Ο αντιπερισπασμός της ψήφισης του Μεσοπρόθεσμου.Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων.
Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ενός τεράστιου εγκλήματος ...Ενός εγκλήματος κατά της πατρίδας μας και του ελληνικού έθνους ...Ενός εγκλήματος, στο οποίο συμμετέχει εξίσου το σύνολο του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Δεν είναι μόνον το ΠΑΣΟΚ, που έχει αποφασίσει να μας προδώσει στους "δανειστές" μας. Κοντά του είναι ολόκληρο το πολιτικό φάσμα της μεταπολίτευσης. Ο καθένας απλά παίζει διαφορετικό ρόλο στο ίδιο προδοτικό έργο. Είναι προφανές λοιπόν ότι η μεταπολίτευση έχει πάρει τις αποφάσεις της.
Αφού για δεκαετίες ολόκληρες έτρωγε και έπινε εις βάρος ενός λαού, που είχε την αφέλεια να την εμπιστευτεί, τώρα του στέλνει τον τελικό "λογαριασμό". Για τη μεγάλη "ζωή" και την τεράστια "επιτυχία" των "φεουδαρχών" της μεταπολίτευσης παραδίδεται η χώρα σε ξένους. Παραδίδεται με τον ίδιο απόλυτο τρόπο που κάποτε παραδόθηκε στους Ναζί. Ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σ' αυτήν τη χώρα θα παραδοθεί στα νέα αφεντικά ...Ό,τι είχαν διεκδικήσει και είχαν πάρει την τελευταία φορά που
μας "επισκέφτηκαν" οι "πολιτισμένοι" και οι "κοσμοπολίτες" ...Οι "λάτρεις" της ενωμένης Ευρώπης ...Οι "στρατιώτες" της γερμανικής Ευρώπης.
Αφού για δεκαετίες ολόκληρες έτρωγε και έπινε εις βάρος ενός λαού, που είχε την αφέλεια να την εμπιστευτεί, τώρα του στέλνει τον τελικό "λογαριασμό". Για τη μεγάλη "ζωή" και την τεράστια "επιτυχία" των "φεουδαρχών" της μεταπολίτευσης παραδίδεται η χώρα σε ξένους. Παραδίδεται με τον ίδιο απόλυτο τρόπο που κάποτε παραδόθηκε στους Ναζί. Ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σ' αυτήν τη χώρα θα παραδοθεί στα νέα αφεντικά ...Ό,τι είχαν διεκδικήσει και είχαν πάρει την τελευταία φορά που
μας "επισκέφτηκαν" οι "πολιτισμένοι" και οι "κοσμοπολίτες" ...Οι "λάτρεις" της ενωμένης Ευρώπης ...Οι "στρατιώτες" της γερμανικής Ευρώπης.
Δεν χρειάζεται πλέον να είναι κανείς μάντης, για να καταλάβει τι θα συμβεί. Η βιασύνη του αρχιπροδότη Καρατζαφέρη και η αθλιότητα του χαφιέ Γιούγκερ "αποκάλυψε" τον πραγματικό "σχεδιασμό" της άλωσης του ελληνικού κράτους. Αυτήν τη στιγμή η Ελλάδα στην κυριολεξία βρίσκεται στο μέσον μιας παγίδας θανάτου. Υπάρχει όμως ελπίδα. Πάντα υπάρχει ελπίδα, όταν γνωρίζεις τι πρέπει να κάνεις και είσαι αποφασισμένος ν' αγωνιστείς για τα συμφέροντά σου. Τα πράγματα μπορεί να είναι εφιαλτικά για την Ελλάδα, αλλά δεν θα λέγαμε ότι είναι και "περίπατος" γι' αυτούς που επιδιώκουν να τη λεηλατήσουν.
Μπορεί να είναι οικονομικά ισχυροί και να διαθέτουν τεράστια μέσα επιρροής και τρομοκράτησης της κοινής γνώμης, αλλά στην πραγματικότητα είναι αδύναμοι. Είναι αδύναμοι, γιατί είναι ιδιώτες κερδοσκόποι, οι οποίοι στρέφονται εναντίον ενός κυρίαρχου κράτους και ενός κυρίαρχου λαού. Είναι αδύναμοι, γιατί πρέπει να περάσουν τον πονηρό σχεδιασμό τους στην κυριολεξία μεταξύ "Σκύλλας" και "Χάρυβδης". Μεταξύ μιας "Σκύλλας", που είναι οι πανίσχυροι συνταγματικοί νόμοι, οι οποίοι προστατεύουν τα συμφέροντα ενός λαού και μιας "Χάρυβδης", που είναι το τέρας, το οποίο λέγεται λαός και το οποίο, αν καταλάβει τι γίνεται, μπορεί να κρεμάσει στα τσιγκέλια τους συνεργάτες τους.
Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, που έχουν έναν τέτοιον πονηρό σχεδιασμό να φέρουν εις πέρας, είναι υποχρεωμένοι να τηρούν όλους τους συνωμοτικούς κανόνες, προκειμένου να τον ολοκληρώσουν. Αυτό όμως δεν βλέπουμε να συμβαίνει. Είναι φλύαροι οι ίδιοι και έχουν κακής ποιότητας συνεργάτες. Είναι φλύαρος ο άθλιος Γιούγκερ, όταν μιλάει για σχέδιο Treuhand, τη στιγμή που όλοι γνωρίζουν ότι αυτό το σχέδιο ήταν όχι απλά αποτυχημένο, αλλά τραγικό γι' αυτούς που το υπέστησαν. Ο Γιούγκερ θα έπρεπε να είναι αυτός, ο οποίος θα έπρεπε "ορκίζεται" ότι καμία σχέση δεν θα έχει το ελληνικό σχέδιο με εκείνον τον εφιάλτη που έζησαν οι Ανατολικογερμανοί, όταν οι υπόλοιποι θα ορκίζονταν για το αντίθετο.
Το ίδιο άσχετοι είναι και οι συνεργάτες τους στην Ελλάδα. Βιάζονται και αναλίσκονται στους εξυπνακισμούς. Με συνεργάτη έναν σανοπώλη, που έγινε γαλατάς, δεν πας μακριά. Ο Καρατζαφέρης δεν είχε ολοκληρώσει ακόμα τον "καταδικαστικό" του λόγο για το Μεσοπρόθεσμο και βιάστηκε να προτείνει "διοίκηση" για το εγκληματικό Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, το οποίο προέκυπτε από αυτό το Μεσοπρόθεσμο. Όλα αυτά είναι λάθη και οι συνέπειές τους δεν θ' αργήσουν να φανούν. Δεν θ' αργήσουν, γιατί αποκαλύπτουν τον "σκελετό" που κρύβεται πίσω από την "κουρτίνα" και αυτό δεν πρέπει να φαίνεται.
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τι θέλουμε να πούμε. Όσο και να μας φαίνεται παράξενο, η στρατηγική τέχνη δεν είναι μια τέχνη, η οποία αφορά μόνον τον ευφυή άνθρωπο. Είναι κάτι το οποίο αφορά όλα τα μέλη της φύσης. Ακόμα και το πιο αγαθό και άκακο ζώο έχει την πονηριά να εκτελέσει όχι μόνον έναν, αλλά πολλούς στρατηγικούς ελιγμούς. Η φύση είναι σκληρή και τα μέλη της αναγκαστικά θα πρέπει να είναι πονηρά, αν θέλουν να επιβιώσουν. Ένα ζώο, για παράδειγμα, υπό συνθήκες καταδίωξης δεν καταφεύγει στη φωλιά του για να προστατευτεί το ίδιο από αυτήν, αλλά αντίθετα κατευθύνεται μακριά από αυτήν, για να προστατεύσει την ίδια. Ένα ζώο, το οποίο βρίσκεται ήδη στη φωλιά του και αντιλαμβάνεται κίνδυνο από κάποιον που προσεγγίζει τη φωλιά αυτήν, βγαίνει από εκεί και δίνει μια μάχη αντιπερισπασμού μακριά από αυτήν, για να μην την αποκαλύψει. Ρισκάρει μια σύγκρουση, προκειμένου να διασφαλίσει τη μυστικότητα της φωλιάς. Δίνει "αντιπαροχή" μια ψευδοήττα και φεύγει μακριά, για να μην αποκαλύψει ό,τι πιο πολύτιμο έχει και είναι η φωλιά με τους βλαστούς του.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; Ότι πολλές φορές μια μάχη, την οποία δίνει κάποιος με μεγάλο πάθος, μπορεί και να μην είναι πραγματική. Μπορεί να είναι αντιπερισπασμός. Μπορεί να είναι μια "προκάλυψη", για να εκμεταλλευτούν κάποιοι τις παράπλευρες συνέπειες. Αυτό δεν γίνεται μόνον στη φύση από τα ζώα. Γίνεται και από τους ανθρώπους. Κάνεις φασαρία με έναν φύλακα για να τον απασχολήσεις και περνάει κάποιος φίλος σου στον απαγορευμένο χώρο. Το κάνουν οι στρατιώτες στις μυστικές αποστολές τους και το κάνουν και οι έφηβοι στους θερινούς κινηματογράφους.
Αντιλαμβανόμαστε ότι στους καιρούς που ζούμε θα πρέπει να είμαστε πονηροί απέναντι σε ό,τι βλέπουμε. Να είμαστε πονηροί, γιατί τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται. Αν η "αγαθή" φύση είναι πονηρή ή αν ο άβγαλτος έφηβος είναι καταφερτζής, ευνόητο είναι ότι ως σύνολο η ανθρώπινη κοινωνία είναι εφιαλτικά πονηρή. Εφόσον σήμερα δίνεται μια μάχη γύρω από την Ελλάδα, ευνόητο επίσης είναι ότι τα πράγματα δεν θα είναι ούτε εύκολα ούτε αγαθά ...Ειδικά τώρα, που επιχειρείται η κατάκτηση μιας ολόκληρης χώρας με την πονηριά και χωρίς την απειλή όπλων ...Ειδικά τώρα, που οι ιμπεριαλιστές δεν φέρουν πραγματικά όπλα και θα πρέπει να ξεγελάσουν τα θύματά τους.
Για να φέρουν εις πέρας αυτήν τη μάχη, θα πρέπει να επιστρατεύσουν όλη την πονηριά τους. Είναι υποχρεωμένοι να φερθούν πονηρά, γιατί δεν έχουν ούτε Πάντσερ ούτε Μέσερσμιτ για να πετύχουν τους στόχους τους ...Για να πετύχουν τον βασικό τους στόχο, που είναι να καταβάλουν την αντίσταση του λαού, ο οποίος θίγεται από τις πράξεις τους. Αυτό είναι το πρόβλημά τους τώρα. Έχουν εξασφαλίσει τη συνεργασία των δωσίλογων που εξουσιάζουν την Ελλάδα, αλλά, για να την κατακτήσουν, θα πρέπει να ξεπεράσουν το "πρόβλημα" του λαού, ο οποίος αρνείται να το αποδεχθεί ως τετελεσμένο. Είναι δεδομένο λοιπόν ότι θα πάρουν τα "αντίμετρα" για μια τέτοια φυσιολογική εξέλιξη. Όταν είναι βέβαιο ότι ο πανίσχυρος λαός θα επιδιώξει σε κάποια στιγμή να συγκρουστεί μ' αυτούς, προκειμένου να υπερασπιστεί την πατρίδα του και το μέλλον των παιδιών του, είναι επίσης βέβαιο ότι θα προσπαθήσουν οι πονηροί να τον παρασύρουν εκεί όπου αυτήν η ισχύς εξουδετερώνεται.
Κάτι τέτοιο πιστεύουμε ότι έγινε στην πρόσφατη ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΣ ήταν όλη αυτή η "φασαρία" με τους "αγανακτισμένους" και τους διωκόμενους βουλευτές. Ήταν ένα "σώου", για ν' "απασχοληθεί" ο λαός τη λάθος ώρα, στο λάθος μέρος, με λάθος αντίπαλο. Όλος ο "θίασος" της προδοσίας μπήκε στην "παράσταση", για να τον παγιδεύσει. Μιλάμε, δηλαδή, για κανονικό "θέατρο". Ήταν θέατρο" οι δραματικές εκκλήσεις του Γιωργάκη για συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα και κυρίως με τη ΝΔ. Ήταν "θέατρο" οι πιέσεις των Ευρωπαίων για συναίνεση. Ήταν "θέατρο" η αντίσταση του Σαμαρά. Ήταν "θέατρο" ο φόβος των βουλευτών απέναντι στην οργή των "αγανακτισμένων". Ήταν "θέατρο" το παιχνίδι των ΜΑΤ με το παρακράτος, για να δείξουν ότι δήθεν φοβούνταν τους "αγανακτισμένους".
Όλα αυτά ήταν μια "παράσταση" με πολλούς πρωταγωνιστές. Λογικό είναι να υπάρχει μια τέτοια "υπερπαραγωγή", όταν τα προσδοκόμενα κέρδη είναι τεράστια και ένας πρωταγωνιστής μόνος του δεν μπορεί να τα δώσει. Ο βλάκας ο Γιωργάκης δεν ήταν δυνατόν να πάρει μόνος του το "παιχνίδι" της προδοσίας στις δικές του "πλάτες". Τον βοήθησε ολόκληρο το κύκλωμα του Κολεγίου Αθηνών. Εκτός από τον "συνοδοιπόρο" Παπακωνσταντίνου τον βοήθησε και ο συμμαθητής και φίλος Σαμαράς ...Τον βοήθησαν οι συμμαθητές και φίλοι πολιτικοί, τραπεζίτες και δημοσιογράφοι το Κολεγίου.
Από τον Βορίδη και τον Μητσοτάκη μέχρι τον Νανόπουλο, τον Φιλιππίδη και τον Κλέωνα. Από τον Παπαχελά και τον Στραβελάκη μέχρι τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο. Όλα τα "παιδιά" του Κολεγίου, της διαπλοκής και των ΜΜΕ αναφανδόν υπέρ της "σωτηρίας" του Μνημονίου. Μέχρι και ο γνωστός "συγγραφέας" του Κολεγίου ο Χωμενίδης σταμάτησε την ομφαλοσκόπηση και βγήκε φουριόζος στα κανάλια να υπερασπιστεί το Μνημόνιο. Ολόκληρο το Κολέγιο σε θέση "μάχης", για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των αφεντικών ...Τα συμφέροντα των ιδρυτών, των χορηγών και των πλέον αξιόπιστων και γενναιόδωρων εργοδοτών του.
Γι' αυτόν τον λόγο και η γνωστή Τρέμη —του γνωστού Καναλιού του Κολεγίου— είδε με "συμπάθεια" το κίνημα της Πλατείας. Το είδε με "συμπάθεια" η παλιά "αγωνίστρια" του Πολυτεχνείου ...Η "αγωνίστρια", η οποία τιμήθηκε από τη Διαπλοκή με τα "παράσημα" της Βαν Κλιφ και τώρα σαν μια νέα Αντουανέτα απορεί που ο λαός με τέτοια ζέστη κάθεται στην Πλατεία και δεν πάει σε ένα resort για ολιγοήμερες διακοπές ...Η "αγωνίστρια" του μπότοξ, που είδε με "συμπάθεια" το "αφτιασίδωτο" κίνημα των "αγανακτισμένων" ...Το κίνημα εκείνο, που, απ' ό,τι λένε, εντελώς "συμπτωματικά" ξεκίνησε από το Facebook από έναν απόφοιτο του Κολεγίου Αθηνών. Εκ του πονηρού έγιναν όλα. Έσπρωξαν τον λαό σε μια αντίδραση, η οποία εκτός από θεαματική δεν ήταν τίποτε άλλο. Ήταν άκαιρη, ήταν εσφαλμένη και βέβαια εκτελέστηκε σε λάθος πεδίο "μάχης".
Αυτό το λάθος ήταν —όπως φαίνεται— το πραγματικό ζητούμενο γι' αυτούς, οι οποίοι παρέσυραν τον Λαό σ' αυτήν τη μάχη αντιπερισπασμού. Θέλησαν να εκτονώσουν τη συσσωρευμένη "οργή" του σε λάθος χρόνο και λάθος τόπο ...Θέλησαν να βάλουν τον λαό να χτυπήσει ένα ψεύτικο "είδωλο", για να μην "χτυπήσει" όταν πραγματικά θα μπορούσε να τους κάνει ζημιά.
