιφατικός, συνιστά αντινομία του λόγου και προβάλλεται προσβλητικά για την λογική από τους βαρβάρους κατακτητές ή τους προδότες κατακτημένους. Και στην συγκεκριμένη περίπτωση της παρούσας μήνυσής μου, η Ελληνική Κυβέρνηση με τον ν.3845/2010 παρεχώρησε την Εθνική μας Κυριαρχία σε ξένες Δυνάμεις (ήτοι την Ευρωπαική Επιτροπή και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο), με την παραχώρηση σε αυτούς το δικαίωμα και την εξουσία να μας επιβάλλουν αυτοί το περιεχόμενο νόμων, που καθορίζουν την βιολογική αλλά και ποιοτική ζωή όλως ων Ελλήνων κι εμείς απλά και δουλικά να διεκπεραιώνουμε διαδικαστικά την διαδικασία ψήφισής των στην Ελληνική Βουλή. Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο συνιστά ανέγκλητα, κατάλυση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος (άρθρο 1 του Συντάγματος). Οι βουλευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίζουν νόμους στη Βουλή- στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας- μόνο στα πλαίσια του Συντάγματος, δηλαδή σύμφωνα με την εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού στο Σύνταγμα. Η παραβίαση της αρχής αυτής από τους Βουλευτές, όπως έγινε στη προκειμένη περίπτωση, συνιστά Κατάλυση του Συντάγματος κι Εσχάτη Προδοσία.

Κατά συνέπεια, Κυβέρνηση, Βουλή (κι ελπίζω όχι ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τελικά), παραχωρώντας την Εθνική μας Κυριαρχία και μάλιστα χωρίς τον όρο της αμοιβαίας παραχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας στον αποδέκτη της δικής μας, ανεξάρτητα από τον λόγο της παραχώρησης αυτής, διαπράττουν Εθνική Προδοσία.

Ακριβώς όμως αυτό έγινε από την παρούσα Κυβέρνηση και την Βουλή των Ελλήνων (κι ελπίζω όχι και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας) ενεργητικά και από την Στρατιωτική Ηγεσία εκ παραλείψεως. Συγκεκριμένα, οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι παρεχώρησαν εν λευκώ! την νομοθετική εξουσία –και συνεπώς την Εθνική μας Κυριαρχία- στους ηγέτες των υπολοίπων 26 κρατών που συναποτελούν τη Ευρωπαική Ένωση και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), το οποίο είναι θεσμός που δεν ανήκει καν στην Ευρωπαική Ένωση, να μας υποδείξουν αυτοί το περιεχόμενο των νόμων που εμείς καλούμαστε –και το κάναμε- υποχρεωτικά και υποτιμητικά να το ψηφίσουμε απλά διεκπεραιωτικά και δήθεν ελεύθερα!

Δεν θα αναλύσω στο σημείο αυτό το (αβάσιμο και αίολο σε κάθε περίπτωση) περιεχόμενο του προβαλλομένου λόγου, που οι παραπάνω κρατικοί αξιωματούχοι προβάλλουν δημοσίως για την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις με τον παραπάνω τρόπο, διότι –σύμφωνα με τα όσα προείπα και με το άρθρο 28 του Συντάγματος- ουδείς λόγος δικαιολογεί την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, ήτοι της παραχώρησης της εξουσίας σε άλλες δυνάμεις να επιβάλλουν το περιεχόμενο νόμων που αφορούν την ζωή των Ελλήνων! και μάλιστα χωρίς να ικανοποιείται εισέτι ο αναγκαστικός όρος της αμοιβαιότητας (*), τους οποίους (νόμους) οι έλληνες βουλευτές σε μια παρωδία δημοκρατικής ψηφοφορίας στην Βουλή, δουλικά και διεκπεραιωτικά τους ψηφίζουν, ενεργούντες ως πειθήνια διεκπεραιωτικά όργανα της βούλησης και του συμφέροντος ξένων δυνάμεων.

(*) δηλ. την αμοιβαία και ισότιμη παραχώρηση και της Εθνικής Κυριαρχίας του αντισυμβαλλομένου Κράτους

Θα πώ μόνο σύντομα, ότι ο απαράδεκτος προβαλλόμενος λόγος από τους εσωτερικούς σφετεριστές της Ελευθερία μας έλληνες βουλευτές, είναι ότι μόνο έτσι εξασφαλίζεται η δυνατότητα δανειοδότησης της Ελλάδος από τις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης και το ΔΝΤ, για να καλύψει τις οικονομικές της ανάγκες.

Η παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας με τον παραπάνω τρόπο σε αλλοδαπές δυνάμεις δεν είναι ένα δικό μου συμπέρασμα, αλλά είναι ένα γεγονός που ομολογείται πολλάκις από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό της χώρας Γεώργιο Παπανδρέου και από το επίσημο Βήμα της Βουλής των Ελλήνων!, ο οποίος καθαρά κι εμφατικά είπε ότι «βρισκόμαστε υπό επιτήρηση και κηδεμονία» και ότι «έχει μειωθεί η Εθνική μας Κυριαρχία». Συγκεκριμένα:

1) Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στη Συνεδρίαση της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (ΟΚΕ) Δωδεκανήσου: 23-04-2010

Είμαστε υπό επιτήρηση. Είμαστε υπό κηδεμονία, για να το πούμε ακόμα πιο βαριά, για να είμαστε ειλικρινείς. Και θέλουμε βεβαίως, πολύ γρήγορα, με τις αποφάσεις μας, με το έργο μας, με τις αλλαγές που θα κάνουμε, να ξαναπάρουμε τις δικές μας τύχες στα δικά μας χέρια, να θέτουμε εμείς πια τις προτεραιότητές μας, με έναν βιώσιμο τρόπο. Και για να τελειώνουμε με την παραπληροφόρηση και το στρουθοκαμηλισμό, που επιδεικνύεται από πολλούς: η Ελλάδα βρίσκεται ήδη σήμερα σε επιτήρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εξαιτίας των ελλειμμάτων, εξαιτίας του χρέους που δημιούργησαν οι εγκληματικές για τον τόπο πολιτικές τής προηγούμενης κυβέρνησης. Αυτό ακριβώς εννοώ όταν υποστηρίζω ότι μειώθηκε η εθνική μας κυριαρχία, το να μπορούμε να αποφασίζουμε εμείς, να έχουμε πολλές επιλογές και περιθώρια ελιγμών, που θα είχαμε σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση.

2) Δευτερολογία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή με θέμα: «Το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης που κατέθεσε η Ελληνική Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση»: 22-03-2010

Και είναι ακριβώς αυτός ο λόγος, για τον οποίο βρεθήκαμε για δεύτερη φορά σε επιτήρηση – λόγω του ελλείμματος του 2009. Η επιτήρηση αυτή, στην παρούσα φάση – και αυτό θέλω να το ξέρετε, πιθανώς δεν το γνωρίζουν όλοι οι συνάδελφοι – σύμφωνα με τα άρθρα του Μάαστριχτ, είναι η ισχυρότερη μορφή επιτήρησης, η οποία λέει ότι εάν, προχθές, στο ECOFIN, στην Ευρωομάδα, δεν είχαμε εμείς οι ίδιοι αποφασίσει για συγκεκριμένα, πράγματι, δύσκολα μέτρα, τότε θα ήταν η Ευρωπαϊκή Ένωση αυτή που θα αποφάσιζε, και θα αποφάσιζε επί 26, όχι επί 27. Δηλαδή, της Ελλάδας, της έχει αφαιρεθεί, με τη διαδικασία αυτή, το δικαίωμα βέτο. Για τα δικά της πράγματα, για τη δική της οικονομία, για τις δικές της πολιτικές. Και μετά, μου λέτε να μην λέω ότι είμαστε υπό κηδεμονία, ότι χάσαμε ένα μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας. Ακριβώς αυτό έχουμε χάσει. Και αυτό είναι που θα ανακτήσουμε με τον αγώνα μας, την αξιοπιστία μας, το πρόγραμμά μας, τη δυνατότητα να ορίζουμε εμείς επιτέλους τις τύχες μας.

3) Ομιλία Πρωθυπουργού Γιώργου Α. Παπανδρέου στην επίκαιρη ερώτηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή: 16-04-2010

Όμως, στην Ε.Ε., μια δημοκρατική Ε.Ε., δυστυχώς, η πλειοψηφία είναι συντηρητική. Και αν σήμερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ, αυτό έγινε μετά από απόφαση της Ε.Ε., και ειδικά με την επιμονή δυνάμεων του συντηρητικού Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Κατά συνέπεια, αυτός είναι ο πρώτος λόγος για τον οποίο θα έπρεπε να εγκαλείτε τον κ. Σαμαρά, τους ομοϊδεάτες του – και όχι εμάς – για το αν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι σήμερα ήδη εδώ. Για να είμαι βέβαια δίκαιος, υπήρξαν και υπάρχουν πολλοί, και στους συντηρητικούς μέσα στην Ε.Ε., που ήθελαν την αμιγώς ευρωπαϊκή λύση.

Οι προτάσεις μας για έναν διαφορετικό μηχανισμό στήριξης, βέβαια, δεν παύουν να ισχύουν για το μέλλον. Και όπως θα έχετε δει, στην απόφαση της Ε.Ε., η τελευταία παράγραφος μιλάει για τη δημιουργία μιας ομάδας, ενός «task force» όπως λέγεται, μιας ομάδας μελέτης υπό τον κ. Ρομπέι, η οποία θα επεξεργαστεί περαιτέρω τους μηχανισμούς. Άρα, λοιπόν, πολύ πιθανόν, αυτός ο μηχανισμός να τροποποιηθεί στο μέλλον. Αν θα γίνει σύντομα ή αργότερα, αυτό είναι τελικά θέμα πολιτικής βούλησης.

Όμως, ας μη γελιόμαστε και θέλω να είμαι ειλικρινής: το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει ήδη μπει στη διαδικασία. Ήδη, σήμερα, συμμετέχει στη διαδικασία της επιτήρησης, στην οποία βεβαίως μας οδήγησε – και δύο φορές – η Νέα Δημοκρατία. Ήδη, μας ελέγχει για την τήρηση των δεσμεύσεων και των αποφάσεών μας.