Πως έγινε και γιατί επιδιώχθηκε
η συγκρουσιακή μεθόδευση των Μνημονίων 1 και 2;
Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τη μεθόδευση. Θα ξεκινήσουμε από το βασικό, που είναι το θέμα των ψηφισμάτων των Μνημονίων. Από αυτά ξεκινάει η μεθόδευση και αυτό είναι ηλίου φαεινότερο. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί "έσπασαν" το Μνημόνιο και το "πέρασαν" με τρόπο εκείνον, που να τους επιτρέπει να προστατεύσουν τον δικομματισμό. Ήθελαν καί την "πίτα" της προδοσίας ολόκληρη καί τους "σκύλους" της εξουσίας χορτάτους. Δεν ήθελαν, εξαιτίας του μνημονίου και της παράδοσης της χώρας, να απειλήσουν την επιβίωση των δικών τους κομμάτων. Δεν ήθελαν να προκαλέσουν διασπαστικές τάσεις στα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας. Το "έσπασαν" με τέτοιον τρόπο, που να δείχνει σύγκρουση μεταξύ των δύο κομμάτων, αλλά αυτή η σύγκρουση να μην είναι πραγματική. Έδωσαν στην κυβέρνηση αναγκαστικά τον ρόλο του "κακού", αλλά ταυτόχρονα έδωσαν στην αντιπολίτευση τη δυνατότητα να κάνει τον "καλό", χωρίς να απειλεί τα συμφέροντά τους.
Αυτό το κατάφεραν με το "σπάσιμο" του Μνημονίου. Έβαλαν τη Δανειακή Σύμβαση στην "άκρη" —γιατί δεν μπορούσαν και προφανώς δεν τους ενδιέφερε σ' αυτήν τη φάση να την περάσουν— και "έσπρωξαν" στη Βουλή το υπόλοιπο Μνημόνιο. Γιατί την έβαλαν στην "άκρη"; Γιατί μια τέτοια σύμβαση αποτελεί διεθνή σύμβαση της χώρας και απαιτεί την πλειοψηφία πλέον των 180 βουλευτών. Γνώριζαν λοιπόν από την αρχή ότι δεν θα ήταν εύκολο να βρουν αυτές τις ψήφους, γιατί θα είχαν διαρροές από το σύνολο των κομμάτων. Ήταν θέμα χρόνου να σπάσει καί για τα δύο κόμματα η κομματική πειθαρχία. Τι έκαναν; Πέρασαν το Ψευδομνημόνιο 1, το οποίο αφορούσε μόνον τις πολιτικές που θα ακολουθούσε η κυβέρνηση, εξαιτίας της υποτιθέμενης Δανειακής Σύμβασης ...η οποία είχε μείνει στο "συρτάρι".
Να σημειώσουμε δε ότι αυτή η Δανειακή Σύμβαση δεν έχει ψηφιστεί ούτε για το πρώτο δάνειο ούτε για το δεύτερο. Στην πραγματικότητα, δηλαδή, τα πάντα —ακόμα και σήμερα— είναι στον "αέρα". Θεωρητικά, ενώ έχουμε πάρει τα χρήματα και τα έχουμε χρησιμοποιήσει, δεν έχουμε "υπογράψει" τίποτε. Οι δανειστές μας, δηλαδή, είναι εκτεθειμένοι σε μεγάλο ρίσκο. Είναι δυνατόν όμως αυτοί να είναι τόσο αφελείς; Είναι δυνατόν να διακινδυνεύουν τόσα πολλά δις για το τίποτε; Όχι βέβαια. Άρα; Άρα κάτι άλλο συμβαίνει. Το πρόβλημα των δανειστών δεν είναι τα χρήματα. Τα χρήματα είναι για να "μπερδεύουν" εμάς και όχι αυτούς.
Τα χρήματα δεν είναι τίποτε άλλο από χρωματιστά χαρτάκια, τα οποία τα τυπώνουν οι ίδιοι με τον τόνο. Τα χρήματα γι' αυτούς δεν είναι τίποτε παραπάνω απ' ό,τι ήταν τα "καθρεφτάκια" για τους δανειστές των Ινδιάνων. Τα χρήματα είναι το μέσον, για να απειλούν εμάς τους "Ιθαγενείς", προκειμένου να μας τρομοκρατήσουν και να μας αποσπάσουν το κεφάλαιο. Αν μας αποσπάσουν το κεφάλαιο, όλα τα άλλα είναι εύκολα. Ακόμα και να μην τα υπογράψουμε ποτέ ως κράτος τα σημερινά δάνεια, δεν τους ενδιαφέρει. Θα τα "κουρέψουν" ή θα τα "σβήσουν" τελείως, εφόσον θα τους είναι άχρηστα. Δεν θα έχουν τίποτε άλλο να μας πάρουν και απλά θα βαστάνε ένα ποσόν απλά για να μας τρομοκρατούν σαν υποτελείς.
Τη δουλειά τους όμως θα την έχουν κάνει, αν κατορθώσουν και μας αποσπάσουν τη δημόσια περιουσία. Αυτή η περιουσία είναι το ζητούμενο και όχι τα "επιστρεφόμενα". Απλά πράγματα. Τα χρήματα είναι τα απειλητικά "όπλα", για να μας ληστέψουν. Με τα "όπλα" ληστεύεις τον άλλον και άρα του παίρνεις την περιουσία ...Δεν του παίρνεις τα δικά του "όπλα" !! ...Τι να τα κάνεις τα επιπλέον "όπλα"; ...Τι να τα κάνεις τα επιστρεφόμενα "καθρεφτάκια"; Γι' αυτόν τον λόγο το έβαλαν στο "συρτάρι". Γι' αυτόν τον λόγο δεν επιμένουν να ψηφιστεί η Δανειακή Σύμβαση, ώστε να διασφαλιστούν οι ίδιοι. Η διασφάλισή τους έρχεται από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και άρα από τα Μνημόνια, που την εξασφαλίζουν.
Όμως, όλα αυτά πρέπει να μεθοδευτούν με τέτοιον τρόπο, ώστε από το αρχικό χρέος στους τοκογλύφους να πάμε στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας ...Από το διαχειριστικό "λάθος" μιας δωσιλογικής κυβέρνησης να πάμε στην απεμπόληση όλων των ειδών των ασυλιών που απολαμβάνει ένα κυρίαρχο κράτος απέναντι στα "κοράκια" της αγοράς ...Από το αρχικό Μνημόνιο 1 να πάμε στο "χρήσιμο" Μνημόνιο 2 ...Από το αρχικό Μνημόνιο 1, που "έστρωσαν" τα πράγματα, να πάμε στο Μνημόνιο 2, που θα ενεργοποιούσε τον μηχανισμό ξεπουλήματος.
Ξεκινάμε λοιπόν από το Μνημόνιο 1. Αυτό το πέρασαν εύκολα από τη Βουλή, εφόσον δεν αποτελεί διεθνή συνθήκη. Μπορεί να είναι ένα κομμάτι ή ένα απόσπασμα μιας διεθνούς συνθήκης, αλλά όχι συνθήκη. Μπορεί να αποτελεί πολιτική κατόπιν διεθνούς υπόδειξης, αλλά δεν αποτελεί συνθήκη. Τι σημαίνει αυτό; Ότι αρκούσαν 150 ψήφοι για να "περάσει". Αυτό το γνώριζαν εκ των προτέρων και πάνω σ' αυτό "έχτισαν" όλη την "παράσταση" της σύγκρουσης που θ' ακολουθούσε.
Τα πάντα έγιναν με τη σειρά που βόλευε τον σχεδιασμό τους ...Σχεδιασμό, ο οποίος θα προστάτευε τον μεταπολιτευτικό πολιτικό σχεδιασμό και ταυτόχρονα θα παγίδευε τον λαό σε μια λανθασμένη αντίδραση. Με την ψήφιση του Μνημονίου 1 "χώρισαν" τη Βουλή όπως τους βόλευε για τον σχεδιασμό τους. Προκειμένου να προστατεύσουν τον δικομματισμό, επέτρεψαν στη ΝΔ να καταψηφίσει το μνημόνιο. Γιατί; Για να μην αφήσουν τα αντιμνημονιακά "αισθήματα" να κάνουν κακό στον δικομματισμό.
Ήταν αδύνατο ν' αφήσουν το σύνολο των κερδών της αντιμνημονιακής πολιτικής στην Αριστερά, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν θα μπορούσε να τα "κουβαλήσει". Η αντιμνημονιακή "παράταξη" είναι από τη φύση της "παράταξη" εξουσίας και η Αριστερά είναι πολύ αδύναμη για να την οικειοποιηθεί και βέβαια να την εκφράσει. Είναι σαν να φορτώνεις ένα γεμάτο κοντέινερ επάνω σε φουσκωτή βάρκα ...Θα τη "βουλιάξει". Γι' αυτόν τον λόγο επέτρεψαν στη ΝΔ να εισπράξει ένα μέρος της αντιμνημονιακής οργής του κόσμου.
Γνωρίζοντας ότι το Μνημόνιο 1 θα το ακολουθήσουν κι άλλα Μνημόνια, έκαναν το εξής: Με το Μνημόνιο 1 έστρωσαν τον "δρόμο", ώστε να μην έχουν προβλήματα να επιβάλουν τα επόμενα. "Ξόδεψαν" το πρώτο Μνημόνιο, ώστε να στρώσουν τον "δρόμο" για τα υπόλοιπα. "Προκαταβολικά" λοιπόν —και για να μην έχουν προβλήματα διάσπασης της κυβερνητικής παράταξης— έστειλαν ένα "μήνυμα" ...Ένα "μήνυμα" όχι προς τον λαό, αλλά προς τους κυβερνητικούς βουλευτές. Το "μήνυμα" ήταν σαφές: ...Όποιος τολμήσει να καταψηφίσει το Μνημόνιο, θα καταστραφεί προσωπικά χωρίς με την ηρωική του πράξη να σταματήσει τις εξελίξεις.
Αυτό ήταν το "μήνυμα" και ήταν τρομακτικό για τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Οι εξελίξεις δεν θα σταματήσουν για κανέναν λόγο, εφόσον έχουν εξασφαλιστεί κι άλλες δυνάμεις που θα το ψηφίσουν και θα το στηρίξουν. Γι' αυτόν τον λόγο έβαλαν τον Καρατζαφέρη και τη Ντόρα να το ψηφίσουν. Τους έβαλαν όχι επειδή δεν τους έβγαιναν οι ψήφοι, αλλά για να "πείσουν" τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ότι η "αξία" της ψήφου τους είναι περιορισμένη ...Ότι, ενώ δεν μπορεί ν' αλλάξει τίποτε σ' ό,τι αφορά τις δρομολογημένες επιλογές τους, μπορεί να τους καταστρέψει τους ίδιους στο προσωπικό επίπεδο. Γι' αυτόν τον λόγο οι διαγραφές των διαφωνούντων ήταν άμεσες, θεαματικές και απόλυτες.
Τα κέρδη τους από αυτόν τον σχεδιασμό ήταν τεράστια. Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ "μαντρώθηκε" στην πιο κρίσιμη στιγμή της μεταπολίτευσης. Η ομάδα αυτή έγινε ένα άβουλο έρμαιο στα χέρια του Γιωργάκη. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να σώσει τον εαυτό της ...και αυτό έκανε. Αυτό ήταν το επίτευγμα του Μνημονίου 1. "Μάντρωσε" το ΠΑΣΟΚ και έδωσε "ανάσες" στη ΝΔ. Ο προδοτικός δικομματισμός, ο οποίος μας οδήγησε στη σημερινή αθλιότητα, όχι μόνον έκανε τα θελήματα των "αφεντικών" του, αλλά κατόρθωνε και διατηρούσε το ένα "σκέλος" του στο απυρόβλητο. Σώθηκε ο Σαμαράς, ψελλίζοντας κάτι ασυναρτησίες για διαφορετικές "δόσεις" στην ίδια "συνταγή". Γνώρισε δόξες "αντιστασιακού", ενώ είναι φανερό πως η κατάσταση ήταν "στημένη". Διαφωνούσε μόνον για να τον βλέπει ο κόσμος και όχι επειδή πρότεινε κάτι, το οποίο δεν συνέφερε τα αφεντικά. Τη μεγαλύτερη ζημιά την έπαθε ο Καρατζαφέρης, εφόσον, αναγκαζόμενος να ψηφίσει το Μνημόνιο, "χρεώθηκε" μια "κωλοτούμπα" και φάνηκε στον κόσμο της πατριωτικής Δεξιάς "μικρότερος" των περιστάσεων.
Όπως ήταν αναμενόμενο δεν πέρασε ελάχιστος καιρός, για ν' αποδειχθεί αυτό, το οποίο ήταν προφανές: ...Ότι το Μνημόνιο 1 θα το διαδεχθεί ένα Μνημόνιο 2. Αυτό ήταν αναμενόμενο, εφόσον ο αντιαναπτυξιακός του χαρακτήρας ήταν βέβαιον ότι θα μας οδηγούσε εκ νέου στην "πόρτα" των δανειστών μας. Ήταν θέμα χρόνου να ξαναδανειστούμε, για να πληρώσουμε τις δόσεις μας στους τοκογλύφους. Όμως, τα δεδομένα τώρα ήταν διαφορετικά. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ είχαν πάρει το "μάθημά" τους και ήταν βέβαιο ότι θα το ψήφιζαν εύκολα.
Μη γνωρίζοντας τι στάση θα κρατούσαν στο τέλος τόσο ο Καρατζαφέρης όσο και η Ντόρα, ήταν δύσκολο ν' αντιδράσουν. Κανένας από αυτούς δεν θα "αυτοκτονούσε", όταν έβλεπε γύρω του διαθέσιμες ψήφους. Όλοι λίγο-πολύ θα "πείθονταν" έστω και την τελευταία στιγμή, όπως έγινε με τον γελοίο τον Ρομπόπουλο και τον καραγκιόζη τον Αθανασιάδη. Το σύστημα είχε έτοιμες τις "ρεζέρβες" του και γι' αυτό τους απειλούσε. Είχε τον τρόπο του ακόμα και βουλευτές της ΝΔ να βαστάει στον "πάγκο". Δεν ήταν μόνον το "ασκέρι" του Μητσοτάκη, είτε ως ΛΑΟΣ είτε ως ΔΗ.ΣΥ.. Υπήρχαν και "ρέστα" στη ΝΔ. Το Κολέγιο ήταν παντού και έτοιμο να φανεί "χρήσιμο" στα αφεντικά.
Όμως, το πρόβλημά τους αυτήν τη φορά ήταν άλλο ...και ήταν το πιο κρίσιμο. Θα έπρεπε όχι μόνον να μπουν στο Μνημόνιο 2, αλλά και στη φάση 2 ...Στη φάση της μεγάλης λεηλασίας. Στο Μνημόνιο 2 —εκτός όλων των άλλων— προβλεπόταν και το σημαντικότερο όλων. Προβλεπόταν η ίδρυση του κύριου μηχανισμού της λεηλασίας της πατρίδας μας, που ήταν το Ταμείο των Αποκρατικοποιήσεων. Φτάσαμε λοιπόν στο ζητούμενο. Αυτό το Ταμείο ήταν το ζητούμενο. Γι' αυτόν τον λόγο αναφερθήκαμε από την αρχή στη "στρατηγική" των ζώων. Αν γνωρίζεις τι ενδιαφέρει τους ιμπεριαλιστές, δεν σε μπερδεύουν. Όπου και να πάνε, όπου και να σε "παρασύρουν", πάντα πρέπει να γνωρίζεις πού είναι η "φωλιά" τους. Πρέπει να γνωρίζεις πού βρίσκεται αυτή, γιατί σ' αυτήν θα καταλήξουν τελικά. Το ίδιο συμβαίνει και σ' αυτήν την περίπτωση. Ό,τι και να έκαναν οι "δανειστές" μας, το ζητούμενο γι' αυτούς είναι το ελληνικό κεφάλαιο ...Η αμύθητης αξίας δημόσια περιουσία.
Όσο λοιπόν και να "κλαίγανε" για τα πολύχρωμα χρήματά τους, ήταν βέβαιο ότι την εθνική μας περιουσία διεκδικούσαν. Όμως, για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να κλείσει ένας τεράστιος "κύκλος" ...Ένας "κύκλος", ο οποίος ξεκίνησε από το σκουπίδι τον Σημίτη και τα περίφημα swaps της Goldman Sachs, για να καταλήξει στη σημερινή παράδοση του προδότη Γιωργάκη ...Ένας "κύκλος", ο οποίος ξεκίνησε με κρυφά δάνεια, για να καταλήξει σε ένα φανερό "εργαλείο" εκποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Όλα, δηλαδή, ήταν προσχεδιασμένα από την αρχή. Μας έδωσαν δάνεια, για να μας πάρουν ό,τι έχουμε και δεν έχουμε. Είχαν συνεννοηθεί με τον προδότη των "Ινδιάνων" και, αφού θα φόρτωναν τη "φυλή" με καθρεφτάκια και ουίσκι, θα έρχονταν σε κάποια στιγμή για να πάρουν τη "γη" τους. Θα έστηναν με ένα τεράστιο "άδικο" το μελλοντικό τους "δίκιο". Αφού διέφθειραν ολόκληρη την πολιτική ηγεσία επί δεκαετίες, προκειμένου να παίρνει τα χρωματιστά "χαρτάκια" τους, θα έρχονταν σε κάποια στιγμή να μας πούνε και "απατεώνες" ..."Απατεώνες", αν αρνούμασταν να υποστούμε τις συνέπειες της προδοσίας, την οποία οι "τίμιοι" μεθόδευσαν και πλήρωσαν. Σήμερα, δηλαδή, ζούμε την τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος ...Την ΠΑΡΑΔΟΣΗ της χώρας.
Το πρόβλημά τους, όπως αντιλαμβανόμαστε, ήταν η αντίδραση του κόσμου. Φοβούνταν την αντίδραση του κόσμου ...και όχι άδικα. Γιατί ήταν σίγουροι γι' αυτήν την αντίδραση; Γιατί την είχαν ξαναντιμετωπίσει και σε μια άλλη ανάλογη περίπτωση. Δεν θα δεχόταν εύκολα ο λαός την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και το ξεπούλημα της ίδιας της πατρίδας του. Δεν θα δεχόταν την ύπαρξη του "εργαλείου", το οποίο θα τα μεθόδευε όλα αυτά. Το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων δεν διαφέρει σε τίποτε από το γνωστό Treuhand, το οποίο χρησιμοποίησαν, για να λεηλατήσουν την Ανατολική Γερμανία. Αυτό τους τρόμαζε. Τους τρόμαζε, γιατί ήταν σίγουροι ότι με την έναρξη της δραστηριότητάς του θα οδηγούσε σε έκρηξη ανεργίας και ταυτόχρονα θα προκαλούσε κοινωνικές αναταραχές και αντιδράσεις. 2.500.000 ανέργους "πρόσφερε" στην Ανατολική Γερμανία η Treuhand. Όχι απλά δεν απέφερε χρήμα στα δημόσια ταμεία, αλλά αντίθετα έκλεισε με ζημιές ...Ζημιές εκατομμυρίων μάρκων εκείνης της εποχής. Μόνον ζημιά προσέφερε εκείνο το "ταμείο" στους Ανατολικογερμανούς και τεράστια κέρδη στους πλιατσικολόγους.
Ήταν λοιπόν σίγουροι γι' αυτές τις αρνητικές εξελίξεις, γιατί το είχαν δει να συμβαίνει στην Ανατολική Γερμανία. Αυτή η σιγουριά για το μέλλον τούς τρομοκρατούσε. Τους τρομοκρατούσε, γιατί η περίπτωση των Ελλήνων θα ήταν ακόμα χειρότερη από αυτήν των Ανατολικογερμανών. Το πλιάτσικο θα ήταν ακόμα χειρότερο, γιατί θα γινόταν από ξένους και όχι από κάποιους άλλους ομοεθνείς, όπως συνέβη στη Γερμανία. Θα ήταν ακόμα τραγικότερο, γιατί δεν θα αφορούσε απλές παραγωγικές εταιρείες ενός νεκρού καθεστώτος, αλλά λιμάνια και αεροδρόμια, τα οποία θα άφηναν "τρύπες" στην εθνική τους ασφάλεια. Στην περίπτωση λοιπόν των Ελλήνων τίποτε δεν θα ήταν προϊόν φαντασίας ή πρόβλεψης. Οι Έλληνες θα έχαναν την πατρίδα τους, χωρίς καν να έχουν κέρδη, τα οποία θα μείωναν τα χρέη τους.
Οι Έλληνες θα ήταν προκαταβολικά σίγουροι για τα όσα εφιαλτικά θα βίωναν, γιατί θα είχαν τη "μαρτυρία" της Treuhand. Μια "μαρτυρία" αξιόπιστη, εφόσον ο χρόνος έχει δείξει ότι η δραστηριότητα της εταιρείας εκείνης ήταν μια εγκληματική ενέργεια εις βάρος των Ανατολικογερμανών. Οι Έλληνες θα γνώριζαν ότι ο μόνος δρόμος για τη σωτηρία είναι η αντίδραση, εφόσον και πάλι υπήρχε το παράδειγμα της Treuhand να τους κατευθύνει. Υπήρχε η αξιόπιστη μαρτυρία, η οποία δικαίωσε όσους Ανατολικογερμανούς προσπάθησαν τότε ν' αντιδράσουν. Ο χρόνος "δικαίωσε" αυτούς, οι οποίοι εκτέλεσαν τον επικεφαλής Ντέτλεφ Ροβέντερ. Ο χρόνος "δικαίωσε" εκείνους, οι οποίοι έστειλαν τον "τροχοφόρο" πλέον Σόιμπλε να κοιμάται σε μια κρεβατοκάμαρα που μοιάζει με γκαράζ.
Κατάλαβε λοιπόν ο αναγνώστης τι φοβούνταν; Φοβούνταν την οργή του κόσμου, που μπορούσε να οδηγήσει στην κοινωνική έκρηξη και τη βία. Φοβούνταν μήπως ο κόσμος πάνω στην οργή του μετατραπεί σε ένα "ποτάμι", το οποίο στο πέρασμά του θα τα σαρώσει όλα ...Ένα οργισμένο θηρίο, το οποίο θα ορμίσει και θα καταστρέψει τα γραφεία αυτού το "Ταμείου", εμποδίζοντάς το να λειτουργεί. Φοβούνταν μήπως ο κόσμος πάνω στην οργή του σκοτώσει κάποιους από τους δωσίλογους, που θα στελέχωναν το "Ταμείο" αυτό και στη συνέχεια δεν θα έβρισκαν ανθρώπους να το στελεχώσουν. Φοβούνταν λιντσαρίσματα, δολοφονικές απόπειρες και πραγματικές βομβιστικές επιχειρήσεις εναντίον αυτών των συγκεκριμένων δωσίλογων. Αυτά φοβούνταν. Φοβούνταν την πραγματική λαϊκή τρομοκρατία, η οποία, όταν εκδηλωθεί, "παύει" κάθε αρχή ...Την οργή του λαού, που κάνει κάθε εξουσία να υποχωρεί.
Όλα αυτά δεν ήταν προϊόντα φαντασίας και εκτιμήσεων. Τα είχαν "δει" να συμβαίνουν στη Γερμανία και γι' αυτό ήταν βέβαιοι ότι θα μπορούσαν να συμβούν και στην Ελλάδα. Στρατούς ολόκληρους σωματοφυλάκων χρησιμοποιούσαν, για να προστατεύσουν τους ανθρώπους της Treuhand την εποχή που ο ίδιος ο Καγκελάριος Κολ προστατευόταν διακριτικά. Αυτό φοβούνταν στην Ελλάδα ...Την βίαιη και ανεξέλεγκτη αντίδραση εναντίον των δωσίλογων, οι οποίοι θα τολμούσαν να παίξουν παιχνίδια εις βάρος της περιουσίας εκείνης, που είναι το μέλλον των παιδιών των Ελλήνων.
Ποιοι παγίδευσαν τους "εξοργισμένους";
Ποιος ήταν ο στόχος τους;
Αν γνωρίζει κάποιος τους φόβους τους, μπορεί να καταλάβει και τι ακριβώς επεδίωξαν να μεθοδεύσουν. Από τη στιγμή που φοβούνταν την οργή του κόσμου, θα έπρεπε να την "οδηγήσουν" εκεί όπου αυτή εξουδετερώνεται. Από τη στιγμή που γνώριζαν ότι η "έκρηξη" ήταν αναπόφευκτη, ήταν θέμα χρόνου να την "πυροδοτήσουν" οι ίδιοι σε συνθήκες "εργαστηρίου" ...Σε συνθήκες τέτοιες, που δεν θα τους απειλούσε. Σε συνθήκες τέτοιες, που οι συνέπειές της δεν θα "έφταναν" μέχρι τα δικά τους ζωτικά συμφέροντα. Αυτό επιχείρησαν με τους "αγανακτισμένους". Για να καταλάβει, δηλαδή, κάποιος τι συνέβη τις ημέρες που πήρε "φωτιά" η Αθήνα, θα πρέπει να γνωρίζει αυτές τις επιδιώξεις της εξουσίας. Τι συνέβη λοιπόν και ξεσηκώθηκε ο κόσμος;
Η κυβέρνηση επιχείρησε να δημιουργήσει "αντιπερισπασμό" με το Μνημόνιο 2 ...Το λεγόμενο Μεσοπρόθεσμο. Ήταν "αντιπερισπασμός", γιατί γνώριζαν κατ’ αρχήν ότι εύκολα ή δύσκολα θα το "περνούσαν" από τη Βουλή. Είχαν δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να το "περάσουν". Η ιστορία απλά το επιβεβαιώνει. Το "πέρασαν" εύκολα, γιατί, όπως συνέβη και με το Μνημόνιο 1, ήταν "μαντρωμένοι" οι βουλευτές τους. Το "πέρασαν" εύκολα, γιατί είναι ένας νόμος, ο οποίος απλά περιγράφει τις διαρθρωτικές αλλαγές που —άσχετα από πού προήλθαν και ποιοι τις εμπνεύστηκαν— θα εφαρμόσει η κυβέρνηση. Δικαίωμά της είναι να κάνει τέτοιες αλλαγές και αυτές μπορεί να τις δρομολογήσει με την ψήφο των 150 βουλευτών ...Αυτό, το οποίο είπαμε και σε άλλο σημείο. Το Μνημόνιο από μόνο του δεν αντιπροσωπεύει τίποτε σημαντικό. Τύπος πολιτικής είναι και γι' αυτό δεν έχει μεγάλες απαιτήσεις στην ψήφισή του.
Ο "αντιπερισπασμός" στο σημείο αυτό εμφανίζεται. Ενώ γνώριζαν ότι δεν θα είχαν πρόβλημα να "περάσουν" το Μνημόνιο, έβαλαν τον κόσμο στη διαδικασία να σκέφτεται ότι πρέπει να τους "σταματήσει" ...Να το "σταματήσει" πάση θυσία. Αυτοί, δηλαδή, που είχαν καί το μαχαίρι καί το καρπούζι, έβαλαν τον κόσμο να θέλει και ο ίδιος να λάβει μέρος στην "επέμβαση", παρότι δεν είχε "μαχαίρι" και παρότι δεν είχε πρόσβαση στο "καρπούζι". Εκ των προτέρων χαμένη ήταν η μάχη του κόσμου, γιατί στην πραγματικότητα δεν υπήρχε διακύβευμα ..."Μάχη" για τα "μάτια" του κόσμου ήταν. Δεν υπήρχε διακύβευμα, γιατί όλα γίνονταν μέσα στα πλαίσια της δημοκρατικής λειτουργίας και ο κόσμος δεν είχε λόγο να καταστρέψει την ίδια τη Δημοκρατία, για να σταματήσει μία διαδικασία της ...Δεν θα έβαζε φωτιά στη Βουλή, επειδή απλά διαφωνούσε. Δεν θα κατέστρεφε τον Ναό της Δημοκρατίας, επειδή απλά μπορούσε ...Δεν θα "αυτοκτονούσε", για ν' αποφύγει τον "τραυματισμό" του Μνημονίου.
Όμως, η "παράσταση" αυτής της "μάχης" είχε στηθεί αριστοτεχνικά. Όλοι οι "πρωταγωνιστές" στις θέσεις τους ...Προδότες σαν τον Γιωργάκη και "αντιστασιακοί" σαν τον Σαμαρά και τον Καρατζαφέρη. Μέχρι και η Δικαιοσύνη μπήκε στο "κόλπο". Κατά "σύμπτωση" το Συμβούλιο της Επικρατείας "δικαίωνε" την κυβέρνηση για το Μνημόνιο 1 παραμονές της ψήφισης του Μνημονίου 2 ...Μιλάμε για "υπερπαραγωγή" ...Η Ευρώπη να "απειλεί" άμεσα τον πολιτικό κόσμο για την εξασφάλιση συναίνεσης και έμμεσα τον ελληνικό λαό ...Ο Πρωθυπουργός σε ένα δραματικό σόλο "εκκλήσεων" για συναίνεση ..."Σολάρισμα", το οποίο έφτανε μέχρι τις θεατρινίστικες παραιτήσεις ...Στρατηγικές κινήσεις τύπου Βενιζέλου ...Αντίσταση Σαμαρά εντός και εκτός Ελλάδας.
Γιατί όμως αυτό το "κακό"; Αφού μπορούσαν να περάσουν το μνημόνιο με 150 ψήφους ...και αυτές τις ψήφους τις είχαν. Γιατί έγιναν όλα αυτά; Για να πάρουν "επάνω" τους την οργή του λαού. Για να στρέψουν τον λαό προς τον "τοίχο" της Δημοκρατίας. Γι' αυτόν τον λόγο μέχρι και η Τρέμη είδε με "συμπάθεια" τους "αγανακτισμένους". Γι' αυτόν τον λόγο όλα τα κανάλια της Διαπλοκής "διαφήμισαν" την "αντίσταση" του λαού. Αυτός ήταν ο στόχος τους. "Υπερδιαφήμισαν" το Μεσοπρόθεσμο, για να το μετατρέψουν σε ένα "κόκκινο πανί", το οποίο θα παρέσερνε το "τέρας" μακριά από τα ευαίσθητα σημεία του συστήματος. Παρουσίασαν σαν "μαχητό" κάτι, το οποίο έλεγχαν απόλυτα. Γνώριζαν ότι μπορούσαν να "περάσουν" και να εκτονώσουν την αντίδραση του λαού σε αυτό το σημείο ...Να τον βάλουν σε μια "μάχη", στην οποία μπορούσαν να τον "νικήσουν" έστω και δραπετεύοντας ως κλέφτες μέσα από τον Εθνικό Κήπο.