3) Ομιλία Πρωθυπουργού και Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Α. Παπανδρέου στη Συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος στην Θεσσαλονίκη: 20-03-2010

Μιας κρίσης, που διογκωνόταν βεβαίως με αστραπιαία ταχύτητα και θα μπορούσε να έχει και ανυπολόγιστες συνέπειες, καθιστώντας μας έρμαιους αποφάσεων άλλων. Μιας κρίσης, που έχει όμως σήμερα βαριές συνέπειες, όπως με την επιτήρηση, στην οποία μας έβαλε δύο φορές η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και με αυτή τη δεύτερη φορά – και εδώ είναι ένα παράδειγμα της εγκληματικής τους πολιτικής – σήμερα, σύμφωνα με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και λόγω του ελλείμματος του 2009, είμαστε στην πιο σκληρή επιτήρηση που προβλέπεται από τη Συνθήκη. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι όταν βρίσκονται οι Υπουργοί Οικονομικών, της χώρας μας και των άλλων 26, στο λεγόμενο «ECOFIN», οι αποφάσεις για την Ελλάδα παίρνονται χωρίς την ψήφο της Ελλάδας – επί 26, όχι επί 27. Θυμίζω τα λόγια του ιδρυτή μας στην 3η του Σεπτέμβρη, στο τρίπτυχο «εθνική ανεξαρτησία, λαϊκή κυριαρχία, κοινωνική δικαιοσύνη». Έλεγε: «ναι, θα φτάσουμε στην κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά προϋπόθεση για την κοινωνική δικαιοσύνη, είναι να υπάρχει Δημοκρατία, λαϊκή κυριαρχία. Και προϋπόθεση για τη λαϊκή κυριαρχία, είναι να υπάρχει εθνική κυριαρχία, εθνική ανεξαρτησία». Το δικαίωμα δηλαδή του λαού, της Ελλάδας, των Ελλήνων, να ορίζουμε εμείς την τύχη μας, χωρίς επιτηρήσεις, χωρίς κηδεμονίες, χωρίς εξαρτήσεις. Και αυτό παλεύουμε σήμερα, αυτό διεκδικούμε και αυτό θα καταφέρουμε και πάλι, ως ΠΑΣΟΚ, ως Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα, σύμφωνα με τις αρχές μας. Ναι, η Ελλάδα να ορίζει τη δική της τύχη. Γι’ αυτό και πήραμε αποφάσεις, που δεν θα λαμβάναμε ποτέ σε ομαλές συνθήκες, γιατί δεν ανταποκρίνονται στη δική μας πολιτική και ιδεολογική φυσιογνωμία, αλλά ζούμε σε εμπόλεμη κατάσταση. Γι’ αυτό και οι αποφάσεις μας, μπορεί να είναι άδικες για όσους συμπολίτες μας δεν ευθύνονται για εκεί όπου φτάσαμε σήμερα, αλλά θα ήταν ακόμα πιο άδικο αυτό που θα συνέβαινε στην πατρίδα μας, αν δεν παίρναμε αυτές τις αποφάσεις, αν καθόμασταν με σταυρωμένα τα χέρια, περιμένοντας να παίζουν άλλοι με τις τύχες μας.

4) Ομιλία Πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου, για τα μέτρα για την εφαρμογή του μηχανισμού στήριξης της ελληνικής οικονομίας, στη Βουλή: 06-05-2010 .

Και σήμερα, είναι πια απλά τα πράγματα: ή ψηφίζουμε και εφαρμόζουμε τη συμφωνία, ή καταδικάζουμε την Ελλάδα στη χρεοκοπία. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δυστυχώς, φτάσαμε σε σημείο να μας δίνεται η ευκαιρία να αλλάξουμε την Ελλάδα, μόνο όμως υπό τον όρο της διάσωσής της. Και ο λογαριασμός, όπως είπα, είναι οδυνηρός, ακόμα και άδικος για πολλούς. Δεν τίθεται ζήτημα αυξημένης κατά το Σύνταγμα πλειοψηφίας. Τίθεται ζήτημα πολιτικής ευθύνης για τον καθένα μας, για όλους μας. Το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί, ούτως ή άλλως, με την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Αυτό, για να είμαστε συνεπείς απέναντι στη συνείδησή μας, στην πατρίδα και, βεβαίως, στις διεθνείς υποχρεώσεις μας.

Ακολούθησε η ομιλία του Προέδρου της ΝΔ, Αντώνη Σαμαρά. Αμέσως μετά, ο Πρωθυπουργός, Γιώργος Α. Παπανδρέου, έκανε την ακόλουθη παρέμβαση:



Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Πάλι να σας διορθώσω κ. Σαμαρά, σε αυτές τις ιστορικές στιγμές που συζητούμε. Πράγματι, στην εισηγητική έκθεση, το μνημόνιο που επισυνάπτεται, μιλάει, εξ απαλών ονύχων βεβαίως, για τις ευθύνες της προηγούμενης κυβέρνησης. Δεν με ακούσατε, δεν με ακούσατε. Απλώς, η διαφορά είναι άλλη. Άλλη είναι η διαφορά.

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Αναφέρεται με πολύ ήπιους τόνους. Και βρήκατε αυτό εσείς, κ. Σαμαρά, ως δικαιολογία για να μην ψηφίσετε. Ξέρετε όμως ότι δεν το (μνημόνιο) έχει γράψει το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα αυτό. Το έχει γράψει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το έχει γράψει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και μαζί, και η Τρόικα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Όχι εμείς.

Επίσης στις ίδιες ομολογίες προέβη και ο αρμόδιος υπουργός οικονομικών Γεώργιος Παπακωνσταντίνου, ως εξής:

1) Συνέντευξη του Υπουργού Οικονομικών στην εφημερίδα «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΕΝΔΥΤΗ» και στο δημοσιογράφο Πάνο Κοσμά: 16.05.2010

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ(υπουργός Οικονομικών) : Η πρόσφατη απόφαση του ECOFIN όχι απλώς δεν επιβεβαιώνει αυτό που ισχυρίζονται κάποιοι, αλλά αντίθετα επιβεβαιώνει την προσπάθεια που κατάβαλλε η Ελλάδα και ο Πρωθυπουργός προσωπικά για να πείσει τους εταίρους μας για την αναγκαιότητα ενός Ευρωπαϊκού μηχανισμού και απαντάει σε αυτούς ισχυρίζονταν ότι ήταν Ελληνική επιλογή η εμπλοκή του ΔΝΤ.

2) Συνέντευξη του Υπουργού Οικονομικών στην εκπομπή του ΣΚΑΪ «Φάκελοι» και στο δημοσιογράφο Αλ. Παπαχελά: 10.05.2010

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Τώρα, με αυτά τα μέτρα που έχουμε πάρει, έχουμε πραγματική μείωση μισθοδοσίας. Έρχεται η Γ. Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ και σου λένε, μισθοί και συντάξεις είναι το 75% το συνόλου της δαπάνης του Δημοσίου, πώς θα περιορίσεις, αν δεν περιορίσεις και τις δαπάνες μισθοδοσίας και τις συνταξιοδοτικές σου δαπάνες; Και μέχρις ότου μπει μπροστά το νέο ασφαλιστικό, έχεις και μια περίοδο, όπου είσαι αναγκασμένος να κάνεις κάτι για τα ταμεία. Άρα, και οι αποφάσεις που πάρθηκαν - διαφυλάττοντας επαναλαμβάνω τους χαμηλο-συνταξιούχους - είναι και αυτές κάτι που θα βοηθήσει την βιωσιμότητα των ταμείων.

ΜΠΑΜΠΗΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Δεν ξέρω για την αριστερά τι λέει, πάντως πολλοί εκεί μέσα πιστεύουν κακώς κάναμε ότι κάνουμε , παίρνουμε τόσο βαρύ τίμημα για τον δανεισμό των 110 δισ., θα ήταν προτιμότερο λένε να κάνουμε μια αναδιαπραγμάτευση του δημόσιου χρέους. Να πληρώσουμε σε αυτούς που μας χρωστάνε τα μισά , όπως έχουν κάνει κι άλλοι και να πάμε , να πορευτούμε αναλόγως , χωρίς όλο αυτό τον κακό χαμό τον οποίο φέρατε

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Κατ' αρχάς, αυτό το οποίο είναι ξεκάθαρο και εδώ είναι οι μεγάλες και οι ευθύνες της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είναι ότι αν μέχρι τις 19 του μηνός η χώρα δεν είχε τα 10 δισ. που της χρειάζονται, θα κηρύσσαμε στάση πληρωμών. Όταν κηρύττεις στάση πληρωμών, δεν επαναδιαπραγματεύεσαι, μπαίνεις σε μια ακόμη πιο βαθιά ύφεση, το τραπεζικό σου σύστημα καταρρέει, δεν μπορείς να πληρώσεις μισθούς και συντάξεις.

ΑΛ. ΠΑΠΑΧΕΛΑΣ: Ο αντίλογος σε αυτό λέει σαν να είσαι ζωσμένος με εκρηκτικά διότι ξέρεις ότι θα πάρεις μαζί σου και την Γερμανία και την Γαλλία και τις τράπεζες τους ασφαλιστικά ταμεία και τις τράπεζες του κτλ . Οπότε δεν θα σε αφήνανε να το πάθεις αυτό.

3) Συνέντευξη του Υπουργού Οικονομικών στην εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» και στο δημοσιογράφο Παντελή Καψή: 09.05.2010

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Έχετε χαρακτηρίσει τα μέτρα εσείς ο ίδιος άδικα. Πώς μπορείτε να ζητάτε από τον ελληνικό λαό να τα αποδεχτεί;

Γ. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: Πρέπει κανείς να ξεκινήσει από την κατάσταση στην οποία βρέθηκε η χώρα. Όταν ζητάς να σου δανείσουν 110 δισ. ευρώ διαπραγματεύεσαι τους όρους, αλλά τα περιθώρια διαπραγμάτευσης που έχεις είναι περιορισμένα. Προφανώς δεν είναι δίκαιο να πληρώσει την κρίση ο συνταξιούχος του οποίου κόβεται η σύνταξη. Αλλά το βασικό ζητούμενο ήταν να διασφαλίζουμε ότι δεν θα πτωχεύσει η χώρα.

4) Ομιλία και δευτερολογία του Υφυπουργού Οικονομικών στην Επιτροπή Απολογισμού και Ισολογισμού και Ελέγχου της Εκτέλεσης του Προϋπολογισμού του Κράτους Αθήνα, 11.05.2010

Για εμάς δεν είναι ευχάριστο, ούτε και θέλαμε να υιοθετήσουμε μέτρα τα οποία είναι άδικα για πολλούς συμπολίτες, διότι ακούω από πολλούς να λένε ότι εμείς κακώς έχουμε πάρει αυτά τα μέτρα. Προηγείται η διάσωση της χώρας και έπονται τα οποιαδήποτε άλλα κριτήρια.…………. διότι από τη στιγμή που αναλάβαμε την εντολή για τη διακυβέρνηση της χώρας και συνειδητοποιήσαμε τα δημοσιονομικά αδιέξοδα, εκείνο το οποίο διαπιστώσαμε είναι το εξής: «ότι η χώρα μας δεν έχει πολλαπλότητα επιλογών», δηλαδή υπήρχε μια αδιέξοδη δημοσιονομική κατάσταση και η μόνη λύση που υπήρχε ήταν η προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εμείς, όμως, δεν επιθυμούσαμε αυτή τη λύση, εμείς αυτό το οποίο θέλαμε, εκείνη τη στιγμή, ήταν να πείσουμε τους Ευρωπαίους εταίρους μας ότι αυτό το οποίο είχε ανάγκη η χώρα ήταν μια λύση στο εσωτερικό της Ευρωζώνης.

Τα παραπάνω αποσπάσματα των παραπάνω πολιτικών ηγετών δημοσιεύονται αυτούσια και ολοκληρωμένα στα αντίστοιχα επίσημα sites της Βουλής των Ελλήνων και των αρμοδίων υπουργείων και του γραφείου του πρωθυπουργού και τα καταθέτω στα έγγραφα στοιχεία μου μέσα στο γενικότερο πλαίσιο των ειρημένων κειμένων.