Όλα αυτά ήταν λάθος για τον λαό. Είναι λάθος να βγαίνει ο λαός στους δρόμους εναντίον της Δημοκρατίας. Είναι λάθος να σηκώνεσαι, για να δείξεις το "μπόι" σου σε κάποιον, τον οποίο εσύ ο ίδιος αποφάσισες με την ψήφο σου να του "δανείσεις" αυτό το "μπόι" όταν εκείνος αποφασίζει. Είναι λάθος να υποδεικνύεις στους βουλευτές —και μάλιστα με την απειλή βίας— τι να ψηφίζουν, όταν εσύ ο ίδιος αποφάσισες να τους δώσεις την απόλυτη ανεξαρτησία όταν σκέφτονται και άρα όταν ψηφίζουν. Δεν μπορείς, δηλαδή, ν' αποφασίζεις μόνος σου πότε σε "αντιπροσωπεύουν", πότε ψηφίζουν "υπέρ" σου και πότε συμβαίνει το αντίθετο. Δεν μπορείς ν' αμφισβητείς τη δημοκρατική λειτουργία ανάλογα με την άποψή σου. Δεν υπάρχει Δημοκρατία αλά καρτ. Άρα —εκτός όλων των άλλων— είναι και λάθος ο τόπος που διαδηλώνεις, εφόσον απειλείς με "καταστροφή" αυτό, το οποίο υποτίθεται λατρεύεις. Τι δουλειά έχει ο λαός να φωνάζει στην Πλατεία Συντάγματος;
Είναι σαν να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο και μάλιστα του "ιερού". Άρα; Άρα όλα ήταν λάθος. Άρα ήταν λάθος, που κάποιοι πονηροί τον "έσπρωξαν" να το κάνει. Να κάνει το λάθος πράγμα, στη λάθος ώρα, για τον λάθος λόγο και στον λάθος τόπο. Γιατί; Για να μην κάνει τα σωστά εκεί όπου πρέπει, για τους λόγους που πρέπει, στον χρόνο που πρέπει και στον τόπο που πρέπει ...Για να μην "σηκωθεί" εκεί όπου το σύστημα δεν τον θέλει "όρθιο". Αυτό είναι το θέμα. Γι' αυτόν τον λόγο επαινούσαν τους "αγανακτισμένους". Για να τους ενθαρρύνουν να βγουν άκαιρα στους δρόμους να πολεμήσουν έναν "εχθρό", τον οποίο δεν μπορούν να τον νικήσουν, όχι επειδή είναι αδύναμοι να το κάνουν, αλλά επειδή δεν τους συμφέρει να τον νικήσουν.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Ο λαός είναι ένα "θηρίο" με τρομερές ιδιότητες. Μπορεί να κάνει τα πάντα. Είναι όμως "θηρίο". Λειτουργεί με τη λογική του "on"-"off". Πρέπει να γνωρίζει εκ των προτέρων τι να κάνει ...και αν χρειαστεί να είναι αποφασισμένος το κάνει. Να απειλεί με την παρουσία του, αλλά, όταν κάποιοι το αγνοούν, να κινείται άμεσα κι αποφασιστικά προς την υλοποίηση της απειλής. Αυτό το "θηρίο" δεν είναι πολιτικό ον, για να σκέφτεται περίπλοκα και να ενεργεί περίπλοκα. Είναι ένα τεράστιο τέρας, το οποίο δεν μπορεί να κάνει "νούμερα" ζογκλέρ ή ακροβάτη. Μπορεί να ισοπεδώσει τα πάντα, αλλά δεν μπορεί να περάσει μέσα από "υαλοπωλείο" χορεύοντας με "κλακέτες". Τι θέλουμε να πούμε μ' αυτό; Ότι ο λαός βγαίνει στον δρόμο μόνον όταν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει ...Μόνον όταν πρέπει να κάνει κάτι πολύ συγκεκριμένο εναντίον αυτών που τον απειλούν ...Μόνο όταν αυτό, το οποίο έχει αποφασίσει να κάνει, τον συμφέρει.
Αυτό το "θηρίο", δηλαδή, κινδυνεύει, όταν είναι αναποφάσιστο ή "μπερδεμένο". Γιατί; Γιατί εμφανίζεται "ξεδοντιασμένο". Γιατί δεν υπηρετεί τον κύριο ρόλο του, που είναι ο εκφοβισμός των άχρηστων και των προδοτών. Όταν είναι αναποφάσιστο ή μπερδεμένο, δεν μπορεί να τρομάξει κανέναν με την απειλή, που από τη φύση του πρέπει να εκφράζει. Γι' αυτόν τον λόγο δεν βγαίνει άκαιρα στον δρόμο και πολύ περισσότερο δεν βγαίνει, χωρίς να γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Αν το "θηρίο" αυτό ήθελε πραγματικά να σταματήσει το Μεσοπρόθεσμο, έπρεπε να βγει μόνον όταν θα ήταν αποφασισμένο να φερθεί σαν "τέρας" ...Μόνον όταν θα έκανε τα πάντα για να το σταματήσει ...Όταν θα ήταν αποφασισμένο να βάλει πραγματική φωτιά στη Βουλή και να σκοτώσει στην κυριολεξία καί τους τριακόσιους βουλευτές. Ήθελε όμως ο κόσμος να κάνει κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια ...Δεν είχε σκοπό να "αυτοκτονήσει".
Αυτό ακριβώς γνώριζαν κι αυτοί οι οποίοι τον παρέσυραν στην ψευδοσύγκρουση. Τον έβγαλαν άκαιρα και μπερδεμένο, για να τον "ξεδοντιάσουν". Γνώριζαν την αγάπη του για τη Δημοκρατία. Γνώριζαν τα ένστικτα αυτοσυντήρησής του. Γι' αυτόν τον λόγο τον έβαλαν μπροστά στη Βουλή —και άρα απέναντι στο "είδωλό" του— να απειλεί τον εαυτό του. Θα ψήφιζαν χωρίς κανένα κόστος το Μεσοπρόθεσμο, γιατί ο κόσμος δεν θα έβγαινε ούτε να γκρεμίσει τη Βουλή ούτε να κρεμάσει τους βουλευτές. Γιατί να κρεμάσεις κάποιους, τους οποίους εσύ ο ίδιος ψήφισες και την επόμενη φορά μπορείς να μην τους ξαναψηφίσεις. Γιατί να κρεμάσεις κάποιους, οι οποίοι ψηφίζουν ελεύθερα και κατά συνείδηση, όταν εσύ προστατεύεις το Σύνταγμα, το οποίο εξασφαλίζει αυτό το δικαίωμα στους βουλευτές. Ο κόσμος, δηλαδή, έξω από τη Βουλή ήταν εξ’ αρχής νικημένος, γιατί δεν είχε αντικείμενο για να "πολεμήσει".
Αυτό το γνώριζαν οι δανειστές και οι δωσίλογοι και γι' αυτό τον "έβγαλαν" με τον τρόπο που τον "έβγαλαν". Τον "έβγαλαν" δήθεν απειλητικό. Γι' αυτό του "έριξαν" από δίπλα κάτι θεωρητικούς χαφιέδες του Μαρξισμού τύπου Καζάκη και Γλέζου και Κάτω Πλατείας. Γιατί; Για να μάθουν στο "θηρίο" τα κόλπα του "ζογκλέρ" ...Να μάθουν στο "θηρίο" να χορεύει με "κλακέτες" και να ισορροπεί "πιάτα" στο κεφάλι του ...Να το μάθουν δήθεν να σκέπτεται πολιτικά, ενώ αυτό δεν είναι το ζητούμενο γι' αυτό. Δεν είναι το ζητούμενο για το "θηρίο" να έχει πολιτική άποψη το ίδιο. Δεν είναι το ζητούμενο για το "θηρίο" να βρίσκει λύσεις. Γι' αυτό υπάρχουν οι πολιτικοί και γι' αυτό πληρώνονται.
Το ζητούμενο για το "θηρίο" είναι να παραμένει "θηρίο" και να υπερασπίζεται ως "θηρίο" ό,τι πρέπει να υπερασπίζεται ...Να απειλεί με πόλεμο και καταστροφή όποιον απειλεί τη Δημοκρατία ή την πατρίδα του ...Να απειλεί με θάνατο όποιον προσπαθήσει να αγγίξει την περιουσία του. Το "θηρίο" πρέπει να βγαίνει στους δρόμους μόνον όταν θα γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και θα είναι αποφασισμένο να το κάνει ...Τι απλά πράγματα πρέπει να κάνει και θα είναι αποφασισμένο να τα κάνει όσο βίαια κι αν είναι.
Σε αυτήν την περίπτωση αυτά τα δεδομένα δεν ίσχυαν και αυτό το γνώριζαν οι δωσίλογοι και οι δανειστές μας. Ο λαός θα "έβγαινε" στους δρόμους, αλλά για "βόλτα", εφόσον δεν θα μπορούσε να κάνει οτιδήποτε απειλητικό ...Πραγματικά απειλητικό για τους ίδιους. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Το ότι ο λαός μπορεί και να κάψει τη Βουλή και να κρεμάσει τους βουλευτές στο Σύνταγμα, δεν σημαίνει ότι θα το κάνει, όταν είναι φανερό ότι δεν κερδίζει τίποτε με όλα αυτά. Το ότι μπορεί να τα κάνει όλα αυτά, δεν σημαίνει ότι τον συμφέρει να τα κάνει. Αυτά τα γνώριζε η εξουσία και γι' αυτό τον "έβγαλε" στους δρόμους με τα λάθος "διλήμματα" ...Γι' αυτό τον έβγαλε με πολιτική "άποψη" τύπου Θεοδωράκη και Καζάκη. Με συνοπτικές διαδικασίες ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο και ο λαός "έχασε" τη μάχη, στην οποία κακώς συμμετείχε. Το "θηρίο" εκπαιδεύτηκε με έναν ψεύτικο "εχθρό", όπως ακριβώς κάνουν με τα σκυλιά, τα οποία τα τρομάζουν προκαταβολικά, για να τα ελέγχουν στη συνέχεια.
Αυτό ήταν το ζητούμενο του αντιπερισπασμού. Γιατί; Για να τον παραπλανήσουν ...Για να τον αποθαρρύνουν στην επανάληψη μιας τέτοιας παταγώδους αποτυχίας ...Για να κάμψουν το ηθικό του ...Για να κάμψουν την αποφασιστικότητά του ...Για να μειώσουν την αυτοπεποίθησή του ...Για να αλλοιώσουν όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, τα οποία κάνουν ένα "θηρίο" επικίνδυνο ...Για να τον πείσουν ότι "έχασε" την πραγματική μάχη και ότι δεν έχει νόημα να βγαίνει πλέον στους δρόμους και να εκδηλώνει την οργή του ...Ότι δεν υπάρχει πλέον στόχος γι' αυτήν την οργή ...Ότι πρέπει να γυρίσει στο σπίτι του.
Γι' αυτόν τον λόγο μετά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου άρχισαν και τα "υποτιμητικά" σχόλια για τους εξοργισμένους. Γι' αυτόν τον λόγο είχαμε αυτήν την αλλαγή συμπεριφοράς απέναντι στους διαμαρτυρόμενους πολίτες. Ξαφνικά οι "ηρωικοί" εξοργισμένοι έγιναν "σκουπίδια", που πρέπει να φύγουν από τους δρόμους, για να μην διώχνουν τους τουρίστες. Εκεί που τους "θαύμαζαν" όλοι, άρχισε ξαφνικά ο δήμαρχος του ΠΑΣΟΚ να μιλάει για "τσαντίρια" και άρα για "γύφτους", που βρομίζουν την Πλατεία. Ξαφνικά η "δημοφιλής" Ντόρα του 0,0000001 % δήλωσε ότι πρέπει να "καθαρίσει" η Πλατεία, σαν να επρόκειτο για "μπάζα". Ξαφνικά τα μέχρι τώρα εμφανιζόμενα σαν πανικοβλημένα "τίποτε" τύπου Αμοιρίδη άρχισαν να εμφανίζουν τους "αγανακτισμένους" σαν "ανήθικους" και "ψώνια".
Αυτά όλα δεν είναι τυχαία. Αυτή η τακτική είναι θέμα γνώσης ψυχολογίας. Όταν θέλεις να υποτάξεις κάποιον, πάντα είσαι σκληρός και απόλυτος απέναντι σ' αυτόν, όταν ο ίδιος δεν είναι ικανοποιημένος από τον εαυτό του. Είσαι σκληρός και προσβλητικός όχι επειδή τον νίκησες και αισθάνεσαι ο ίδιος ισχυρός, αλλά επειδή εκείνος αισθάνεται αποτυχημένος. Αυτές οι δηλώσεις τους, δηλαδή, ήταν προμελετημένες. Στόχος τους ήταν να κάμψουν το φρόνιμα του λαού. Στόχος τους ήταν να τον στείλουν ταπεινωμένο σπίτι του, ώστε να μην ξαναβγεί. Τον έβαλαν σε μια "μάχη", η οποία ήταν "στημένη" και στη συνέχεια επεδίωξαν να τον ταπεινώσουν, προκειμένου να χάσει τις αντοχές του.
Γιατί έπρεπε να τα κάνουν όλα αυτά; Γιατί τώρα μπαίνουμε στο επικίνδυνο σημείο του σχεδιασμού των "δανειστών" μας. Γιατί τώρα φτάνει η μεθόδευση στο σημείο εκείνο, που κάνει την αντίδραση του λαού επικίνδυνη. Τώρα φτάνει η "μάχη" εκεί όπου, αν κατέβει ο λαός, θα την κερδίσει. Γι' αυτόν τον λόγο προσπαθούν να τον ταπεινώσουν. Για να μην "πάει" η "μάχη" εκεί όπου συμφέρει τον λαό και μπορεί να την κερδίσει ...Εκεί όπου δεν έχουν νόημα οι ψήφοι των χαφιέδων του Παπανδρέου ...Εκεί όπου δεν μπορεί να τον βοηθήσει ούτε ο προδότης Καρατζαφέρης ούτε η κόρη του Εφιάλτη ...Εκεί όπου ο νόμος και το δίκιο "αποφασίζουν" και αυτά δεν τους συμφέρουν ...Εκεί όπου έχει νόημα να "πιέζει" ο λαός και δεν μπορούν να τον "δουλέψουν".
Αυτό ακριβώς είναι και το αντικείμενο αυτού του κειμένου. Το θέμα είναι να καταλάβει ο λαός πότε τον συμφέρει να "σηκωθεί" και ν' αντιδράσει, πού να το κάνει και βέβαια πότε. Για να τα καταλάβει όμως όλα αυτά, θα πρέπει να έχει γνώσεις ...Θα πρέπει πρώτ' απ' όλα να καταλάβει τι συμβαίνει ...Να καταλάβει την ουσία των μεθοδεύσεων τους. Ποτέ δεν θα πρέπει να ξεχνάει τι τους ενδιαφέρει και τι ακριβώς μπορεί να τους εμποδίσει ν' αποκτήσουν.
Τι τους ενδιαφέρει πρώτα και πάνω από όλα; Να λεηλατήσουν τη χώρα. Να τη λεηλατήσουν σε βαθμό κατάκτησης. Δεν τους ενδιαφέρουν τα χρήματα. Γι' αυτόν τον λόγο δεν τους ενδιαφέρει να ψηφιστούν οι δανειακές συμβάσεις, οι οποίες δήθεν θα τους εξασφαλίζουν τα χρήματα. Τους ενδιαφέρει να πάρουν την ελληνική περιουσία και από εκεί κι έπειτα μη "σώσουν" οι Έλληνες να ψηφίσουν τη Δανειακή Σύμβαση. Άρα δεν τους ενδιαφέρει τι ψηφίζεται στη Βουλή με τα δήθεν Μνημόνια, αλλά πώς θα είναι ασφαλές το "εργαλείο" εκείνο, το οποίο είναι απαραίτητο για να ξεκινήσει το "πλιάτσικο" της χώρας.
Γιατί είχαν την ανάγκη του "αντιπερισπασμού"; Γιατί, ενώ η Βουλή δεν αγγίζεται από τους Έλληνες, το "εργαλείο" των ιμπεριαλιστών μπορεί να γίνει σκόνη και θρύψαλα. Γιατί, ενώ οι βουλευτές δεν μπορούν να κρεμαστούν γι' αυτά που ψηφίζουν, μπορούν τα στελέχη της εταιρείας της προδοσίας να λιντσαριστούν. Γιατί, ενώ όλα τα θεσμικά όργανα της Πολιτείας είναι "θωρακισμένα" νομικά, αυτό το "εργαλείο" των ιμπεριαλιστών είναι παντελώς "αθωράκιστο". Γιατί, ενώ οι πολιτικές έχουν εξασφαλισμένα "άσυλα" γι' αυτούς που τις ασκούν, τα "πλιάτσικα" επισύρουν ποινικές κυρώσεις γι' αυτούς που τα μεθοδεύουν. Γιατί, ενώ το "θηρίο" δεν μπορεί να σταματήσει το Μεσοπρόθεσμο της Βουλής, μπορεί να σταματήσει τη Λεηλασία του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Έδωσαν μια ολόκληρη "παράσταση", για να πείσουν τους Έλληνες ότι, αφού ψηφίστηκε το Μεσοπρόθεσμο, "νομιμοποιήθηκε" αυτόματα στο σύνολό του και άρα οτιδήποτε αυτό περιλαμβάνει μέσα του ...ενώ αυτό δεν συμβαίνει. Το ότι ένας νόμος απέκτησε τη νομιμότητα της Βουλής, δεν σημαίνει ότι απέκτησε τη νομιμότητα οτιδήποτε είναι δυνατόν αυτός ο νόμος να περιλαμβάνει στις διατάξεις του. Το ότι ένας νόμος έχει μια κάποια νομιμότητα, αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι διατάξεις του είναι νόμιμες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό; Το ότι πέρασε το Μεσοπρόθεσμο και θεωρείται "νόμιμο" από το Συμβούλιο της Επικρατείας, δεν σημαίνει ότι καλύπτει με νομιμότητα την κάθε διάταξή του. Το καθένα από τα άρθρα του έχει τη δική του ανάγκη νομιμοποίησης. Το ότι δηλαδή είναι νόμιμο το Μεσοπρόθεσμο, δεν σημαίνει ότι είναι και νόμιμη η ίδρυση μιας Ανωνύμου Εταιρείας, η οποία θ' αναλάβει τους τίτλους ιδιοκτησίας της χώρας.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Όλο το μυστικό της "παράστασης" ήταν να στραφεί ο κόσμος εναντίον του Μεσοπρόθεσμου, το οποίο δεν μπορούσε να σταματήσει. Γιατί; Για να υποστεί τη φυσιολογική "ήττα" και να τα "παρατήσει". Να τα "παρατήσει" και να μην στραφεί νομικά εναντίον της παράνομης και δολοφονικής εταιρείας που ετοιμάζουν και την οποία βέβαια δεν μπορούν να "προστατεύσουν" με τις ψήφους των δωσίλογων και των προδοτών.
Αυτό ήταν το ζητούμενο ...και με αυτό ως δεδομένο αναζητούμε τους προδότες ...Τους προδότες —πέραν των προφανών—, τους οποίους γνωρίζει και αποδοκιμάζει πλέον ο λαός ...Τους προδότες, οι οποίοι "κρύβονται" και ετοιμάζονται να τον ξαναδουλέψουν σαν "αντιστασιακοί" ...Τους προδότες, οι οποίοι θα βγουν στο δρόμο να παρηγορήσουν τον οργισμένο λαό και να του ξαναπουλήσουν "παραμύθι".
Τέτοιος προδότης είναι ο Καρατζαφέρης ...Ο γνωστός "κωλοτούμπας". Έχοντας εξασφαλίσει το "άλλοθι" του μη ψηφίσαντα, ένιωσε ασφαλής και πήγε να κάνει το καλό "παιδί" και να "εισπράξει" άμεσα κέρδη σε δημόσια προβολή από τα ΜΜΕ των αφεντικών. Γι' αυτόν τον λόγο πήγε και έκανε "πρόταση" για το πρόσωπο εκείνο, το οποίο θα τεθεί επικεφαλής του παράνομου Ταμείου. Αυτός, δηλαδή, που δεν ψήφισε το σχεδόν "άκακο" Μεσοπρόθεσμο, θεώρησε ως περίπου δεδομένο —και άρα ντε φάκτο νόμιμο— το δολοφονικό "Ταμείο". Δημιούργησε δηλαδή λανθασμένες εντυπώσεις στον κόσμο. Γιατί; Γιατί, όταν ένας κατηγορεί το εγκληματικό Μεσοπρόθεσμο, παριστάνοντας τον υπερπατριώτη καταψηφίζοντάς το και ταυτόχρονα προτείνει διοίκηση στο απόλυτα παράνομο "Ταμείο", μπερδεύει τον παρατηρητή.
Τον προστάτευσαν, ώστε να εμφανίζεται σαν ο "καθαρός", ο οποίος πονάει τον λαό και δεν ψηφίζει το Μεσοπρόθεσμο, αλλά, επειδή είναι και "τίμιος", υποστηρίζει και τη "νομιμότητα" του "Ταμείου". Όλα αυτά όμως όχι τζάμπα. Όχι χωρίς να βγάλει το κατιτίς του ο χοντρός. Γι' αυτόν τον λόγο τοποθέτησε στο "Ταμείο" αυτό και την "κολλητή" του. Τη δική του "κολλητή" και όχι κάποιο γνωστό στέλεχος του ΛΑΟΣ. Τη "κολλητή" του, η οποία διακρίθηκε στις προμήθειες του Υπουργείου Υγείας στην εποχή του μεγάλου "πάρτυ". Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που του επέτρεψαν του γαλατά να μην ψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο. Για να τον προστατεύσουν. Για να "ρεφάρει" τη ζημιά της προηγούμενης αναγκαστικής επιλογής του. Για να επιβιώσει στις επόμενες εκλογές σαν "πατριώτης" ο αρχιδωσίλογος κωλοτούμπας. Για να μην αφήσουν τον Σαμαρά να "παίζει" μόνος του και άρα να "εισπράττει" μόνος του την αντιμνημονιακή πολιτική και διαλύσει το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό είναι το όλο κόλπο. Ο Καρατζαφέρης πάλι λειτούργησε προδοτικά. Πάλι λειτούργησε ως "λαγός" των τοκογλύφων και του Παπανδρέου "υπαλλήλου" τους. Το ίδιο έκανε και η Ντόρα, εφόσον από το ίδιο "δρακουλίσιο" κέντρο κατευθύνονται καί οι δύο. Προστατεύτηκε ο γαλατάς και προστατεύτηκε και η θυγατέρα. Να μην χάσει η "οικογένεια" το μερίδιο στη συμπάθεια των αφεντικών και τους το πάρει ολόκληρο ο Σαμαράς.
Με αυτόν τον τρόπο φτάνουμε στον Σαμαρά ...Τον μεγάλο "αντιστασιακό" ...Τον σέξι Σαμαρά, που του κακοφάνηκε όταν ο αφελής Γιωργάκης τού έδωσε ευχές για τα εξηντάχρονά του ...Ο "άνθρωπος", που τα μέσα των δανειστών μας τον εμφανίζουν σαν τον άνθρωπο που αρνήθηκε να "υποταχθεί" στη Μέρκελ. Όπως αντιλαμβανόμαστε, όλα αυτά είναι "βιτρίνα". Τα είχε "πουλήσει" ο Σαμαράς, για να γίνει κάποτε Πρωθυπουργός. Ο Σαμαράς είναι η "επένδυσή" τους για την επόμενη "ημέρα". Θα κάψουν τον Γιωργάκη και θα τους μείνει ο Αντωνάκης. Δικό τους παιδί είναι κι αυτό. Απόφοιτος κι αυτός του Κολεγίου Αθηνών. Φυσικός συγγενής μάλιστα των ιδρυτών του. Αδερφός του Προέδρου των αποφοίτων του.
Αυτόν τον "ήρωα" Σαμαρά "έφτιαχναν" όταν ζητούσαν "συναίνεση" και ο Αντωνάκης αρνούνταν. Συνεννοημένοι ήταν να ζητάνε εκείνοι και να αρνείται αυτός. Γιατί; Γιατί την πραγματική συναίνεσή του την είχαν πάρει ήδη. Δεν τους ενδιέφερε η συναίνεση στη Βουλή. Η συναίνεση στη Βουλή ήταν ήσσονος σημασίας. Η συναίνεση τους ενδιέφερε εκεί όπου είχαν πραγματικό πρόβλημα και ήταν στην ίδρυση του "οργάνου" του πλιάτσικου ...Στην ίδρυση του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Εκεί τους την έδωσε άφθονη ο Αντωνάκης ...Ο Αντωνάκης, που, αφού "καταψήφισε" το Μεσοπρόθεσμο, έτρεξε να δηλώσει τον "άνθρωπο" της ΝΔ στο "Ταμείο".
Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που επιμένουμε τόσο πολύ στη γνώση των συμφερόντων των "δανειστών" μας και τον λόγο που κάναμε αναφορά στη στρατηγική των ζώων; Αν γνωρίζεις τι ενδιαφέρει τους δανειστές, δεν τους "ακολουθείς" στις λάθος "διαδρομές". Τους "περιμένεις" εκεί όπου αναγκαστικά θα πρέπει να πάνε και εκεί τους χτυπάς. Γι' αυτόν τον λόγο χρειάζεται γνώση. Να μην σε "δουλεύουν". Υπό αυτό το πρίσμα "βλέπεις" τα δεδομένα της πολιτικής κατάστασης με άλλο "μάτι". Όταν δηλαδή γνωρίζεις ότι οι δανειστές μας ήθελαν πάση θυσία τον Γιωργάκη στην εξουσία, προκειμένου να τους "δώσει" το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων, καταλαβαίνεις πολλά πράγματα πριν καν αυτά εκδηλωθούν.
Γνωρίζεις, για παράδειγμα, ότι, πριν ψηφιστεί το "χρήσιμο" Μνημόνιο 2, δεν υπήρχε ούτε η θεωρητική πιθανότητα να πάμε για εκλογές. Δεν θα "ξόδευαν" τζάμπα τον Γιωργάκη πριν κάνουν τη δουλειά τους ...Τον Γιωργάκη, τον οποίο τον έβαλαν να κλέψει τις εκλογές με ψέματα. Άρα; Άρα ήταν "μπλόφα" η απειλή του για εθνικές εκλογές τις παραμονές των περιφερειακών εκλογών. Άρα ήταν "μπλόφα" η απειλή του για εθνικές εκλογές σε περίπτωση που δεν περνούσε το Μεσοπρόθεσμο. Επιπλέον όμως ήταν αναμενόμενο και απόλυτα σίγουρο ότι ο Σαμαράς δεν θα ζητούσε εκλογές ό,τι κι αν γινόταν μέχρι την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου.
Όμως, με βάση όλα αυτά αποκαλύπτονται και οι "κομπάρσοι" της "παράστασης". Ο αναγνώστης καταλαβαίνει τον ύπουλο ρόλο και της κοινοβουλευτικής Αριστεράς στην υπόθεση ...Και αυτοί είναι μέσα στο "κόλπο". Δίνουν τις "ψευδομάχες" τους στο Κοινοβούλιο, αλλά μέχρι εκεί όπου φτάνουν οι κάμερες και τα φώτα. Δεν είδαμε την Αριστερά να "καταγγέλλει" το όργανο της λεηλασίας. Δεν την είδαμε να απειλεί ότι θα το στείλει στα Συνταγματικά Δικαστήρια για να "κριθεί". Δεν είδαμε να απειλεί ότι θα ξυπνήσει το "θηρίο" σε περίπτωση που η Δικαιοσύνη δεν κάνει το καθήκον της. Δεν είδαμε να απειλεί τους δωσίλογους Έλληνες, οι οποίοι θα τολμούσαν να στελεχώσουν αυτό το νεοναζιστικό όργανο κατοχής. Όταν γνωρίζεις τι συμβαίνει, δεν έχεις απορίες. Δεν θα σε "δουλεύουν" εξηντάχρονοι καραγκιόζηδες με νοοτροπία ανηλίκων και μια κοντή γριά, η οποία ανακάλυψε το ipod λίγες στιγμές πριν την "ανακαλύψει" ο Χάρος.
Έχοντας λοιπόν οι δανειστές μας διαμορφώσει —μέσω των συμπεριφορών στη Βουλή— τον "καλό" και τον "κακό" της υπόθεσης, διασώζοντας τον δικομματισμό και έχοντας εξασφαλίσει την ανοχή της Αριστεράς, πέρασαν στη δεύτερη φάση του σχεδιασμού, η οποία είναι και η πιο "λεπτή" γι' αυτούς και βέβαια η πιο επικίνδυνη. Στηριζόμενοι στην άγνοια του λαού, εμφάνισαν την ίδρυση αυτού το ταμείου σαν κάτι το τετελεσμένο. Προβάλλοντας τόσο οι "κακοί" όσο και οι "καλοί" ταυτόχρονα τους δικούς τους ανθρώπους στη στελέχωσή του, εμφάνισαν τη συναίνεση σαν μια συνίδρυση ενός θεσμικού οργάνου. Προσπάθησαν να δώσουν μια θεσμική όψη σε αυτό το αντισυνταγματικό "έκτρωμα".
Γι' αυτόν τον λόγο τούς ήταν χρήσιμος ο Αντωνάκης και η συναίνεσή του. Αυτήν τη συναίνεση ζητούσαν και αυτή τους δόθηκε άφθονη και απόλυτη. Πώς να μην τους δοθεί, όταν το "μαγαζί" της ΝΔ έχει 1.000.000 ευρώ δόση το μήνα για τα δάνειά του και κανένας εισαγγελέας δεν συγκινείται; Πώς θα αρνηθεί το κόμμα του Κολεγίου την εξυπηρέτηση στα αφεντικά του Κολεγίου, όταν χρωστάει της Μιχαλούς στην Τράπεζα του Κολεγίου; Απλά η εξυπηρέτηση είναι ιδιόμορφη, γιατί οι καιροί είναι πονηροί. Ο Αντωνάκης με την ύπουλη στάση του προσπαθεί να μπερδέψει τον λαό και να εμφανίσει το Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων σαν ένα θεσμικό όργανο της Πολιτείας, ενώ αυτό δεν συμβαίνει. Δεν θεσμοθετείται μια κοινή εγκληματική οργάνωση, επειδή συναίνεσαν δύο κουτορνίθια, τα οποία παριστάνουν τους κομματάρχες. Θεσμός σ' αυτήν τη χώρα είναι μόνον ό,τι προβλέπει το Σύνταγμα και τίποτε άλλο. Θεσμός στη χώρα δεν γίνεται ό,τι απλά εξασφαλίζει τη συναίνεση των Γιωργάκηδων και των Αντωνάκηδων.
Υπάρχει τρόπος να αντισταθούν οι Έλληνες;
Αν ήμασταν σε συνθήκες Ανατολικής Γερμανίας, η άμυνα θα ήταν μόνον η βία. Άμυνα ενός λαού απέναντι σε έναν τέτοιο σχεδιασμό θα ήταν μόνον η ωμή βία. Να πάει και να κάψει τις υποδομές, οι οποίες επιτρέπουν στο "Ταμείο" να λειτουργήσει. Να πάει και να σκοτώσει όποιον δωσίλογο προδότη τόλμησε να το στελεχώσει ...προς γνώση και συμμόρφωση όσων θα επιχειρούσαν να τους μιμηθούν στο μέλλον. Γιατί στην περίπτωση της Ανατολικής Γερμανίας υπήρχε μόνον η άμυνα της βίας; Γιατί η Ανατολική Γερμανία νομικά αντιμετωπίστηκε σαν κράτος, το οποίο βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση με τη Δυτική Γερμανία και "ηττήθηκε" από αυτήν. Σαν κράτος υπό καθεστώς εκκαθάρισης δεν είχε εν ισχύ Συνταγματικό Νόμο, ο οποίος να προσδιορίζει με απόλυτο τρόπο την ύπαρξη και τη λειτουργία των θεσμών της. Θεσμός ήταν ό,τι εξυπηρετούσε τους "Νικητές" και εκείνοι οι "Νικητές" αποφάσισαν ότι η Treuhand είναι θεσμός και άρα και νόμιμη.
Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτό δεν ισχύει. Η Ελλάδα είναι μια ελεύθερη και κυρίαρχη χώρα με συντεταγμένη Πολιτεία και ένα πανίσχυρο Σύνταγμα εν ισχύ, το οποίο λειτουργεί ως "διανομέας" νομιμότητας. Η Ελλάδα δεν κατακτήθηκε από κανέναν, ώστε να μπορεί ο "κατακτητής" να δίνει νομιμότητα σε εταιρείες, που διευκολύνουν τις δυνάμεις κατοχής εις βάρος των κατακτημένων. Οι δανειστές μας δεν είναι κατακτητές μας και άρα κανένας από αυτούς δεν μπορεί να δώσει νομιμότητα στο Ταμείο Αποκρατικοποιήσεων. Μια τέτοια "Εταιρεία" είναι πέρα από κάθε συνταγματική λογική και ως εκ τούτου παράνομη.
...Απλά πράγματα, τα οποία μπορούν εύκολα να κριθούν σε ένα Συνταγματικό Δικαστήριο. Είναι απόλυτα αντισυνταγματική η Α.Ε. που παριστάνει το Ταμείο των Αποκρατικοποιήσεων. Γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί με βάση το Σύνταγμα κυρίαρχος είναι ο λαός και θεμέλιο αυτής της κυριαρχίας είναι η ιδιοκτησία της πατρίδας του ...Η ιδιοκτησία των περιουσιακών της στοιχείων. Ο έλεγχος αυτής της περιουσίας —και εξαιτίας της ανάγκης να λειτουργήσει η οικονομία και η κοινωνία και προκειμένου να διασφαλιστεί η κυριαρχία του λαού— ασκείται από τη Βουλή ...Μόνον από τη Βουλή των αντιπροσώπων του. Ούτε καν από υπηρεσιακά όργανα του κράτους. Μόνον ο λαός δια των αντιπροσώπων του μπορεί ν' αποφασίζει γι' αυτήν την περιουσία. Εκλεγμένοι βουλευτές. Ούτε καν διορισμένοι και άρα ορκισμένοι κρατικοί υπάλληλοι.