Από τα παραπάνω αποσπάσματα των παραπάνω πολιτικών ηγετών και το γενικότερο πνεύμα των συμφραζομένων, προκύπτει ότι αυτοί –και όλοι οι Βουλευτές που εψήφισαν τελικά την παραπάνω παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας, κατάλυση της Δημοκρατίας και τους επιβληθέντες από τις ξένες δυνάμεις νόμους (βλ. παρακάτω)- ευρίσκοντο σε πλήρη επίγνωση της ουσίας και της βαρύτητας του εγκλήματος που διέπραττα, εφόσον ομολογούν οι ίδιοι «τον –δήθεν- πόνο και οδύνη που αισθάνονται» για την παραχώρηση της Δημοκρατικής Ελευθερίας μας αυτής. Και βέβαια είναι αδιανόητο –φιλοσοφικά και νομικά- να ισχυριστούν ότι δεν κατανόησαν το άρθρο 28 του Συντάγματος, διότι το Σύνταγμα είναι η πηγή και προυπόθεση ερμηνείας όλου του δικαιακού μας συστήματος και το ίδιο (το Σύνταγμα) δεν ερμηνεύεται εκτός αυτού του ιδίου, ήτοι το εννοιολογικό περιεχόμενο του Συντάγματος είναι –και πρέπει να είναι- a priori- δεδομένο.

Οι παραπάνω πολιτικοί παράγοντες αποσιωπούν από τον Λαό, ότι το κίνητρό των είναι να μεταθέσουν τις ευθύνες των επώδυνων οικονομικών μέτρων που οι ξένες δυνάμεις μας επιβάλλουν, σε αυτές, διότι οι ίδιοι δεν τολμούν να τα λάβουν αυτοβούλως και με δική των ευθύνη, εξ αιτίας του φόβου των για το πολιτικό κόστος που θα υποστούν! Προτιμούν δηλαδή να υποδουλώσουν όλους τους Έλληνες και να ακυρώσουν την μακρόχρονη ιστορία μας λαμπρών αγώνων για την ελευθερία μας, από τις Θερμοπύλες, το 1821 και τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους, για να μην χάσουν αυτοί την Ηδονή και τα Προνόμια της Εξουσίας. Ανατριχιαστικό!....

Ως παράδειγμα αναφέρω την Ιρλανδία, την Ισπανία και Πορτογαλία, οι οποίες, αντιμετωπίζουσες τα ίδια με εμάς οικονομικά προβλήματα, δεν απευθύνθηκαν για βοήθεια στο ΔΝΤ και τις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης, αλλά έλαβαν οι ίδιες τα αναγκαία οικονομικά μέτρα περιορισμού των ελλειμμάτων των, με την διαφύλαξη βέβαια της Εθνικής των Κυριαρχία, Ελευθερίας και Τιμής.

Είναι βέβαιο ότι εάν και η Ελλάδα έπαιρνε η ιδία αυτοβούλως τα ίδια οικονομικά μέτρα που τώρα μας επιβλήθηκαν, θα ανακτάτο η διεθνής εμπιστοσύνη στην οικονομία της και τα spreads (τα επιτόκια δανεισμού μας) θα έπεφταν, όπως έγινε στην Ισπανία και Πορτογαλία, διότι ο βασικός κανόνας στο καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, είναι ότι η οικονομική αποτίμηση μιας χώρας, αλλά και η πορεία της οικονομία γενικότερα, στηρίζεται εξ ολοκλήρου στις «προοπτικές» και την «εμπιστοσύνη στις οικονομικές προοπτικές κάθε χώρας». Σε κάθε περίπτωση η Ελληνική Κυβέρνηση ΔΕΝ είχε καμία Συνταγματική δυνατότητα και δικαίωμα να παραχωρήσει την Εθνική μας Κυριαρχία με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος (άρθρο 1 και 28 παρ.3 Συντ.) για οποιοδήποτε λόγο!, όπως προείπα. Κι αυτό είναι εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού ρητά εκπεφρασμένη στο άρθρο 28 παρ.3 του Συντάγματος, σύμφωνα με το οποίο ουδέν τίμημα και προβαλλόμενος σκοπός είναι ικανά να ανταλλαγούν με την κατάλυση του Δημοκρατικού του Πολιτεύματος, ακόμα κι αν ο λόγος αυτός (ειλικρινής, ή προσχηματικός), αναφέρεται σε (δήθεν) εθνικό συμφέρον. Και τούτο διότι Εθνικό Συμφέρον έξω από τα πλαίσια της Δημοκρατικού Πολιτεύματος (της δυνατότητας του Λαού να ψηφίζει τις τύχες του ελεύθερα) είναι άνευ Νοήματος, δεδομένου ότι στην περίπτωση αυτή, το Εθνικό Συμφέρον εξυπηρετεί τα συμφέροντα του σφετεριστή της Δημοκρατίας (εξωτερικού ή εσωτερικού ή αμφοτέρων) κι όχι τους ίδιους τους Πολίτες της καταλυομένης Δημοκρατίας. Τέλος χωρίς Εθνική Κυριαρχία και την συνεπαγομένη αυτής κατάλυση του Συντάγματος, Χώρα (Κράτος) ουσιαστικά (νομικά) ΔΕΝ υφίσταται ούτε ως συντεταγμένη Πολιτεία, ούτε φυσικά ως Δημοκρατική χώρα που απαιτεί το Σύνταγμά μας. Στην περίπτωση αυτή η «χώρα» συνίσταται σε ένα συνοθύλευμα ατάκτων ατόμων που αλληλοσπαράσσουν, χωρίς νόμους και έννομη τάξη, ο ένας τον άλλο για την βιολογική των επιβίωση.

Συνεπώς ο ισχυρισμός που προβάλλει υποκριτικά η Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή περί σωτηρίας της χώρας με την κατάλυση του Δημοκρατικού της Πολιτεύματος και του Συντάγματός της είναι εγκληματικός και μόνο ο κατακτητής ή ο προδότης κατακτημένος θα μπορούσαν να τον εγείρουν. Με την ίδια λογική και οι Τούρκοι και Γερμανοί κατακτητές θεωρούν εαυτούς εθνικούς σωτήρες της Ελλάδος, επειδή την «έζησαν» βιολογικά, παρόλο υπόδουλη!.

Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν ως εξής: Τον Ιανουάριο του 2010 η χώρα μας ετέθη υπό της αυστηρότερη μορφή οικονομικής επιτήρησης από την Ευρωπαική Επιτροπή, σύμφωνα με το άρθρο 126 παρ. 6-13 της συνθήκης του Λισσαβώνας, λόγω των ελλειμμάτων που η τελευταία ανακάλυψε για το έτος 2009, γεγονός που σήμαινε ότι η Ελλάδα δεν είχε δικαίωμα ψήφου στις αποφάσεις που θα ελαμβάνονταν από την Ευρωπαική Επιτροπή και το Συμβούλιο για την τρόπο επιτήρησης της Ελλάδος για την μείωση των ελλειμμάτων αυτών. Τα μέτρα που προβλέπονται στο άρθρο 126 παρ. 6-13 της συνθήκης του Λισσαβώνας, σε περίπτωση υπερβολικών ελλειμμάτων μιας χώρας της ευρωζώνης, είναι κατά σειράν βαρύτητας τα εξής: η δημόσια σύσταση κατά του υπαιτίου κράτους, ο καθορισμός ορισμένης προθεσμίας για την βελτίωση των ελλειμμάτων, τον καθορισμό δυσμενεστέρων όρων δανεισμού του υπαιτίου κράτους από την Ευρωπαική Τράπεζα Επενδύσεων-κατόπιν συνεννόησης με την τελευταία- και τέλος την καταβολή οικονομικών εγγυήσεων και την επιβολή οικονομικών ποινών στο υπαίτιο κράτος. Και τα παραπάνω μέτρα τα παίρνει η Επιτροπή και το Συμβούλιο χωρίς την ψήφο του υπαιτίου κράτους, σύμφωνα με την παρ. 13 του άρθρου 126 της συνθήκης. Η Ευρωπαική Επιτροπή και το Συμβούλιο συνεπώς παρακολουθούν την πορεία του χρέους και ζητούν οικονομικές εγγυήσεις ή επιβάλλουν οικονομικές ποινές. Ποτέ όμως η Ευρωπαική Επιτροπή και το Συμβούλιο δεν έχουν συνταγματικό δικαίωμα, στα πλαίσια της συνθήκης της Λισσαβώνας να επιβάλλουν συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα (νόμους) για την μείωση του ελλείμματος στο υπαίτιο κράτος. Το δικαίωμα αυτό ανήκει αποκλειστικά και κυριαρχικά στο υπαίτιο κράτος. Και τούτο διότι, σε αντίθετη περίπτωση, θα κατελύετο η Εθνική Κυριαρχία και η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία του υπαιτίου κράτους της ευρωζώνης από άλλα μέλη αυτής, θα κατελύετο δηλαδή το πολιτικό σύστημα (η Δημοκρατία) του υπαιτίου κράτους το οποίο είναι το θεμέλιο του Δυτικού ελευθέρου πολιτικού Κόσμου. Όλα τα παραπάνω όμως ανατρέπονται τραγικά με την συμμετοχή και του ΔΝΤ στους δανειστές της δανειζομένης χώρας. Στην περίπτωση αυτή το ΔΝΤ, το οποίο είναι ένας διεθνής εξω-ευρωπαικός δανειστικός οργανισμός, για τον οποίο δεν ισχύει η και δεν δεσμεύεται από την συνθήκη της Λισσαβώνας, μπορεί να επιβάλλει εκβιαστικά τους απεχθέστερους των όρων στις Κυβερνήσεις των δανειζομένων απ αυτό κράτη, μέτρα και όρους που εξικνούνται μέχρι του σημείου να επιβάλει αυτό στην Κυβέρνηση του δανειζομένου κράτους μονομερώς αυτούσιους τους νόμους για την εξασφάλιση των δανειζομένων απ` αυτό κεφαλαίων. Η τακτική όμως αυτή σημαίνει και συνεπάγεται την κατάλυση του Δημοκρατικού Κοινοβουλευτικού Δημοκρατικού Πολιτεύματος της δανειζομένης χώρας. Και αυτό ακριβώς έγινε στην προκειμένη περίπτωση με την δική μας χώρα. Αυτός είναι συνεπώς ο λόγος που η Ευρωπαική Επιτροπή και το Συμβούλιο (οι «φίλοι κι εταίροι μας») μας επέβαλαν αναγκαστικά – κι ερήμην της ψήφου της Ελλάδος – την συμμετοχή του ΔΝΤ στην ομάδα των δανειστών της Ελλάδος και ήταν επίσης ο ίδιος λόγος που η ελληνική κυβέρνηση δεν ήθελε σθεναρά την συμμετοχή του ΔΝΤ στην ομάδα των δανειστών της, αλλά χωρίς να εισακουσθεί.

Με τον τρόπο αυτό, η Ευρωπαική Επιτροπή, το Συμβούλιο και το ΔΝΤ επέβαλαν στην Ελληνική Κυβέρνηση, και για την μείωση του χρέους μας, την πλήρη αποστέρηση της Εθνικής της Κυριαρχίας, με το να επιβάλουν στην τελευταία τους νόμους που αυτή έπρεπε δουλικά απλά να ψηφίσει διαδικαστικά, ευτελίζοντας πλήρως τον ρόλο και την ουσία της Βουλής και το Δημοκρατικό μας Πολίτευμα και Ελευθερία.