Τι σημαίνει αυτό το οποίο λέμε; Ότι εκ των δεδομένων δεν μπορεί να συσταθεί Α.Ε., έχοντας στην "ιδιοκτησία" τού "χαρτοφυλακίου" της τη λαϊκή ιδιοκτησία. Εκ των δεδομένων δεν μπορούν να μεταβιβαστούν ούτε από την ίδια τη Βουλή τίτλοι ιδιοκτησίας κρατικής περιουσίας σε μια τέτοια Α.Ε.. Ως εκ τούτου, ό,τι κι αν αφορά αυτήν την περιουσία, μόνον από τη Βουλή μπορεί να "περάσει". Είτε αυτή η περιουσία ενοικιαστεί είτε πωληθεί είτε αξιοποιηθεί με τον οποιονδήποτε άλλο τρόπο, μόνο η Βουλή έχει την εξουσία ν' αποφασίσει. Μόνον οι αντιπρόσωποι τού λαού έχουν την εξουσία ν' αποφασίσουν για λογαριασμό του σε θέματα που αφορούν τη διαχείριση και πολύ περισσότερο την τύχη αυτής της περιουσίας. Ακόμα και για τις περιπτώσεις που ο νόμος επιτρέπει την "αξιοποίηση" ή την πώληση κάποιου περιουσιακού στοιχείου, αυτό πρέπει να γίνεται με τον τρόπο που προβλέπει το Σύνταγμα ...Μέσω της Βουλής και με τις ψήφους των αντιπροσώπων του λαού.
Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί η οποιαδήποτε διοίκηση μιας τέτοιας εταιρείας να ασκείται από απλούς πολίτες χωρίς καμία άλλη νομιμοποίηση. Δεν μπορούν τέτοιοι απλοί πολίτες χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση ν' αποφασίζουν χωρίς κανέναν λαϊκό έλεγχο για την τύχη της λαϊκής περιουσίας. Είναι αδύνατον, δηλαδή, μια εταιρεία, η οποία διέπεται από νόμους και κανόνες που αφορούν την ελεύθερη αγορά, να διαχειριστεί τη λαϊκή περιουσία και άρα το μέλλον των επόμενων γενεών Ελλήνων. Αυτήν την αρμοδιότητα δεν μπορεί να την παραχωρήσει η Βουλή ακόμα κι αν το ήθελε ...Ακόμα κι αν διαθέτει 300 ψήφους. Γιατί; Γιατί δεν μπορεί να "μεταβιβάσει" τα δικαιώματα του δικού της ρόλου. Ο λαός τής έχει παραχωρήσει πληρεξουσιότητα για τη διαχείριση της περιουσίας του, αλλά αυτή η πληρεξουσιότητα δεν "μεταφέρεται" σε τρίτους. Αν η Βουλή "απολέσει" ή "αρνηθεί" αυτήν την πληρεξουσιότητα, τότε αυτή "επιστρέφει" στον κυρίαρχο λαό. "Επιστρέφει" σημαίνει δημοψήφισμα για ό,τι αρνείται η Βουλή να πάρει ευθύνη.
Από τη στιγμή που η σημερινή Βουλή δεν έχει δείξει ότι "αρνείται" τον συνταγματικό της ρόλο, είναι υποχρεωμένη να διαχειριστεί μόνη της τη λαϊκή περιουσία. Το κάθε περιουσιακό στοιχείο αυτής της χώρας πρέπει να εξετάζεται ξεχωριστά από τη Βουλή. Για την αλλαγή του οποιουδήποτε τίτλου ιδιοκτησίας πρέπει να αποφαίνεται ξεχωριστά η Βουλή ...Να αποφαίνεται μέσα από τις δημόσιες διαδικασίες, οι οποίες προβλέπονται από το καταστατικό λειτουργίας της και βέβαια πάντα με κυρίαρχο γνώμονα των αποφάσεών της τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
Τι σχέση έχει αυτό που περιγράφουμε και το οποίο προβλέπεται από το Σύνταγμα με μια ανώνυμη εταιρεία, της οποίας το καταστατικό όχι μόνον θέτει ως πρώτη προτεραιότητά της την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των "δανειστών", αλλά απαιτεί από τα στελέχη της και "εχεμύθεια", προκειμένου αυτά τα συμφέροντα να μην απειληθούν από τον ίδιο τον λαό. Τι σχέση έχουν οι εκλεγμένοι από τον λαό βουλευτές, οι οποίοι λειτουργούν εντός της Βουλής με τα λαμόγια της αγοράς και τους ξένους χαφιέδες, οι οποίοι θα διοριστούν από τους τοκογλύφους, για να στελεχώσουν μια ανώνυμη επιχείρηση με αντικείμενο το πλιάτσικο; Όχι απλά παράνομη είναι μια τέτοια εταιρεία, αλλά θα μπορούσε να απειληθεί με φυλάκιση όποιος θα τολμούσε απλά να τη θέσει σε λειτουργία.
Το πόσο παράνομη είναι η εταιρεία αυτή, αποδεικνύεται και από τη στάση τής κυβέρνησης απέναντι σ' αυτήν. Ήδη ο γνωστός μπουγατσολόγος —που παριστάνει τον συνταγματολόγο και εκτελεί χρέη Υπουργού Οικονομικών— μίλησε για την ανάγκη νομοθετικών ρυθμίσεων, οι οποίες θα απαλλάσσουν τα στελέχη της εταιρείας από τυχόν ποινικές ευθύνες ...Ο συνταγματολόγος-"φαινόμενο" της συνταγματολογίας ...Ο συνταγματολόγος, που στις δεκαετίες του αίσχους προστάτευσε όλους τους διεφθαρμένους, οι οποίοι απειλούνται από το Σύνταγμα, αλλά που κατά "σύμπτωση" δεν προστάτευσε ποτέ το Σύνταγμα από κανέναν από αυτούς.
Τι μας είπε αυτό το "φαινόμενο"; Ότι πρέπει να προστατευτούν αυτοί, οι οποίοι θα στελεχώσουν αυτήν την ανώνυμη εταιρεία ...Να προστατευτούν από τυχόν ποινικές ευθύνες ...Να αποκτήσουν, δηλαδή, κατά παράβαση του Συντάγματος, ασυλία. Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι παραβιάζουν το Σύνταγμα με τον ρόλο που ανέλαβαν, να το ξαναπαραβιάσουν, για να προστατευτούν ...Αυτό μας λέει ο "μέγας" συνταγματολόγος.
Ρωτάμε λοιπόν εμείς οι αφελείς. Γιατί να υπάρχει τέτοια νομοθετική ανάγκη, εφόσον αυτή η ανώνυμος εταιρεία είναι "θεσμικό" όργανο; Γιατί να υπάρχει τέτοια ανάγκη, εφόσον, για να υπάρχει ως "θεσμός", θα πρέπει να διασφαλίστηκαν οι "συνθήκες" που επιβάλει η λειτουργία ενός τέτοιου οργάνου και είναι η εντιμότητα, η φιλοπατρία κλπ. των στελεχών του; Ή μήπως δεν είναι διασφάλιση θεσμικότητας να συμφωνήσουν οι Γιωργάκηδες και οι Αντωνάκηδες μεταξύ τους; Ή μήπως δεν είναι διασφάλιση πατριωτισμού να σε διορίσει ο Λάτσης και ο Σόρος; Γιατί να εξασφαλίσουν ασυλία όλα αυτά τα κουτορνίθια;
Όπως με προσωπικά κριτήρια θα βγάζουν τις αποφάσεις, έτσι θα πρέπει να δέχονται και τον δικαστικό έλεγχο. Όπως, αν είναι προδότες, θα γεμίζουν τις τσέπες τους με χρήματα, εξαιτίας του δημοσίου κεφαλαίου, έτσι θα πρέπει να γεμίζουν και τα κελιά των φυλακών σε περίπτωση διαφθοράς. Γιατί να προστατευτούν όλοι αυτοί; Να τα "πάρουν" από τους ξένους για τα "δώρα" που θα τους κάνουν και να μην μπορούμε να τους κάνουμε τίποτε; Να μας βλέπουν όπως ο Τσοχατζόπουλος και ο Μαντέλης και να γελάνε, κρυβόμενοι πίσω από ανεύθυνα και ασυλίες; Καί "κερατάδες" καί "δαρμένοι" σε περίπτωση που τους αντιληφθούμε; Τι γνωρίζει ο μπουγάτσας της συνταγματολογίας και θεωρεί ότι το αγνοούμε εμείς;
Τι πρέπει να κάνουν οι Έλληνες στην περίπτωση αυτήν; ...Να ξαναδείξουν όχι μόνον την οργή τους, αλλά και τη γνώση τους ...Να κάνουν αυτό, το οποίο "τρέμει" το σύστημα ...Να κάνουν αυτό, το οποίο προσπάθησε το σύστημα να εκτονώσει μέσω του ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟΥ ...Να δείξουν ότι ο ελληνικός λαός παραμένει ένα ενεργό, περήφανο και βέβαια επικίνδυνο "θηρίο" ...Ένα "θηρίο", το οποίο όχι μόνον δεν "ηττήθηκε" κι ούτε "ταπεινώθηκε" από τα πρόσφατα γεγονότα, αλλά που θα βγει στους δρόμους και θα στείλει στο διάολο όποιον τολμήσει ν' απειλήσει την επιβίωση τη δική του και των παιδιών του ...Το "θηρίο", το οποίο γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και είναι αποφασισμένο να το κάνει αν χρειαστεί ...Το "θηρίο", το οποίο ήδη βγήκε μία φορά έστω και για "ζέσταμα" στους δρόμους ...Για "πρόβα", προκειμένου να δοκιμάσει την "ετοιμότητά" του.
Αυτό είναι το όλο θέμα για τους Έλληνες πολίτες. Πρέπει να "ενημερώσουν" όλους τους εμπλεκόμενους σ' αυτό το εθνικό έγκλημα ότι, όχι μόνον είναι θυμωμένοι, αλλά είναι και γνώστες της κατάστασης ...Ότι είναι έτοιμοι να αμυνθούν ως λαός ...Να αμυνθούν όπως πρέπει και όπως υποχρεούνται από το ίδιο το Σύνταγμα ...Να δώσουν προς όλους τους "εμπλεκόμενους" το "μήνυμα" ότι πραγματικά θα κινδυνεύσουν, αν επιχειρήσουν να παρακάμψουν τον λαό ...Να τους δώσουν να καταλάβουν ότι θα αντιμετωπιστούν ως "εχθροί" του Συντάγματος και της Δημοκρατίας και ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Ακόμα και η απειλή του θανάτου είναι μέσα στα πλαίσια της λογικής της αντιμετώπισης ενός τέτοιου προβλήματος. Τα "θηρία", όταν κινούνται, προκαλούν πραγματικές αιμορραγίες στους εχθρούς τους. Γι' αυτό και δεν προκαλείς την αντίδρασή τους.
...Απλά πράγματα. Η δημόσια περιουσία είναι μέρος της ελληνικής επικράτειας και όποιος ιδιώτης —χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση— με τις ενέργειές του την απειλεί, δεν διαφέρει από κάποιον ο οποίος κάνει πολεμική "επίθεση" στη χώρα. Οι πολίτες είναι υποχρεωμένοι να αμυνθούν σαν να επρόκειτο για στρατιωτική επίθεση, εφόσον οι συνέπειες αυτής της επίθεσης είναι απολύτως ίδιες ...Να αντιδράσει απέναντι στους κλέφτες και τους δολοφόνους που την απειλούν και οι οποίοι δεν είχαν την αξιοπρέπεια να ντυθούν στρατιώτες για να μας απειλήσουν ή να φορέσουν "κουκούλες" στους συνεργάτες τους, όπως έκαναν πάντα. Ήρθαν ως κλέφτες και είναι έτοιμοι να γίνουν και δολοφόνοι, προκειμένου να εμποδίσουν αυτούς, οι οποίοι θα ξεσηκώσουν τον λαό στην αντίδραση.
Όπως συμβαίνει πάντα, σε περιπτώσεις που έχουμε να κάνουμε με κλέφτες και δολοφόνους, υπάρχουν δύο ειδών τρόποι αντίδρασης. Ο ήπιος και ο σκληρός. Ο καλός και ο άγριος. Στην πραγματικότητα ο "πρώτος" και αν δεν πιάσει αυτός, τότε επιστρατεύεται ο "ύστατος". Ξεκινάς, δηλαδή, να ενεργείς πάντα με βάση την κοινωνική "οικονομία" και με γνώμονα τον ανθρώπινο πολιτισμό. Ξεκινάς έναν νομικό πόλεμο και μόνον αν αυτός δεν φέρει αποτελέσματα θα περάσεις στον πραγματικό πόλεμο. Αυτό πρέπει να κάνει σήμερα ο λαός. Μια τέτοια εταιρεία, που εκ της ιδρύσεώς της απειλεί το ίδιο το Σύνταγμα με κατάλυση, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ανάλογο νομικό τρόπο. Αυτός ο τρόπος είναι ο ήπιος.
Πρέπει να κατατεθούν μαζικά μηνύσεις εναντίον της διοίκησης αυτής της ανωνύμου εταιρείας, εφόσον παραβιάζει κατάφορα κυρίαρχες διατάξεις του Συντάγματος ...Εκατομμύρια μηνύσεις σε ατομικό επίπεδο γι' αυτούς οι οποίοι θα τολμήσουν να στελεχώσουν μια ανώνυμο εταιρεία, η οποία από το καταστατικό της και μόνον είναι η πρώτη εταιρεία που λεηλατεί αυθαίρετα τον δημόσιο πλούτο ...Μηνύσεις και στην ίδια την εταιρεία ως νομικό πρόσωπο για τη νομιμότητά της ...Μηνύσεις σε όλους τους επίορκους κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι "υπέγραψαν" για την ίδρυση και τη νομιμότητά της ...Μηνύσεις, οι οποίες δεν θα αφεθούν στην τύχη τους ...Μηνύσεις, οι οποίες δεν θα αφεθούν "ορφανές" και έρμαιο στη διάθεση μιας Δικαιοσύνης αποδεδειγμένα "αμαρτωλής" και πάντα διατεθειμένης να συνεργαστεί με τους διεφθαρμένους που μας κυβερνούν ...Μιας δικαιοσύνης, η οποία πάντα "θυμάται" ό,τι συμφέρει και όποτε συμφέρει τη Διαπλοκή ...Που στην πιο κρίσιμη ώρα θυμήθηκε τα σκάνδαλα του ποδοσφαιρικού "βόθρου".
Το "θηρίο", που λέγεται λαός, θα πρέπει να στρατοπεδεύσει έξω από τον Άρειο Πάγο για όσο διάστημα κρίνεται η συνταγματικότητα αυτού του δωσιλογικού "Ταμείου" ...Να απειλεί το δικαστικό σώμα με την παρουσία του. Ο Άρειος Πάγος δεν είναι όμοιος με τη Βουλή. Οι δικαστές δεν είναι όμοιοι με τους βουλευτές. Εκεί ο λαός δεν χτυπάει το κεφάλι του στον "τοίχο". Εκεί ο λαός μπορεί να γίνει ο "τοίχος" όπου οι δικαστές θα χτυπάνε τα κεφάλια τους. Εκεί μπορεί να χτυπήσει σαν "χταπόδι" την αμαρτωλή Δικαιοσύνη. Οι δικαστές είναι υπάλληλοί του διορισμένοι και καλοπληρωμένοι και πρέπει να προστατεύσουν τα συμφέροντά του. Δεν είναι ψηφισμένοι, που δεν έχει κανένα νόημα να τους προπηλακίζει. Είναι υπάλληλοί του και μπορεί να τους "λιώσει", αν αυτό κρίνει ότι πρέπει να κάνει. Ενώ είναι "αυτοκτονικό" και άνευ πραγματικής αξίας το σύνθημα ..."να καεί, να καεί το μπ.....λο η Βουλή", δεν συμβαίνει το ίδιο με τον Άρειο Πάγο. Ο Άρειος Πάγος είναι μια κρατική υπηρεσία. Είναι απλή ιδιοκτησία του λαού και μπορεί να ισοπεδωθεί από τα θεμέλιά του, αν δεν υπηρετεί το αφεντικό του.