Τον Φεβρουάριο του 2010 η Ελληνική Κυβέρνηση με την προσχηματική δικαιολογία της μείωσης του κόστους δανεισμού της από τις διεθνείς αγορές, απευθύνθηκε στην Ευρωπαική Ένωση για την δανειοδότησή της με μικρότερο κόστος, αποκρύβοντας από τον Ελληνικό Λαό ότι το υψηλό κόστος δανεισμού οφείλονταν στην έλλειψη εμπιστοσύνης των δανειστών μας προς στα πρόσωπα της Κυβέρνησης- τα οποία δημιούργησαν διαχρονικά το τεράστιο αυτό δημόσιο χρέος, μαζί φυσικά με άλλες κυβερνήσεις. Επειδή όμως δεν υπήρχε σχετικός μηχανισμός οικονομικής στήριξης της Ελλάδος (μέλος της Ευρωπαικής ΄Ενωσης) από τις λοιπές χώρες της Ένωσης, χρειάστηκε να παρέλθει χρόνος μέχρι την 25/03/2010 οι αρχηγοί των χωρών της Ευρωπαικής Ένωσης να ανακοινώσουν στις Βρυξέλλες –ερήμην της Ελλάδος λόγω της επιτήρησής της- την απόφασή των για την σύσταση ενός μηχανισμού οικονομικής στήριξης της Ελλάδος, με κοινό πρόγραμμα της Ευρωπαικής Επιτροπής της Κεντρικής Ευραπαικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), εφεξής και των τριών αυτών οργανισμών αναφερομένων ως «Τρόικα». Η απόφαση προέβλεπε την παροχή δανείου σε αυτή με εύλογο (πάντως μεγαλύτερο αυτού που οι ίδιες δανείζονται) επιτοκίου, αλλά με τους εξής αναγκαστικούς όρους: 1) Η Ελληνική Κυβέρνηση ετέθη υπό την αυστηρότερη μορφή επιτήρησης πουν προβλέπει η συνθήκη της Λισσαβώνας με το άρθρο 126 παρ. 6-13 αυτής, λόγω των μεγάλων οικονομικών της ελλειμμάτων, με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αποκλείεται από την συμμετοχή της και από το δικαίωμα ψήφου της στις αποφάσεις που θα ελαμβάνοντο πλέον ερήμην της σχετικά με τους όρους της δανειοδότησής της, 2) Την υποχρεωτική συμμετοχή στην δανειοδότηση της Ελληνικής Κυβέρνησης, στα πλαίσια του παραπάνω προγράμματος δανειοδότησής της, και του ΔΝΤ, το οποίο θα συμμετείχε υποχρεωτικά δανείζοντας στην Ελληνική Κυβέρνηση, το 1/3 του συνολικού δανειακού ποσού, αγνοώντας την ισχυρά εκπεφρασμένη δημόσια αντίρρηση της Ελληνικής Κυβέρνησης, για την συμμετοχή του ΔΝΤ στον παραπάνω δανειακό μηχανισμό (βλ. δηλώσεις του Έλληνα Πρωθυπουργού). Ο λόγος της επιβολής του ΔΝΤ από την Ευρωπαική Ένωση –και αντίστοιχα των δικών μας αντιρρήσεων- ήταν προφανής: Η Ευρωπαική Ένωση δεν μπορούσε θεσμικά (σύμφωνα με την συνθήκη της Λισσαβώνας) να επιβάλλει στην Ελληνική Βουλή νομοθετικά τους όρους αποπληρωμής του δανείου και της μείωσης των ελλειμμάτων της με την μορφή που τελικά έθεσε το ΔΝΤ για την δανειοδότηση της Ελληνικής Κυβέρνησης, από αυτό και τούτο διότι το ΔΝΤ δεν δεσμεύεται από την συνθήκη της Λισσαβώνας. Ήτοι, επειδή η Ευρωπαική Ένωση δεν μπορούσε θεσμικά να υποχρεώσει την Ελληνική Βουλή, να νομοθετήσει αναγκαστικά συγκεκριμένους νόμους για την μείωση των ελλειμμάτων της και την εξασφάλιση των δανεικών κεφαλαίων της προς της Ελληνική Κυβέρνηση –γιατί αυτό ισοδυναμούσε με κατάσταση Εθνικής της Υποδούλωσης – επέβαλλε την αναγκαστική συμμετοχή του ΔΝΤ στον μηχανισμό δανειοδότησης της Ελληνικής Κυβέρνησης, το οποίο (ΔΝΤ) ως μη δεσμευόμενο από την Συνθήκη της Λισσαβώνας μπορεί να επιβάλλει εκβιαστικά και βίαια συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα στην Ελλάδα, για την εξασφάλιση της μείωσης των ελλειμμάτων της και συνεπώς και την εξασφάλιση των δανεικών της, όπως υποχρεούται από το καταστατικό του, με τίμημα βέβαια την κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος, η οποία –όπως προείπα- συνίσταται στην ελευθερία νομοθέτησης της Ελληνικής Βουλής εξ ονόματος του Ελληνικού Λαού. Κι αυτό τελικά έγινε. Η οικονομική επιτήρηση της Ελληνικής Κυβέρνησης από την Ευρωπαική Επιτροπή, ακόμα και η εφαρμογή του άρθρου 126 παρ.6-13 της Συνθήκης της Λισσαβώνας, με το οποίο η Ελλάδα έχασε το δικαίωμα ψήφου της στις σχετικές διαδικασίας παρακολούθησης της μείωσης του χρέους της από την Ευρωπαική Επιτροπή, είναι μια μορφή απώλεια της Εθνικής μας Κυριαρχίας (βλ. δηλώσεις πρωθυπουργού στην Βουλή). Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιτήρηση αυτή και με τους παραπάνω όρους, είναι μια συντακτική δέσμευση που την έχουμε κι εμείς αποδεχτεί με ελεύθερη βούληση και σε ομαλές συνθήκες και πληρουμένου του όρους της αμοιβαιότητας, εφόσον η συνθήκη (και το άρθρο 126) ισχύει ισότιμα για όλα τα μέλη-κράτη της ευρωζώνης. Επιπλέον-όπως προείπα- η επιτήρηση της Ελλάδος, σύμφωνα με την συνθήκη της Λισσαβώνας, δεν της αφαιρεί την Εθνικής της Κυριαρχία και το Δημοκρατικό της δικαίωμα να νομοθετεί η ίδια ελεύθερα για την μείωση ή όχι των ελλειμμάτων της και με ποίον τρόπο αυτό θα επιτευχθεί.

Ουδεμία όμως παρόμοια με την παραπάνω Συνταγματική σχέση δεν υπάρχει μεταξύ του Ελληνικού Λαού και του ΔΝΤ -το οποίο είναι ένας διεθνής και εξω-ευρωπαικός οργανισμός για τον οποίο δεν ισχύει και δεν δεσμεύεται από τη συνθήκη της Λισσαβώνας και τις άλλες συνθήκες της Ευρωζώνης. Συνεπώς το ΔΝΤ μας υποχρέωσε και η Ελληνική Κυβέρνηση εγκληματικά δέχτηκε την προδοτική παραχώρηση σε αυτό της δυνατότητας επιβολής του πάνω στην Ελληνική Βουλή (και τον Ελληνικό Λαό) της ψήφισης νόμων που το περιεχόμενό των το αποφασίζει κι επιβάλλει το ΔΝΤ αποκλειστικά και κάτω από την εκβιαστική ανάγκη μας για τον δανεισμό της χώρας, με μοναδικό σκοπό την εξασφάλιση των δανεικών που μας χορηγεί κι όχι βέβαια την σωτηρία της χώρας μας (βλ. δηλώσεις του πρωθυπουργού). Η παραχώρηση από μέρους της κυβέρνησης στο ΔΝΤ του δικαιώματος να μας επιβάλλει συγκεκριμένους νόμους, το περιεχόμενο των οποίων το έχει αποφασίσει αποκλειστικά το ΔΝΤ και να μας διατάζει εμείς δουλικά απλά να διεκπεραιώνουμε την διαδικασία της –ντροπιαστικής- ψήφισής της στην Βουλή, συνιστά κατάλυση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος και βιασμό της Βούλησης και Ελευθερίας του Λαού και διάπραξη του εγκλήματος της Εσχάτης Προδοσίας από τους υπαιτίους βουλευτές της παραχώρησης της Εθνικής μας κυριαρχίας στο ΔΝΤ με τον παραπάνω τρόπο. Λίγες ημέρες μετά την απόφαση της 25/3/2010 της Ευρωπαικής Ένωσης, το ΔΝΤ έστειλε στην Ελλάδα αντιπροσωπεία της και επέβαλλε στην Ελληνική Κυβέρνηση και Βουλή αναγκαστικούς νόμους (κατά ομολογία των ιδίων υπουργών και του πρωθυπουργού-βλ. παραπάνω)-για την μείωση του δημόσιου χρέους της και –το σπουδαιότερο- για την εξασφάλιση επιστροφής του εντόκου δανείου που το ίδιο (το ΔΝΤ) και οι χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης έδωσαν στην Ελληνική Κυβέρνηση κι όχι για την σωτηρία της Ελλάδος, όπως υποκριτικά ισχυρίζονται ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του.

Τα μέτρα αυτά ήταν επώδυνα, ανάλγητα και άδικα, διότι, πάνω απ` όλα επέβαλαν μείωση των ήδη χαμηλών σε βαθμό εξαθλίωσης, συντάξεων των χαμηλο-συνταξιούχων, καθώς και αλλαγές στην εργατική νομοθεσία προς όφελος των εργοδοτών και εις βάρος των εργαζομένων, όπως π.χ. την μείωση του κατωτάτου ημερομισθίου από τα σημερινά 740 ευρώ, στα 620 ευρώ!, καθώς και αλλαγές στην συνταξιοδοτική νομοθεσία. Το γεγονός ότι τα μέτρα αυτά επιβλήθηκαν αναγκαστικά από το ΔΝΤ στην Ελλάδα, με την μορφή της επιβολής της θέλησης μιας δύναμης κατοχής προς μια χώρα που έχει ηττηθεί και συνθηκολογήσει είναι τα εξής γεγονότα των οποίων υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας:

Tην 05-05-2010 σε δύο σταθμούς της Ελληνική τηλεόρασης και την ιδία ημέρα, ήτοι στην κρατική ΝΕΤ και στον σταθμό ALTER στον δημοσιογράφο Ν. Χατζηνικολάου στο βραδυνό δελτίο ειδήσεων του τελευταίου, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ (ομοσπονδία των δημοσίων υπαλλήλων) Ηλίας Ηλιόπουλος είπε- χωρίς να διαψευσθεί από κανέναν- ότι την 04-05-2010 σε συνάντηση της ΑΔΕΔΥ και του Έλληνα Πρωθυπουργού, η Ηλιόπουλος του είπε: «Κε Πρωθυπουργέ, πως είναι δυνατό ένα σοσιαλιστή πρωθυπουργός όπως εσείς να δέχεστε να παίρνετε τέτοια ανάλγητα μέτρα κατά των Ελλήνων υποκύπτοντας στο ΔΝΤ?». Κι ο πρωθυπουργός, κατά το Ηλιόπουλο. του απάντησε το εξής εξοργιστικό, δείχνοντας τους ανθρώπους του ΔΝΤ: «σε εμένα το λέτε αυτό. Ρωτήστε τους!», «δείχνοντας τους ανθρώπους του ΔΝΤ» (οι λέξεις του Ηλιόπουλου). Επίσης μέρες αργότερα ο υπουργός εργασίας Ανδρέας Λοβέρδος, στην πρωινή εκπομπή των δημοσιογράφων Καμπουράκη- Οικονομέα του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, ερωτήθηκε από τους δημοσιογράφους γιατί δέχτηκαν τις εντολές του ΔΝΤ για μείωση των συντάξεων ανεξαιρέτως όλων, των συνταξιούχων, συμπεριλαμβανομένων και τον χαμηλο-συνταξιούχων, ο υπουργός απάντησε ως εξής: «Ρωτήστε τους!» (εννοώντας του εκπροσώπους του ΔΝΤ) και συνέχισε ως εξής: «Κε Οικονομέα, τους είπαμε –στους ανθρώπους του ΔΝΤ- ότι είναι άδικο να κόψουμε τις συντάξεις όλων των χαμηλο-συνταξιούχων και τους προτείναμε να εξασφαλίσουμε τα αντίστοιχα ποσά από άλλε πηγές. ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΝ». Δημοσιογράφος: «Κι εσείς Κε υπουργέ, γιατί το δεχτήκατε αυτό? Γιατί δεν επιμείνατε στις διαπραγματεύσεις?» Κι ο υπουργός απάντησε: «Κοι, όταν έχεις τέτοιο χρέος και ανάγκες δεν έχεις περιθώρια διαπραγμάτευσης». Ο ίδιος ο υπουργός εργασίας την 04-05-2010 σε συνέντευξη τύπου είπε τα εξής απατώντας σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου: «Ξέρετε πόσες φορές τους είπα (στους εκπροσώπους του ΔΝΤ) ότι τέτοια μέτρα που ζητούν να εφαρμόσουμε, δεν τα έχει πάρει ποτέ πριν η χώρα μας και καμία άλλη χώρα? Και ξέρετε τι μου απάντησαν? Χώρα σε αυτή την κατάσταση της Ελλάδας δεν έχει βρεθεί στην Ευρωζώνη…». Σε συνέντευξη του ιδίου πάλι υπουργού την ιδία ημέρα (04-05-2010) στον ραδιοφωνικό σταθμό flash στην δημοσιογράφο Ε. Στάη, διημήφθη ο εξής διάλογος: Υπουργός: «Μετά από συζήτηση με την τρόικα (δηλ. το ΔΝΤ) είχαμε πράγματα που μπορέσαμε να διατηρήσουμε από τα επιχειρήματά ας και πράγματα που δεν τα καταφέραμε να διατηρήσουμε στο πλαίσιο των συζητήσεων». Ε. Στάη: «Ποιος κάνει κουμάντο στην χώρα μας Κε υπουργέ?» Υπουργός: «Κα Στάη δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Εάν η τρόικα (δηλ. το ΔΝΤ) πεί ότι πρέπει να είναι αυτό το ύψος των αποζημιώσεων των απολυομένων και πρέπει να μειωθεί θα γίνει κι αν ακόμα οι Έλληνες κοινωνικοί εταίροι δεν συμφωνούν!». Ε. Στάη: «Κε υπουργέ, διατηρούμε την Εθνική μας Κυριαρχία?». Υπουργός: «Κα Στάη, προβληματίζομαι ως Έλληνας και φορέας της λαικής κυριαρχίας, είναι μεγάλη προσβολή…!». Ο ίδιος ο υπουργός –αλλά και ο υπουργός οικονομίας- όσες φορές μιλούσαν δημόσια για τις συζητήσεις με το ΔΝΤ έλεγαν «καταφέραμε, ή καταφέραμε να πείσουμε να διατηρήσουμε αυτό ή εκείνο το αίτημά μας…» ομολογώντας και με τον τρόπο αυτό ότι αυτός που αποφάσιζε ήταν το ΔΝΤ κι εμείς απλά παρακαλούσαμε για καμιά μικρομεταβολή των βουλήσεών του.

Και αφήνω το τραγικότερο για το τέλος: Περί την 20η Μαίου 2010 ο υπουργός εργασίας Α. Λοβέρδος στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ, στην πρωινή εκπομπή «Πρώτη Γραμμή» και ο υφυπουργός του ιδίου υπουργείου Ροβήρος Σπυρόπουλος στον κρατικό τηλεοπτικό σταθμό NET, στην πρωινή εκπομπή «Πρωινή Ενημέρωση» δήλωναν «περηφάνως» ότι τις διατάξεις του ασφαλιστικού νομοσχεδίου –ενός εκ των σημαντικοτέρων που αφορά την ζωή όλων των Ελλήνων- το οποίο θα εισάγουν τις επόμενες ημέρες στην αρμοδία επιτροπή της Βουλής για διαβούλευση και ψήφιση, θα τις καθορίσουν αυτοί, ως εκπρόσωποι της λαικής κυριαρχίας, ανεξάρτητα κι ελεύθερα από τις βουλές του ΔΝΤ. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει την 24-05-2010 ο ίδιος ο «φορέας λαικής κυριαρχίας» υπουργός Α. Λοβέρδος στην πρωινή εκπομπή του ANT1 αποκάλυψε τα εξής εκπληκτικά: Εν όψει της επικειμένης κατάθεσης για ψήφιση στην Βουλή του ασφαλιστικού νομοσχεδίου σύμφωνα με το μνημόνιο (ν.3845/2010) εστάλη το σχέδιο του νομοσχεδίου αυτό στο ΔΝΤ! για έγκριση, αλλά το νομοσχέδιο επεστράφη την 20-05-2010, με συνοδό επιστολή προς αυτόν και τον υπουργό οικονομίας, από το ΔΝΤ ως απαράδεκτο!, διότι περιείχε διατάξεις που δεν ήταν σύμφωνες το ήδη ψηφισθέν μνημόνιο (ν.3845/2010), π.χ.: α) το νομοσχέδιο προέβλεπε πλήρη συνταξιοδότησε μετά από 37 χρόνια εργασίας, ενώ το μνημόνιο ορίζει τα 40 χρόνια εργασίας για πλήρη σύνταξη, β) το νομοσχέδιο προέβλεπε μείωση κατά -3% για κάθε χρόνο πρώιμης συνταξιοδότησης πριν τα 37 έτη, το μνημόνιο -6% για κάθε χρόνο συνταξιοδότησης πριν τα 40 έτη, γ) το νομοσχέδιο προέβλεπε όριο συνταξιοδότησης για τα βαρέα επαγγέλματα το 57ο έτος, το μνημόνιο το 60ο έτος, δ) το νομοσχέδιο πρόβλεπε την έναρξη ισχύος του νέου ασφαλιστικού νόμου από το 2018, ενώ το μνημόνιο από το 2015, ε) το νομοσχέδιο προέβλεπε πλείονα των τριών ασφαλιστικών ταμείων, ενώ το μνημόνιο μόνο τρία. Κι όχι μόνο αυτό. Ο «φορέας λαικής κυριαρχίας» υπουργός Α. Λοβέρδος, στην συνέχεια απεκάλυψε ότι η τρόικα στην ίδια επιστολή απαιτούσε (όχι πρότεινε) την αλλαγή των προβλεπομένων διατάξεων στο υπό σχεδιασμό νομοσχέδιο από τον υπουργό, ώστε να είναι απολύτως σύμφωνες με το μνημόνιο και το σπουδαιότερο –που δείχνει τον βαθμό της υποδούλωσης της χώρας στο ΔΝΤ –ότι η τρόικα απαιτούσε την επιβολή τριών πρόσθετων μέτρων που ΔΕΝ περιλαμβάνονταν στο μνημόνιο! και ότι θα προσπαθούσε (ο υπουργός) και ήλπιζε να το καταφέρει να πείσει! την τρόικα να μην περιληφθούν τα τρία αυτό επιπλέον μέτρα στον τελικό νόμο! Τα τρία αυτό μέτρα ήταν: α) η μείωση των ασφαλιστικών ταμείων σε 3, η) η μείωση των συντάξεων σε άγαμες κόρες και γ) κατάργηση της πρώιμης σύνταξης χηρείας κάτω των 50 ετών. Ο δημοσιογράφος Κος Παπαδάκης είπε τότε στον υπουργό: «Κε Υπουργέ, το τραγικό είναι ότι δεν είμαστε αφεντικά στο σπίτι μας. Μας διαφεντεύουν άλλοι. Θα το κάνουμε γαργάρα αυτό». Κι υπουργός απάντησε με «πόνο»: «Κε Παπαδάκη ξέρετε πόσο πολύ θα ήθελα να συμφωνήσω ανοιχτά μαζί σας?...αλλά θα πώ μόνο τούτο: Είναι άλλο πράγμα να είσαι σε επιτήρηση από την Ευρωπαική Επιτροπή κι άλλο πράγμα να είσαι αναγκασμένος να δανείζεσαι από το ΔΝΤ, γιατί τότε βρίσκεσαι στην κατάσταση που είμαστε εμείς τώρα» (δηλ. σε κατάσταση υποδούλωσης). Μάλιστα ο υπουργός, στην ίδια συνέντευξη είπε ότι το ΔΝΤ του ζητά να κάνει πρόσθετες αλλαγές στο ασφαλιστικό αυτό νομοσχέδιο που δεν προβλέπονται στο μνημόνιο! Το ίδιο βράδυ ο «φορέας της λαικής κυριαρχίας» και συνάμα και υπαλλιλίσκος του ΔΝΤ Α. Λοβέρδος στον τηλεοπτικό σταθμό Mega, αναφερόμενος στο παραπάνω θέμα, είπε ότι «ελπίζει να πείσει το ΔΝΤ να δεχτεί ορισμένες από τις αλλαγές στο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που ετοιμάζει». Χωρίς αιδώ και με αλαζονική έλλειψη φόβου!. Το θέμα αυτό αποτέλεσε πρώτο θέμα των βραδυνών δελτίων ειδήσεων και πρώτο θέμα του τύπου της επομένης ημέρας με μόνιμη επωδό όλων των μέσων «ποίος κυβερνά αυτή την χώρα? Η εκλεγμένη κυβέρνηση ή το ΔΝΤ?» Και η απάντηση ήταν «το ΔΝΤ»!. Ο υπουργός εργασίας όμως δεν ενημέρωσε τον πολίτη, ότι στο ίδιο το μνημόνιο της κυβέρνησης με το ΔΝΤ για το ασφαλιστικό (ν.3845/2010), που αυτή υπέγραψε ερήμην και αντίθετα με την βούληση του Ελληνικού Λαού, εκβιαζόμενη από το χρέος της και το πάθος της για την εξουσία, προβλέπεται ότι: «ουδεμία αλλαγή στις συμπεφωνημένες με το μνημόνιο, ή νέες διατάξεις για το ασφαλιστικό μπορούν να ψηφιστούν στην Ελληνική Βουλή, χωρίς την προηγούμενη έγκριση της τρόικας και της Ευρωπαικής Οικονομικής Επιτροπής»! Πλήρης παράδοσης της Ελλάδος στην Βούληση ξένων δυνάμεων. Την ιδία ημέρα δημοσιεύτηκε στις εφημερίδες και το τηλεοπτικά κανάλια δημοσκόπηση η οποία έδειχνε ότι το 75% των ελλήνων πιστεύει ότι η χώρα βρίσκεται υπό κατοχή και υποδούλωση σε ξένες δυνάμεις (ΔΝΤ). Το ίδιο έγινε και με το νομοσχέδιο που ετοίμασε το υπουργείο συγκοινωνιών και ο υπουργός Δημ. Ρέππας για το άνοιγμα του επαγγέλματος των οδηγών φορτηγών δημοσίας χρήσεως, το οποίο η τρόικα το έστειλε πίσω στο υπουργείο με νέες υποδείξεις, τις οποίες το ελληνικό υπουργείο φυσικά απεδέχθη εξ ολοκλήρου!. Το ίδιο έγινε και με τα νομοσχέδια για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και την τιμή του ψωμιού του υπουργείου ανάπτυξης και της υπουργού Λούκας Κατσέλη. Και για να τελειώσει ο παραπάνω δημόσιος ευτελισμός της Κυβέρνησης, η τελευταία με το άτυπο υπουργικό της συμβούλιο της 26-05-2010 «επέπληξε» τους παραπάνω παραβάτες υπουργούς της και απεφάσισε ότι το μνημόνιο –δηλαδή η βούληση των ξένων κατακτητών μας- θα τηρηθεί απαρέγκλητα.