Αυτός είναι ο "ήπιος" τρόπος ...Ο τρόπος εκείνος, κατά τον οποίο το "θηρίο" λειτουργεί "προειδοποιητικά" ...Ο πάντα επιβεβλημένος για αρχή αντίστασης τρόπος, γιατί απλά όλοι μας σεβόμαστε τον δημοκρατικό μας πολιτισμό. Όμως, σε περίπτωση που η ίδια η Δικαιοσύνη και το πολιτικό μας σύστημα δεν σέβονται αυτόν τον πολιτισμό, υπάρχει πάντα και το ακροτελεύτιο άρθρο του Συντάγματος ...Το άρθρο εκείνο, το οποίο νομιμοποιεί ΟΛΑ τα ΜΕΣΑ, προκειμένου να προστατευτεί ο λαός, η Δημοκρατία και το Σύνταγμα. Εξαιτίας αυτής της συνταγματικής διάταξης μπορεί να "επικηρύξει" ο λαός την προδοτική διοίκηση του "Ταμείου". Άλλωστε θάνατος "σπάρθηκε" και όπου αλλού επιλέχθηκαν τέτοιες μέθοδοι ξεπουλήματος. Στην Ανατολική Γερμανία δολοφονήθηκαν κάποια κτήνη. Στην Αργεντινή δραπέτευσαν τελευταία στιγμή με ελικόπτερα.
Σεβόμενοι λοιπόν το Σύνταγμα —και με τις "ευχές" του— μπορούν να κάνουν οι πολίτες πραγματικό πόλεμο εναντίον αυτής της Εταιρείας των δωσίλογων δολοφόνων. Μια εταιρεία, η οποία αναλαμβάνει να ξεπουλήσει τα ιερά και τα όσια ενός λαού, πρέπει ν' αντιμετωπίζεται ως εταιρεία "δολοφόνων". Η δράση της πρέπει ν' αντιμετωπίζεται ως πολεμική πράξη ξένων δυνάμεων μέσω δωσίλογων συνεργατών. Τι σημαίνει αυτό; ...Θάνατος. Ο λαός πρέπει να απειλεί με άμεσο θάνατο όσους Έλληνες θα τολμήσουν να στελεχώσουν την Εταιρεία αυτήν ...Να απειλεί να πάρει τα κεφάλια όσων Ελλήνων θα αποδεχθούν την ευθύνη να διαχειριστούν μόνοι τους και υπό την εποπτεία ξένων τοκογλύφων την αιώνια περιουσία των Ελλήνων ...Όσων Ελλήνων θα αποδεχθούν την ευθύνη να λειτουργούν "μυστικά" και "εχέμυθα", προκειμένου αυτή η περιουσία να καταλήξει φτηνά και χωρίς αντιδράσεις σε χέρια ξένων.
Αυτό επιβάλει το ελληνικό Σύνταγμα, αυτό επιβάλει η λογική και αυτό επιβάλει η διεθνής πρακτική. Το να απειλήσουν δηλαδή οι Έλληνες με θάνατο όποιον Έλληνα τολμήσει ν' αναλάβει ρόλο σε μια τέτοια Εταιρεία, δεν είναι μία ακόμα "βαλκανική" ιδιομορφία μας. Το ίδιο έκαναν κι αυτοί, οι οποίοι εμφανίζονται σήμερα σαν "πολιτισμένοι" ...Οι ίδιοι οι άρπαγες, που είναι οι Γερμανοί ...Οι "πολιτισμένοι" Γερμανοί, οι οποίοι εκτέλεσαν στην κυριολεξία τον πρόεδρο της Εταιρείας, που ξεπούλησε γερμανική περιουσία ...Οι "πολιτισμένοι" Γερμανοί δείχνουν τον δρόμο της αντίδρασης του ελληνικού λαού.
Οι Έλληνες από τώρα πρέπει να σταματήσουν τις ορέξεις όσων Ελλήνων προδοτών ακονίζουν τα μαχαίρια τους για το μεγάλο "πλιάτσικο". Πρέπει να τους δώσουν να καταλάβουν ότι θα είναι πολύ εύκολο να πάμε στο "άγριο" ...Στο "άγριο", που θα στοχοποιεί τους προδότες ...Στο "άγριο", που θα τους απειλεί με θάνατο. Το έκαναν οι Γερμανοί και θα το κάνουν και οι Έλληνες. Είναι βέβαιο, δηλαδή, ότι μια τέτοια "Εταιρεία" θα δημιουργήσει "πεδίο", το οποίο θα παράγει μελλοντικούς ήρωες ...Τους μεγαλύτερους ήρωες. Αν, δηλαδή, ο Παναγούλης ήταν ήρωας, που ήθελε να σκοτώσει έναν απλό δικτάτορα, αυτός, ο οποίος θα σκοτώσει Εφιάλτες, θα είναι υπερήρωας.
Όποιος στο άμεσο μέλλον θέλει να κερδίσει την αιώνια ευγνωμοσύνη των Ελλήνων και την αιώνια δόξα, δεν έχει παρά να στείλει στο διάολο όποιον Έλληνα δωσίλογο επιχειρήσει να ξεπουλήσει τη χώρα, συμμετέχοντας σ' αυτήν την εταιρεία δολοφόνων. Για να το κάνουμε αυτό πιο πρακτικό και πιο τρομακτικό για τα κτήνη, μπορούμε να τους δώσουμε μια "προκαταβολή" τρόμου. Να ανοίξουμε μια λίστα υποψηφίων Ελλήνων για την αιώνια δόξα.
Στην εποχή των νόσων και της αθλιότητας, όποιος Έλληνας ετοιμοθάνατος από την επάρατο νόσο έχει διάθεση να κάνει "δωρεά" στα παιδιά του και στους υπόλοιπους Έλληνες, ας καταγραφεί σ' αυτήν τη λίστα ...Στη "Λίστα των Αθανάτων". Δικό του θέμα είναι από εκεί και πέρα αν θέσει η όχι τον εαυτό του και τον χρόνο που του απομένει στη ζωή στη διάθεση των Ελλήνων. Ας γνωρίζουν όλοι οι δωσίλογοι ότι ακόμα και ο "καρκίνος" μπορεί να γίνει "κολλητικός", αν απειληθούν τα συμφέροντα του λαού ..."Κολλητικός", που με μερικά κιλά δυναμίτη "κολλάει" πάνω στους δωσίλογους.
Αυτήν τη νόμιμη αντίδραση των Ελλήνων φοβούνται τα κτήνη του ιμπεριαλισμού και οι τοπικοί δωσίλογοι. Γι' αυτόν τον λόγο προσπάθησαν να παγιδεύσουν τον λαό με τον ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ του Μεσοπρόθεσμου. Γι' αυτόν τον λόγο είχαν ανάγκη τον ΑΝΤΙΠΕΡΙΣΠΑΣΜΟ. Γι' αυτόν τον λόγο τώρα βιάζονται να τον "πείσουν" ότι απλά πρέπει να δεχθεί την ύπαρξη του "Ταμείου" σαν συνέπεια της "ήττας" του. Βιάζονται να βάλουν τον αγανακτισμένο λαό στα σπίτια του. Οι πιθανότητές τους να πετύχουν τους στόχους τους αυξήθηκαν με το να βάλουν τον λαό να δώσει τη λάθος μάχη σε λάθος τόπο και σε λάθος χρόνο.
Αυτά θέλουμε να καταλάβει ο αναγνώστης. Αυτό είναι το κέρδος, που θα πάρει από αυτό το κείμενο. Να καταλάβει πού είναι ο σωστός τόπος και χρόνος να δώσει ο λαός τη μάχη της επιβίωσής του. Περί αυτού πρόκειται. Εκεί μας έφτασαν οι προδότες και τα καθάρματα. Ένας λαός με ιστορική παρουσία χιλιάδων δύσκολων χρόνων να αγωνίζεται στην τρίτη χιλιετία για την επιβίωσή του. Ο σωστός ΤΟΠΟΣ είναι να μαζευτεί ο κόσμος να πιέσει τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, όταν θα πρέπει να κρίνει τη νομιμότητα μιας ανωνύμου εταιρείας, η οποία πραξικοπηματικά παίρνει την ιδιοκτησία του λαού στο όνομά της και αποφασίζει χωρίς τον λαό σ' αυτά που τον αφορούν και μάλιστα υπό την εποπτεία ξένων. Ο σωστός ΤΡΟΠΟΣ είναι να δείξει ο λαός το "μπόι" του "εργοδότη" απέναντι σ' αυτούς, οι οποίοι είναι "υπάλληλοί" του και πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους ...Να δείξει ότι είναι έτοιμος να τους "λιώσει", αν τον προδώσουν και δεν υπηρετήσουν τα συμφέροντά του, όπως έχουν ορκιστεί ότι θα κάνουν.
Δεν είναι όμως το προαύλιο του Αρείου Πάγου σωστό πεδίο μάχης γι' αυτήν τη μάχη του λαού. Σωστός ΤΟΠΟΣ αντίδρασης είναι και το μέρος όπου θα δηλωθεί η έδρα αυτής της εταιρείας. Εκεί επίσης πρέπει να πάει και να "δείξει" ο λαός τόσο το μέγεθός του όσο και την οργή του. Να το εντοπίσει και να το πολιορκήσει. Γιατί; Γιατί εκεί μπορεί να πάει και να τα κάνει όλα ίσιωμα. Να μην επιτρέψει σ' αυτήν την Εταιρεία δολοφόνων ούτε τη στοιχειώδη λειτουργία. Εκεί μπορεί να πάει και να απειλήσει με λιντσάρισμα τους δωσίλογους και τους προδότες.
Σε μια τέτοια περίπτωση δεν απειλεί εκλεγμένους βουλευτές, οι οποίοι ψηφίζουν με βάση τη "συνείδησή" τους ...όποια κι αν είναι αυτή ...Απειλεί τους λακέδες των τοκογλύφων ...Απειλεί δωσίλογους, οι οποίοι παράνομα ξεπουλάνε τη λαϊκή περιουσία σε συνεργασία με ξένους ...Απειλεί προδότες ...Απειλεί ιδιώτες. Αυτό είναι δικαίωμά του ...Δικαίωμά του, το οποίο προκύπτει από τη συνταγματική νομιμότητα ...Το δικαίωμα του κυρίαρχου να υπερασπίζεται τα δικαιώματά του ...Το δικαίωμα του ιδιοκτήτη να υπερασπίζεται την περιουσία του ...Το δικαίωμα του πολίτη να υπερασπίζεται την πατρίδα του.
Όποιος Έλληνας τολμήσει να μπει στο διοικητικό συμβούλιο μιας τέτοιας εταιρείας, θα πρέπει να γνωρίζει ότι απειλείται με θάνατο ...Πραγματικό θάνατο ...Βίαιο θάνατο ...Τον θάνατο εκείνον, τον οποίο υποσχόταν ο Κολοκοτρώνης στους προσκυνημένους. Αν ο ίδιος ο προδότης δεν τρομάζει με τον δικό του θάνατο, να απειλείται και η οικογένειά του με θάνατο ...Να απειλούνται τα παιδιά του με θάνατο. Όποιος τολμήσει να εκτελέσει τέτοια πολεμική αποστολή εις βάρος των Ελλήνων, θα πρέπει να είναι έτοιμος να πληρώσει τις συνέπειες. Θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν θα έχουν πού να "πατήσουν" στην Ελλάδα ...Δεν θα έχουν τόπο να σταθούν ...Δεν θα κάνουν ούτε μία συνεδρίαση χωρίς να τους περιμένουν απ’ έξω χιλιάδες Έλληνες να τους λιντσάρουν. Δεν θα πάνε ούτε μία φορά στο σπίτι τους, χωρίς να φοβούνται μην τους πιάσουν στα χέρια τους οι αγανακτισμένοι και προδομένοι Έλληνες ...Οι Έλληνες, οι οποίοι θα γίνουν ο εφιάλτης τους. Θα ξημερώνει και θα θέλουν να βραδιάσει ...θα βραδιάζει και θα εύχονται να ξημερώσει.
Ειδικά μ' αυτούς που τοποθέτησαν, είναι εύκολο να εκδηλωθεί το ανάλογο μίσος. Ο Διευθύνων Σύμβουλος —και άρα ο κύριος διαχειριστής αυτής της Εταιρείας— είναι η απόλυτη απόδειξη ότι ο Θεός δίνει στον καθένα από εμάς τη φάτσα που του ταιριάζει για τον ρόλο που θ' αναλάβει στην κοινωνία ...Μια φάτσα, που, αν περνούσε Casting, θα έστελνε τον Αρτέμη Μάτσα να παίζει τον ρόλο κοινωνικού λειτουργού. Ο κύριος Μητρόπουλος ...Το "σφουγγαρόπανο" του Λάτση ...Του Λάτση, που, ακόμα δεν ξεκίνησε το πλιάτσικο, άρχισε τις "πατέντες" με τα ΕΛΠΕ ...Του Λάτση, που, ως "εργοδότης" του κυρίου Μητρόπουλου, θα προστατεύσει τα δικαιώματα των Ελλήνων και των παιδιών τους ...Του Λάτση της Eurobank, που έχει καταστρέψει χιλιάδες Έλληνες ...Του Λάτση, ο οποίος είναι από τους βασικούς χορηγούς του "ευαγούς" Κολεγίου Αθηνών ...Του Λάτση, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση της οικογένειάς του να "συνεργάζεται" με ξένους εις βάρος των Ελλήνων. Αν δεν μας απατά η μνήμη μας, ο πατέρας Λάτσης δεν είχε δικαστεί από το ελληνικό κράτος ως δωσίλογος;
Ποιο το κέρδος αυτής της προσπάθειας;
Εδώ ο αναγνώστης ευλόγως θα εκφράσει την εξής απορία. Εφόσον η προδοσία έχει μεθοδευτεί από τους πολιτικούς οι οποίοι μας κυβερνούν, τι νόημα έχει να στραφούμε εναντίον όλων των άλλων παραγόντων; Αφού έχουν αποφασίσει να γίνει ιδιωτικοποίηση, αυτή θα γίνει είτε εντός είτε εκτός Βουλής. Πράγματι, αυτό ισχύει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι το ίδιο. Αν ήταν το ίδιο, δεν θα μεθόδευαν τέτοιον πονηρό σχεδιασμό κι αυτοί οι οποίοι θα μας λεηλατήσουν. Το πρώτο και μεγαλύτερο κέρδος σε μια τέτοια περίπτωση είναι ο χρόνος. Μπορεί ο ελληνικός λαός να κερδίσει κρίσιμο χρόνο σε ένα παγκόσμιο σύστημα το οποίο καταρρέει και άρα είναι σημαντικό να μην σε βρει η επόμενη "μέρα" χωρίς καθόλου περιουσία.
Με την ιδιωτικοποίηση να περιοριστεί στον χώρο της Βουλής είναι βέβαιο ότι θα καθυστερήσουν οι κλέφτες και η καθυστέρηση δεν βοηθάει ποτέ τον κλέφτη. Η καθυστέρηση πάντα βοηθάει τον νοικοκύρη. Είναι βέβαιο ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα χάσουν το πλεονέκτημα να κάνουν πλιάτσικο, ελέγχοντας μερικούς δωσίλογους. Να μην μπορούν να κάνουν μυστικές συνεννοήσεις και "πλάτες" ο ένας στον άλλο, προκειμένου ν' αρπάξουν τα πάντα τζάμπα και χωρίς έλεγχο. Η ιδιωτικοποίηση, ακόμα κι αν συνεχιστεί, θα γίνει όπως προβλέπει ο νόμος και άρα μέσα από τη Βουλή. Εκεί όμως τα πράγματα δεν είναι ούτε εύκολα ούτε γρήγορα ούτε "φτηνά". Γιατί; Γιατί σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση ιδιωτικοποίησης θα αλλάζουν οι συσχετισμοί δυνάμεων με βάση τα συμφέροντα των βουλευτών. Άλλος θα "καίγεται" από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και άλλος από αυτήν της ΕΥΑΘ.