Τις ίδιες ομολογίες περί αναγκαστικής επιβολής των περιοριστικών νόμων από το ΔΝΤ στην κυβέρνηση, τους οποίους ψήφισε στην Βουλή η κυβερνητική πλειοψηφία τις άκουσα κι από τον υφυπουργό οικονομικών Φίλιππο Σαχινίδη και τον υφυπουργό υποδομών, μεταφορών και δικτύων Ιωάννη Μαγκριώτη στην τηλεόραση πολλάκις.

Και βέβαια ήρθαν και οι προαναφερόμενες κατηγορηματικές δηλώσεις και του ιδίου του πρωθυπουργού περί «απώλειας και παραχώρησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας από την Κυβέρνηση προς το ΔΝΤ. Πλήρης παράδοσης της Εθνικής Κυριαρχίας της Ελλάδος, άνευ όρων. Αναρωτιέμαι σε τι διαφέρει η παρούσα κυβέρνηση από την κυβέρνηση Τσολάκογλου που υπέγραψε την συνθήκη συνθηκολόγησης της Ελλάδος με τους Γερμανούς κατακτητές, των οποίων στην συνέχεια έγιναν οι «κυβερνητικές μαριονέτες και αχυράνθρωποι».

Κε Εισαγγελέα

Οι παραπάνω κυνικές και ξεδιάντροπες, αλλά και αλαζονικές ομολογίες του πρωθυπουργού της Ελλάδος, για την εκούσια παράδοση και απώλεια της Εθνικής μας Κυριαρχίας, προκάλεσε βαθύτατο φόβο, ανησυχία, προσβολή, θλίψη, αλλά και αγανάκτηση και οργή στον περήφανο Ελληνικό Λαό, ο οποίος αναλογίστηκε την άσκοπη θυσία των εκατοντάδων χιλιάδων θυσιασθέντων Ελλήνων, στον μακροχρόνιο πόλεμο για την ελευθερία μας, την οποία η σημερινή κυβέρνηση θυσιάζει ερήμην του Λαού, για να κρατηθεί η ίδια στην εξουσία! Και είναι αυτό μόνο το κίνητρο της προδότριας κυβέρνησης, διότι-εκτός των άλλων-ουδείς υγιής άνθρωπος δεν θα διατηρούσε την θέση του ως κυβερνητικού αξιωματούχου υφιστάμενος τους εξευτελισμούς και την απογύμνωση των τιμών που του έδωσε ο Λαός από τους υπαλληλίσκους ξενόφερτους του ΔΝΤ.

Το μνημόνιο συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με την τρόικα «ψηφίστηκε» διεκπεραιωτικά, με τους ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας (ΠΑΣΟΚ) και του ΛΑΟΣ την 06-05-2010 στην Ελληνική Βουλή ως ο «νόμος» 3845/06-05-2010 και θα αναφέρεται στο εξής στην μήνυσή μου ως «μνημόνιο». Είναι ενδιαφέρον ότι στην συνεδρίαση αυτή το ΚΚΕ –δια στόματος της αρχηγού της Αλέκας Παπαρήγα θεώρησε το προς ψήφιση νομοσχέδιο για τα νέα μέτρα στήριξης της ελληνικής οικονομίας από το ΔΝΤ, ως εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο ΔΝΤ και γι αυτό ζητά την εφαρμογή του άρθρου 28 του Συντάγματος για την ψήφισή του, το οποίο προβλέπει αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών. Αλλά και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, τ. υπουργός δικαιοσύνης Φώτης Κουβέλης, μιλώντας στο ρ/σ Σκάι, σημείωσε ότι «επί της ουσίας πρόκειται για σύμβαση, αλλά η κυβέρνηση το φέρνει με τη μορφή νόμου για να αποφευχθεί η ενισχυμένη πλειοψηφία των 180 βουλευτών».

Η παραπάνω μονομερής επιβολή των όρων του δανεισμού της Ελλάδος από την «Τρόικα» της Ευρωπαικής Επιτροπής, της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας και (ιδιαίτερα) του ΔΝΤ αποτυπώθηκαν στον ν. 3845/2010 (ΦΕΚ Α, 65/06-05-2010) καθώς και στους συναφείς και παραγώγων του πρώτου νόμους 3846/2010, 3847/2010 (ΦΕΚ Α, 67/11-05-2010), 3844/2010 (ΦΕΚ Α, 63/03-05-2010), 3842/2010 (ΦΕΚ 58/23-04-2010), 3833/2010 (ΦΕΚ 40/15-03-2010), 3832/2010 (ΦΕΚ 38/09-03-2010) κι επίκειται και ο νόμος για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος.

Οι νόμοι αυτοί επειδή δεν ψηφίστηκαν άμεσα από τον ελληνικό Λαό, επειδή παραβιάζουν το άρθρο 1 και 28 παρ.3 του Συντ., τόσο ως προς τον τρόπο που ψηφίστηκαν, αλλά και ως προς το περιεχόμενό των –σύμφωνα με όσα προανέφερα παραπάνω- δεν εκφράζουν, αλλά αντίθετα βιάζουν την θέληση του Λαού και είναι βαθειά αντισυνταγματικοί και δεν παράγουν δίκαιο. Οι βουλευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίζουν νόμους στη Βουλή- στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας- μόνο στα πλαίσια του Συντάγματος, δηλαδή σύμφωνα με την εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού στο Σύνταγμα. Η παραβίαση της αρχής αυτής από τους Βουλευτές, όπως έγινε στη προκειμένη περίπτωση, συνιστά Κατάλυση του Συντάγματος κι Εσχάτη Προδοσία.

Συνεπώς ουδείς υποχρεούται να τους υπακούσει και εφαρμόσει τους παραπάνω νόμους. Κι εδώ έγκειται η ευθύνη του Προέδρου της Δημοκρατίας, τον οποίο καλώ να μη εκδώσει τα σχετικά Προεδρικά Διατάγματα. Η αναγκαστική αυτή επιβολή των όρων δανειοδότησης της Ελληνικής Κυβέρνησης αποκλειστικά από το ΔΝΤ με την μορφή αναγκαστικών νόμων (λόγω συντακτικών κωλυμάτων της Ευρωπαικής Επιτροπής και της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας) ονομάστηκαν προσχήμως και απατηλά στον σχετικό νόμο 3845/2010 ως «μνημόνιο Οικονομικής Πολιτικής….» κλπ., κλπ. και προσαρτήθηκε ως παραρτήματα Ι,ΙΙ,ΙΙΙ στον παραπάνω νόμο (βλ. άρθρο 1 του ν.3848/2010).

Το μνημόνιο μεταξύ της Ελληνικής Κυβέρνησης και ΔΝΤ προέβλεπε επίσης τον ανά τρίμηνο εκ του σύνεγγυς επαναλαμβανόμενων ελέγχων από το ΔΝΤ και την λήψη επιπλέον νομοθετικών μέτρων καθ υπόδειξη του ΔΝΤ εάν τα ήδη υπάρχοντα μέτρα δεν ήταν αποτελεσματικά. Πλήρης παράδοσης και εξευτελισμός της χώρας μας στο ΔΝΤ, ερήμην και σε αντίθεση με την βούληση του Λαού.

Την 06-05-2010, ημέρα της ψηφοφορίας στην Βουλή της παράδοσης στο ΔΝΤ της Κυριαρχίας της χώρας μας, έλαβε χώρα τεραστία διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών στην Αθήνα με μεγάλες υλικές καταστροφές και την τραγική πυρπόληση και θάνατο τεσσάρων ατόμων εργαζομένων σε ιδιωτική τράπεζα Marfin στην οδό Σταδίου από αναρχικούς. Οι διαδηλωτές πολιόρκησαν την Βουλή με καταστρεπτικές διαθέσεις, ενώ χιλιάδες Λαού φώναζαν έξωθεν της Βουλής: «κλέφτες, κλέφτες…!», και «κουφάλες, κουφάλες, εδώ οι κρεμάλες» αναφερόμενοι στους βουλευτές και τέλος «να καεί, να καεί, το μπουρ…η Βουλή».

Η διαδήλωση διαμαρτυρίας κατά των μέτρων επαναλήφθηκε και την 20-05-2010 και την 27-05-2010, ενώ προγραμματίστηκαν κι άλλες για αργότερα, γεγονότα που δείχνουν ότι η Κυβέρνηση ενεργεί χωρίς την συναίνεση των πολιτών και συνεπώς πέραν των ορίων των εξουσιοδοτήσεών της, σε βαθμό βέβαια κατάλυσης της Συντάγματος της χώρας για τους λόγους ανάλυσα παραπάνω. Είναι χαρακτηριστικό του φασιστικού τρόπου που δρά η κυβέρνηση στην βίαιη αυτή κατάλυση του Συντάγματος της χώρας, ότι δεν προέβη-όπως μπορούσε κι όπως πρότεινε το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ- στην Βουλή σε δημοψήφισμα του Ελληνικού Λαού για την αποδοχή ή όχι της διαδικασίας επιβολής των νόμων αυτών καθώς και για το περιεχόμενό των, διότι προφανώς ήξερε ότι η ετυμηγορία του Ελληνικού Λαού θα ήταν σχεδόν καθολικά αρνητική. Άλλως δεν υπήρχε άλλος λόγος άρνησης διεξαγωγής ενός τέτοιου δημοψηφίσματος. Και φυσικά η νυν κυβέρνησε δεν είχε συμπεριλάβει στο προεκλογικό της πρόγραμμα ούτε την επιβολή τέτοιων επώδυνων οικονομικών μέτρων, ούτε φυσικά την εθνική προδοσία της παραχώρησης της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις (ΔΝΤ)-όπως αντίθετα έκανε μετεκλογικά ως κυβέρνηση- διότι στην περίπτωση αυτή θα είχαν συλληφθεί όλα τα μέλη της!