Το δεύτερο κέρδος, που μπορεί να έχουμε από μια τέτοια αντίδραση, αφορά την ίδια την προστασία της αξίας της εθνικής μας περιουσίας. Μέσα στη Βουλή δεν μπορεί να εξευτελιστεί πλήρως η αξία του δημοσίου κεφαλαίου. Αν οι ιδιωτικοποιήσεις πραγματοποιηθούν υπό τη δημόσια θέα, δεν μπορούν να γίνονται εύκολα "στησίματα" ή συμφωνίες κάτω από το τραπέζι ...Συμφωνία του τύπου: "πάρε αυτό και μην διεκδικείς το άλλο, για να το πάρω εγώ τζάμπα". Επιπλέον, μπορεί να μπει στο παιχνίδι της αγοράς και το ασφαλιστικό μας σύστημα. Με ένα "πιστωτικό", που ξεπερνάει τα 10 δις, το ασφαλιστικό μας σύστημα μπορεί να γίνει ένας από τους μεγάλους "παίκτες" του παιχνιδιού. Στη χειρότερη των περιπτώσεων θα διατηρεί τις αξίες πάνω από τα όρια της ξεφτίλας.
Ο αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι είναι μεγάλα τα κέρδη από την αλλαγή στη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων. Αυτή η αλλαγή είναι το κέρδος από τον αγώνα τού λαού ...Τον αγώνα του ιδιοκτήτη να προστατεύσει αν όχι την ίδια την περιουσία του τουλάχιστον μια στοιχειώδη αξία της. Με αυτόν τον αγώνα μπορεί να ακυρώσει τα σχέδιά των ιμπεριαλιστών και των τοκογλύφων για εύκολη και γρήγορη λεηλασία. Μπορεί να ακυρώσει τον ρόλο της εγκληματικής Εταιρείας των δωσίλογων. Με αυτόν τον αγώνα μπορεί ο λαός να στείλει το δικό του μήνυμα στους τοκογλύφους και τα τσιράκια τους ...Το μήνυμα ότι, αν θέλουν να κάνουν ιδιωτικοποιήσεις, θα τις κάνουν όπως προβλέπει ο νόμος και άρα μέσα από τη Βουλή. Θα τις κάνουν με τις χρονοβόρες διαδικασίες που προβλέπονται και με ευθύνη των πολιτικών που θα ψηφίζουν.
Οι δωσίλογοι της Βουλής δεν θα αποφύγουν το πικρό "ποτήρι" της ευθύνης, πετώντας την "ευθύνη" σε κάποια ιδιοτελή καθάρματα, τα οποία θα παριστάνουν τα στελέχη της Ανώνυμης Εταιρείας. Οι πολιτικοί δεν θα εξασφαλίσουν το άλλοθι που χρειάζονται, για να "κλαίνε" μαζί μας μετά την καταστροφή, στην οποία οι ίδιοι συνειδητά μας οδήγησαν.
Πλησιάζουμε στο τέλος;
Υπάρχει "φως" στο τούνελ;
Ο ελληνικός λαός πρέπει να καταλάβει πλέον ότι τελειώνουν οι επιλογές του. Αν δεν αγωνιστεί σήμερα όπως πρέπει, θα "τελειώσει" με συνοπτικές διαδικασίες. Θα τα χάσει όλα. Θα βλέπει τις πανέμορφες ακρογιαλιές, τις οποίες απέκτησαν οι παππούδες του με τα όπλα τους, να γίνονται κλειστά τουριστικά "κράτη". Θα βλέπει τις τεράστιες επιχειρήσεις, τις οποίες έχτισαν οι πατέρες του, να γίνονται γερμανικά "φέουδα" πάνω στην Κηφισίας. Θα βλέπει τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία πλήρωνε μια ζωή ο ίδιος, για να πάρει μια αξιοπρεπή σύνταξη, να μεταβάλλονται σε ιδρύματα συντήρησης απόρων. Οι εποχές της εκ του ασφαλούς επιβίωσης έχουν τελειώσει. Τώρα πρέπει να δώσει μάχη ...Τη μάχη που έδωσαν οι παππούδες του και συνέχισαν οι πατέρες του ...Τη μάχη που πάντα απαιτείται για την επιβίωση.
Για να δώσει όμως τη μάχη, θα πρέπει να ξεκινήσει από τα βασικά. "Βασικά" σ' αυτήν την περίπτωση σημαίνει γνώση ...Αυτά, τα οποία εμείς "βλέπουμε" ότι σήμερα υστερεί. Πρέπει πάνω απ' όλα ν' αποκτήσει αυτογνωσία ...Να καταλάβει ποια ακριβώς είναι η σχέση του με αυτό το πανέμορφο άκρο των Βαλκανίων ...Να καταλάβει τι σημαίνει κυρίαρχος ...Να ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του ...Να ανακτήσει το μεγάλο ειδικό "βάρος", που του δίνει η ιστορική καταγωγή του. Όχι να ανέχεται ζώα —όπως ο Πάγκαλος ή η Ντόρα ή ο Καμίνης— να τον "δουλεύουν", λέγοντας ότι "μαζί τα φάγαμε" ή να τον θεωρούν "σκουπίδι" ή "γύφτο".
Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι υποχρεωμένος να πολεμήσει —ακόμα και πραγματικά—, αν θέλει να κρατήσει υπό την ιδιοκτησία του την πατρίδα του. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι, αν υπάρχει ένας λόγος που κάνει τη Δημοκρατία να είναι πολύτιμη, αυτός είναι, γιατί απλούστατα υπηρετεί τον ίδιο. Να καταλάβει ότι η έννοια της κυριαρχίας, που του εξασφαλίζει αυτή η Δημοκρατία, συνδέεται με την ισχύ και ότι αυτός είναι ο ισχυρός. Να πάψει να νομίζει ότι είναι ένα "οικόσιτο", που το ίδιο έχει ανάγκη τον νόμο για να προστατεύεται από τους ισχυρούς. Οι ισχυροί είναι αυτοί οι οποίοι έχουν ανάγκη τον νόμο, για να προστατεύονται από το "τέρας" και άρα από τον ίδιο.
Πρέπει λοιπόν ν' αποφασίσει τι θέλει να κάνει. Αν θέλει να επιβιώσει —και μαζί μ' αυτόν και τα παιδιά του—, θα πρέπει πρώτα να το αποφασίσει. Από εκεί και πέρα όλα είναι στα χέρια του. Να κάνει την οργή του ορμή και να τα σαρώσει όλα. Αν για τη δική του επιβίωση πρέπει να εξοντωθούν όλοι οι δωσίλογοι, που ανέλαβαν το πλιάτσικο, ας τους εξοντώσει ...Ας πρόσεχαν ...Ας πρόσεχαν και τα αφεντικά τους. Αν δεν αντέχουν το κράτος της απειλής, ας εγκαταλείψουν τη χώρα. Δεν θα λείψουν από κανέναν. Ας κάνουν παρέα με τον Χριστοφοράκο στις μπυραρίες του Μονάχου, όπου κάποτε γεννήθηκε ο Ναζισμός ...Απλά πράγματα ...Πράγματα, τα οποία δεν αφορούν πλέον μόνον την Ελλάδα, αλλά την παγκόσμια κοινωνία.
Δεν είναι μόνον ο ελληνικός λαός θύμα των τοκογλύφων. Λαοί τεράστιοι με αντίστοιχες περιουσίες απειλούνται με καταστροφή. 14,5 τρις δολάρια "χρωστάνε" οι Πλανητάρχες. Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε χειρότερη κατάσταση και από το Μπαγκλαντές. Ξεπουλάνε και στις ΗΠΑ μοναδικής αξίας και αναντικατάστατη δημόσια περιουσία με στόχο να εξοικονομήσουν 200 δις. Ξεπουλάνε τα πάντα για 200 δις, όταν οι τόκοι του χρέους τους είναι 1,5 τρις ανά έτος. Ξεπουλάνε τα πάντα για το τίποτε ...Για το απολύτως τίποτε. Το ίδιο κάνουν και στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία ...και παντού. Οι λαοί "απογυμνώνονται" από τις περιουσίες, τις οποίες απέκτησαν με αίμα και έχτισαν με πόνο. Χάνουν το πολύτιμο κεφάλαιο, το οποίο απαιτεί το κοινωνικό κράτος για να λειτουργήσει και να τους υπηρετήσει, όταν θα έχουν ανάγκη.
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι. Οι ίδιοι τοκογλύφοι, οι οποίοι όχι απλά δεν πρέπει να πληρωθούν, αλλά να κρεμαστούν στις πλατείες. Γιατί; Γιατί με την τοκογλυφία τους όχι μόνον δημιούργησαν τα τεράστια χρέη των λαών, αλλά αποβιομηχάνισαν τη Δύση. Προκάλεσαν την τεράστια και πρωτοφανή ανεργία, που πλήττει τους πάντες ...Οι προδότες των λαών ...Οι προδότες της οικονομίας, εφόσον ακόμα και τα χρέη με εγκληματικό τρόπο τα δημιούργησαν. Τι έκαναν; Δημιουργούσαν "φούσκες" ..."Φούσκες" στα ακίνητα ..."Φούσκες" στο εμπόριο ..."Φούσκες" στην εκπαίδευση. Απλά πράγματα, που θα έπρεπε να τους στήσουν στον τοίχο για εκτέλεση.
Μπήκαν στους μηχανισμούς έκδοσης νομισμάτων και διέλυσαν τα πάντα. Ελέγχοντας τη FED και την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, πλημμύρισαν τα πάντα με φωτοτυπίες που παρίσταναν τα χρήματα και δούλευαν τους αφελείς. Διέφθειραν τις ηγεσίες και κατασπάραξαν τους λαούς και τα κράτη. Έβαζαν τους λαούς να αγοράζουν και να ξαναγοράζουν τα ίδια σπίτια, με συνεχώς αυξανόμενες τιμές, δημιουργώντας διαρκώς αυξανόμενα χρέη, χωρίς ν' απολαμβάνουν το παραμικρό παραπάνω.
Έβαζαν τους λαούς να πληρώνουν όλο και πιο ακριβά την ίδια εκπαίδευση στα ίδια Πανεπιστήμια, δημιουργώντας αυξανόμενα χρέη, χωρίς επίσης ν' απολαμβάνουν το παραμικρό παραπάνω. Έβαζαν τους λαούς να επενδύουν στις εμπορικές αντιπροσωπείες της αγοράς, καταστρέφοντας τα εργοστάσια που τους απασχολούσαν. Μιλάμε για απάτη ...Καθαρή απάτη, εφόσον συνεχώς παρείχαν τα ίδια πράγματα με όλο και ακριβότερο τρόπο. Το αποτέλεσμα; Τεράστια χρέη, τα οποία προκάλεσαν οι ίδιοι οι τοκογλύφοι με τις απάτες τους ...Οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των τραπεζών.
Αυτοί οι τραπεζίτες τώρα, αντί να πάνε φυλακή, έρχονται και μεταφέρουν τα χρέη τους στα κράτη. Μετατρέπουν τα χρέη, τα οποία προκλήθηκαν από τις δικές τους εγκληματικές πράξεις, σε κρατικά χρέη. Οι πολιτικοί, τους οποίους οι ίδιοι διέφθειραν, έρχονται τώρα και τους εξυπηρετούν. Σε μια εποχή, που η μία ιδιωτική επιχείρηση κλείνει μετά την άλλη, μόνον οι τράπεζες δεν κλείνουν ...με δημόσια χρήματα. Η Ελλάδα με το αφόρητο βάρος των 300 δις χρέος, έδωσε 120 δις στις τράπεζες, για να τις σώσει ...Να σώσει τις τράπεζες, οι οποίες άσκησαν τοκογλυφία, πρωταγωνίστησαν στο έγκλημα του χρηματιστηρίου και στην πραγματικότητα ήταν αυτές, οι οποίες την οδήγησαν σ' αυτήν την τραγική κατάσταση.
Το ίδιο γίνεται παντού στον κόσμο. Η Ιρλανδία, η οποία δεν έχει "μαντήλι" για να "κλάψει", έδωσε 70 δις στις τράπεζές της, για να τις σώσει. Στη συνέχεια μπήκε στο ΔΝΤ, για να πάρει δάνειο 70 δις ...και άρα για το ποσό που έδωσε στις τράπεζες. Τις έβγαλε στην "επιφάνεια", για να "βυθιστεί" το ίδιο. Ο λαός της βυθίστηκε σε μια απίστευτη φτώχεια, για να μην χάσουν τα μπόνους τους οι Ιρλανδοί χαφιέδες της διεθνούς τοκογλυφίας. Αυτό γίνεται παντού και έτσι οι συνέταιροι στην απάτη "φορτώνουν" τους λαούς και τα κράτη με χρέη. Οι τράπεζες είναι ο "ομφάλιος λώρος" των κρατών με τους τοκογλύφους. Αυτός ο "λώρος" πρέπει να "κοπεί" ...ακόμα και με τη βία αν χρειαστεί. Για όσο διάστημα οι τράπεζες των τοκογλύφων δεν ελέγχονται από τον νόμο, θα καταστρέφουν τους λαούς και τα κράτη, για να εξυπηρετηθούν οι "Αγορές" των μεγαλοτοκογλύφων.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το σύστημα είναι αυτό που έχει πρόβλημα και όχι η Ελλάδα ή τα υπόλοιπα κράτη της δήθεν "περιφέρειας". Ας διορθώσει το σύστημα τα "λογιστικά" του προβλήματα και μετά να κάνει υποδείξεις σε κράτη και λαούς. Τεμπέληδες λαοί δεν υπάρχουν. "Σκουπίδια" ιμπεριαλιστές και άπληστοι τοκογλύφοι υπάρχουν μόνον. Δεν είναι δυνατόν οι λαοί να χάνουν τις πατρίδες τους και τις προοπτικές των παιδιών τους, επειδή κάποια κουτορνίθια έπαιζαν με τα "επιτόκια", πληρώνοντας και διαφθείροντας καθάρματα πολιτικούς. Δεν είναι δυνατόν για πραγματικά χρέη 30 δισεκατομμυρίων να καλείται ένας εργατικός λαός, όπως είναι οι Έλληνες, να πληρώσουν 300. Πρέπει να σταματήσει κάποτε η "τρέλα" των ηλιθίων, οι οποίοι παριστάνουν τους "αυτοκράτορες" πίσω από ένα laptop.
Ο εφιάλτης πρέπει να τελειώσει. Πρέπει τα κράτη να πάνε όλα μαζί σε μια επιλεκτική χρεοκοπία. Όλα μαζί και όχι το καθένα ξεχωριστά, για να μην γίνονται εύκολη λεία των "θηρίων". Οι λαοί θα πρέπει να τακτοποιήσουν τα λογιστικά των ασφαλιστικών τους ταμείων και να εξασφαλίσουν το δυνατόν τις καταθέσεις των πολιτών τους. Από εκεί και πέρα να γίνουν όλα συντρίμμια και θρύψαλα. Να πάνε φυλακή οι τραπεζίτες. Να πάνε στον "αγύριστο" οι χαφιέδες των διαβόητων "Αγορών". Οι "Αγορές", οι οποίες σήμερα γελάνε αλαζονικά, όταν εμφανίζονται σκληρές και ανελέητες απέναντι στους λαούς, θα πρέπει να είναι έτοιμες να υποστούν τη σκληρότητα και την ανηλεότητα των λαών.
Θέμα χρόνου είναι ν' αλλάξουν τα πράγματα παγκοσμίως. Θέμα χρόνου είναι το τοκογλυφικό γυφταριό των αγορών να πάρει τα "αμελέτητά" των λαών. Πρέπει να ξυπνήσει η παγκόσμια κοινωνία ...Να ξυπνήσει και να λιώσει τα κτήνη, που την έχουν βυθίσει όχι μόνον στη φτώχεια, αλλά και στη μελαγχολία. Η Ελλάδα, η οποία πάντα ήταν πρωτοπόρος στην ανθρώπινη ιστορία, πρέπει και σήμερα να σταθεί στο ύψος της. Ας ξεκινήσει η μεγάλη μάχη των λαών από τη χώρα που αγάπησε τον άνθρωπο και του έδωσε τη Δημοκρατία.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’
Posts
0 comments:
Post a Comment