Επαναλαμβάνω ότι: Τα ψηφισθέντα οικονομικά μέτρα που μας επιβλήθηκαν από την Τρόικα συνιστούν αξιόποινες πράξεις από τους ψηφίσαντες βουλευτές, σε βαθμό εσχάτης προδοσίας, για τους εξής λόγους: 1) Διότι η διαδικαστική ψήφιση του περιεχομένου αυτών δεν είναι προιόν ελεύθερης βούλησης κι επιλογής της Ελληνική Βουλής και συνεπώς του κυριάρχου Ελληνικού Λαού, αλλά είναι προιόν αναγκαστικής επιβολής από ξένες δυνάμεις (της τρόικας). Οι Έλληνες βουλευτές είναι εξουσιοδοτημένοι να ψηφίζουν νόμους στη Βουλή- στα πλαίσια της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας- μόνο στα πλαίσια του Συντάγματος, δηλαδή σύμφωνα με την εκπεφρασμένη βούληση του Ελληνικού Λαού στο Σύνταγμα. Η παραβίαση της αρχής αυτής από τους Βουλευτές, όπως έγινε στη προκειμένη περίπτωση, συνιστά Κατάλυση του Συντάγματος κι Εσχάτη Προδοσία, β) ως προς το άδικο του περιεχομένου μερικών εξ αυτών και συγκεκριμένα των νόμων που επιβάλλουν μείωση των συντάξεων των χαμηλο-συνταξιούχων και των κατωτάτων μισθών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, κάτω από τα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσής των. Την αδικία των μέτρων αυτών την έχει ομολογήσει πολλάκις κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός λέγοντας ότι «τα μέτρα είναι άδικα διότι καλούνται να πληρώσουν αυτοί που δεν ευθύνονται για την οικονομική κρίση της χώρας» (βλ. δηλώσεις πρωθυπουργού). Συνεπώς η επιβολή αυτή αδίκων μέτρων συνιστά άσκηση σωματικής βίας στους Έλληνες πολίτες από την κυβέρνηση και παράβαση του άρθρου 25 παρ.3 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο το κράτος εξασφαλίζει την δικαιοσύνη στην χώρα, ή η Πολιτεία (το Σύνταγμα) είναι η πραγμάτωση της δικαιοσύνης στον χωρόχρονο. Άλλως η αιτία ύπαρξης του κράτους αυτοκαταλύεται, γ) τα μέτρα αυτά δεν αποσκοπούν στην προστασία και σωτηρία της Ελλάδος, αλλά στην εξασφάλιση των χρημάτων των μελών δανειστών του ΔΝΤ που εδόθησαν στην Ελληνική Κυβέρνηση, σύμφωνα με καταστατική δέσμευση του καταστατικού του ΔΝΤ. Αυτό το επιβεβαίωσε και ο υπουργός εργασίας Α. Λοβέρδος στη προαναφερόμενη εκπομπή του ANT1 την 24-05-2010, δ) θα μπορούσε η κυβέρνηση να ψηφίσει ανάλογα μέτρα, απαλείφοντας τις αδικίες των παρόντων και χωρίς την παράδοση της Εθνικής μας Κυριαρχίας σε ξένες δυνάμεις (τρόικα), όπως έκαναν χώρες με ανάλογα και μεγαλύτερο των δικών μου οικονομικών προβλημάτων, όπως η Ισπανία, Πορτογαλία και ιδιαίτερα η Ιρλανδία. Οι πολιτικοί όμως των χωρών αυτών δεν εκινούντο από ιδιοτελή και αήθη κίνητρα διατήρησης της εξουσίας των, όπως κάνουν οι δικοί μας βουλευτές, οι οποίοι βρίσκουν στην τρόικα τον ιδανικό προσχηματικό υποδοχέα και αποδιοπομπαίο τράγο για την απώλειας της Εθνικής μας Κυριαρχίας και την κατάλυση του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος δια της επιβολής υπ αυτών των αναγκαστικών νόμων που μας επιβάλλουν να ψηφίσουμε, όπως πράγματι ψηφίστηκαν και θα ψηφιστούν, στο όνομα- δήθεν – της σωτηρία της χώρας μας. Η κατάλυση της Εθνικής μας Κυριαρχίας, με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος σημαίνει την καταστροφή και αφανισμό της χώρας μας στην Δημοκρατική της μορφή κι όχι σωτηρία της και σε κάθε περίπτωση παραβιάζει ρητώς το άρθρο 28 παρ.3 του Συντάγματος, ε) το προδοτικότερο κι ανεξήγητο όμως όλων είναι το εξής: Το ΔΝΤ θα μπορούσε, για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων του στην Ελλάδα, να ζητήσει απ αυτήν αμιγώς οικονομικές εγγυήσεις (υποθηκεύοντας π.χ. την ακίνητη περιουσία του δημοσίου, ή τα αποθέματα χρυσού της Ελλάδος που βρίσκονται στην Κεντρική Τράπεζα της Ελλάδος) –όπως ακριβώς προβλέπεται και στο άρθρο 126 της συνθήκης της Λισσαβώνας για την Ευρωπαική Επιτροπή. Αντ` αυτών, το ΔΝΤ -για την εξασφάλιση της αποπληρωμής των δανείων της στην Ελληνική Κυβέρνηση-επέβαλε και η Κυβέρνηση δέχτηκε!, την επιβολή από το ΔΝΤ νομοθετικών θεσμικών αλλαγών που αφορούν ουσιαστικά την ζωή όλων των ελλήνων, όπως αλλαγές στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα, το ύψος των συντάξεων, τις εργασιακές σχέσεις κλπ.. Είναι συνεπώς προφανές ότι η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί προσχηματικά το ΔΝΤ για να χρεώσει σε αυτό ως άλλοθι και αποδιοπομπαίο τράγο τις δυσμενείς επιπτώσεις των σκληρών αυτών μέτρων, ώστε να αποφύγει έτσι το πολιτικό κόστος και την απώλεια της εξουσίας. Αυτός το ιδιοτελές κίνητρο της Κυβέρνησης συνιστά και τον δόλο της για την παραχώρηση της Εθνικής μας Κυριαρχίας στις ξένες δυνάμεις, στ) ο Ελληνικός Λαός με τα μαζικά και βίαια πολλαπλά συλλαλητήριά του και τις άλλες αντιδράσεις του και δημοσκοπήσεις, έδειξε καθαρά ότι προτιμά την ελευθερία του, την αξιοπρέπειά του, την Εθνική του Κυριαρχία και το Δημοκρατικό του Πολίτευμα ακόμα και με τίμημα τα ακριβότερα δάνεια. Διότι ο Ελληνικός Λαός έχει υπερασπισθεί την Ελευθερία και Αυτοδιάθεσή του ακόμα και με τίμημα εκατοντάδων χιλιάδων ζωών, από τις Θερμοπύλες, την Επανάσταση του 1821, τους δύο Παγκοσμίους Πολέμους και την Αντίσταση και τέλος στην δικτατορία του 1967.

Και φυσικά η Ελληνική Κυβέρνηση θα προτιμούσε το άλλοθί της για τα λαμβανόμενα απ` αυτήν σκληρά μέτρα να είναι μόνο η Ευρωπαική Επιτροπή –λόγω των συνταγματικών της δεσμεύσεων σχετικά με την σκληρότητα των μέτρων που αυτή θα μπορούσε να πάρει για την μείωση ων ελλειμμάτων της Ελληνικής Κυβέρνησης- αλλά αυτό δεν μπόρεσε τελικά να το πετύχει και της επεβλήθη και το ΔΝΤ. Η Ελλάδα συνεπώς πληρώνει το νοσηρό πάθος για εξουσία ανθρώπων χωρίς υπαρξιακό περιεχόμενο.

Το μνημόνιο επιβολής των όρων της δανειοδότησής μας από την τρόικα, αποτυπώθηκε στον ν. 3845/2010, ο οποίος ψηφίστηκε στην Ελληνική Βουλή την 06-05-2010, υπερψηφισθέντος από όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, εκτός τεσσάρων, ήτοι του Βασιλείου Οικονόμου (βουλευτή Αττικής), της Σοφίας Σακοράφα (βουλευτή Αθηνών) και το Ι. Δημαρά (βουλευτή Αθηνών). Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε επίσης από τους των δέκα πέντε βουλευτών του ΛΑΟΣ και της Θεοδώρας Μπακογιάννη βουλευτού της Νέας Δημοκρατίας, ενώ καταψηφίστηκε από τα υπόλοιπα κόμματα. Βέβαια στο άρθρο πρώτο του παραπάνω νόμου αναφέρεται παραπλανητικά ότι τα οικονομικά μέτρα ελήφθησαν με την συνεργασία των ελληνικών αρχών και της τρόικας, διότι η «συνεργασία» της Ελληνικής Κυβέρνησης και Βουλής έγκειτο απλά στο να υπακούει τυφλά και να «ψηφίσει διαδικαστικά» -σε μια παρωδία και διακωμώδησης της ελεύθερης ψηφοφορίας στην Ελληνική Βουλή- το περιεχόμενο των νόμων που μας επέβαλαν οι ξένες δυνάμεις (η τρόικα). Η κατάλυση της Εθνικής Κυριαρχίας, που στην συγκεκριμένη περίπτωση πήρε με την μορφή της κατάλυσης του Δημοκρατικού μας Πολιτεύματος, στο όνομα της –δήθεν- σωτηρίας και του εθνικού συμφέροντος της χώρας είναι ισχυρισμοί αντιφατικοί και συνιστούν αντινομίες του λόγου και προβάλλονται προσβλητικά για την λογική από τους βαρβάρους κατακτητές ή τους προδότες κατακτημένους. Και σε κάθε περίπτωση παραβιάζουν ρητώς το άρθρο 28 παρ.3 του Συντάγματος.

Για τους παραπάνω λόγους- και λαμβανομένου υπ όψη και των κινήτρων των υπεψηφισάντων βουλευτών- καταγγέλλω αυτούς για Εσχάτη Προδοσία, εξαιρώντας την Θεοδώρα Μπακογιάννη, η οποία δεν αποσκοπούσε στην διατήρηση της εξουσίας, την οποία δεν είχε ως βουλευτής της αντιπολίτευσης – και η οποία μάλιστα πλήρωσε την επιλογή της με την διαγραφή της από την Νέα Δημοκρατία για την λόγο αυτό. Ελπίζω ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να μην νομιμοποιήσει τον Αντισυνταγματικό αυτόν νόμο με την έκδοση αντιστοίχων Προεδρικών Διαταγμάτων (άρθρο 2 του ν. 3845/2010) και να μην καταστήσει εαυτόν συνεργό των παραπάνω εγκλημάτων-κακουργημάτων των υπερψηφισάντων τον νόμο αυτόν βουλευτών. Μηνύω επίσης για Εσχάτη Προδοσία εναντίον της χώρας μας και το Διοικητικό Συμβούλιο του ΔΝΤ το οποίο ενεργεί ως Ξένος Κατακτητής, σύμφωνα με τα παραπάνω

Κατόπιν των παραπάνω

ΖΗΤΩ

Την ποινική δίωξη των βουλευτών που ψήφισαν τον νόμο 3845/06-05-2010 την 06-05-2010 στην Ελληνική Βουλή για το έγκλημα της εσχάτης προδοσίας σύμφωνα με το άρθρο 134 παρ.1Ββ, παρ. 2α,β, άρθρο 134α , εδ. γ,ε,στ,η και άρθρο 135 παρ.1-4 του ΠΚ., για τον λόγο ότι αυτοί παρέβησαν τα άρθρα 1, 28, 52, 60 παρ.1, 73 παρ.1,2, 82 του Συντάγματος. Παραθέτω τους βουλευτές των δύο κομμάτων Πασόκ και Λαός, που υπερψήφισαν τον νόμο αυτό (από τον παρακάτω κατάλογο έχουν απαλειφθεί οι βουλευτές που δεν το ψήφισαν).

Κοινοβουλευτικές Ομάδες:

ΠΑ.ΣΟ.Κ.

ΑΓΑΤΣΑ ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΗΔΟΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΑΛΕΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΝΑΣΟΣ)

ΑΜΟΙΡΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ (ΜΙΜΗΣ)

ΑΝΤΩΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΑ (ΤΟΝΙΑ)

ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ ΕΛΕΝΗ-ΜΑΡΙΑ (ΜΙΛΕΝΑ)

ΑΡΑΠΟΓΛΟΥ ΧΡΥΣΗ

ΑΡΒΑΝΙΤΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΑΡΓΥΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΑΡΝΑΟΥΤΑΚΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ

ΑΣΠΡΑΔΑΚΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ (ΠΑΝΤΕΛΗΣ)

ΒΑΛΥΡΑΚΗΣ ΙΩΣΗΦ

ΒΑΡΒΑΡΙΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΒΑΡΔΙΚΟΣ ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ

ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΒΛΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΒΟΥΓΙΑΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

ΒΟΥΔΟΥΡΗΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΒΟΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΒΡΕΤΤΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ (ΝΤΙΝΟΣ)

ΓΕΙΤΟΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΓΕΡΑΝΙΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΓΙΑΝΝΑΚΑ ΣΟΦΙΑ

ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

ΓΙΚΟΝΟΓΛΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΓΙΟΥΜΑΤΖΙΔΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΓΚΕΡΕΚΟΥ ΑΓΓΕΛΙΚΗ (ΑΝΤΖΕΛΑ)

ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ ΛΕΩΝΙΔΑΣ

ΔΑΜΙΑΝΑΚΗΣ ΕΥΤΥΧΙΟΣ

ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΤΑΚΗΣ)

ΔΙΑΜΑΝΤΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΑΝΝΑ

ΔΡΙΒΕΛΕΓΚΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΕΜΙΝΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ

ΕΞΑΡΧΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ

ΖΗΣΗ ΡΟΔΟΥΛΑ

ΖΟΥΝΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΠΕΜΗ)

ΖΩΙΔΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ

ΘΕΟΧΑΡΗ ΜΑΡΙΑ

ΚΑΪΛΗ ΕΥΔΟΞΙΑ-ΕΥΑ

ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ ΗΛΙΑΣ

ΚΑΡΤΑΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΚΑΡΥΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ

ΚΑΤΡΙΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΚΑΤΣΕΛΗ ΛΟΥΚΙΑ - ΤΑΡΣΙΤΣΑ (ΛΟΥΚΑ)

ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ

ΚΑΤΣΟΥΡΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
ΚΕΓΚΕΡΟΓΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΚΕΔΙΚΟΓΛΟΥ ΣΥΜΕΩΝ

ΚΕΦΑΛΙΔΟΥ ΧΑΡΟΥΛΑ (ΧΑΡΑ)

ΚΟΥΒΕΛΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ

ΚΟΥΚΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣ

ΚΟΥΡΟΥΜΠΛΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΚΟΥΣΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΚΟΥΣΟΥΡΝΑΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

ΚΟΥΤΜΕΡΙΔΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ

ΚΟΥΤΡΟΥΜΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ ΓΙΑΝΝΗΣ

ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΟΔΥΣΣΕΑΣ

ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΑΡΓΥΡΙΟΣ

ΛΙΑΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΛΙΝΤΖΕΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΛΟΒΕΡΔΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΜΑΓΚΟΥΦΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΜΑΚΡΥΠΙΔΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΜΑΝΙΑΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΜΑΝΤΑΤΖΗ ΤΣΕΤΙΝ

ΜΑΝΩΛΑΚΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΜΑΡΓΕΛΗΣ ΣΠΥΡΟΠΑΝΟΣ

ΜΕΡΕΝΤΙΤΗ ΑΘΑΝΑΣΙΑ (ΣΟΥΛΑ)

ΜΙΧΟΣ ΛΑΜΠΡΟΣ

ΜΙΧΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΜΟΣΙΑΛΟΣ ΗΛΙΑΣ

ΜΟΣΧΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝΑΣ

ΜΠΑΤΖΕΛΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΜΠΕΓΛΙΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΜΠΕΝΤΕΝΙΩΤΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΜΠΟΛΑΡΗΣ ΜΑΡΚΟΣ

ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ (ΘΑΝΟΣ)

ΝΑΣΙΩΚΑΣ ΕΚΤΩΡΑΣ

ΝΙΚΗΤΙΑΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΝΙΩΤΗΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

ΝΤΑΛΑΡΑ ΑΝΝΑ

ΝΤΟΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΞΕΝΟΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΙΖΑ (ΜΑΡΙΛΙΖΑ)

ΞΥΝΙΔΗΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ

ΟΘΩΝΑΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗΣ

ΠΑΓΚΑΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΠΑΝΑΡΙΤΗ ΕΛΕΝΗ

ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ

ΠΑΠΑΜΑΝΩΛΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΒΑΣΙΛΙΚΗ (ΒΑΣΩ)

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΠΑΠΟΥΤΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΠΑΡΑΣΤΑΤΙΔΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ

ΠΑΡΑΣΥΡΗΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΠΕΡΛΕΠΕ-ΣΗΦΟΥΝΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΠΕΤΑΛΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΠΕΤΣΑΛΝΙΚΟΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

ΠΡΩΤΟΠΑΠΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΡΕΝΤΑΡΗ-ΤΕΝΤΕ ΟΛΓΑ

ΡΕΠΠΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΡΗΓΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΡΟΒΛΙΑΣ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΡΟΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΘΩΜΑΣ

ΣΑΛΑΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΣΑΧΙΝΙΔΗΣ ΦΙΛΙΠΠΟΣ

ΣΗΦΟΥΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ

ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΣΚΟΥΛΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΣΚΡΑΦΝΑΚΗ ΜΑΡΙΑ

ΣΠΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΣΤΑΣΙΝΟΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΣΤΡΑΤΑΚΗΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ

ΤΖΑΚΡΗ ΘΕΟΔΩΡΑ

ΤΖΕΛΕΠΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΤΟΓΙΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

ΤΟΛΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ

ΤΣΙΑΟΥΣΗ ΕΛΕΝΗ

ΤΣΙΡΩΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

ΤΣΟΚΛΗ ΜΑΡΙΑ-ΓΛΥΚΕΡΙΑ (ΜΑΓΙΑ)

ΤΣΟΝΟΓΛΟΥ-ΒΥΛΛΙΩΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ

ΤΣΟΥΡΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΤΣΟΥΡΗ ΕΛΠΙΔΑ

ΤΣΩΝΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ

ΦΑΡΜΑΚΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ

ΦΛΩΡΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΧΑΪΔΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

ΧΑΝΤΑΒΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ-ΕΡΝΕΣΤΟΣ

ΧΑΤΖΗ ΟΣΜΑΝ ΑΧΜΕΤ

ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (ΕΥΗ)

ΧΡΥΣΟΧΟΪΔΗΣ ΜΙΧΑΗΛ

ΧΥΤΗΡΗΣ ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

ΛΑ.Ο.Σ.

ΑΪΒΑΛΙΩΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ

ΑΝΑΤΟΛΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΑΠΟΣΤΟΛΑΤΟΣ ΒΑΪΤΣΗΣ

ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΣ

ΒΟΡΙΔΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ (ΜΑΚΗΣ)

ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ

ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

ΚΟΡΑΝΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

ΜΑΡΚΑΚΗΣ ΠΑΥΛΟΣ

ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ-ΠΑΠΑΔΑΚΗ ΟΥΡΑΝΙΑ

ΠΛΕΥΡΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΠΟΛΑΤΙΔΗΣ ΗΛΙΑΣ

ΡΟΝΤΟΥΛΗΣ ΑΣΤΕΡΙΟΣ

ΧΡΥΣΑΝΘΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

ΕΠΙΣΗΣ ΖΗΤΩ

Επίσης την ποινική δίωξη των μελών το ΔΣ του ΔΝΤ, με έδρα την Νέα Υόρκη, για συνέργεια στην εσχάτη προδοσία των ελλήνων βουλευτών, λόγω παράβασης των παραπάνω άρθρων του Συντάγματος, αλλά και για διάπραξη αυτουσίως του εγκλήματος της εσχάτης προδοσία των μελών του ΔΝ αυτού, κατά της χώρας μας, κατά το άρθρο 134 παρ. 1-Α, παρ.2β, σε συνδυασμό με το άρθρο 134α, εδ. γ,,δ,,ε,στ,η.

ΕΠΙΣΗΣ ΖΗΤΩ

Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να επιβλέψουν την νομιμότητα της διαδικασίας που θα ακολουθηθεί για την δίωξη των μηνυομένων, ώστε αυτή να γίνει με την διαδικασία του αυτοφώρου και χωρίς άδεια της Βουλής, σύμφωνα μα το άρθρο 62 εδ. 4. Διότι σε αντίθετη περίπτωση –εκτός της αντισυνταγματικότητας της διαδικασίας- κατά την ψήφιση της παραπομπής ή όχι των μηνυομένων βουλευτών στην δικαιοσύνη από την Ελληνική Βουλή, επειδή μηνύονται υπέρ του ημίσεως των βουλευτών, συντρέχει η περίπτωση – για να επιτευχθεί η νόμιμη πλειοψηφία των 151 βουλευτών- να ψηφίσουν οι ίδιοι οι βουλευτές ταυτόχρονα και ως δικαστές και ως κατηγορούμενοι! (ως ελεγκτές και ελεγχόμενοι)

Ζητώ επίσης από τους παραπάνω κρατικούς αξιωματούχους να ενεργήσουν σύμφωνα με το άρθρο 120 του Συντάγματος, ανάλογα με την νόμιμη δύναμη που έχουν, όπως κάνω κι εγώ.

Τέλος ΖΗΤΩ

Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ια τους παραπάνω λόγους να διαλύση την Βουλή, κατά το άρθρο 41 του Συντάγματος

Μάρτυρες προτείνω:

1) Χρήστος Γιανναράς, Καθηγητής Φιλοσοφίας, Αθήναι

2) Στέλιος Ράμφος, Συγγραφέας, Αθήνα

3) Σαράντος Καργάκος, Συγγραφέας, Αθήνα

4) Γ. Ρωμανιάς, Ινστιτούτου ΓΣΕΕ, Αθήνα

5) Ηλίας Ηλιόπουλος, Γεν. Γραμ. ΑΔΕΔΥ, Αθήνα

6) Φώτης Κουβέλης, βουλευτής ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Αθήνα

7) Αλέκα Παπαρήγα, Βουλευτής, Γεν. Γραμ. ΚΚΕ, Αθήνα

8) Αλέξανδρος Τσίπρας, Βουλευτής, Πρόεδρος ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, Αθήναι

9) Γεώργιος Πιπερόπουλος, Καθηγητής Επικοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη

10) Γεώργιος Δελαστίκ, Δημοσιογράφος, εκδότης της εφημερίδος «ΠΡΙΝ», Αθήναι

Χαλκίδα 27-05-2010 Ο μηνυτής

Πηγη